42
Ik heb pijn zoals gewoonlijk maar ben wel voldaan. Mijn haar plakt van het zweet en ik adem luidruchtig als Alekandr zijn spijkerbroek aan doet. Hij ademt uit en kijkt naar me.
'Waarom had je daar opeens in in?' Argwarrend staart hij me aan. 'Ik moet je meestal dwingen.' Zegt hij en hij klinkt verward en achterdochtig.
Ik weet wel waarom. Ik mis Serigo en Daniel. Ik mis verliefdheid en wou mezelf uitdagen het te ontwikkelen voor Alekandr. Maar misschien heeft dit ons alleen maar verder uit elkaar gedreven.
Ik bedek mijn lichaam met mijn armen. 'Zullen we samen boven verder gaan?' Zeg ik suggestief.
'Niemand slaapt in mijn bed. Ook jij niet, prinses.' Zegt Alekandr zachtjes bij mijn oor. Zijn vingers kietelen in mijn nek en zijn hand draait cirkeltjes op mijn been. 'Je hebt je dagelijks orgasme gehad. Ik ga niet te veel geven want blancardi meisjes worden heel snel hebberig naar meer.'
ik kleed mezelf haastig aan alsof ik nog iets te verbergen heb voor Alekandr die rustig naar me kijkt met een grijns. Hij gritst van zijn bureau een aansteker en een sigaret. Rookt hij?
'Dat is slecht,' zeg ik waarschuwend maar het is al te laat. Hij steekt de sigaret aan en neemt een overdreven teug. Dan ademt hij de rook uit en kijkt hij me lui aan.
'Je komt er wel uit?'
Ik voel plotseling niks meer dan een meisje die wegglipt nadat zij en haar
Eenzijdige crush het gedaan hebben. Alekandr gaf niks om mij en ik vroeg me soms af of als hij met mij bezig was wat er in zijn hoofd rondging. Of wie.
Ik knipper wat tranen weg en durf geen verbaal antwoord meer te geven. Als ik naar buiten kom is het duidelijk dat iedereen weet wat er binnen is gebeurd. Demitir en Konstatin wachten daar en ik ben verbaasd.
'Jullie moeten ons toch altijd beschermen?' Vraag ik piepend aan Konstatin.
Die grijnst vals naar me. 'Nee we waren bij je eerste keer Er zodat als je grappige ideeën kreeg wij je konden beet houden.'
'M-mag ik naar mijn kamer?' Ik wil echt niet in de woonkamer zitten. waar iedereen me kan horen janken.
'Dat moet ik navragen. Ga maar zitten.' Hij wijst naar een stoel.
'M-mag ik ergens alleen..'
'Zitten!' Snauwt Demitir en tilt zijn vuist op. Ik barst in tranen uit en ga in de grote stoel zitten. Ik rol mezelf op tot een balletje en veeg wat zweet en tranen weg.
Demitir stormt weg en Konstatin neemt zijn dienst over.
--
Konstatin is liever. Hij laat me wel naar een privé kamertje gaan om te wachten. Demitir fronst naar ons beide als hij ons ziet zitten. 'Je man vind het goed dat je je even terug trekt als je vanavond er maar weer bent.' Snauwt hij naar me.
'Bedank hem voor me.'
'Ik ben geen loopjongen. Als je hem weer in die hoerenmond wil hebben doe je het maar lekker zelf.' Ik krijg een kleur die alles verraad.
Konstatin grinnikt er om. 'Niet zo lelijk doen tegen haar. Ik heb de baas in tijden niet zo blij gezien. Wat ze met hem doet, ze doet het goed.'
Demitir snuift. 'Alsof..'
Hij merkt me dan weer op. Hij zwijgt alsof hij zich iets realiseert. 'Laat maar. Neem de hoer mee we gaan naar boven.'
'Eén van jullie moet toch op Alekandr passen.' Zeg ik vastbesloten. Beide grinniken.
Ze lachen me gewoon uit. Konstatin praat alsof hij het tegen een baby heeft. 'Dat was een trucje. Snap je? Alekandr heeft niemand nodig om hem te beschermen. Hij had wel eventueel versterking nodig als je lastig ging doen. Daarom verzon hij een reden dat er beveiliging bij moest.'
'Nou, dan kunnen jullie beide hier blijven.'
'Ho, dametje. Jij hebt wel iemand nodig. Je bent zat keren gekidnapt en Alekandr wil je in de gaten houden.'
'Ik hou hem ook niet in de gaten.'
Ze begeleiden me dan naar boven. June maakt een bad voor me klaar. Demitir blijft in de buurt maar de badkamer is verboden. June wil hem ook niet in de buurt hebben.
Ik lig uren in het water maar het boeit me niks. Ik geniet van elke seconde. Ik was mezelf goed en kundig en ruik naar vers fruit. Als ik uit de badkuip stap en het gordijn opzij schuif is het leeg in de badkamer.
June is er niet.
Hmm.
Ik droog mezelf af en doe de badjas aan die klaar hangt. Samen met een onderbroek.
In mijn slaapkamer is Demitir er ook niet. Heel vreemd. Ik hoor iemand rommelen in mijn walk in closet. 'Demitir? Ben jij dat?'
'Demitir?' Ik probeer de deur.
Op slot. Ik geef een zachte bons op de deur. 'Demitir dit niet grappig. Doe open.' Hij begreep toch wel Engels?
'Rustig maar, wij zijn het.'
Ik bevries door serigo stem achter me. Ik draai me geschrokken om en staar in zijn knappe gezicht.
Ik weet niet of ik hem wil slaan of wil zoenen. 'Wat willen jullie?' Het komt er schuchter uit en ik voel me extra kwetsbaar in mijn badjas.
Serigo likt zijn lippen hongerig af. 'Je beveiliging is weg. Je man is beneden en als je gilt..' Hij pakt uit zijn zak een mobieltje.
Op het schermpje is June te zien die onder schot word gehouden. 'Gaat zij er aan.' Niet weer. Ik zie Viktor and ivor voor me en krijg het meteen benauwd.
'Nee,' Stammel ik.
Serigo en holden grijnzen naar elkaar. Ik zal meewerken. dat weten zij ook. Holden pakt uit een sporttas een soort van doekje en een flesje. Serigo gaat subtiel achter me staan.
Ik ben te laat.
Serigo grijpt me beet en Holden drukt de doek tegen mijn mond en vooral mijn neus. Als snel word ik gedwongen de bedwelende geur in te ademen.
Het werkt niet direct maar na een paar minuten word ik duizelig en zwak. Serigo tilt me makkelijk op. Ik word als een prinses de kamer uit gedragen richting het raam. Dan word alles zwart.
(Heel kort)
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro