Chào các bạn! Vì nhiều lý do từ nay Truyen2U chính thức đổi tên là Truyen247.Pro. Mong các bạn tiếp tục ủng hộ truy cập tên miền mới này nhé! Mãi yêu... ♥

Chapter 14

Helen woke up with a throbbing head and aching wound. She didn’t sleep that much because every damn time, her wounds was in pain.

Ang pag-uusap nila ni Alexander kagabi ay halos mamutla na ang kaniyang labi nang maalala ito. Marahas siyang bumuntong-hininga.

Paano niya nalaman? Is he investigating me? She asked herself. Nanganganib ang buhay ko sa bahay na ito kaya kinakailangan ko nang kumilos at mag-ingat.

 

Bumangon siya sa kama, nagtungo sa bathroom para maligo dahil nanlalagkit ang katawan niya. Pagkatapos niyang magbihis, lumabas siya sa kaniyang silid at nagtungo sa kusina.

Naabutan niya ang mayordoma ng mansyon, nagluluto ng agahan niya. Pansin niyang wala si Alexander kaya naglakas loob itong magtanong.

“Manang, umalis si Alexander?” tanong niya.

Nilingon siya ng matanda. “Kanina pa umalis, hindi nga nag-agahan.” Sagot nito.

“Anong oras daw babalik?” muli siyang nagtanong.

Napailing ang matanda. “Hindi ko alam, may dala kasing maleta kaya siguro baka sa ibang bansa na naman ang lakad niya.” Nagkibit-balikat ito. “Nagbilin pala siya,” agap na dugtong nito.

“Ano po ang bilin niya?”

“Kung may gusto ka raw ba na ipabili sa kaniya, sabihin mo lang raw sa akin at ako ang magsasabi sa kaniya.”

Kumunot ang noo ni Helen. “Wala. Wala akong ipapabili. Manang, baka nagdududa ka sa akin. I mean, wala po kaming relasyon ng amo natin. Katulong rin po ako.” Nakangiwing usal ko. “At saka, hindi ko papatulan ang griyegong ‘yong, masyadong maangas. Hindi pasok sa standard ko.” Iginaya pa niya ang daliri na tila minamaliit ang amo.

Natawan naman ang matanda. “Ano ka ba, hija? Huwag ka namang praning riyan.” Sabi pa nito sabay palo sa kaniyang braso.

Naningkit ang mata ni Helen. “Siya lang itong parang timang at praning, Manang,” napairap pa siya. “At isa pa po, pakibilin po sa kaniya na huwag siyang atat umuwi, kung kailangan pa niyang manatili roon sa loob ng isang taon o higit pa, puwede naman.” Dugtong niya.

Lalong natawa ang matanda. “Ikaw talaga, para ka tuloy asawa ni Sir Adamos na iniwan sa trip papuntang ibang bansa.” Halakhak ng matanda sa kaniya.

“Kakain na ako, manang. Pakihanda na lang po at marami pa akong gagawin,” sabi ni Helen na agad namang tumalima ang matanda para ihain ang pagkain niya.

Nang matapos siyang kumain ay nagtungo siya sa harap ng mansyon, naupo sa maliit na hagdan na tila naghihintay.

She heard a car honk, meaning to say, her boss is probably home. Helen stand up, crossed her arms over her chest.

“You look like my wife, waiting for me to come home from work,” Alexander teased.

Helen raised a brow at him and stand up. “Good thing, I’m not your wife.” She smiled, bitterly. “…and obviously, this is your house.” Helen added, nonchalantly.

“Oh, right! This is my house…” he trailed off, raising his brow. “And you’re exactly my maid not a wife.” Sambit niya at tumango-tango pa bago tuluyang pumasok sa loob.

Nanatiling nakabuntot si Helen sa kaniyang amo, wala siyang naging imik hanggang sa makarating sila sa silid nito.

Kumunot ang noo ni Alexander at lumingon ito sa dalaga.

“What? Are you really going to follow me here in my room?” he asked, annoyance was evident to his voice.

Itinuro ni Helen ang kaniyang sarili. “Me? No, I don’t. I’m here to ask you if you’re going to eat so that I’ll serve your food and I’m going to sleep.” She explain.

“I’m not hungry, just go to your room, Thea.” Malamig na turan nito.

“Okay,” she shrugged her shoulder and turn her back on him. “Oh, I won’t be around tomorrow, I’ll take my day off.” She reminded.

“Who told you to have day off?”

“Me,” she said and look at him. “You’re not going to stay here right?”

Alexander smirked. He walked towards her. “Why? Do you want me to stay here and cuddle all day?” he teased.

“Cuddle yourself, Mr. Adamos,” she rolled her eyes and slap his hands on her arms.

“Ah, so feisty…” Alexander shook his head.

Helen didn’t talk but she was startled when Alexander grab her waist and pulled her closer to his body.

She stiffened. She swallowed hard. Naging aligaga rin ang kaniyang mga mata at sa ibang direksyon nakatingin ngunit hinuli ni Alexander ang kaniyang chin para i-angat ang kaniyang tingin sa mukha nito.

“You’re blushing,” he mumbled, licking his lower lip while staring at her eyes. “Are you nervous?” he asked, huskily.

Napakurap-kurap si Helen at sinubukang itulak ang kaniyang amo pero mas humigpit lang ang hawak nito sa kaniyang beywang.

“Hindi… hindi ako kinakabahan,” aniya. “Sino ka ba para maging kabado ako?” pilit niyang pinapatapang ang kaniyang boses ngunit may kung ano na ang namumuo sa kaniyang katawan.

Init lang ng katawan ‘yan, Helen. Paalala niya sa sarili.

Alexander laugh. “Because we’re too close with each other and you’re afraid that there is something to happen between us.” He mocked.

Kumunot ang noo ni Helen. “You know what?” she gritted her teeth.

“What?” inosenteng tanong ng binata.

“Il tuo viso è come un libro, duro e grosso!” (Your face is like a book, hard and thick!) inis na singhal ni Helen gamit ang Italyanong lenggwahe.

“E il mio cazzo è duro e lungo,” nakangising sagot niya. (And my dick is hard and long,)

Helen sighed in irritation. Inipon niya ang kaniyang buong lakas para itulak ang binata at nagtagumpay naman siya.

“You… you have a filthy mouth! You’re annoying!” sinagad na naman nito ang pasensya niya kaya nais na lamang niyang suntukin ang amo.

“I want to punch you right now…” galit at gigil ang kaniyang tono.

“But you can’t? Why?” he teased, smirking. “Because you’re wet down there?” he answered, vulgarly.

Nanlaki ang mata ni Helen. Ramdam niya ang kakaibang init sa kaniyang katawan maging ang pamamasa ng kaniyang nasa gitna.

“I… I am not wet!” she shouted in annoyance. “Damn, fuck you, Mr. Adamos!”

Napakagat labi naman si Alexander. “Ah, I do want to fuck you in my bed…” he trailed off, licking his lower lip while looking at Helen up and down.

“But you’re being wild, tigress…” he added. “And I have something to take care off…” Alexander smiled, devilishly.

Mas lalong uminit ang katawan ni Helen at ganoon rin si Alexander na kanina pa nagpipigil.

Helen pointed her fore finger at him. Her eyes flashes madness, mixed emotions, though.

“I fucking want to smash your face right now, Adamos…” diin niya. “And if I can do that, I’m sure I’ll give you a broken bones.” Pigil hiningang singhal niya.

Tumalikod na siya sa binata, bago pa siya makalabas ng tuluyan sa silid nito ay nilingon pa niya muli ang pwesto ng binata ngunit wala na siya roon.

Kunot ang kaniyang noo habang pinagmamasdan ang paligid ng silid nito hanggang sa tuluyan siyang lumabas.

If you’re playing fire just to lure me, I’ll play along, mafia boss. And I’ll surely win this play— with you, who felt lust and desire at me. Helen thought in mind.

“I’ll play like a wild tigress…” she muttered. “Until you surrender yourself to me.” She added, devilishly. “Until I get an information about you and about the syndicate you’re involved with.”

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro