Deel 32
Het doet pijn. Zoveel pijn. Zo erg dat ik er wakker van word. Ik denk eerst dat Alekandr mijn kamer in is geslopen en me nogmaals opgeëist heeft als zijn vrouw. Maar dat is niet waar.
De pijn komt wel door hem. De intense seksuele pijn die ik tussen mijn benen heb. In mijn armen en in mijn buik. Ik heb spierpijn en kan niet lang op een kant liggen zonder pijn te krijgen.
De zon is al gaan schijnen en Demitir zit naast me op een stoel. Hij heeft geen wallen onder zijn ogen of een greintje slaap. Wat ik doodeng vind want hij heeft de hele nacht opgezeten.
'Goedemorgen,' fluister ik zachtjes.
Demitir trekt me uit bed. Ik ben nog altijd naakt. 'Raap je kleren bij elkaar en maak je klaar. Iedereen wil je leren kennen.' Zegt Demitir. Hij heeft dan het vieze lef om mijn billen te slaan.
Ik verzamel chagrijnig mijn korset en broekje en kom dan tot de ontdekking dat mijn jurkje nergens meer te bekennen is. 'Ik ga niet naar buiten in ondergoed.' Laat ik Demitir weten.
'Aleksandr vind dat je een erg goede kont hebt die mooi klakt als die geslagen word.' Ik ken geen enkele jongen die mijn kont goed vind. Meeste vinden hem te plat.
'Een badjas?' Vraag ik maar.
'Alleen omdat je nog een huwelijkscadeau moet krijgen. Meekomen.' Hij geeft me een witte badjas.
Ik heb moeite rechtop te lopen als we het grote huis door kruizen. Demitir loopt snel maar mijn benen doen pijn. Het liefste zou ik in bed liggen met een warme kruik en wat knuffels. En mijn moeder die me knuffelt en me vertelt dat alles goed komt.
Alekandr heeft me zo bruut genomen dat het pijn doet. Ik kies daarom voor om een beetje te hinken en mank te lopen om mijn spieren te sparen. Nou ja kiezen? Dat heeft Alekandr voor me besloten. Ik mag het accepteren.
We gaan naar een grote deur in de luxe woonkamer.
Aleksandr zit onderuit gezakt in een zwarte leren stoel achter een bureau met nog twee mannen. Dit is dus zijn kantoor.
Ik krimp in elkaar door de pijn bij mijn buik. Intense buikpijn. Ook heb ik steken in mijn zij en mijn benen krijg ik niet rechtop. Hij lacht als hij mijn betraande gezicht ziet en mijn verslagen uitdrukking. Een nachtje. en ik ben nu al helemaal kapot gemaakt.
'Je vrouw,' Zegt Demitir die me afleverd. Aleksandr grijnst akelig als ik een stoel word gezet.
'Heel mooi. Heb je lekker geslapen?' Vraagt hij aan mij. Konstatin is er ook samen met nog twee jongemannen.
'Nee,' Mompel ik.
Hij doet net alsof hij verbaasd is. ' Oh,' maar zijn ogen fonkelen. 'Waarom?'
'Je weet waarom,' begin ik boos en verontwaardigd. 'Omdat je me zo hard.. je ..' Ik barst in huilen uit.
'Doe nou niet alsof je het niet mega lekker vond. Iedereen heeft je horen gillen meisje.' Waar bemoeit die vreemde man zich mee.
'Al-lek-sandr ah ah..' imiteert de ander mij. Dat is genoeg. Ik ga staan en loop naar de deur. Mijn hand ligt al op de deurknop als ik een zachte klik hoor in iemands vingers en Demitir mij vastpakt bij mijn middel.
Hij zet me terug in de stoel tegenover Alekandr. Ik kijk beide boos aan terwijl angst en pijn door mijn lichaam raast. Dit is te snel. Ik kan niet nog eens..
'Sommige twijfelen of een blancardi wel loyaal kan zijn aan een Drozdov.' Weer een familie die een bloedhekel heeft aan mijn familie.
'Waarom heb je me dan getrouwd?!' Grom ik.
'Macht,' Zegt Aleksandr simpel met een schouderophaal. 'Je doet nu nog moeilijk maar met geduld en doorzettingsvermogen breek ik je wel.'
'Ik ben toch nu Drozdov?' Het komt er klein uit. Kwetsbaar. Ik wil namelijk niet gebroken worden. Misschien als ik meewerkt hoeft het niet.
'Alleen je naam. Je hebt verder niks gedaan om te bewijzen dat je mij trouw bent.' Ik heb verdomme alles gedaan.
'Hoe kun je twijfelen naar gisteren? Ik ben een braaf meisje. Dat zag je toch?'
Ik moet mijn best doen het niet te snauwen.
'Ik zag een hoer die alles deed voor haar neuk. Ik kan dat niet als betrouwbaar zien.' Er wordt hard om gelachen vooral als ik krimp in de stoel.
