🌹Trish pov🌹

Ik ben nog steeds gevangen op Aaron schoot. 'P-papa,' piep ik angstig voor wat hij wil doen. Misschien kan papa me redden.

Aaron barst in een wrede lach uit. ' En jij denkt dat het die ouwe zak wat kan schelen, als ik je hier en nu ontmaagd?'

Papa komt op dat moment binnen. Hij ziet me zitten op Aaron schoot. 'P-papa,' fluister ik trillend.

'Aaron? Heb je betaalt voor mijn dochter?' Vraagt papa, zijn stem emotieloos.

'Ja, het zit allemaal in die koffer daar.' Ludo overhandigt papa een koffer. Een koffer gevuld met honderdjes.

Cole stapt het huis in. Ik wil mezelf los maken van Aaron, en schaam me dat ik hier zit, op schoot als een klein kind.

Aaron heeft andere plannen, en leunt lachend naar mijn voorhoofd. 'Ik kan niet wachten om te zien hoe mooi je lichaam reageert op mij.'

'Zullen we gaan? Onze bitches worden opstandig,' Coles bodyguard moet Riley mee sleuren naar binnen. Ze stribbeltt tegen en ramt met haar voeten tegen de rug van de bodyguard.

Heimwee overvalt me nu het afscheid zo dichtbij is.

'Veel sucess heren,' wenst papa hen. Hij inspecteert de koffers met geld gretig.

Buiten wacht een donkere limousine op ons. Ludo houdt de deur voor ons open, en de bodyguard van Cole smijt Riley de auto in.

Cole heeft haar zo gevangen. Aaron tilt mijn kin op en draait het richting Riley die inmiddels over de knieën van Cole ligt met haar lichaam.

Ik wil ze smeken dat ze dit niet moeten doen. Dat het niet nodig is. Maar alles wat uit mijn droge mond komt is stilte.

Cole grinnikt. 'Ben je al bang, Riley?'

Dapper schudt ze haar hoofd. 'Loop naar de hel.'

Hij loopt rood aan, trekt in een wilde beweging haar jurk omhoog. Riley wil van zijn knie af rollen, maar zijn grip is te sterk. Dan ramt hij hard met zijn hand tegen haar achterste, waardoor Riley moet piepen.

Cole grijnst door haar gepiep en ramt haar nog een keer. En nog eens. ' Ik wil horen dat het je spijt, jij slet. En dat je het niet nog eens zal proberen.'

Riley gromt als Cole haar deze keer met zijn rechterhand slaat en express in haar billen knijpt. 'Ik ga net zo lang door met dit, tot ik sorry heb gehoord,'

'Het spijt haar. Ze is alleen te trots om het te zeggen. Vergeef haar, alsjeblieft.'

Cole bekijkt me pijnlijk lang. 'Aaron, Waarom praat je bitch?'

'Geen idee, Cole. Misschien wil ze ook even over mijn knie liggen. Ze weet tenslotte dat ze zonder mijn toestemming stil is.'

'Het spijt me, Aaron. Ik zal het niet meer doen.' Ik hoop dat ik niet zoals Riley over zijn knie moet. Aaron trekt alleen een wenkbrauw op.

'Je doet het nu weer, jij wil écht graag geslagen worden. Vind je het soms opwindend, jij Kleine slet?'

Binnen een paar tellen lig ik op schoot.

k weet nu beter dan antwoord te geven. Ik wiebel onzeker over zijn brede knieën, als ik zijwaarts over zijn schoot lig, op mijn buik.

De klap, voel ik nooit gelukkig. Dit is een waarschuwing. Als ik me goed gedraag gebeurd er heus niks.

Cole is niet klaar.
'Ludo, pak uit de kast mijn leren riem.' Ik krimp in elkaar op de schoot van Aaron. Is die voor mij?

Riley brult het uit en haar tranen ontsnappen. Ze hebben haar met een riem geslagen. Cole rolt geduldig de riem op, en slaat er nogmaals mee op haar achterkant.

Hij wil het een derde keer doen, maar Riley onderbreekt hem huilend. 'Het spijt me. Ik zal naar je luisteren.'

Een walgelijke glimlach ontstaat op zijn lippen. Hij aait haar waar ze geslagen is, en grinnikt. 'Heel goed, prinsesje. Je leert het wel. Hopelijk heb je voor nu genoeg tijd met mijn riem doorgebracht.'

Ze knikt huilend. Hij aait haar liefdevol alsof hij haar minnaar is. Waarschijnlijk ziet hij zichzelf ook zo.

Aaron heeft me nog steeds niet aangeraakt. En daardoor weet ik dat het gewoon een trucje was om mij bang te maken.

Cole rolt met zijn ogen.
'Ik voel me echt schuldig,' Hij trekt de rok van Riley goed. Ze ligt nog steeds over zijn knieën gebogen en heeft een rood hoofd van ingehouden tranen en woede.

'Ik krijg de mooie prinses, jij de heks.'

Aaron spreekt, maar zijn stem klinkt vermoeid en onoprecht. ' Je hebt eerlijk gewonnen.'

Cole grijnst, alsof hij het nu pas echt geloofd. Hij aait Riley nog een keer, deze keer over haar hoofd en veegt wat tranen weg. 'Niet huilen, liefje. Je bent daar te mooi voor.'

'Ik ga heel goed voor je zorgen. Je hebt gewoon wat regels en straf nodig. Dat is oké. Ik wil dat graag aan je geven. Wie weet ga je genieten van dit. En lig je uiteindelijk dolgraag op mijn schoot, wiebelend met je mooie kont.'

Daar word ik misselijk en angstig van. Aaron mompelt lachend in mm oor. 'Als ik merk dat je het lekker of leuk gaat vinden, hier op schoot? Dan zoek ik een andere meer beschamende en pijnlijker manier om te zorgen dat je luistert.'

Wat zou dat betekenen?

Riley is razend.
'Waarom zouden we dit lekker of leuk vinden? Ik schaam me dood dat ik straf heb gehad als een klein kind!'

'Prinsesje, dat is genoeg. Nog een zo'n opmerking en ik pak de riem er weer bij.' Riley wil protesteren, en haar hart luchten. Maar als Cole zijn riem opraapt is ze doodstil.

'Heb je haar al geslagen?' Hij knikt naar mij.

Aaron spreekt met een diepe stem. ' Ja,' hey dat is een leugen, hoor ik mezelf denken. Een fijne leugen, want nu hoef ik geen pijn te lijden maar het is en blijft een leugen.

'Ik weet dat je anders denkt over slaan en straffen, maar dit is heel belangrijk. Deze meisjes zijn verwend en het is onze taak om ze dat af te leren.'

Aaron slaat me.
Ik buig huilend mijn hoofd en piep. De oudere broer, Cole grinnikt. ' Dat was nog een kleine. En ze is nu gebogen. Heel mooi. Die gaat je denk ik gelukkig maken, Aaron.'

'We zullen zien. Voorlopig vind ik het vooral leuk haar bange gezichtje te zien,' Hij grinnikt.

Riley kookt van woede, en ik doe het zelfde. Volgens mij plotten we beide in stilte de moord van zowel Aaron als Cole.