11
EMERY
NANG MAGISING ako nasa kwarto kona ako sa bahay ni Ezar, napabalikwas ako ng bangon ng maalala ko ang mga nangyari.
"Si Lei.."
Kahit nanginginig ang aking katawan ay tumakbo ako palabas ng kwarto. Akmang lalabas ako ng pinto pero mabilis na humarang ang mga tauhan ni Ezar.
"Padaanin nyo ako!" Matigas kong sambit pero hindi sila kumibo. "TABI SABI!"
"Where do you think you're going?" Nilingon ko si Ezar at tinaliman ng tingin.
"Ikaw!" Dinuro ko siya. "Alam mo ang gagawin ni Colm pero hindi mo sinabi!"
"Go back to your room." Sa halip ay sagot nito.
"Napakasama mo!" Kusang gumalaw ang mga kamay ko at dinampot ang isang vase na nasa gilid ko at binato sa kanya. Tinamaan siya sa noo pero hindi niya ito ininda. "Napakasama nyong lahat!"
"Go back to your room Emery!" Tumalim ang tingin nito sakin pero hindi ako nagpasindak.
"Ano? Sasaktan mo ako? Patayin mona lang ako!" Bumagsak ang mga luha ko. "PAGOD NA AKO EZAR!...Yung kaisa isang taong naging Pamilya ko dinamay nyo pa! Si Lei ang naging kadamay ko sa lahat, siya ang tagapagtanggol ko at ang naging sandalan ko nung mga panahong wala na akong makapitan!"
"I have no time for your fvcking drama Emery!"
"Syempre dahil masamang tao ka, hindi mo naiintindihan ang nararamdaman ko dahil ang alam mo lang ay pumatay!" Galit kong ani. "Hindi mo alam ang nararamdaman ko dahil bato ang puso mo!"
"She will be safe to Colm–"
"–Safe? Gago kaba? Ako nga sinasaktan mo eh, syempre sasaktan din siya ni Colm dahil parehas halang ang bituka nyo, mga taong walang alam kung hindi ang pumatay at manira ng mga tao!"
"You want me to show you how bad I am?" Ngumisi ito at lumapit sakin. "I'm gonna show you the real evil Ezar."
Mahigpit ako nitong hinawakan sa braso at walang kahirap hirap na kinaladkad.
"Bitawan mo ako!" Kinagat ko ang kamay niya kaya nabitawan niya ako.
Akmang tatakbo ako pero mabilis nitong nahila ang buhok ko, napangiwi ako ng tumama ang balakang ko sa hagdan.
"STOP!" Galit na sigaw nito. "I'M GONNA FVCK YOU!"
"BITAWAN MO AKO!"
Kinaladkad ako nito sa buhok hanggang sa makapasok kami sa kwarto ko. Pabalibag niya akong hinagis sa kama at mabilis na pumatong sakin.
"Ezar! Tama na!"
"Shhh, you will love this baby." Ngumisi ito ng nakakatakot at sinira ang damit ko.
"TAMA NA!" Umiiyak kong sigaw.
"SHUT UP!" Napaawang ang bibig ko ng suntukin ako nito ng dalawang beses sa tiyan.
Pakiramdam ko naubos ang lakas ko at kinapos ako ng hininga..
"That's right baby, behave." Hinaplos nito ang muka ko at wala akong magawa kundi ang umiyak na lang
"T-Tama na.." Humihikbing saad ko. "Ezar.."
Bigla itong natigilan. "Shit! I'm sorry Fluppy.."
Binalot niya ako sa kumot at niyakap ng mahigpit. Lalo akong napaiyak sa ginawa niya.
"I'm sorry Emery..I didn't mean it promise, I'm sorry.." Ramdam ko ang paghalik niya sa noo ko. "I'm sorry, I'm sorry...Stop crying please.."
"I won't do that again." Humarap ito sakin at hinawakan ako sa pisngi. "I won't do that again promise..."
Hinalikan ako nito sa noo bago lumabas ng kwarto. Napahagulgol na lang ako bago niyakap ang sarili ko.
Bumukas ang pinto at iniluwal non si Manang Cely, kita ko ang pag aalala sa kanya.
"Anong ginawa niya sayo?" Alalang nilapitan ako ni Manang Cely. "Emery.."
"Manang.." Niyakap ko siya. "G-Gusto ko na pong umalis dito..n-nakakatakot siya."
"Gagawa ako ng paraan Emery, ilalayo kita kay Ezar..."
*
ISANG LINGGO na ang lumipas simula ng mangyari ang pananakit sakin ni Ezar at ang tangka niyang paggahasa sakin.
Ang sabi ni Manang ay pinapuntahan siya ni Ezar sa kwarto tapos ay umalis ito at hanggang ngayon ay hindi pa siya bumabalik. Sinubukan ko ring tumakas pero hindi ko magawa dahil ang daming bantay.
"Emery.." Napatingin ako sa nagsalita.
"Quen."
Ngumiti ito at umupo sa tabi ko. Nandito ako sa pool area, nakaupo at nakababad ang mga paa sa tubig.
"I heard what Kuya did to you." Sabi nito. "Sorry for that."
"Hindi mo naman kasalanan." Nginitian ko siya ng tipid. "Uhm....N-Nasaan siya?"
"You still care for him right?" Tanong nito at wala sa sariling napatango ako
Hindi ko alam sa sarili ko kung bakit nag aalala ako para sa kanya at hinahanap hanap ko siya sa kabila ng mga ginagawa niya sakin.
"He always drunk." Sabi ni Quen. "He lashes his self fifty times, He ordered his men to beat him and lastly He fvcking shooted his shoulder."
Bigla akong nangamba. "Nasaan siya?"
"He's in his condo." Sagot nito. "Do you want to go to him?"
Kusang tumango ang mga ulo ko, natawa naman si Quen at tumayo kaya tumayo na din ako.
"Samahan kita."
Nagtungo kami sa parking akmang sasakay na kami sa kotse pero hinarang kami ng mga tauhan ni Ezar.
"Hahatid ko siya kay Master." Malamig na sabi ni Quen kaya tumabi ang mga tauhan ni Ezar.
"Sakay na." Sumakay na ako at sumakay na din siya.
"Okay lang ba siya ngayon?" Tanong ko habang nasa byahe.
"He's not." Seryosong sagot nito. "Ayaw niyang ipagamot ang mga sugat niya, pinapatay ata ang sarili niya."
Napanguso na lang ako.
Ilang minuto ay huminto kami sa isang mataas na building, bumaba si Quen kaya bumaba na din ako.
"Yes Sir? How may I help you?" Malantod na tanong ng babae kay Quen.
"To Ezar Carter." Malamig na sagot ni Quen. "Make it fast Miss before I fvcking shoot your head."
Napatitig ako kay Quen, para siyang mini version ni Ezar.
"Room 303 po." Takot na sabi nung babae.
Sumakay kami ng Elevator ni Quen. Kumabog ang dibdib ko at gusto kong umatras ng makarating kami sa tapat ng pinto ni Ezar.
"Nandiyan siya." May-sin-wipe na card si Quen at bumukas ang pinto.
Nauna siyang pumasok kaya sumunod na lang ako.
"Wala naman siya.." Mahinang sabi ko habang nililibot ang paningin ko.
"Baka nasa kwarto."
Lumapit ako sa isang pinto doon.
"Fvck Mari!"
"Ohhh!! You're big Ezar."
"Shit, lick me more Jisha!"
"Continue finger fvck me Ezar!".
Kahit nanginginig ang mga kamay ko ay binuksan kopa rin ang pinto, kusang bumagsak ang mga luha ko ng makita si Ezar sa loob na walang saplot kasama ang tatlong babae.
Balewala pala ang pag aalala ko.
Napatawa na lang ako ng mapait bago isaradi ang pinto, pinunasan ko ang mga luha ko at hinanap si Quen.
"Nakita mona siya?" Tanong nito.
"Oo, nakikipag-sex sa tatlong babae." Tumawa ako ng peke. "Okay naman siya, tara uwi na tayo."
Seryosong tumango lang ito bago ako hilahin palabas.
Hindi ko mapigilang hindi mapahagulgol sa loob ng elevator. Parang mas masakit pa yung nakita ko ngayon kesa nung sinasaktan niya ako.
"Bakit ba ako nasasaktan?" Wala sa sariling tanong ko. "Quen, ang sakit sa dibdib...Quen bakit ako umiiyak?"
"You're inlove to my brother."
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro