Chào các bạn! Vì nhiều lý do từ nay Truyen2U chính thức đổi tên là Truyen247.Pro. Mong các bạn tiếp tục ủng hộ truy cập tên miền mới này nhé! Mãi yêu... ♥

KABANATA 22

My days went well as usual. Pero ang kaibahan lang ay ang pagpapadala palagi ni Cyrus ng tupperware na may lamang agahan tuwing umaga. Madalas niya akong sunduin na nakasanayan ko na rin. Kapag sabay kami, sa akin na niya binibigay at kapag hindi naman kami nagsabay ay pinapabigay niya sa guard gaya ng gusto kong mangyari.

Hindi ko naman mapigilang mamangha sa kaniya dahil habang lumilipas ‘ata ang panahon ay gumagaling na siya sa pagluluto. Kina-career masyado ang pagluluto para sa akin.

“Where have you been?” napatalon ako sa gulat nang makarinig ng baritonong boses sa likod ko.

Nanlalaki ang mga matang lumingon doon at mas lalo pang kumalabog ang dibdib ko nang makita si Cyrus na nakatayo at nakahalukipkip hindi kalayuan sa akin. His dark and menacing eyes were looking at me like I did something unusual, and he’s not pleased with it.

Napaawang nang bahagya ang bibig ko lalo pa nang maglakad siya palapit sa akin. Napalunok ako nang mariin at tiim ang labing nag-iwas ng tingin sa kaniya.

“B-bakit ka nandito?” hindi ako makatingin sa kaniya at napakagat ng pang-ibabang labi lalo pa nang tuluyan na siyang makalapit sa akin.

Itinagilid niya ang kaniyang ulo, sinusuri ang ekspresyon ko. “I was the one who asked first here.” his cold and menacing voice startled me a bit.

“S-sa labas l-lang.” nauutal kong sambit sa kaniya.

Nakita kong naningkit ang mga mata niya at mas lalo pang lumapit sa akin. Nag-aya kasi si Jarah na lumabas dahil nagsabay kami ng day off ngayong araw. Hindi ko rin naman alam na pupunta siya rito. Ang akala ko ay magpapahinga ‘yon pero nagulat ako na nasa tapat na siya ng apartment ko at nag-aayang gumala.

“Sa labas? Bakit hindi kita nakita nang dumating ako dito kung gano’n? Hmm?” napanguso ako sa sarkastikong tugon niya.

“Saglit lang naman,” nakanguso pa ring sambit ko.

“Saglit? Gaano kasaglit para sa ‘yo ang dalawang oras?” napabaling ako sa kaniya sa gulat dahil sa huling sinabi.

“Dalawang oras?” Takang tanong ko sa kaniya na mas lalong ikinadilim ng ekspresyon niya. “Kanina ka pa rito? Saka… paano ka nga pala nakapasok dito sa loob? You don’t have a key.” litong tanong ko na mas lalong ikinadilim ng ekspresyon niya.

“I ask your landlady here if where you are. She said you were out with a friend. She gave me a spare key of your unit that you didn’t get from her. She offer me to stay here inside.” ipinakita niya pa sa akin ang spare key na tinutukoy niya. Napakurap-kurap ako sa tinuran niya. “Now, tell who’s that friend she’s talking about ealier.” napawaang ang labi ko sa kaniya habang tinitingnan ang kaniyang mga matang sa akin lang nakatuon.

Napalunok ako ng laway at isinira ang labi bago sumagot. “It was Jarah I am with earlier. Nagsabay kami ng day off ngayong araw at nag-aya siyang gumala. I didn’t tell you, though. Sinama lang niya ‘yong bunso niya sa paggala namin sa Mall.” yumuko ako nang bahagya para makaiwas sa kaniyang nag-aalab na mga mata.

Maya-maya pa ay hinawakan niya ang aking baba at inangat ‘yon para magtama ang aming paningin. Ang kaninang madilim na ekspresyon ngayon ay naging malamlam. Halos manlambot ako sa kaniyang ekspresyon ngayon. Nakakaliyo ang kalambutan ng kaniyang pagtingin sa akin.

“I was worried,” he said in a hoarse voice.