'Ik organsieer een meeting. Met mijn gang. Iedereen die voor me werkt. Op het eind van dat feestje kom je naar me toe.' Oh nee.
'En dan ga je net als gisteren als een hoertje op je knieën en neuk ik je voor honderden mensen.' Ik word misselijk en bang. Verdrietig en boos.
'Dat durf ik niet,' Stammel ik niet goed begrijpend wat het plan is.
'Jawel..als je eenmaal mijn vinger weer in je kut hebt spring je zo op en neer. Je bent een grotere hoer dan je denkt.' Dat maakt me boos.
Hij lacht me weer uit.
'Natuurlijk is je neuken niet genoeg. Je moet kreunen en me aansporen. Je moet het echt verkopen dat je het wil. dat je opgewonden raakt van me en dat je seks wil.' Opgewonden? Ja. Seks? Misschien. In het openbaar met toeschouwers? Nee. Nooit.
'En dan ga je jammeren en smeken. Je gaat op je knieën en belooft me dat je alles zal doen om mij nog een keer in je te hebben. Je belooft een goede bondgenoot te zijn. Dan en alleen dan, draai ik je om gooi ik je op de tegels en neuk ik je zo hard dat het bloed uit je stroomt.'
Ik Stammel.
Hij vervolgt emotieloos en koud. 'Als ik klaar ben of bijna klaar kom ruk ik mezelf los en sproei ik je mooie mondje onder mijn zaad. Je gaat dan zelf jezelf masturberen en gillen dat je het zo lekker vind terwijl je klodders van mijn zaad weglikt.' Het is grafisch beschreven en angstaanjagend dat ik niet meer durf te ademen of te knipperen met mijn ogen.
'Maar..kunnen we niet beter in je kamer vrijen? Misschien kan ik gillen als je dat leuk vind.' stel ik voor.
'Ik neem je op het feestje en iedereen gaat kijken naar ons. Je blancardi kutje zal opnieuw gevuld worden met mijn zaad en als je een braaf meisje bent en me gehoorzaamt laat ik je misschien niet aan je lot over en laat ik zo hard klaar komen dat je papa je in Europa kan horen. Klinkt dat goed of wat?' Zegt Aleksandr geïrriteerd door mijn twijfels.
'Ik weet het niet..'
'Alsof je niet nat bent voor me,' Zegt hij grinnkend. 'Ik zal je zo even vingeren en je bestraffen. Brutale hoer.' Dat zal alleen pijn doen deze keer.
'Waarom wacht je? Vinger die hoer.' Merkt een van de twee mannen op. Ik krimp in elkaar. Waarom wil hij dat zien? Wat een nare man. Ik werp een snelle blik naar Alekandr die lijkt te begrijpen wat ik bedoel.
'Zodat jij meekan kijken? Ik laat je geen seconde alleen met Robijn.' Hij grijnst bezitterig.
'Mijn naam is Trish,' weet ik uit te brengen. 'Wil me zo noemen? Alsjeblieft?'
'Ga allemaal weg,' Zegt Aleksandr koud. Ik krijg kippenvel. Iedereen behalve onze bodyguards gaan weg.
'Opstaan,' beveelt hij terwijl hij ook gaat staan. Ik gehoorzaam.
'Volg me,' blaft hij als hij zijn stoel weghaalt bij het bureau. Hij maakt het bureau leeg waar nog een laptop opstaat. Deze bergt hij op in een tas.
Als een muis loop ik naar hem toe. Stil en beschaamd. 'Buig over mijn bureau,' beveelt hij.
'Dat ..red ik niet.' Stammel ik. Ik weet niet wat hij wil.
'Alleen dat ik beter bij je reet kan,' snauwt hij en duwt me op het bureau plat. Hij trekt mijn broekje tot mijn enkels en grinnikt als hij het bloed bewonderd dat tussen mijn benen plakt. Of is het zijn gedroogde zaad?
Hij laat zijn hand naar achter zwaaien voor hij hem keihard op mijn billen laat neerkomen. Ik deins op het bureau. 'Ah!'
'Hm. Ik vind dat geluid zo heerlijk uit je mond. Je bent nog verontwaardigd als ik je een tik geef. Alsof het niet mijn recht en taak is.' Wat is er mis met hem?
'Maar snel zul je leren..' Smak! Ik dwing mezelf stil te zijn als ik bij kom van de klap. ' Dat je lichaam van mij is.'
'Vernederend hè?' Ja dat. Ik schaam me dat ik naakt ben. Dat ik weerloos ben. Dat ik het toe laat. Dat ik getrouwd ben. Alles.
'Je leert uiteindelijk om die vervelende emoties van je uit te zetten. Als ik je train, zal je trots langzaam verdwijnen.'
'H-hoe hoezo?'
Zijn vinger gaat heel langzaam over mijn gevoelige clitoris. Niet in me gelukkig. Maar wel langs me.
'Omdat schat, ik je in een klein seks monstertje verander die alles doet om gevingerd en geneukt te worden.' Aleksandr grinnikt en slaat me dan nog eens.
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro