Chào các bạn! Vì nhiều lý do từ nay Truyen2U chính thức đổi tên là Truyen247.Pro. Mong các bạn tiếp tục ủng hộ truy cập tên miền mới này nhé! Mãi yêu... ♥

Deel 64/Epiloog

We liggen niet veel later op het strand. Alekandr heeft alleen zijn zwembroek aan en ik lig half uitgekleed op een handdoek en word door hem ingesmeerd. We zeggen beide niets.

Ik begrijp hem zonder woorden. Zijn massages terwijl hij me insmeert zijn sensueel. Hij kust de plekken voor hij die insmeert eerst en ik ben dankbaar dat we bij zijn privé strandhuis in de Caraïben zijn. Ik laat de eerste zachte kreun horen als hij net een lekker plekje masseert en kust.

Ik voel zijn hand langs mijn bikini knoopje gaan en even later ligt de bikini op het zand bij de handdoek. Alekandr staart me net zo betoverend aan en tegelijk net zo geil. Hij wil me.

Hij masseert door. Kundig en ervaren. Ik maak cirkeltje met mijn vingers in het zand. Dan kust hij mijn nek. Ik jammer zacht.

Alekandr trekt dan ook het strikje van mijn bikini broekje los en doet zijn eigen zwembroek laten zakken.

De zee is het enige geluid op onze ademhaling na als Alekandr me hard en beslist op mijn rug gooit in het zand. Ik moet me inhouden niet te gaan jammeren of kreunen van anticipatie. Ik koester dit moment en kijk en hem aan. Ik wil dit moment nooit meer vergeten.

Hij is stijf. Het is erg grappig om zijn gekleurd bovenlijf te zien en zijn spierwitte onderlijf. Hij fronst maar ik zie een ondeugende twinkeling. 'voor een vrouw in je blootje ben je erg ondeugend bezig.' zegt hij slechts met armen over elkaar.

Ik leun achterover in het zand. 'Doe er dan wat aan,' Zeg ik speels.

Alekandr trekt een wenkbrauw op en stapt op me af. Ik krijg kriebels zoals altijd en word door hem beetgepakt. Hij fluistert in mijn oor als hij me op mijn buik gooit en me in een knielende positie neerzet. 'Eens zien..' zijn vingers gaan langs mijn ingang en ik onderdruk de neiging om te gaan wiebelen om ze verder te drukken. Alekandr doet dat van zelf wel.

'Heb je dit verdient, Robijn?'

'Misschien,' Zeg ik ondeugend.

Ik kraai het uit van plezier en trek hem boven op me. Hij neemt me in het warme zand en houdt mijn handen zoals altijd voor me vast. Alleen deze keer legt hij ze langs zijn schouders.

Ik heb hem voor het eerst beet tijdens onze seks. Ik kijk hem verrast aan. Ik wil hem harder. Sneller. Krachtiger. 'Harder,' Hij slikt door mijn verzoek maar gehoorzaamt.

Als de eerdere seks zachtjes was dan was dit vaginale mishandeling. Dit is zo intens en hard en ruw dat ik het amper kan registeren en aankan. Ja ik ben nat maar ik vind het ook ergens te ruw.

Maar als snel word ik weggedragen door een heerlijk gevoel als alekandr me genadeloos hard neukt in het zand.

Ik gil zijn naam en kom in het zand klaar. Alekandr komt niet veel later en deze keer mag ik niet zijn sperma van mijn gezicht vegen. Toch, maak ik hem schoon met een handdoek.

'Heb je je lesje geleerd?' Vraagt hij zogenaamd bozig aan me als ik mijn bikini broekje aandoe.

'Ik denk het niet. Zullen we maar boven verder gaan?' Stel ik ondeugend voor en veeg zachtjes over zijn zwembroek.

---

Twee maanden later

Alekandr houdt mijn hand vast. We lopen samen naar de plek waar een grafsteen staat voor onze ongeboren baby.

We leggen bloemen neer.
En een knuffeltje. Een baby zeehondje.

Alekansdr heeft moeite zijn tranen binnen te houden en ik laat mijn tranen maar lopen. Alekandr loopt weg om zogenaamd even iets uit de auto te halen maar ik hoor hem snikken.

'Hey, kleintje.' Zeg ik als alleen ben. Ik adem uit en moet mijn best doen mijn stem onder controle te houden. 'Waar je ook bent: ik heb goed nieuws.'

Ik laat mijn hand zachtjes rond mijn buik glijden. 'Je wordt een grote broer of zus. Je bent onvervangbaar. Je bent ondanks dat ik je nooit heb mogen leren kennen, ons kindje. Je zal nooit vergeten worden. Je vader en ik zorgen daarvoor. Ik mis je, en ik..'

'Ik hou van je,' Ik druk mijn vingers tegen mijn lippen en druk mijn vingers tegen de koude steen.

-9 maanden later

In het ziekenhuis bed lig ik te spartelen als een vis. Alekandr staat naast me en heeft een bezorgde blik in zijn ogen als mijn weeën eindelijk beginnen.

'Ik verlies haar! Net als de ander,' gil ik in zijn shirt. Ik kan dit niet. Alekandr pakt me beet en kust mijn haar.

'Je kan dit. Ik geloof in je en in ons kind.' Hij kijkt me indringend aan. Ik word rustiger.

De bevalling doet pijn. Ongodelijk Veel pijn. Ik krijg amper lucht als het eindelijk lukt. Als het kindje ter wereld komt.

De baby word schoon gemaakt en in doeken gelegd. Gelukkig huilt het niet veel later.

Alekandr lacht als hij het huilende krijsende hysterische schepsel dat wij samen gemaakt hebben beet heeft in zijn monsterlijk grote handen. Hij huilt weer maar deze keer van blijdschap.

Hij komt naar me toe, en legt me de baby in mijn armen. 'Het is een jongen.' Zegt hij blij. Een jongen.

Ik voel vele emoties. Maar ik huil vooral van opluchting.  Ik grinnik. 'Zullen we hem Aaron noemen?'

Alekandr bevriest. 'Doe normaal.' Mompelt hij nep boos. Hij weet ook wel dat ik ons kindje nooit naar satan zou vernoemen.

---
Hij zou niet Aaron heetten. Steldor is zijn naam geworden. Een klassieke mooie jongensnaam voor een mooie jongen. We hielden erg veel van steldor.

Dus helaas was het ook een groot verlies toen we hem..

Uiteindelijk..

Kwijtraakte.

Alekandr zucht. 'Ik ben zo dichtbij dat ik mijn mannen in schakel.' Ratelt hij boos en bezorgd. We staan in de Ikea en onze kinderwagen is mysterieus leeg. Steldor is dus ergens eruit gesprongen en wij hadden het te druk met banken proberen om het te merken.

Ik ren ondertussen de Ikea kast afdeling af en hoor hem via de walki walki. 'Ik snap dit niet! Hoe kan hij weg zijn? Dalijk heeft Declan hem of Aaron..' piep Ik bang tegen mijn man.

Er klinkt geraak in de dichtbij zijnde witte klerenkast. 'Hier ben ik!' Een bolletje lanceert zich uit de kast zo tegen mijn knieën. Steldor lacht naar me en ik wil hem wurgen en knuffelen tegelijk.

Ik was zo bezorgd geweest.
En dat was gelukkig niet nodig.
'Steldor, kijk mama eens aan.'

Hij bijt op zijn lip. 'Sorry, mama. Ik wou je laten schrikken.'

Alekandr ziet ons en tikt meteen iets op zijn mobieltje in. 'Dat is je aardig gelukt. Mama houdt heel veel van je maar je moet voorzichtig zijn.' Zeg ik zachtjes want ik wil hem ook niet van slag zien raken of hem een rotgevoel geven voor iets wat als grapje was bedoelt.

- 1 jaar later. Steldor is 3 jaar.

Steldor speelt met zijn knuffels. Het is niets nieuws. Steldor is dol op zijn knuffels. Hij is een erg zorgzame jonge peuter geworden en ik kan me dan ook voorstellen dat hij hopelijk die eigenschap meekrijgt in zijn leven.

Alekandr pakt een nieuwe gloednieuwe knuffel voor steldor erbij. Alekandr had deze met mijn toestemming gekocht. Het was een grote panda met glitter ogen.

Het is een baby beer.
'Dank Je, papa.' Zegt steldor blij en geeft Alekandr een knuffel. Ik kijk verteterd toe.

Alekandr pakt een beer op.
'Weet je steldor, mama en ik houden heel veel van je. Dat weet je toch?' Zegt hij voorzichtig.

Steldor kijkt ons bezorgd aan alsof hij in de problemen zit. Hij knikt bezorgd. ' Ja..?'

'En je weet dat deze baby beer eigenlijk..een zusje heeft toch? Of een broertje?' Hij houdt de panda beer omhoog.

Alekandr heeft misschien wel of misschien niet de hele middag de achtergrond verhalen van de beren gestudeerd voor dit moment.

Steldor straalt.
'De baby beer collectie heeft 8 knuffels ja! Ze zijn allemaal familie!' Zegt hij trots en vrolijk. Hij houdt ervan dingen te leren en is net als zijn vader gek op verzamelen.

Alekandr grinnikt. 'Eigenlijk zijn mama en ik ook beren,' Zegt hij. Ik kijk hem vragend aan waar hij heen wil met dit.

Steldor bevriest verward. 'Huh?'

'Wat papa bedoelt..' Ik ga bij ze zitten. Is dit het punt dat we gaan liegen hoe kinderen gemaakt worden?

Alekandr kijkt onze drie jaar oude zoon aan. ' je krijgt een zusje. Hoe vind je dat?' Hij zegt het niet zo opdringerig en kijkt steldor indringend aan om zijn reactie te peilen.

'Wel leuk,' Zegt steldor als hij zijn beer knuffelt. 'James heeft ook een zusje en ze spelen heel vaak en ze delen speelgoed.' Zegt hij zo opgewekt. 'Mag ik haar speelgoed ook delen? Mag ik met haar spelen?'

'Als ze het wil wel. Ik denk wel dat ze in het begin een beetje te jong is daarvoor. Maar als ze wat ouder is mag je best spelen.' Zegt Alekandr met een schouder ophaal. Dan kijkt hij naar mij.

'Toch?'

Steldor kijkt naar mijn buik. 'Mag ik me voorstellen?' Hij knikt naar mijn grote buik. ik knik. Steldor gaat netjes zitten. 'Ik ben Steldor, ik ben je broer.' Zegt hij tegen de buik.

Alekandr hand gaat ondertussen naar mijn hand en ik voel me hem knijpen. Zacht en teder. Liefkozend aai ik hem terug als Steldor zijn knuffels voorsteld aan mijn buik.

--
Ons tweede kindje komt 9 maanden later. We hebben voor de naam Anastasia gekozen omdat dat mijn favoriete cartoon is en ik ook toevallig weet dat ze uit Rusland komt.

Steldor is gelukkig net zo dol op haar als wij op hem e Anastasia zijn.

Ik staar vanaf een afstandje naar mijn man die een kinderbadje opzet. Anastasia is oud genoeg om er in te gaan met begeleiding. Konstanin en Demitir zijn ook aanwezig en beveiligen ons nog altijd. Wel van een afstand zodat de kinderen rustig kunnen genieten.

Steldor en ana gaan het badje in en Alekandr gaat erbij zitten. Hij wacht geduldig. Dan doet hij een monster na en begint hij het bad heen en weer te schudden.

Ana kraait van plezier en steldor lacht. Alekandr ziet me staan. Hij gebaart dat ik erbij moet komen.

Ik ga bij hem zitten, bij het bandje. Het voelt alsof ik droom.

Maar als ik mezelf knijp weet ik dat het echt is. Dit is mijn leven. Ik had dit nooit voor kunnen stellen. Dat ik dit geschenk heb mogen krijgen.

Ik geef allebei mijn kinderen een knuffel en dan mijn man een zoen. We spelen tot laat in de avond. De twee kinderen zijn al in slaap gevallen in de tuinstoelen. Wij zitten hand in hand op een bankje en kijken naar de zon die ondergaat.

Ik weet dat ons leven niet perfect zal zijn. Maar perfectie is overgewaardeerd. Het zijn de fouten en de complicaties die het leven een strijd maken die het waard is om te strijden.

Met die gedachte val ik in slaap in de armen van Alekandr.

Het einde.

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro