Chào các bạn! Vì nhiều lý do từ nay Truyen2U chính thức đổi tên là Truyen247.Pro. Mong các bạn tiếp tục ủng hộ truy cập tên miền mới này nhé! Mãi yêu... ♥

Chapter 8

Luke's Point of View.

Habang minamasahe niya ang Ulo kong may Shampoo ay naramdaman ko ang pag ka relax, Parang gusto ko ulit matulog ganun yung feeling.

"Mia." pag tawag ko sakanya habang nakapikit.

"Mm?" napangisi ako nang makuha niya na ang Ganun na pag tugon, qt least hindi hard na OH?

"Can i court you?" mahinang sabi ko.

"Luh, ang weird Masked Man." saad niya, mahina akong natawa.

"What's weird?" tanong ko.

"The fact that, you want to court me." sagot ni Mia.

"You find that weird?" tanong ko.

"Yeah? Ano nalang sasabihin ni Luke? Duh." halatang inartehan niya ang sinabi.

"Sasabihin niya sayo you pick the right guy." saad ko.

"Ew, Right where?" ngumisi nalang ako.

"Wag na nga. Uulitin ko nalang next time." sagot ko.

"Kahit wag na, Hindi pa rin ako papayag." ngumiwi ako sa sagot niya.

"Rektahan naman." aniya ko.

"Yeah, talaga." ngumuso ako.

"Hindi ako makapaniwalang kinatakutan ka nang sobra noon, ngayon kase sarap mong Sakalin." inis na sabi pa ni Mia.

"At least masarap." agad kong naihawak ang libreng kamay sa Noo ko na mahina niyang pinalo..

"Nakakasakit ka na ha." sita ko.

"Arte mo." saad niya.

"Totoo naman, at least masarap." sagot ko pa.

"Bano."

"Woi maka bano—"

"Tahimek." sita niya.

"Mag sabon ka na nga nang katawan mo kaya naman gumalaw nang isang kamay mo e, anong gusto mo sabunan pa kita?" sarkastika niyang tanobg kaya natawa ako.

"Pwede rin—ah! Aray naman." reklamo ko nang hampasin niya ako sa Balikat ang bigat nang kamay amp.

"Aish."

"Aish aish ka pa." inis niyang sabi.

Pumikit ako nang bumukas ang Shower at Hinugasan na ang Ulo ko, ang Buhok kaya naman sinabon ko na ang katawan tapos matapos niya ang buhok ko ay Naupo ako tapos kinuha ang shower.

Katawan ko ang Pinaliguan ko pati Mukha. "Wag titigan, baka mawala." parinig ko ngunit napa aray nanaman ako nang Paluin niya ang bandang likod ko.

"Chansing ka babe?" asar ko.

"Ehw! Ang korni! Tawagin mo na nga lang ako pag tapos ka na!" sigaw niya tapos tumayo ngunit agad kong binitiwan ang Shower nang sandaling dumulas siya dahil sa Shampoo sa Sahig.

Nanlaki nalang ang mata ko nang Nasa Tub na rin siya kasama ko. Halata rin ang gulat sakanya ngunit dahil basa siya ay iniiwas ko kaagad ang tingin dahil bumakat lang naman ang dibdib niya sa Shirt na puti.

Nang kumirot ang kabilang kamay ko ay napadaing nalang ako, pagkasalo ko sakanya ay medyo nadiin ang Braso ko sa Tub. "Hala sorry!" mabilis niyang sabi at tumayo ngunit mabilis rin na natumba.

Huminga ako nang malalim dahil nasa Kandungan ko siya, and i'm only wearing a Boxer shorts like tf? I'm a guy but i respect my woman.

"Wag ka mag madali tumayo." aniya ko.

"Sorry talaga." nakokonsensya niyang sabi.

"Yeah right, I was born to secure your safety." natatawang saad ko ngumuso naman siya habang namumula ang mukha.

"Ilublob mo na ang Paa mo sa Tub then get up. That's the right way para di ka madulas." saad ko nang magawa niya ay inalalayan ko siya ngunit parang nananadya ang tadhana.

