Kristal.
Ishte 25 Shkurti i vitit 2018.
Atë ditë bora kishte zgjedhur të zaptonte rrugët e qytetit të saj.
Binte papushim qetë-qetë e kaq u desh që ajo të vishtë xhinset gri, pulovrën gri, shallin e zi e kapuçin e tillë... Nxitimthi veshi atletet e zeza Adidas, e u nis drejt ca rrugëve të boshatisura...
Papritur, nga dritarja e shtëpisë së tij, në katin e katërt te pallatit, nje djaloshar duke shijuar nën ngrohtësinë e flakëve të oxhakut, një kafe të nxehtë e vështroi një vajzë veshur në gri, me flokë të gjata e gështenjë paksa me onde në fund teksa ecte nën flokët e borës, krejt e përhumbur në një libër me kopertinë te zezë e herë-herë kafshonte kroasantin e saj me çokollatë.
Sa i pëlqeu ajo pamje djalosharit!
- Një kristal mes kristaleve,- mendoi dhe psherëtiu duke krijuar një mjegullnajë të vogël në xham...
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro