@/n: This part contain a little bit of spoiler sa book ni Kent at Zai kasi mas ahead ang year hihi enjoy Luxians!

Luke's Point of View.

Few years past and now Laze is 5 years old the more he grew the more it's hard for us to cope with his actions.

"Luke." Napalingon ako kaagad kay Mia na kapapasok lang sa office namin dito sa hospital.

"Yes?" Tanong ko agad.

"Laze is not answering his teachers, classmates and his classmate that bullied him is now on this hospital." My eyes immediately widened as i heard the news.

"What did h-he do?"

"He punched it." Mahinang sabi ni Mia kaya napapikit ako at napahilamos sa sariling mukha.

"Let's go." Inabot ko ang kamay ni Mia at tinangay siya papalabas ng office.

Nang makarating sa Emergency room ay nakita ko ang pangingitim ng mata ng estudyante dahilan para mapalunok ako.

"Look at my child! Ano ba ang tinuturo niyo sa anak niyo? Manakit?" Sigaw ng nanay ng estudyante.

Si Laze ang pinakabata sa baitang nila, accelerated siya kung kaya't grade 1 na kaagad siya.

"We're sorry about that, but we teach Laze how to defend himself and I guess your kid pushed his limits." Paghingi ng sorry ni Mia.

"Kaya sinuntok niya ang anak ko?!" Bumuntong hininga ako.

"Please lower your voice ma'am, we're at the emergency room." Paalala ko.

"I don't care!"

"Let's just talk about this outside ma'am." Mahinang dagdag ko at tsaka ko tinangay na si Mia papaalis doon.

"Where's Laze?" panimula ko.

"Kasama ang tito niya." Sambit ni Mia kaya tumango ako.

"He'll tell us the truth, let's go at him first." I suggest.

Pumunta kami sa office ni Zai dito sa ospital dahil paniguradong hindi rin naman magkekwento si Laze sa tito niya. Basta basta na lang naming binuksan 'yon at nakita kaagad namin si Laze na ginagamot ng tito niya ang kamay.

"Daddy.."

"Mommy.." Panimula niya kaya bumuntong hininga ako at nilapitan siya.

"Iwan ko na muna kayo," paalam ni Zai at inabot ang hospital coat niya at pinalipad pa 'yon sa ere bago sinuot.

Akala mo naman nasa fashion walk.. "Baby." Sambit agad ni Mia.

"What happened?" Kwestyon ni Mia ngunit mabilis akong natigilan ng lumabi si Laze na bibihira niya lang gawin ngunit ang mata ay nananatiling blangko.

"Tell us baby.."

"H-He s-said that I'm the living monster o-of Palawan." Mahinang sabi ni Laze at sa nabalitaan ay napabuntong hininga kaagad ako.

"You're not. You are an angel okay?" Mabilis na sabi ni Mia.

"H-How c-can an emotionless kid be an angel mommy?" Umawang ang labi ko.

"I want that kid out of this hospital now." Mariing sabi ni Mia at tumayo sa akmang pagtawag niya gamit sa line ay inawat ko sa paraan ng paghuli ko sa kaniyang bewang.

"Don't bother."

"Let's just be adults okay? We can do it in different way." Paalala ko na ikinasama ng mukha niya at naupo sa tabi ni Laze habang ako nanatili ang isang tuhod sa carpet na nandidito.

"Grabe, he deserved that punch. He's seven years old papaano niya magagawang buyuhin ang nakababata sa kaniya?" Derederetsong sabi ni Mia.

"M-Mommy I am not really ampon right?" Mabilis na umiling si Mia.

"You are my baby. Just because you have that eyes doesn't mean you're not my child and you're a monster. Okay?" Hindi umimik si Laze sa sinabi ni Mia kaya huminga ako ng malalim at hinawakan sa magkabilang balikat si Laze upang kunin ang atensyon niya.

"Laze.." Tumitig sa akin ang mga mata niya ngunit hindi talaga kakikitaan 'yon ng kahit ano.

"I want you to do this okay? so listen to me carefully." Nanatili siyang titig ngunit nakikinig.

"I want you to don't mind what other's talking about you okay? I want you to ignore everyone that their only intention is to hurt you." Umawang ang labi niya pilit na inuunawa ang sinasabi ko.

"When you grow up you can handle them more than we can and that will calm you." Nilingon niya ang mommy niya habang nakaawang ang labi at inosenteng inosente ang pamamaraan niya na yon.

"If they punch you, iiwasan mo, sasanggain mo. Hindi mo sila papatulan hanggang sa sila ang mainis at sumuko, you can do that right?" Tanong ko sa kaniya ang pagtataka ay napalitan ng pagtango bilang tugon.

"Mommy and I will be here for you, We love you. That's important okay?" Tumango siya muli.

"I'll treat you every food you like so get your list and we'll enjoy that are you not sad anymore?" Tanong ko agad na tumaas ang balikat niya at 'yon ang nagpakita na sumaya siya at kahit hindi galing sa mga mata niya alam namin na gusto niya yon.

Ganoon ata pag magulang ka mauunawaan mo ang anak mo. "But you have patients daddy, mommy." Dahan dahan niya iyong sinabi dahil baka mabulol siya at yon ang pinaka-ayaw niya lalo na ang mautal.

"We can take day off for you so you can be happy, do you agree?" Tumango tango niya mahigit tatlo kaya napangiti kami ni Mia dahil masaya siya.

"How do you feel when you heard that baby?" Tanong ni Mia.

"I felt nothing b-but anger mommy." Nakagat ko ang ibabang labi, inaalala ang mga panahon na ako ang nasa kinatatayuan ng anak ko ngunit mas normal dahil kaya kong ipakita ang nararamdaman ko.

All I know before is happiness, and anger. When I'm mad I punch immediately, when  I'm sad I will cry nonstop until my mom puts me to sleep. "Pag nandito ang Tito Kent mo sasabihin no'n, May naramdaman ka pa rin anong nothing ka diyan." Nalingon ko si Mia ng sabihin niya 'yon.

"You miss your brother don't you?" Tanong ko mabilis siyang nag-iwas tingin at umiling.

"No, Why would I miss that--"

"'Yan ang nakuha sa'yo ng panganay natin." Sumbat ko mabilis siyang umirap kaya ngumisi ako at ipinatong ang kamay ko sa tuhod niya mabilis niyang inalis 'yon.

"Nakikiliti ako sisipain kita riyan." Banta niya kaya natawa ako at ng tignan ko si Laze ay mabilis na nanlaki ang mata ko ng makita naming nakangiti ito.

"H-Hoy.." Mabilis kong sinita si Mia ng ituro niya ang pisngi ni Laze.

"W-Why mommy?" Nang bumalik sa dati ay nginiwian ko si Mia.

"Ayan, wala na." Dismayado kong sabi.

"Ang gwapooooo ng baby ko!" Nagulat si Laze ng mabilis siyang kunin ng mommy niya at kandungin siya.

"You smiled we saw it." Blangkong tinignan ni Laze ang mommy niya at kahit mahirap dahil nakatalikod siya rito ay tinitingala niya para lang masilip ang mommy niya.

"Baby yung leeg mo." Mabilis kong sabi.

"G-Gwapo po, who?" Napalunok ako dahil ngayon ko lang narealize na ang conyo pala talaga pakinggan.

"Ikaw, parehas kayo ng daddy mo so smile always okay? show your dimples baby." Nakangiting sabi ni Mia mabilis na lumingon sa kaniya si Laze pero hindi naman niya makikita si Mia.

"I want ice cream mommy." Mabilis na sabi ni Laze habang ang kamay ay nakalahad.  

"Daddy will give you." Nakangiting sabi ni Mia kaya tinitigan ko siya mabilis naman siyang nagtaka.

"Wae?"

"Ibang ice cream kasi gusto mo, yung special." Nakangisi kong sabi ngunit halos ngumiwi ako ng mahina niya akong sipain.

"Daddy ice cream."

"Oo sige yung mommy mo kasi noon anak ganyan rin yung sinasabi." Sa sinabi ko sa anak namin ay mabilis akong nakatanggap ng hampas kay Mia.

"Umayos ka Masked Man ah."

"Make me, First Born Sandoval." Pang-aasar ko pa na ikinairap niya.

"She calls you daddy too? B-But you're not his father po?" Ngumisi ako sa tanong ng anak.

"Oo."

"Luke!"

"Wae? Wae? Sinasabi ko lan—"

"Aish, isa pa!"

"Totoo naman! Nanghahawak ka pa nga noon ng dibdib." Ganti ko at dahil doon ay mabilis akong nakatanggap ng mga palo.

"Mommy, daddy I want ice shrim." Mabilis kaming tumigil at nakangising tinignan ang anak namin pero ngumiwi lang ito.

"Give him an ice shrim." Asar ni Mia.

"Mommy."

"What? Ice shrim is tasty."

"Mommy stop." Ngumisi lang si Mia at tumango tango kaya naman tumayo na ako at ibinaba ang pager ko.

"Bro.." Napalingon kami sa pinto.

"Zai, bakit?" tanong ko.

Seryoso siya at bibihira ito makita sa kaniya kaya alam kong may balita na importante.

"Mia." Nangunot ang noo ni Mia kaya naman tinitigan namin si Zai.

"Hinahanap kasi ni Saji si Kent.." Nangunot lalo ang noo ko sa narinig.

"Why?"

"I mean for what?" Tanong ko.

"Ewan, hindi ko maintindihan." Sagot ni Zai at nalilito parang pati sa kaniya ay malabo.

"Anong nangyari?"

"Mia?" Tanong ko.

"Kent is gone for a year bakit?" Tanong ni Mia.

"Hindi ko alam kung kailan ang balik niya o kung babalik pa ba siya rito. Alam niyo naman ang nangyari." Nag-iwas tingin si Mia at bumuntong hininga.

"Hindi ko alam ang sasabihin kay Saji." Sagot ni Zai.

Halatang nailang rin. "Let her come in then, Laze can you stay over there?" Tanong ko sa kaniya mabilis siyang sumunod at inabot ang laruan tapos pumunta sa dulo kung saan malayo siya sa amin.

"Pasok ka daw." Aniya ni Zai kay Saji kaya naman ng makapasok ay bumuntong hininga ako kaagad.

"Why are you like that?" Tanong ko.

"You look like a mess, Saji it's been a year hahaha." Sarkastiko kong sabi.

"Lol, I'm a busy student what do you expect me? To look like a model?" Umirap pa siya at prenteng naupo sa sofa tapos ay tinignan lang si Mia.

"Bakit mo siya hinahanap?" Tanong ko.

"He's not yet back? Is my best friend still on the process of moving on?" Tanong niya kay Mia kaya ngumisi na lang ako.

"Best friend." Pag-uulit ko.

"What?"

"Huwag mo akong artehan," wika ko at nginiwian siya.

"I can act whatever I want, stopping me won't do it." Maarte niyang sabi kaya nginiwian ko siya.

"How about Lauren?" Tanong ni Saji at bahagya pang nilingon si Laze at Zai.

"Huwag mo ng kumustahin ang wala rito Saji." Nakangising sabi ni Mia.

"Walang mangyayari kung kukumustahin natin ang mga taong— never mind." Ngisi ngising sagot ng asawa ko kaya nilingon ko si Zai.

"Tahimik ka diyan?" At napansin nga ni Saji na tahimik si Zai.

"How about you Doctor L? Do you feel guilty somehow? Doctor Zai?" Tinitigan ko lang si Saji sa sinabi.

"Enough." Sita ni Mia.

"You're his sister yet you— you know what you did don't you?" Kwestyon ni Saji kay Mia kaya naman tumikhim ako.

"I know what I did, and I won't regret it." Prenteng sagot ni Mia at pinagkrus ang kaniyang braso sa dibdib.

"I thought it was years ago?" Sambit ni Saji.

"Why does it looks like Kent is still— uh never mind." Kinagat ko ang ibabang labi dahil ramdam ko ang tensyon sa pagitan ng lahat.

"So you'll let Kent suffer everything he shouldn't?"

"Saji Argelia enough." Sita ko.

"Lol." Matunog siyang tumawa.

"Getting longer but getting more stupidity." Sarkastika niyang sabi ang buhok niyang mahaba ay inilikod niya ipinapakita ang leeg niya.

"Saji." Sita ko.

"What again?" Inis niyang saad.

"This room is full of monsters, I'm afrai—"

"Am I a monster?" Mabilis kaming natigilan lahat ng makita si Laze na nasa gilid ni Saji at nakapatong pa ang isang palad nito sa bandang tuhod ni Saji.

Nagulat si Saji at napalunok. "E-Except you o-of course." Mahinahon na sabi ni Saji.

"But you said this room is full of monster." Nakatingala sa kaniya ang anak ko.

"But not you, okay?"

"You're an angel." Dagdag ni Saji at pilit na ngumiti.

"Okay." Sagot ng anak namin a tumabi sa mommy niya at yumakap.

"Why is he so sensitive?" Mahinang tanong ni Saji.

"He hates to be called monster." Mahina kong sagot.

"I'll go ahead that retard is so spoiled brat, ayaw sagutin ang tawag ko." Singhal ni Saji at basta basta na lang umalis.

"And you Doctor Zai, next time wear a fucking condom." Nanlaki ang mata ko sa sinabi ni Saji kay Zai.

'Don't tell me?'

"Ya!" Bulyaw ko kaagad.

"That brat is— she's getting into my nerves." Mariing sabi ni Zai at napahilot sa kaniyang sentido.

"Lumipat na kayo sa room niyo, nababadtrip ako kingina." Inis na sabi ni Zai at dumeretso sa table niya tapos yumuko.

"Gaja." Aya ko sa mag-ina ko.

Nang makalabas kami ay binuhat ko na si Laze kahit na malaki na siya ay binubuhat ko pa rin siya syempre. Dumeretso kami ni Mia sa office para makapaghanda ngunit pagkapasok sa office ay nagtataka ko siyang sinundan ng tingin ng magmadali siyang pumasok sa Cr habang hawak ang bibig.

"Is mommy okay?" Mahinang tanong ng anak ko kaya naman binaba ko muna siya.

"Wait.." Sambit ko at sumunod sa banyo upang tignan si Mia.

"You alright?" I question but I saw her using toothbrush.

Bahagya ring maluha luha ang mata niya kaya naman hinintay ko siyang matapos. "Napano ka?" Tanong ko at lumapit.

"W-Wala."

"Wala lang kumati lang yung lalamunan ko." Sagot niya kaya nangunot ang noo ko.

"Baby?" 

"Wala nga Luke." Paglilinaw niya at inayos ang buhok at tsaka siya huminga ng malalim at sandali akong tinignan tapos sumandal sa sink.

"Mm?" Panimula ko at tinitigan lang siya.

"A-Are you?" Bigla ay napaayos ako ng tayo ng may marealize.

"Baka kaya ka nagsusungit dahil?" Itinuro ko pa ang tummy niya mabilis siyang umirap at nagkibit balikat.

"Not sure.." Sagot niya.

"Let's check it baby." Nakangiting sabi ko.

"Mamaya na." Sagot niya kaya naman mabilis kong sinarado ang banyo nanlaki ng bahagya ang mata niya.

"Nasa labas ang anak natin Luke." Paalala niya kaya nakangiti akong tumango.

"I know, but I'm sure that's Liezel Jami." Umirap siya tapos humarap sa salamin.

"You're not going to make me stop working right?" Tanong niya kaya naman napalabi ako at tinitigan lang siya.

"We'll see." 

"Luke." Nagbabanta niyang sabi kaya natatawa akong tumango tango.

"Unless it's already big." Ngumiwi siya tapos natawa na lang rin.

"Hindi pa sure kaya ayoko mag assume. C'mon pakainin mo na kami ng Ice cream." Napangiti ako at inakbayan siya ng makalabas ng banyo ay nagulat kami ng makitang wala si Laze sa pwesto niya kanina.

"Where is he?" Kwestyon ni Mia at mabilis na nagtawag kaya naman naalarma ako at dumeretso kaagad sa labas ng office.

But I can't see him, huminga ako ng malalim at tinawagan si Zai. "Laze!" Sigaw ko tapos sinabi rin sa mga nurses namin kung nakita ba nila at kung oo itawag kaagad sa amin.

'Where the hell is my son? Hindi lumalabas yon ng walang nag-aaya sa kaniya na hindi niya kilala.'

Nakagat ko ang ibabang labi at nilingon si Mia pero umiiling siya kaya tinanguan namin ang isa't isa at muling naghanap kay Laze.

"Miss did you see this kid?" Tanong ko kasabay ng pagpapakita ko ng litrato ni Laze.

"Sir did you see this kid? This is my son he's five years old." Ngunit iling ang natanggap ko.

Napapikit ako ng mariin sa pag-aalala nang marinig ko ang pagtunog ng cellphone ay sinagot ko kaagad ito.

"Baby, I recieved a call from the system. He's with a tall guy I'll send you the location."

"Do it, who's that man?"

"It's wearing a black face mask I don't know.. Hindi makilala ng operator."

"Alright let's meet there okay? Careful." hindi niya na ako sinagot at binaba na ang tawag kaya ng marecieve ko ang location ay sa labas ng hospital kaya mabilis akong tumakbo papunta doon.

'Sino naman kaya ang magtatangay sa kaniya? At bakit siya sasama?'

Nang makarating ay nakita ko na si Mia na lumilinga kaya nilapitan ko siya at hinanap si Laze ng makita siyang nakaupo sa harap ng mesa at ang lalakeng katabi niya na nakasuot ng cap at face mask nakatagilid sa amin.

Nang lapitan namin ay mabilis kong hinawakan ang lalake sa kanyang balikat. "Show yourself." Mariing sabi ko.

"Ya, It hurts!" Nang marinig ang boses niya ay mabilis ko siyang binitiwan at tsaka kami parehas na nagtaka ni Mia.

"Kent Axel?" Mabilis na sabi ni Mia.

"Wae? Wae? Am I not allowed to step in here? I'm the owner too." reklamo ni Kent at inis na pinagpag ang damit.

"What are you doing here? Bakit mo kinuha si Laze ng walang paalam nag-aalala kami!" Nang bahagyang magtaas ng boses si Mia ay walang naglakas loob makialam.

"Luh? Ako na naman." reklamo ni Kent at inalis ang face mask ngunit nanatili itong nakasabit sa isang tenga niya.

"Pumunta ako sa office niyo ni hyung pero ang nakita ko lang si Laze tinatanong ko kung nasaan kayo hindi ako sinagot tinanong ko kung gusto sumama tumango." Explain niya kaya nakahinga ako ng maluwag at naupo.

"But why are you here?" Tanong ko.

"Staying here for good?" Tanong ni Mia habang nakatingin kay Laze at inaayos ang bimpo na nasa likod nito.

Mukhang kay Kent Axel dahil may burda na K.A tapos sa ibaba nito ay U.S stands for Ultimate Sandoval?

"Nope. I won't and I don't." Mahinang sagot ni Kent Axel.

"Then why?" Mia irritatedly asked.

"Lobster." Sa sagot ni Kent ay halos masamid ako sa sariling laway.

"Lumipad ka papunta rito para sa kinginang lobster?!" Mabilis kong tinapik si Mia ng magmura ito.

"Why not?" Tanong ni Kent.

"May lobster sa ibang bansa 'di ba?" Tanong ko pa tinignan niya ako tapos ngumiwi.

"Yeah but it's not satisfying my tummy." Nakita ko ang pagpikit ni Mia mukhang nauubusan ng pasensya sa bunso niyang kapatid.

"Ya.." Napalingon kami lahat kay Laze ng mahina niyang tapik tapikin ang lap ni Kent Axel para kuhanin ang atensyon nito.

"W-Wae?" Kent Questioned.

"Tita S-Saji came—"

"Laze." sita kaagad ni Mia.

"She did? What for?" Tanong ni Kent Axel nagtataka ang tingin sa amin.

"As if you don't know the reason dongsaeng." Pairap na sagot ni Mia kaya naman ng tignan ko si Kent ay nagtaka ako ng kagat niya ang labi habang nakakunot ang noo.

"She still do huh?" Kent Asked, gwapong gwapo siya habang sinabi niya iyon na para bang alam niya na ang sagot sa sariling tanong ngunit nais pa rin niyang marinig.

'This man is growing up so manly, hindi na siya yung parang bata batang Kent Axel pati katawan mas kumorte. Ang pananamit ay mas gumaganda.'

√√√

@/n: At dahil malakas kayo sa akin may pa-special chapter tayo good luck sa modules niyo at huwag kayong susuko dahil lahat ng paghihirap may kaginhawaan lovelots! Keep safe!

Facebook: Maecel Gandia Dela Cruz
Facebook Page: Maecel_DC
Instagram: luxmei143/ lux.delacruz
Twitter: LuxMei123
Yt: Maecel Dela Cruz