Met een zacht klopje op de deur kom ik binnen. Ik doe snel mijn paardenstaart wat strakker aantrekken en trek mijn meest berouwvolle gezicht.

Alekandr zit achter zijn bureau. Hij fronst als hij me ziet. 'Wat moet je? Je weet dat dit verboden terrein is.' Als hij het aan het werk is mag ik hier niet komen. Dit is zijn werkkamer geen speelkamer.

Ik doe mijn ogen neerslaan en wrijf over mijn arm alsof ik ergens spijt van heb. 'Ik ben stout geweest, Alekandr.' Mijn stem klinkt beverig en aarzelend alsof ik hem eigenlijk niet wil vertellen wat ik heb gedaan. Ik hoop dat hij het lekker vind en me snel zijn bed in sleurt.

Hij snapt het niet en vernauwt zijn ogen. 'Hier komen, dan leer ik je wel aan wie je baas is!' Hij klinkt bozig en geïrriteerd. Niet opgewonden en geil.

Ik doe soepel mijn badjas open en laat de badjas van mijn schouders glijden. 'Ja, Alekandr.'Zeg ik nederig met een ondeugende giechel.

Zijn gezicht word zachter als hij mijn lingerie bekijkt en mijn geschoren benen ziet. Het bevalt hem. Hij gaat terug zitten in zijn bureau stoel en lijkt niet te weten wat hij moet zeggen of doen.

'Bestraf me, Alekandr.' Zeg ik uitdagend en leun op zijn bureau. Mijn handen gaan voorzichtig over mijn rondingen en over het litteken. Dan gaat een vinger in mijn mond en zuig ik daar lichtjes aan.

Hij zit praktisch te kwijlen. Hij doet zijn laptop eindelijk dicht en ruimt deze op in een tas. 'Wat heb je misdaan?'

'Ik ben stout geweest,'Zeg ik en huiver als ik zijn koude hand vlak boven mijn bedekte billen voel.

'Ik las een heel vies boekje. Het hoort niet.' Zeg ik pruilend. 'Geef me ervan langs. Ik heb het verdient.'

'Oké, schatje. Als je dat Wilt..' onzeker slaat hij me. Wat is dit hoor ik mezelf denken.

'Nee. Harder. Pak me harder aan. Gebruik meer kracht en bespot me. Maak me belachelijk. Ik moet het leren Alekandr,' Zeg ik trillend en zie hoe erg het hem opwind.

'Weet je zeker dat je dat wel leuk vind? Ga je niet huilen?' Misschien wel als dit achter de rug is.

'M-misschien maar ik voel me beter als je me aanpakt. Ik heb iets slechts gedaan.'

'Ja. Dat ben ik met je eens.'
'Ga maar liggen,' zegt hij knikkend naar het bureau.

'Dat is te lief.' Zeg ik vlak.
Hij grijpt mijn arm beet en zet zijn nagels in mijn vel. Ik sla een kreetje als hij me op het bureau gooit en mijn billen spreid. 'Zo beter, jongedame?' Snauwt hij en deelt de eerste tik uit.

'Heb je niets iets harder?' Ik zie zijn riem en vinger zacht het leer ervan. Ik merk dat zijn ademhaling een beetje onrustig word.

'Iets zoals..'Mijn hand gaat rond zijn gesp. 'Zoals dit,' Zeg ik ademloos en hou het bange trillende stemmtje.

'Iets zoals iets met leer? Ik wil littekens. Ik verdien het, Alekandr.' Hij word als maar roder en geiler en ik kan zien dat ik zijn duistere kant heb ontwaakt.

'J-ja,' Hij slikt en ik zie zijn erectie door zijn spijkerbroek heen. Hij vind dit echt geil. ' Je hebt inderdaad een grens bereikt. Het is tijd dat je het leert.' Hij doet zijn riem losmaken en doet hem dan uit zijn jeans halen. Volgens mij heeft hij de riem alleen nodig als decoratie.

'Welk boek was het?' Vraagt hij als hij zijn lippen naar mijn oor brengt. Hij knalt met zijn riem tegen mijn huid en ik sla een kreetje. Shit. ik heb nooit een erotisch verhaal gelezen.

Dus verzin ik er maar een.
'G-geen idee maar ik herinner me dat het meisje door twee jongens..'

Hij knalt de riem twee keer achter elkaar. 'Twee? Jij hongerige hoer,' Hij raakt een beetje in het spel. 'Zal ik jou ook eens samen met iemand neuken? Vind je dat lekker?'

Nou..
Ik zie opeens Daniel én Alekandr voor me die me beide zoenen en aanraken. Dat was geen goed idee nu ben ik zelf ook een beetje geil.

'N-nee! Alsjeblieft..' Dan gaat zijn hand opeens tussen mijn benen en vingert hij me daar. 'Oh,' stotter ik verrast.

'Je gaat me verdomme alles vertellen. Al moet ik de antwoorden uit je slaan en neuken.' Mijn mond opent instinctief en een klein kreuntje komt eruit.

'J-ja, Alekandr.'

'Dat recht heb je verspild. Je noemt me maar Meneer. Ik zal je manieren bijleren.' En dat is pas echt wat me helaas nog geiler maakt.

'Ja meneer,' zeg ik ademloos.

'Hoe Ben je aan het boekje gekomen?'

'He-het zit zo,' beken ik. 'Er zit druk tussen mijn benen. Het plakt.'

'Dus ik verzon een reden waardoor je me moest slaan. Zodat ik de stoute gedachtes kon kwijtraken. Maar ze worden alleen erger. Wat moet ik doen?'

'Je mag niet liegen,' Zegt hij strikt. 'En je gedachtes? Die ga ik zo uit je hoofd halen geen zorgen.' Hij grinnikt in zichzelf. Hij pakt me beet bij mijn arm en trekt me van het bureau.

We gaan naar boven. Naar zijn kamer. Daar zet hij me op mijn benen neer. Hij trekt zijn kleren uit en ik volg zijn voorbeeld. Ik voel een duw in mijn rug en beland op het bed. Hij grinnikt als hij zijn spijkerbroek laat zakken en mijn benen beter op bed legt. 'Op je rug, schat.'

🌹Seks scène begint hier🌹

Alekandr heeft zoveel ervaring. Ik ben als een gevangene. Ik weet niet wat ik doe alleen dat ik krachteloos ben tegen zijn aanraking. Hij weet precies hoe hij me moet bespelen.

Ik kom ondanks alles net zo hard klaar als Alekandr die me neukt alsof er geen morgen is. Het is langer dan normaal en harder. Ik voel me meer een object waar hij seks mee heeft dan een vrouw. Ik voel me eigendom.

En voor de een of andere reden vind mijn duistere kant het nog lekkerder. Ik geniet ervan het slaafje te zijn. Ik geniet van de penis die me opvult en ik geniet van de klappen die ik krijg en zijn bedreigingen en zelfs de riem die ik over mijn huid heb gevoeld. Alles hier aan vind ik stiekem erg geil en opwindend.

'Ben je al moe, sletje? Ik ben nog niet uitgespeeld.' Hij kruipt weer op me en pakt me zo hard dat ik tranen in mijn ogen krijg.

Alekandr veegt ze met zijn duim weg en aait mijn gezicht. 'Oh, ben ik te hard bezig? Heb je pijn?' Ik knik met glazige ogen.

'Mooi. Een beetje pijn is goed voor je. Word je een sterke meid van.' Hij grinnikt vals en dan krijg ik steeds een korte snelle beuk tegen me aan en krijg ik een orgasme.

--
🌹Einde scène🌹

Alekandr slaapt. Ik kan me weinig herinneren van alles. Geruisloos doe ik de dekens van mijn lichaam.

Ik zet één been op de grond. De ander word door iets terug gehouden. Een ijzeren ketting.

Ik vloek zacht en probeer de ketting zo zacht mogelijk los te maken. Als ik mijn hoofd draai naar Alekandrs slapende lijf zie ik dat hij rechtop zit met wallen onder zijn ogen en een wantrouwige blik.

'We moeten praten,' zegt hij slechts zijn stem diep van de slaap. Is dit het moment dat hij me gaat doden?

'I-ik..' Ik moet hier weg. Ze zoeken me al. ik ruk de ketting van mijn enkel en vlucht richting de deur.

De deur gaat open en ik kan niks anders dan staren naar Demitir en Konstatin die bebloed binnen strompelen.

Konstatin grauwt. ' We konden je niet bereiken. Je laptop was afgesloten. Ze hebben alles meegenomen. We zijn zeker 30 man kwijt en we hebben geen idee wie dit gedaan heeft.'

30 man?
Kwijt?
Zijn ze gevlucht?

Alekandr vloekt. 'Kan ik jullie niet eens iets simpels laten doen?' Hij ziet me kijken. 'Weg met jou, de grote mannen praten.'

Demitir gritst naar mijn badjas. 'Hey dat is van mij!' Paniekerig probeer ik het briefje te pakken.

'Een telefoonnummer.'

Alekandr grist het uit zijn hand. 'Serigo,' zijn ogen vlammen. Hoe weet hij dat?

'Kan. Ik heb het ergens gevonden. Ik wilde het naar jou brengen..' Ik lach een beetje dommig en probeer hem te bespelen.

Het lukt alleen totaal niet. 'Alekandr heeft een fotografisch geheugen.' Natuurlijk heeft de duivel dat.

'Waarom hebben ze jou hun telefoon nummer gegeven?' Ik zwijg.

Alekandr pakt me beet en schreeuwt in mijn gezicht. 'Denk je dat serigo en holden de enige zijn met martelkamers?' Dat zorgt ervoor dat ik wel praat.

'Laat haar bellen. Dan horen we vanzelf wel of ze het zijn geweest.' Stelt Konstatin voor. Hij is gaan zitten in een stoel. En drukt zijn vest tegen een schotwond aan.

Konstanin pakt zijn mobieltje erbij. Ik mag het nummer zelf intoetsen en heb moeite met de cijfers te herkennen in het verkreukelde briefje.

De lijn gaat drie keer over. dan hoor ik gelach en harde muziek.

'Hey, met mij.' Zeg ik te luid.

'Schatje. Hoe is het?' Ze klinken vrolijk. En ver weg.

'Het gaat..Waar zijn jullie?' Mompel ik.

'Sorry baby. We hebben ons bedacht.' Zegt holden dan.

Het word eerst erg koud en dan erg warm. Mijn hand laat de telefoon haast vallen.

'Hoe bedoel je?! We hadden een afspraak!' Krijs ik in de telefoon.

Daar word alleen hard om gelachen.
'We zijn verdomme geen cartoon personages. Afspraken vervallen. Deals breken. Doe die man van je de groeten.' Holden grijnst.

'Geef mijn spullen terug,' sist Alekandr als hij de telefoon afpakt. ' Je hebt tien dagen de tijd terug te komen voor ik naar dat derderangs landje afreist wat jullie Brazilië noemen en iedereen die ik tegen kom overhoop schiet.' Ik bibber onbewust.

'We zijn niet in Brazilië. Veel sucess met zoeken.' Zegt holden en dan verbreekt hij de verbinding.

Alekandr staart naar het nummer op de telefoon van Konstatin.En smijt de telefoon de kamer door. Het breekt in stukken en kleinere delen. Alekandr drukt zijn vingers tegen zijn voorhoofd en ademt onrustig uit. 'Hebben we camera beelden of iets?'

'Ga je naar de politie?' Vraag ik mezelf af. Alekandr kijkt me met zoveel haat aan dat ik vanzelf weer zwijg.

Alekandr draait zijn hoofd als een vogel. Hij kan het bijna helemaal draaien en dat maakt me erg bang. Vooral als hij naar mij kijkt en een moordlustige blik in zijn ogen krijgt.

'Ik deed het alleen om vrij te zijn!' Tranen beginnen te stromen.

'Je bent een dom wijf als je dacht dat ze je gingen helpen. Weet je wat ik doe met mensen die me verraden, schatje?'

'Die doodt ik.'