'Zo, ben je gerustgesteld?' Vraagt vikander als ik langzaam weer wat rustiger adem. Ik had een aanval gehad door wat er gebeurd is met mij en Alekandr.

'Nee. Je gaat me nog steeds pijn doen,' piep Ik beschuldigend en probeer hem zo om te praten. Zijn vriendjes zijn er niet. Hij kan zeggen dat ik een goede klap heb gehad en weglopen. Ik zal zelfs onderdanig voor hem acteren.

Vikander lacht, een beetje te echt. Het doet me denken aan een verliefde lach van een jongen dan die van een moordenaar. 'Dat klopt, prinses. Ik moet je pijn doen. Hoe ga je anders leren een gehoorzaam lief meisje te zijn?'

Dat brengt me op een heel duister idee. Wie weet kan ik hem verleiden. Hehehe..

'Ik ben lief..' suggestief staar ik naar zijn lippen. 'Ik ben een heel lief gehoorzaam meisje.' Ik ga op mijn knieën zitten en kijk hem aan.

'Oh ja? Je houding zegt wat anders.'

'Sorry, misschien moet ik inderdaad wat lesjes krijgen.'

'Ik heb je al eerder gezegd, voorlopig geen lul voor jou. Ik kan me later misschien bedenken als je een heel braaf gevangenentje bent dat ik je samen met mijn handlangers neuk en je doorgeef alsof je een zak chips bent. Maar ik zal je nooit één op één neuken. Nooit,'

'Zeker weten? Papa is heel lief voor mijn vriendjes. Je zou Vikander blancardi kunnen worden. Als je moeite deed.' Zoveel jongens hadden hetzelfde geprobeerd. Dus wat als ik hem zou neerslaan als hij wat probeerde en zou ontsnappen?

Vikander is niet onder de indruk. 'Waarom zou ik met die bedrieglijke eikel in zee willen gaan?'

'Hij is rijk, heeft veel gebied en kan je goed vooruit helpen met je eigen imperium. Papa is de Mafia koning.'

'Ik heb geen imperium, prinses. Ook nooit behoefte aan gehad. Geld heb ik zat. Ik ben extreem anti monarchie. Nog iets waarom ik met je vader zou moeten samenwerken?'

Precies op dat moment komen zijn handlangers terug met mijn moeder. Ze heeft haar zonnebril afgedaan en ik zie mijn eigen ogen terug in die van haar. 'Je man slaat me,' klik ik meteen bij haar.

Vikander grijnst alleen. ' Dat is mijn taak. Ik heb weinig gedult voor verwende meisjes ben ik bang.' Wat een eikel.

'Vertel jij het hem, of mag ik dat doen?' Zeg ik sadistisch.

'Ik ben haar dochter, varkens!' Kondig ik aan en ik verwacht dat ze elk naar adem zullen happen en me zullen smeken voor vergeving.

'En?' Zegt vikander koud. 'En hoe noemde je ons?' Hij loopt rood aan als een..wel varken.

Ik krimp in elkaar en durf niet hem recht aan te kijken. Ik bijt stevig op mijn lip en ruik al snel het bekende geurtje van Vikander die bij me komt.

'Ik was al van plan je flink te straffen. Zodra je goed aangekleed bent gaat dat gebeuren,' zegt hij dreigend. Ik begin spijt te krijgen.

Ik dacht echt dat het heel wat uit zou maken. 'Mama,' fluister ik zachtjes en probeer haar bescherming te krijgen.

'Geen zorgen, liefje. Het zal eventjes pijn doen maar dan is het zo voorbij. Kom. Ik hoorde al dat je erg ondeugend gekleed bent.'

We gaan samen naar boven.

Ik krijg kleren. Een korte zwarte mini rok met een witte blouse. Ook een onderbroek wat meer een string is. Maar ik accepteer het maar. Er staan veel potjes en flesjes in de kastjes en ik tref in het kastje achter de spiegel potten met pillen aan.

Ze zit dus aan de medicijnen.
Niet zo heel vreemd.
Ik sluit het kastje en ga de badkamer uit nadat ik me heb verkleed.

De weduwe knikt goedkeurend en brengt me dan weer naar beneden. Deze keer gaan we nog een verdieping lager en eindigen we in een grote gymzaal waar de jongens aan het trainen zijn.

Ze fluit en ze komen haast als hondjes aangerend. Vikanders ogen gaan kort over mijn lichaam en ik voel mijn wangen kleuren, me niet op mijn gemak met de outfit.

'Ze is van jou, maar hou haar in leven.' Zegt de weduwe als ze me overdraagt.

Ik bevries en kijk hulpeloos in de blauwe ogen van vikander die koudbloedig grijnst. ' Hoe bedoel je?' Vraag ik de weduwe.

Ze grijnst. ' Je moet getraind worden. Daarvoor heb ik Vikander. Hij heeft zat meisjes voor mij getraind. Je zal hem denk ik niet makkelijk kapot krijgen. Zoals je man.'

'Ik heb hem niet kapot gemaakt,'

'Zijn organisatie staat op instorten. Alles wat hij heeft opgebouwd zal binnenkort in elkaar storten.'

'Vikander?'

'Au! Je hoeft me me niet mee te sleuren!'

'Ik ben niet een mak lam dat naar je luistert naar een paar tikken.'

Hij grijnst. 'Geen enkel meisje doet dat. Ik had er ook niet op gerekend dat je het al zou doen. Maar als ik je een beetje langer ken en wat meer leuke dingen toepas durf ik te wedden dat ik zelfs jou kan breken.'

'Je mag me niet breken. Ze zei dat je me moet laten leven.'

'Ik mag wat ik, prinses,' Hij leunt naar voren en ik kan niks anders doen dan achteruit te stappen. Hij grijnst als ik me gewonnen geef en pakt me beet bij mijn heupen.

'Doe maar alsof ik je volgende man ben. Ik kom thuis, wat heb je gedaan?' Hij vraagt het en drukt me tegen zich op. Ik durf niet te denken aan mijn lichaam dat contact met dat van hem maakt en aan mijn razende hormonen en mijn lichaam dat zich aangetrokken voelt.

'Ik heb niks gedaan,' piep Ik benauwd en verward. Hij klakt zijn tong afkeurend.

'Dat wil je man niet horen. Hij zou willen horen dat je het huishouden hebt geregeld en dat er eten voor hem staat en zelfs als hij zin heeft dat je in zijn kamer op hem wacht voor seks.' Hij laat zijn hand zachtjes over mijn billen glijden.

'Wat een ouderwets gezeur! Ik ben meer dan een kook en seks speeltje.' Mopper ik boos.

Vikander pakt me beet bij mijn nek en knijpt zacht. 'Hij zal je puur voordat bij je kippennek beetpakken en zo op het aanrecht zetten en keihard neuken tot je niet meer je eigen naam weet.' Hij gaat verder. 'Je hoeft niet te koken, of zelf schoon te maken. Hij verwacht dat je het huishouden aanstuurt en beheert. Je hebt zat werkers voor je. Jouw enige taak is het verleiden van je man.'

'Alekandr is mijn man,' brom ik boos.

'Ik heb gezien wat je man met je gedaan hebt. Hij heeft je gepakt in alle mogelijke gaten. Hij neukte je bijna bewusteloos en nam je maagdelijkheid van je af.' Alsof mijn volgende man dat niet gaat doen.

'En?'

Hij wordt weer een boos rood biggetje. 'Ik ben jouw houding nu al helemaal zat, Robijn Blancardi.' Hij spreekt met een hele gefocuste toon en kijkt me indringend aan.

'Ik die van jou ook. Hoe durf je me gevangen te houden?'

Vikander negeert mijn beschuldiging.
'Je kan kiezen, welke straf wil je? Ik kan je als een klein kind slaan op je billen of je kan kiezen om mijn kamer op te ruimen.'

'Doe dan maar mijn billen,' zeg ik met mijn neus hoog in de lucht. Ik ga echt zijn kamer niet opruimen.

'Mooi, volg me maar.'