De baby foto lijkt niet op mij. Ze kijkt gelukkig. Ze is mooi. Maar onze ogen zijn het zelfde. Onze lippen zijn het zelfde. Zelfs het litteken bij ons oor: Alles is het zelfde.

'Wat ben je van plan met de prinses?' Vraagt de man met de pet aan de roker. Die grijnst alsof hij een waardevolle schat heeft gevonden.

Ik voel me weer net zo machteloos als met Aaron. Misschien zelfs meer. Bij Aaron had ik nog een zus. Nu ben ik alleen. 'Ik weet het nog niet.' Zegt de roker dan zijn blik op mij gericht. alsof ik hem doodleuk ideeën ga in fluisteren.

Ze houden Liam en de emo ergens gevangen. Dat is me wel duidelijk. Misschien ergens beneden of ergens boven. Misschien zijn ze wel dood.

'Robijn, kom.' Ik reageer niet op mijn echte naam. Ik probeer de tranen weg te knipperen als hij me bij mijn pols beetpakt.

'In gangs doen we nog steeds aan trainingen voor ongehoorzame meisjes. Wil je een voorproefje?' Ik denk aan het litteken. Nee. Dat wil ik niet meer.

'Dat dacht ik ook,' zegt hij grijnzend en tevreden. Ik moet de vreemde neiging onderdrukken hem te slaan. Ik schrik ervan. Ik ben niet bepaald een gewelddadig meisje.

'Wat ga je doen?' Mompel ik als hij me in een stoel duwt.

'Ik maak mezelf de machtigste gang leider van dit continent.' Hij staart dan even naar mijn bescheiden borsten die amper de decolleté vullen. Ongegeneerd en zonder te knipperen.

'Als je een cup d wil ga je maar naar een plastische chirurg.' Grom ik als ik zijn afkeurende blik zie.

'Je cup A is ook prachtig. Ze zijn schattig, klein. Kwetsbaar. Net als jij.' Dat maakt iets in me los. Angst.

'Aaron is mijn verloofde,' stammel ik als hij achter me gaat staan. Zijn koude vingers voel ik over mijn schouders dansen. Het is alsof je aangeraakt word door de dood zelf. Koude wrede vingers die niet willen lief hebben maar willen bezitten.

'Zie je hem hier ergens?' Nee. Hij is waarschijnlijk bij Mydas.

'Ik zie dat je niet je vader slimme brein hebt geërfd dus ik leg mijn plan even aan je uit.' Ik kijk hem alleen maar aan. Boos en verward. Bedrogen en verraden.

'Ik word je nieuwe man. Ik doe net alsof ik je gered hebt. We vrijen. Wie kan boos worden dat je je redder wilde bedanken? Ik breng je naar je vader. Hij beloond mij. En jij mag eeuwig gelukkig zijn aan mijn zijde.' Gelukkig kan ik niet zijn. Niet met hem.

Maar voor ik er erg in heb breek ik. Niet op de manier waarop ik normaal breek. Ik val niet kapot. Ik word alleen maar sterker.  'Wat een gestoord plan! Wat als Mydas ons beide niet moet? Je bent maar een gang leider en als ik rond kijk is het niet bepaald indrukwekkend wat je doet!' Het is er uit voor ik er erg in heb.

Ik bevries geschrokken. Ik kan niet geloven dat ik dat gezegd heb tegen een gang leider. Een crimineel.

Hij trekt aan mijn haar. Hij wikkelt het haar rond zijn vingers en trekt zo mijn schulp naar hem toe. Hij heeft me zo stevig beet dat het pijn doet.

De klap voel ik niet eens. Maar de pijn is moordend. Er druppelt langzaam wat bloed uit mijn neus en ik zie in zijn stormende ogen dat ik te ver ben gegaan. 'Laat dat een lesje zijn. Ik ben niet Aaron. Mijn tijd verspil je niet.'

'Je past je wel aan. Die wildheid zit in je DNA. Zoals elke goede vrouw heb je wat training en duidelijkheid nodig.' Boos bijt ik op mijn lip. Schelden heeft duidelijk geen zin.

'Niet zo boos, liefje. Je leert het wel. Als je eenmaal weet waar mijn grenzen liggen ga je heel gelukkig worden.' Hij glimlacht zelfs alsof hij zelf zijn woorden geloofd. Ik denk dat ik al weet waar zijn grenzen liggen.

'Wat als ik niet met je wil trouwen?'
Hij begint te lachen. Wreed en zielloos te lachen. Alsof ik een leuke grap heb verteld.

'Schatje, wat jij wil maakt toch niks uit?'

'En als ik me verzet?'
Een duistere sinistere grijns groeit langzaam op zijn lippen.  'Oh,' Hij grinnikt in zichzelf. 'Je verzetten doe je denk ik maar één keer. En ik leer het je meteen af als je het doet.'

'Dit is je eerste en laatste waarschuwing, Robijn. Ik heb je al gemazzeld.' Wat een stomme naam. Robijn. Zo ..niet zoals mij. Mooi. Kostbaar. Waardevol.

Hij smijt met deuren en loopt als een olifant de trap op. Ik tril nog steeds na zijn dreigement. Ik had nooit verwacht dat ik verkrachting mee zou maken. Dat was een probleem voor mooie meisjes met grote borsten.

Nu snap ik hoe dom ik geweest ben. Dit is niet een bepaald meisjes of vrouwen probleem. Dit is een alle vrouwen probleem. Nee. Het is niet eens een vrouwenprobleem. Het is een mannenprobleem.

Ik kom overeind uit de stoel. De man met de blauwe pet is de enige naast mij in de kamer. 'Dat zal je man niet leuk vinden,' zegt hij waarschuwend en rolt zijn stoel naar achteren zodat hij me in de gaten kan houden.

Ik krijg opeens het beeld door van hem die door zijn beeldscherm heen word geslagen door mij waardoor hij dood met zijn tong uit zijn mond ligt. Een erg verleidelijk beeld maar realistisch is het niet.

'Hij is mijn man niet!' Snauw ik naar de blauwe pet. Hij haalt zijn schouders op alsof hij wil zeggen whatever. Wat boeit het ook.

'Wie is dan wel? Die Alex man?' Wat een idioot. Hij had amper de naam onthouden.

Ik zucht. ' Hij heet Aaron.'

'Vind je hem leuk?' Net zo leuk als bloedprikken. Net zo leuk als geslagen worden.

'Nee,'

'Dan is het toch goed dat je nu hier bent? Diavolos is best cool als je hem leert kennen.' Ja dat is echt iets wat ik wil horen van mijn toekomstige man.

Het is een  mishandelaar maar hey, hij is wel cool!

En wat een rare naam. Diavolos. Wat is dat voor belachelijk iets? Ik laat mezelf weer zakken in de stoel.

Even later komt hij terug met een mapje. Interessant. ik rol zo passief mogelijk naar achteren met mijn stoel.

Hij houdt het mapje tegen zijn borst aan en gaat zitten. ' Wil je toevallig weten wat ik allemaal over je weet?' Zegt hij lachend.

Ik doe mijn best niet geïrriteerd te kijken. Ik ben zijn spelletjes nu al beu. ' Wat je ook van me wil, mijn vader zal dus meer betalen als ik als maagd terugkeer. Dat is altijd zo.' Of dat klopt weet ik niet maar ik heb zo'n gevoel dat het diavolos vooral om het geld gaat.

'Ik houdt je voorlopig hier. Er is een tweede koper die me meer biedt dan je vader kan bieden.' Zegt hij. Dat verrast me. Meer dan Mydas? Wie dan?

'Aaron?' Gok ik. Diavolos pakt een bruine enveloppe erbij uit het mapje. Hij is al geopend en er zit een brief in.

De brief is in een haastig lelijk handschrift geschreven.

Beste Griekse klootzak.
Geef ons Trish terug of wij maken je af.
-Cole Diatrizio.

Cole?

'En Aaron?'

Diavolos pakt een tweede enveloppe erbij. Het is een donkerrode enveloppe met een zwart zegel erop zoals die van koningen vroeger gebruikte. Van die was zegels.

Diavolos,
Je weet waarschijnlijk dondersgoed dat ik en Trish Roderiguez of kortweg Trish verloofd zijn. Ze is dus mijn eigendom. Omdat ik geen oorlog met je wil hebben, en onze vriendschap niet kapot wil maken stel ik voor dat ik Trish op kom halen. Ik betaal je goed voor haar en als ze nog steeds maagd is dan betaal ik voor elke kilo die ze weegt wat extra's. De brief van mijn broer moet je maar negeren. Hij is altijd al de dommere geweest.-A.D.