Dit hoofdstuk bevat een seks scène..wel soort van.

Ik durf niet te huilen als ik later in de auto zit. Hij zit naast me en kan me zo slaan als hij dat zou willen. Ik ben me bewust van zijn knappe uiterlijk en zijn mooie accent. Zijn dromerige ogen.

Mijn lichaam weet al eerder wat ik wil dan mijn brein en reageert erg vervelend op hem. Ik durf hem hierom ook niet aan te kijken. Ik probeer mezelf te herinneren dat hij me meegenomen heeft. Ik ben zijn gevangene. Maar ik vind het ergens te zwaar om zijn charmes en grappigheid te weerstaan. Zijn manier van denken en doen is anders dan die van Aaron. Hij lijkt me een leuke jongen.

'Ben je erg gehecht aan je jurk?'vraagt hij opeens als we een uurtje onderweg zijn. Het voelt als een uur. Ik heb geen enkele mogelijkheid om te controleren of het echt zo is.

'Nee. Deze jurk heb ik van Aaron gehad.' De stof is gaan rafelen en was erg goedkoop.

'Mooi,' zegt hij zijn stem zacht als fluweel. 'Ik heb wat hele stoute verhaaltjes over je gehoord, Trish.' Zijn hand gaat zacht over mijn been. Mijn oh zo naakte been.

Alekandr leunt iets meer naar me toe en staart me zo intens aan dat ik zijn blik wil ontsnappen. 'Ik weet bijvoorbeeld dat één man je zelfs..' Zijn blik gaat naar mijn benen die ik snel nog harder op elkaar klem. Ik bloos hevig en beschaamd.

'Dat doe je niet meer als mijn vrouw.' Natuurlijk. Zoiets had ik al door. Ik zou me netjes en puur moeten gedragen.

'Als je een beetje last hebt van je lust kom je naar mij en dan regel ik het. Is dat een goede deal?'

'J-ja,'

'En als jij last hebt?'

'Je hoeft je over mij geen zorgen te maken. Ik zal nooit je tegen je zin in nemen. Je bent mijn vrouw niet mijn hoer.'

'Maar als jij geen zin hebt wil ik ook niet hoor. Je bent ook mijn man. Je bent ook niet mijn hoer.' Zeg ik snel. Ik wil niet hem dwingen iets te doen wat hij niet wil. Vooral zoiets niet.

'Wat ben je toch een lief ding.'
'Dat je je zorgen maakt om mij.' Zo lief vind ik het niet. Alleen logisch.

De auto stopt. We zijn bij een groot vliegveld aangekomen. In plaats van via de douane zijn we zo het veld opgereden. Een zwarte chique privé jet staat al klaar.

Aleksandr grinnikt als hij mijn wijde ogen ziet. 'Is die van jou?'vraag ik verwonderend aan hem.

Hij knikt. 'Ik ben vaak op en neer met het vliegtuig. Dus ik heb mijn eigen jet. Ik hoop dat je niet bang bent om te vliegen.'

Alleen bang voor wat er zou komen. Bang dat het een rookgordijn is. Een afleiding. En dat Ik opeens voor ik het weet weer in een hoek zit met een tik op mijn bibs.

We stappen uit. Het vliegtuig is erg luxe en zwart.

Twee mannen stappen geruisloos achter ons uit.

Ik schrik. Volgen ze ons al de hele tijd?
'Dit zijn de bodyguards. Dit hier is Konstatin. En dit is Demitir,' Hij stelt me netjes voor bij mijn voornaam en niet als zijn eigendom of als zijn verloofde.

We gaan dan het trappetje op naar het vliegtuig. Die van Declan had amper wat als ik die met die van Alekandr vergelijk. Alekandr heeft flessen drank, zilveren stoelen en plasma televisies.

'Dimitir is er voor jou. Als mijn vrouw heb je last van vele..bedreigingen. Daarom is hij er. Om je te beschermen.' Hij gaat zitten in één van de luxe zilveren stoelen.

'Ga maar naast me zitten.'

'Wil je dat ik je hand vasthoud tijdens het opstijgen?'

Ik knik. Ja dat wil ik. Hij wikkelt zijn vingers rond mijn hand. Hij kust mijn knokkels en laat me tegen zich aan leunen. 'Het komt echt goed, je gaat heel gelukkig worden.' Zegt hij met een glimlach.

We gaan opstijgen. Het vliegtuig trilt als we de lucht in gaan. Het is het engste moment uit mijn leven. Maar met Aleksandr durf ik het wel aan.

Ik wil liever niet nadenken over bodyguards die ons bewaken. 'Gaan we gelijk op huwelijksreis?' Grap ik om het gesprek luchtig te maken.

Aleksandr lacht niet mee. Ik bloos, beschaamd dat ik gelachen had om mijn eigen grapje. Ik wil mezelf losrukken en ergens dekking zoeken. 'Nee. We gaan geen huwelijksreis houden.'

'Hoezo niet? Moeten we elkaar niet leren kennen?' Het komt er piepig uit.

'Wat moet ik over je weten? Je bent maagd, blancardi en hebt een oudere zus. Die niet eens je echte zus is.'

Dat doet pijn.
'Ik ben meer dan dat. Ik vind bijvoorbeeld boeken leuk en lezen-'

'Bespaar me dit alsjeblieft.' Kreunt hij geïrriteerd. Ik schrik zo erg dat ik zijn hand los laat. Geschrokken kijk ik hem aan.

'Vind je me wel leuk?' Mompel ik en wil dat het vliegtuig weer land.

'Dit is niet een kwestie van leuk. Dit is macht. Je papa geeft me veel macht als ik je neuk. Daarom ben je hier.'

'Laat me gaan. Ik wil je niet trouwen.' Protesteer ik. Dat is niet slim. Voor ik overeind ben duwt Demitir me terug in de stoel.

Aleksandr grijpt me beet. 'Ik hoorde al dat je het leuk vind om uit te dagen. Hopelijk vind je de straf net zo leuk.' Hij zeult me mee naar een bankje. Hij gaat eerst zelf zitten en legt me op schoot.

Hij slaat me dan. Net zoals zovele jongens voor me. alleen..

🌹Hier begint het🌹

Het is anders. Deze straf. Anders dan die van Aaron. Ik merk dat ik meer grom en vaak achterom naar mijn man kijk. Ik zie hem terug kijken voor hij me dan op mijn billen tikt en een krachtige golf van spanning gaat door me heen. Een klein huilerig piepje komt uit me.

Het is lekker.
Ik schrik en hap naar adem. Dit heb ik nog niet eerder meegemaakt. Ik bloos. Wat moeten ze wel niet van me denken? Beschaamd probeer ik te doen alsof er niks gebeurd is.

Aleksandr heeft geen zin te doen alsof.
'Dat vond je wel wat hè?'
'Geil wijf.' Weer een klap. Verward kijk ik hem aan. Wat was dat? Waarom deed ik dat?

'De rest krijg je vanavond. Ik zal dit onthouden. Kleine geile kitten.' Zegt hij en masseert mijn billen ruw voor hij ze slaat. Dan mag ik van schoot.

🌹Hier eindigt het al weer🌹
Ik zou best nog langer door hem aangepakt willen worden. Wie weet kan hij nog meer leuke dingen verzinnen. Het is raar. Aaron heeft me nooit zo geslagen dat ik het lekker vond. Misschien vond ik het altijd wel lekker, maar niet als hij het deed Of misschien ben ik gek geworden.

(ik wil graag winkelen dus ik dacht laat ik publiceren lol.)