PENELOPE

"TITO DANIEL!" Mabilis akong tumayo at niyakap siya.

"Iha, ang tagal kitang hinanap." Humiwalay ito sakin. "Anong nangyari sa'yo? Bakit namayat ka ng ganyan!?"

"Mahabang kwento po." Tugon ko lang. "Kamusta na po kayo?"

"I'm fine." Ngumiti ito. "Naglayas ka daw sabi ni Marco? Hinahanap ka niya sakin."

"Tito, wag nyo po itong sasabihin kay Marco ah? Ayoko na pong bumalik sa kanya, sinasaktan niya po ako."

"Hayop talagang lalaki yan." Kita ko ang galit sa muka niya. "Sumama ka sakin-"

"Miss..." Sabay kaming napalingon sa nagsalita. "Pinasusundo po kayo sakin ni Master."

Hinarap ko si Tito. "Sasama po ako sa inyo pero hindi pa sa ngayon, wag po kayong mag alala, maayos naman po ako sa kinalalagyan ko ngayon."

"Are you sure?" Paninigurado nito. Tumango ako. "Just call me Penelope if something bad happen to you."

May inabot siya sa aking calling card na agad kong kinuha at binulsa.

"Salamat po Tito." Niyakap ko ulit siya saglit. "Tatawagan po kita mamaya."

"Sige mag iingat ka."

"Opo."

Ngumiti muna ako kay Tito bago sumama sa guard ni Wyatt.

"Kuya, pwede magtanong?" Tanong ko dito at tipid lang itong tumango. "Kilala mo po si Persephone?"

Kita ko namang natigilan ito. "Fiance po siya dati ni Master."

"Nasaan na po siya?"

"Patay na po.."

"Eh yung Anak po ni Wyatt?"

"Patay na din po.."

Natigilan naman ako sa sinabi niya at napatingin na lang sa sugat sa kamay ko. Naiintindihan ko na kung bakit ganon na lang ang galit niya.

Nasira ko ang tanging alaala ni Wyatt sa Anak niya-sa Anak nila ni Persephone.

Nang makarating sa bahay ay dire-diretso lang ako sa kwarto namin ni Wyatt. Umupo ako sa kama at tumitig sa labas ng veranda.

Anak.

Isa rin sa dahilan kung bakit hindi ko kayang makipaghiwalay kay Marco dahil hawak niya ang Anak namin..

Baby pa lang si Paxton ay inilayo na siya sakin ni Marco at tinago, kahit anong pagmamakaawa ko ay hindi niya binalik sakin si Paxton hangga't hindi ko pinipirmahan ang papeles na may nakasulat na ipinapasa ko sa kanya ang mana ko.

Hindi ko rin naman pwedeng gawin yun dahil pinaghirapan nila Mommy ang lahat ng iyon. Alam kong mas mahalaga si Paxton kaysa sa mana na yun pero mahalaga sa magulang ko ang mga yaman na yun.

I miss my baby so much..I miss my baby Paxton.

*

NAPAGDESISYUNAN kona lang magluto ng dinner bilang peace offering na rin kay Wyatt, gusto ko ring mag sorry sa kanya

"Wyatt.." Sinalubong ko siya ng makapasok siya. "Nag-ready ako ng dinner, tara kain tayo-"

"-I already ate dinner." Malamig na sabi nito at nilampasan ako.

"Wyatt!" Tumigil ito sa paglalakad. "Gusto kong mag-sorry sa nagawa ko, wag ka ng magalit sakin. Promise hindi kona uulitin."

Lumingon ito sakin pero malamig pa rin ang awra niya. "Okay."

Yun lang ang sinabi niya at umakyat na sa hagdan. Napangiti na lang ako ng mapait bago napatingin sa mga kamay kong may paso at mga sugat

Naglakad ako papasok ng dining. "Kain po tayo." Alok ko sa mga katulong pero hindi nila ako pinansin

Lumabas lang sila ng kusina kaya ako na lang ang umupo at kumain. Konti lang ang nakain ko dahil hindi masarap.

"Kami na po ang magliligpit." Sabi ng kapapasok lang na katulong.

"Ako-"

"-Kami na po."

Tumango lang ako. "Salamat po."

Lumabas ako ng dining at nagtungo sa kwarto namin ni Wyatt. Wala siya doon, humiga na lang ako sa kama.

Bigla na lang tumulo ang mga luha ko, pakiramdam ko mag-isa na naman ako at walang kakampi. Gusto kona ulit bumalik kila Tita Hazel at makasama si Crizel.

Si Crizel kasi kahit maldita pakikinggan niya ako.

Sa kakaiyak ay nakatulog na lang ako

WYATT

I ENTERED MY ROOM and I saw Penelope sleeping, may luha sa pisngi niya kaya sigurado akong nakatulugan niya ang pag iyak.

I saw her hands and there's wound there. I get my medicine kit and treat her wounds.

"Sorry.." I murmured before kissed her forehead.

I went to dining, her prepared foods is still there. I sat down and start eating.

It's taste so bad pero inubos kopa rin. Actually, I already ate outside with PX but I don't want to waste her efforts.

"Damn!" Pakiramdam ko hindi ako makahinga.

Nasusuka ako pero pinipigilan ko ang sarili ko, kapag sumuka ako parang hindi kona rin kinain ang mga luto niya

"Master, are you okay?" One of my maid asked. "Namumutla ka po."

"Tangina!" I held my stomach before stood up. "I'm fine."

Pakiramdam ko naubos ang lakas ko, hirap na hirap ako habang papuntang kwarto ko. Pero nawala lahat ng nararamdaman ko ng makita ko si Penelope

She's peacefully sleeping.

"I hope you forgive me someday." I caressed her cheek. "I just can't control my anger. I lose my woman that I loved.."

A/N: HOPE YOU ENJOY IT

FOLLOW ME ON MY SOCIAL MEDIA ACCOUNTS:

FB: Kwin Dimown
YT: kwindimown
TIKTOK: KwinDimown
IG: watty_kwin
TWITTER: KDimown