Oh qiell
Sa bosh qenke
I uruari qiell
Zbrazur paske
Gjith ngjyra a jet' c'ke
Zbrazur paske
Dhe buzeqeshjet e mia
Zbrazur ke
Dhe lumturine
Oh qiell!
Sa bosh qenke
E kaltra jote
I perngjan
Nje te burgosuri t'perjetshem
Qe i lyejn qeline me bojra
Ah, ngjyra te thata
E vdekur mortore
Kjo zbrazeti e jotja, qiell.
Oh qiell!
Sa bosh qenke
E perendimi jot
Duket ashtu si vdekja
E ndonje lypsari
Qe gjithkush e ka par'
Por askush s'e ka njohur;
Oh qiell!
Sa bosh qenke
O i bukuri qiell
Por bukuria jote
I perngjan asaj bukuris'
Q'nur ka kur shpia mbushet plot
Por n'mes qendron njai qivur i zi
Oh qiell
Sa bosh qenke
Qiell...
E boshlleku yt
I perngjan atij boshllekut
Qe shpirti im mban
Kur  per at' mungese
Te gjysme-shpirtit qan.