Kung kanina ay kinakaya ko pa ang kaniyang tingin, ngayon hindi na talaga. Samahan pa ng halos nagsusumamo at nagtatampong boses niya.

“H-hindi ka naman na dapat pang mag-alala…” sobrang lambot at hinhin ng boses ko dahilan ng mas lalong paglapit ng mukha sa akin ni Cyrus.

Halos maduling na ako habang pilit na tinitingnan ang kaniyang mga matang naglalaman ng samu’t samot saring emosyon. Habang siya ay nakatingin sa aking labi.

“I can’t help it. Your ex is my better version.” ang kaniyang boses ay may halong pait at galit na hindi mawari kung saan niya nakuha, lalo na ang kaniyang iniisip tungkol kay Sherwin. “I can’t help but be jealous every damn time I think about that bastard with you. I can’t help but be furious of how better he is than me. Not in bed, but in all. Alam kong… kung papipiliin ka… siya ang pipiliin mo dahil alam mong mas makakabuti siya sa ‘yo.” nangunot ang noo ko sa sinabi niya.

“What are you talking about, Cyrus?” Pilit ko siyang inilalayo sa akin pero bigla niya akong siniil ng halik sa aking labi.

Hindi ko alam. Wala akong ideya sa mga sinasabi niya. Hindi ko alam kung bakit niya ‘yan naiisip ngayon. Bakit… ramdam ko ang sakit na nararamdaman niya habang sinasabi niya ‘yon?

He suck my lips making me part my lips. His tongue slid inside my mouth and flickered his tongue inside me, invading it like it is his. Nagpaubaya ako sa kaniyang mga halik. Hindi ko na maisip kung bakit kami umabot sa marubdob na halikan gayong kanina lang ay nag-uusap pa kami tungkol sa paglabas ko ng bahay na hindi niya alam. He snake his arms around my waist and lift me a bit. I put my arms around his nape making him close to me even more, deepening our kiss.

“Uhmm…” impit kong ungol nang maramdaman ko ang init ng kaniyang palad sa aking dibdib na humaplos doon nang marahan.

Mas lalo pa niyang pinalalim ang aming halikan nang lumapat ang kamay niya sa aking batok at ang kaniyang beywang ay dumiin doon para mas lalong magkalapit ang aming mga mata. Tumigil lamang siya sa paghalik sa akin nang pareho na kaming naubusan ng hangin sa aming baga. Pinatakan niya ako ng huling halik sa labi bago ako niyakap nang mahigpit at ibinaon ang mukha sa aking leeg.

Kinagat ko ang pang-ibabang labi ko at niyakap rin siya pabalik. Hinayaan namin ang sarili naming huminga lamang at pakalmahin pareho ang mga sarili. Napanguso ako at hindi alam kung anong sasabihin sa kaniya.

We don’t even have a label yet!

We’re still not into a relationship because I think he still… want to commitment free. Ang nakakairita lang ay ang madalas niyang tantrums kapag ganito. Kapag nagseselos siya sa walang kabuluhan.

“My bodyguards told me that… you’re seeing your ex last time. Why?” parang hirap na hirap pa siyang isiwalat ‘yon. Hirap na hirap banggitin bawat salita.

“You had me followed?” I asked with accusing tone.

“Yeah,” mas lalo pa niyang hinigpitan ang yakap sa akin.

“Why?”

“I just want to make sure you’re always safe whenever I’m not with you.” he snorted.

“I live my life for years safe, Cyrus. I don’t need your bodyguards. You don’t need to order your bodyguards to follow me. I’m always fine.” he heave a sigh and released from the hug.

He look at me in a serious and menacing expression. I look frail in front of him. A frail crystal he can easily break anytime he wanted.

“I know. I think I’m just too… possessive.” nag-iwas siya ng tingin sa akin na ikinataas ng kilay ko.

“Hindi mo na kailangang pasundan ako palagi, Cyrus. And the thought of that now, it’s creeping me out.” umiling ako. Tumango naman siya, tila naiintindihan ang sinasabi ko. “And about Sherwin, we’re still friends, though. I know it’s weird to be friends with my ex-boyfriend but I can count him in as my true friend. Wala naman kaming sama ng loob sa isa’t isa at naging maayos naman ang paghihiwalay namin noon kaya… nag-uusap pa rin kami at naging magkaibigan. His new girlfriend was fine with that, though.” sana ikaw rin, kahit hindi kita boyfriend.

“It’s fine for me that you’re friends with him but… I just can’t help but be jealous. You’re mine. You’re already mine, babe. I can’t share you with other men. More so your ex.” napailing na lang ako sa sinabi niya.

He’s been so possessive of me even without label.

“You’re too possessive, Cyrus. That’s not healthy.” sambit ko habang dinadama ang mabilis na tibok ng puso ko.

You’re too possessive of me but you’re still not telling what we are. You’re already giving me mixed signals. You’re already hurting me this way. I want to know first where I stand in your life. Natatakot akong magtanong dahil baka masaktan lang ako sa isasagot mo.

You said you like me.

Pero paanong gusto? Gusto ba dahil sa ganda ko? Gustong ikama lang? Gustong paglaruan? O gusto mo ako… romantically? Bilang ako. Hindi lang dahil nakakaramdam ka ng makamundong pagnanasa pagdating sa akin.

I want to tell all that to him. But the courage always nowhere to be found.

‘How would you know if you won’t ask, right?’

The back of my mind always cheers me up my body and tongue can’t. It always chickening out every time I want to ask. My mind is urging me to do so, but my tongue won’t cooperate. That sucks.

“I’m sorry. I just can’t help but be possessive of you. Fvck. I’m sorry.” hingi niya ng tawad sabay yakap muli sa akin at ibinaon muli ang mukha sa aking balikat. “It’s just my insecurities, I think.” aniya na ikinagulat ko.

Napanguso ako at hindi alam kung ikukunot ang noo o matatawa sa sinabi niya. Insecurities? Does he have that one inside him? Sa totoo lang ay dapat wala na siyang insecurities sa katawan niya dahil nasa kaniya na ang lahat. Pera, yaman, magandang mukha, katalinuhan, mga babaeng p’wede niyang ikama, pamilya. Ano pa ba ang maaari niyang pagkuhaan ng insekyuridad sa katawan?

“Saan ka naman nai-insecure?” tanong ko nang hindi na mapigilan.

“Basta. Sa lahat.” he groaned and hugged me tightly.

Hindi ko na napigilan ang pagtawa ko sa kaniya kaya umahon siya at sinamaan ako ng tingin. Natatawa pa rin ako kahit ang sama na ng tingin niya sa akin ngayon, hindi ako natinag.

“Stop laughing!” he scowled at me and gave me a death glare.

"What? Nakakatawa naman talaga kasi.” binuntutan ko pa ‘yon ng mahina at pigil na tawa. “Ang isang Jian Cyrus Salazar, may insecurities sa katawan? How come?” natatawang tanong ko sa kaniya. I laugh teasingly at him.

“That’s all because of you, though.” umirap siya sa akin.

Napamaang lang ako sa kaniya at halos hindi na ako makatawa sa sobrang gulat. Because… of me? Tumikhim ako at hindi agad nakapag-react sa sinabi niya.

“Cat got your tongue now? Hmm?” uminit ang pisngi ko at pakiramdam ko ay umakyat ang init na ‘yon hanggang sa aking batok at ulo.

“H-hindi, ah.” umalis ako sa harap niya at tuluyan nang ibinaba ang kanina ko pang hawak na mga paper bags na pinamili namin ni Jarah kanina.

“You bought these?” tanong niya nang sumunod at umupo sa sofa habang ako ay inilalapag ako sa center table ang mga pinamili.

“Hindi, ninakaw namin ‘yan. Past time kapag walang trabaho at walang pera.” sarkastikong sagot ko sabay taas ng kilay sa kaniya.

“Nice joke. Try again.” irap niya na ikinatawa ko.

“Ikaw nga hindi pa nagjojoke nakakatawa na, e.” masama niya akong tiningnan pero tinawanan ko lang siya at lalagpasan na sana para makapunta sa kusina at magluto ng hapunan nang hawakan niya ang aking kamay para pigilan sa pag-alis sa salas.

I shriek when he pull me towards him and made me sit in his lap. He immediately snaked his arms around my waist and rested his chin on my shoulder. I sighed and let him do what he wants.

“Do you have any plans on getting back to your ex?” kumunot ang noo ko sa sinabi niya

“Anong sinasabi mo diyan?” takang tanong ko.

“Just curious. Baka kasi maisipan mo lang bumalik sa gagong ‘yon.” napayuko ako nang bahagya sa sinabi niya.

“He’s not a jerk. His reason made me not hate him for what he did, Cyrus. You know why?” I look at him and saw him looking at me intently, listening to me carefully and attentively. “He did that so that I will have a valid reason to break up on him. He knew I don’t love him. He knew that I was just staying because I don’t want him hurt, that’s why he was the one who made it seems like that and made himself a cheater for me to break up on him. Because he can’t do that to me. He can’t break up with me because he loved me so much.” mataman ko siyang pinagmasdan kasabay ng pag-iwas niya ng tingin at ang mariing paglunok na parang nahirapan siya bigla dahil sa sinabi ko.

“If that was me, I won’t do that.” my heart hurt for a moment.

I hope you will do that for me. I hope it was me.

“I won’t cheat so that you will have a reason to break up on me just like that. No. If I were him, I will do everything to make you fall in love with me. I won’t set you free and give you to anyone.” kumalabog ang dibdib ko sa samu’t saring emosyong nararamdaman ko ngayon. “But I am thankful that he did not do that, though. Because you are mine to begin with. I won’t let you have a reason to leave me.” He kissed my shoulder blade that sent shiver down my spine.

Nag-iwas na lang ako ng tingin at hinayaan ang posisyon naming dalawa. Is this really happening? I hope he meant what he’s saying now. Because, surely, it will drive me crazy and will break me into pieces if he don’t meant it all. But well, this is just his own perspective in this situation. I think nothing more.

“You wouldn’t know yet, Cy.” we’re not even in a relationship kaya paano mo malalaman na hindi mo nga gagawin ‘yan kung sakali?

“I would know,” he said huskily and kissed my shoulder tenderly.

Nanatili pa kami sa gano’ng posisyon hanggang sa magpasya akong umalis na do’n para magluto ng hapunan naming dalawa dahil sabi niya ay hindi pa siya nakakakain dahil naghintay siya sa akin. Mabuti na lang at may mga stock na ako sa ref ko na mga karne at mga groceries. Bawat sahod ko kasi ay groceries agad ang binibili ko dahil mahirap nang maubusan lalo na’t palagi akong busy sa trabaho.

“Anong lulutuin mo?” halos mapatalon ako nang magsalita si Cyrus sa likod ko sabay hawak sa beywang ko.

Tumikhim ako, “uhh… gusto mo ba ng tinola? Medyo maaga pa naman. Makakapaghintay ka pa ba matapos?” hindi ako tumingin sa kaniya at nagpatuloy lang ako sa paghihiwa ng sayote na ihahalo ko sa iluluto.

Hinalikan muna niya ang aking buhok at bahagyang inamoy ‘yon bago sumagot sa akin. “Yeah, sure. Basta luto mo ang hihintayin ko.” kinagat ko ang pang-ibabang labi ko para pigilan ang pagsilay ng nagbabadyang ngiti sa aking labi.

“Okay…” sambit ko sa isang maliit na boses. “Sa salas ka muna o ‘di kaya’y upo ka muna diyan kung ayaw mong magpahinga.” alam ko namang pagod siya dahil sa maghapom ay alam kong ouro meeting ang kinaharap niya at may binisita pa siyang isang site sa Makati.

How did I know? Ikaw ba naman ang maya’t maya ay tine-text ng kumag na ‘yan dahil dahil daw day off ko at wala ako sa opisina. Ewan ko ba diyan, saltik amp.

“I’ll stay here,”

Kaya ‘yon ang nangyari. Habang nagluluto ako ay nasa silya siya nakaupo at binabantayan ako. May tumawag pa sa kaniya kanina pero hindi ko na lang inintindi dahil tungkol sa trabaho ‘yon. Alangan namang mangealam pa ‘ko.

Kumuha ako ng kutsara at sumandok ng sabaw para ipatikim sa kaniya ang lasa ng luto ko. Napangisi ako nang may maisip na kalokohan. Minsan ko lang siya mapagtitripan, ‘di ba? Minsan lang. Nilagyan ko ng katamtamang dami ng aasin ‘yon hanggang sa matunaw bago lummingon kay Cyrus na nakatingin sa kaniyang cellphone.

“Tikman mo nga kung ayos na ang lasa.” sambit ko bago hinipan ang sabaw sa kutsara at naglakad sa kaniyang direksyon.

Umayos naman siya sa pagkakaupo sa silya nang nakitang palapit ako. Nang tuluyan na nga akong makalapit ay agad niyang hinawakan ang beywang ko para manatili ako sa kinatatayuan. Inihipan pa niya ng kaunti ang sabaw bago bahagyang hinigop ‘yon. Hinintay ko ang reaksyon niya nang maubos niya ang nasa kutsara. Agad nalungkot ang kaniyang mukha kaya pinigilan ko ang pagbunghalit ng tawa habang pinagmamasdan siyang lukot ang mukha dahil sa nalasahan.

“What the fvck was that, babe? Sobrang alat!” agad siyang kumuha ng tubig kaya naman hindi ko na napigilan ang pagtawa ng malakas.

Patuloy lang ako sa pagtawa ng malakas habang nakangiwi siyang umiinom ng tubig. He glared at me when he realized why I am laughing at him.

“Pinagtitripan mo ba ako?” kahit alam kong seryoso at nakakatakot ang boses niya ay nagpatuloy ako sa pagtawa na mas lalo niyang ikinaasr. “Ahh… you’re laughing at me, huh.”

“Oh my Gosh! Cyrus!” I shriek when he suddenly pull me close to him and tickle. “Stop!” pigil ko sa kaniya habang patuloy ang pagtawa dahil sa pangingiliti niya sa aking tagiliran. “OMG stop it, Cy!”

“Trip mo ‘ko, ah.” aniiya sabay tawa habang patuloy sa pagkiliti sa akin.

Hindi naman ako magkamayaw sa pagtawa at pagtili para patigilin siya sa pangingiliti sa akin. Patuloy lang siya sa ginagawa kahit na gusto kong kumawala, kung hindi niya lang ako yakap sa isang braso niya.

“Stop! H-hindi—HAHAHAHA—Stop it, Cyrus! Hindi na ako makahinga!” kung hindi ko pa ‘yon sinabi ay baka namatay na ‘ko kakatawa ro’n.

Nakangisi pa rin siya habang ako naman ay pagod kakatawang isinandal ang buong katawan sa kaniyang katawan. Niyakap naman niya ako at hinalikan sa sentido. Grabe nakakapagod palang tumawa.

“Next time you trick me again, I would do more than that.” he whispered in my ear.

I just sighed heavily and buried my face on his chest and chuckled light. Hindi ko pa rin makalimutan ang paghigop niya sa sabaw. Ang sakit ng balakang ko dahil sa pagkiliti niya sa akin nang bumalik ako sa pagluluto. Napanguso ako habang naglalagay ng niluto sa bowl.

Tumulong siya sa pagkuha ng mga plato na gagamitin. At nang matapos ay sabay na kaming umupo. Nagkukwentuhan kami na parang normal na araw lang ‘yon para sa amin. Parang normal na gawain kumbaga. Hanggang sa tumunog na naman ang kaniyang cellphone para sa isang tawag. Mabuti na lang at tapos na siya sa pagkain niya.

Nasulyapan ko ‘yon at nakitang pangalan ng babae ang nakalagay. Julia. Who’s Julia?

“I’ll just answer this,” paalam niya sa akin. Marahan at tahimik naman akong tumango sa kaniya.

Tumayo siya bago sinagot ang tawag. “Hey, Juls…” I saw him smiled after his greetings. Kumuno ang noo ko dahil sa nakita. Pinagmasdan ko lang siya palabas ng kusina habang magkasalubong ang aking mga kilay sa narinig at nakita.

It seems like they’re too close with each other. Like super close with each other and it made me frown for a while. Who’s that girl, by the way? And fvck. It hurts feeling so jealous of someone I don’t even know. After seeing him smile when he answered the call… I feel like something inside me churn. I don’t like it. I don’t like this… jealousy I am feeling. I feel like vomiting while feeling this way.

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro