Ik weet niet wat er gebeurd is maar sinds de dood van onze baby ben ik emotioneel wrak. Het kleinste foutje of de kleinste tegenslag zorgt ervoor dat ik instort als een kaartenhuis.

Ik lig dan ook op bed te huilen en veeg mijn neus af aan de kussens. Dat was een beter idee in mijn hoofd want het bed is nu vies. Yuk.

Die avond komt Alekandr laat pas bij me kijken. Het verrast me dat hij eigenlijk komt. dat hij me niet alleen laat. Ik ben tenslotte maar een pion voor hem. Een speeltje.

'Wat is er? Volgens June heb je gehuild.' Hij komt op bed zitten, en legt wat knuffels van mij opzij. Sinds de dood van de baby heb ik een knuffel gehad van Alekandr omdat ik iets wilde vast houden.

'Ik maak me zorgen. Hoe erg is de Zwarte Weduwe en hoe erg is die plaaggeest?' Ik besluit erover te liegen. Het laatste wat ik wil is Alekandr van slag maken door over de baby te beginnen. Of over mijn zelfbeeld problemen die hij toch niet kan oplossen.

'De plaaggeest heet eigenlijk Hell. Ik heb hem ontmoet in  Amerika, Colorado.' Colorado is één van de 53 staten van Amerika. Maar echt veel heb ik er niet over gehoord. Het is niet zo bekend als Californië of Florida of New York. Je hebt er ook geen bekende series die opgenomen zijn of coole bekende monumenten volgens mij.

Wel schijnt de natuur daar fantastisch mooi te zijn.

'Hij klinkt eng,' zeg Ik eerlijk. Iemand die letterlijk hel heet kan niet vriendelijk zijn. Hij doet me denken aan Devil, de pitbull van papa.

Papa.
Heb heb ik ook niet lang gesproken. Had hij gehoord dat ik een miskraam had gehad? Wist hij dat ik zwanger was? Maakte hij zich zorgen om me?

'Is hij ook. Hell heeft me alles geleerd wat ik weet van martelen en dwang. Ik heb misschien een hart van steen maar dat hart van hem is er niet. Het mist.' Ik raak daardoor van slag. Het is erg genoeg dat Alekandr zo harteloos is maar wat als we het moeten opnemen tegen zijn leermeester? Is Alekandr wel wreed genoeg om dit te winnen? Ben ik dat wel?

'Hell is een hele machtige speler die ook handelt met Carmony. Er is kwaadbloed tussen de familie van Hell en die van mij. Blijkbaar erg kwaad oud bloed.' Hij aait mijn rug.

'Hoe machtig is hij?' Vraag ik met knipperende ogen. Ik wil eigenlijk Alekandr afleiden. Hij ziet er gestrest uit. En wat seks, gewoon nutteloos en lang opgevuld worden maakt me stiekem erg opgewonden.

'Machtig genoeg om mij te laten besluiten de beveiliging van jou en mij op te schroeven. Ik wil ook dat je een nieuwe kamer krijgt. Deze plek is deprimerend,' Hij oogt het wiegje en loopt er snel voorbij alsof hij het zo kan ontlopen.

'Alekandr, Riley heeft haar baby gehad. Hoe is met ze?' Vraag ik aan hem. Alekandr krijgt een ijzige blik.

'Boeit me geen fuck. Ik wil even niks horen over babies als je het niet erg vind.' Ik krijg een steek door zijn harde stem.

'Sorry,' zeg ik voorzichtig.
'Wil je bij me komen liggen?' Ik laat mijn blik langs zijn lijf dwalen.

Dan komt kon naar binnen rennen.
'We hebben de chauffeur te pakken.'

Alekandr kijkt me met grote ogen aan voor hij mee de trap af rent achter Konstatin en Demitir aan. Demitir joelt vrolijk als een kind en Kon klapt opgewonden in zijn handen.

Ik volg ze op een behoedzame afstand.
De chauffeur. Ik weet amper nog wie er in de auto bij me zat. Maar de chauffeur kan ons meer vertellen.

--
De martelkamer is in principe net zoals die van Holden. Alleen is deze net een beetje anders. Alekandr heeft een rode leren stoel staan voor tattoos. Maar er zijn geen tattoo spullen te vinden. Alleen kettingen, messen en van die operatie messen.

Er staan ook hier en daar ingelijste foto lijstjes met rottende tanden of afgehakte vingers waarvan ik hoop dat ze nep zijn.

In de stoel zit een onbekende man met een zak over zijn hoofd getrokken. Hij woelt en wordt door twee ijzeren banden op de stoel gehouden. Alekandr zit geduldig aan de andere kant op een soort troon.

Konstatin pakt een flesje water en giet de inhoud leeg over het hoofs va  de man. Dan rukt hij de zak van het hoofd en toont hij het monster aan mij.

Het is een erg simpele man. Een oudere man van ongeveer rond de 40 die lijkt op mijn eigen adoptie vader. Maar in zijn ogen zie ik haat. Ongelofelijke haat.

Hij lacht spottend naar Alekandr. 'Kon je het niet alleen aan? Had je je mannetjes nodig? En je meisje?' Hij grijnst wolfachtig naar me.

'Ik kan dit soort zaken prima alleen afhandelen. Ze zijn er zodat ik je niet vermoord. Ik wil namelijk weten wie er achter deze laaghartige  aanslag zit.' Dus dit is de man die ons vervoerde.

'Tja, ik weet niet waar je het over hebt.' Zegt hij maar ik zie zo dat hij liegt.

'U hebt onze dochter gedood. U bent ons een verklaring schuldig!' Piep ik boos. Hij lacht alleen maar.

'Wat een dom wijf. Stuur haar weg. Ze weet niks.' Ik wil hem wurgen. Ik realiseer me echt dat ik hem pijn wil doen. Ik wil zijn ogen eruit knijpen.

'Je had mijn dochter moeten trouwen. Ze is een échte vrouw. Geen eentje met amper borsten en een lelijke kop.' Dat maakt me nog bozer. Niet die opmerking dat ik geen echte vrouw ben wat ook niet aardig is. Maar die van zijn dochter. Alekandr is van mij.

Ik stap naar Konstatin.
Ik gebaar dat ik zijn wapen wil hebben. Konstantin overhandigt het stilletjes. 'Genoeg, ik wil antwoorden.'zeg ik en klink erg schor.

De man grijnst.
'Of anders wat? Ga je me dood schieten?' Hij lacht gestoord. 'Dat boeit me niks.' Ik staar naar de ketting rond zijn hals. Een gouden goedkope ketting die waarschijnlijk nep is. Maar aan die ketting hangt een klein legoblokje.

Ik kijk hem diep aan. 'Nee. Jou doodschieten is inderdaad dom. Ik denk, ik denk dat Ik jouw familie maar eens pak.' Zeg ik als ik mezelf koud voel worden.

Er valt een stilte voor het eerst. ' En jij denkt dat ik ze niet beschermen?' Hij trekt een wenkbrauw op. Ik had goed gegokt. Hij heeft een familie.

Ik grijns net zo breed dat mijn kaken pijn doen. 'Je denkt dat alle Carmonys mij haten, dat is niet waar. Eentje is gek op. Geilt op me. Doet alles voor me.' Alekandr kijkt me boos aan en ik weet gewoon dat hij jaloers is. Ergens vind ik dat erg opwindend en ik ben van plan het later nog eens met hem tijdens de seks over daniel te hebben.

'Daniel.'

Hij lacht. 'Daniel? De domste van alle drie!'

'Zelfs Daniel kan me vertellen waar hun safehouses zijn. Zelfs Daniel kan vinden wat ik zoek.' Ik zie de twijfel in zijn ogen toenemen.

'En Daniel is niet alleen. Jongens over heel Europa maken elkaar dood om mij gunsten te verlenen. Ik ben een Mafia prinses. Ik kan alles krijgen wat ik wil dus neem deze woorden in je op ,'

'Als ik je familie ga zoeken, dan zal ik ze vinden. En ik zal ze doden. En ik zal lachen als ik je zie breken en ik zal leven terwijl jij sterft.' Mijn stem neemt toe en ik krijg zin zijn luchtpijp dicht te knijpen.

'Rustig, Trish.' Zegt Konstanin bezorgd.

'Mama beer is boos. Mis je je kindje? Ik heb gehoord dat het toch uit een verkrachting is geboren. Lekker feministisch om verliefd te worden op je kidnapper én verkrachter.' Dat pik ik niet. Ik draai me om en stort me op hem. Alleen Demitir kan me tegenhouden.

'jij houdt je mond tegen mijn vrouw.' Grauwt Alekandr boos.

'Jaloers? Zo'n lelijke eend wil niemand neuken al werden ze ervoor betaalt. Hoe jij het uithoudt is een wonder.' Hij kakelt vals.

Alekandr sleurt me mee naar een badkamer. Hij kijkt me aan. 'Gaat het?' Het komt er nog vriendelijk uit.

Ik knik maar zodra ik mezelf in de spiegel zie, wil ik die kapot rammen.

Maverix komt binnen en fluistert iets in Alekandrs oor. Dan geeft hij hem een papiertje met glitters en regenboog letters. 'School feest,' zegt hij tegen mij in mijn taal.

Ik haal verrast mijn wenkbrauwen op en staar hem bewonderend aan. Hij spreekt verdomme gewoon Italiaans. En wij al die tijd maar Engels tegen elkaar gillen.

Alekandr lijkt te denken wat ik denk. We kijken naar een uitnodiging van de school van zijn kind.

Ik adem diep uit en knik. Een oog voor een oog.

'Trish, liefje. Weet je het zeker? Je hebt nooit iemand bewust vermoord. Altijd voor mij.' Mompelt hij in het Italiaans.
'Dit is een bepaalde smet op je ziel die je nooit meer wegkrijg.'

'Oké.. Kunnen we hem dan niet ontvoeren en hier brengen? Een beetje dreigen?'

'Dat zal wel moeten lukken ja.' Zegt hij lacherig met een gemene grijns. Ik kan me niet inhouden en geef hem een zoen. Alekandr raakt erdoor erg van slag en verstijft.

Ik krijg spijt en wil weer wegrennen. Alekandr excuseert zichzelf met een rot smoesje en laat me alleen achter.

(MOAHAHAH)