At ngayon ay pagkadulas niya nasa Dibdib ko na siya. "Gusto kong kiligin pero ang sakit." natatawang sabi ko at saka lalong nanlaki ang mata niya dahil nakadikit ang Dibdid at kamay niya sa Dibdib ko.

Hiyang hiya siya, parang maiiyak sa nangyayari. "Ano na? Tayo diyan baka iba isipin ko." napapikit siya at saka mas namula.

"Nakakainis!" gitil niya tapos naupo nalang sa kabilang dulo nang tub.

"Ayoko nang tumayo!" saad niya nanlaki ang mata ko.

"Ano?! Alam mong hindi kita sasabayan mal—"

"Wag kang OA ha!? Hindi ako makatayo tayo nang matino! Lintik na tub ang bobo nang pag kakagawa." sigaw niya.

"Luh, sinisi pa yung bath tub."

"Tumahimik ka! Tuwang tuwa ka naman!" natahimik ako.

"Go ahead, I'll let my feet help you. Hindi ako makakaligo sa harapan mo." saad ko umirap ito tapos parang alam niyo kung ano yung ginawa niya? Parang bata siyang umalis nag tub at nakahinga ako nang maluwag nang makaalis na siya.

"Hoo, Ganon lang pala." aniya niya.

"Maligo ka na diyan, Hindi na ako maliligo ulit." aniya pa niya saakin tapos Humugot nang twalya.

"Balikan kita, maligo ka na." aniya pa niya at nag mamadaling umalis.

Kaya naman nang lumabas siya ay doon ako nakaligo nang maayos, bumalik siya after 15 minutes at tapos na rin ako. "Talikod." utos ko sakanya nakatalikod naman siyang Umatras.

Nang maalalayan ako ay Dahil nag patuyo na rin ako Using the towel kailagan ko nalang mag palit.

"Uupo ako rito wag kang lilingon kahit anong mangyari mag bibihis ako." aniya ko sakanya, Suminghal lang ito at nang maiupo ako ay tinakpan pa niya ang mata.

Nag bihis na ako tapos ay nang makabihis nang pang ibaba tinawag ko na siya.

"Help me." saad ko.

Huminga siya nang malalim at Tinulungan akong isuot ang Shirt na maluwag kaya naman nang maisuot yon ay nakita ko ang pag irap niya.

"Diring diri ka sa katawan ko ah, nakikitingin ka na nga." asar ko umawang ang labi niya tapos sinamaan ako nang tingin.

"Kung sapakin kita?"

"Syempre joke lang ito naman e." saad ko pa tapos tumawa, Ngumiwi siya at inalalayan ako ulit kaya iniakbay ko na ang kamay sakanya.

Nang makarating sa kwarto ko ay Kinuha niya ang Blower. "Dalian, ang likot likot." asik ni Mia.

Naupo ako tapos tinignan siya sa salamin. "Pwede ka na maging asawa." mahinang sabi ko.

"Yeah right." saad niya.

"Pwede na kita maging asawa." dahil sa sinabi ko ay segundo lang ang pagitan napahawak na ako sa Ulo ko, Pinalo nanaman. Nag mamadali nga akong nag hilamos kanina dahil sa Maskara ay inalis ko.

Tapos kinabit lang ulit, medyo yun ag parteng mahirap. Nakakapikon lang dahil alam ko na nakakamatay ang lason na yun dahilan para mahirapan akong makarecover.

Buti nalang, alam ni Mia ang ginagawa at naagapan yun. Nang matapos ay Inalalyan niya ako pabalik sa kama. "Mag pahinga ka na muna, I'll check you later. Tawagan mo nalang ako if you need something you have my number sa kabilang room lang ako." paalam niya tapos itinabi ang Cellphone ko saakin.

"Yung tumbler mo may Water na, kung sawa ka na sa Water may Lemonade akong ginawa at kung ayaw mo bahala ka sa buhay mo." okay na sana, may pahabol pa.

"Thanks." sambit ko.

"Ge." tipid niyang sagot at lumabas na.

Nang makalabas siya ay pinaluwagan ko ang Mask at pumikit, nakakapagod ngayong araw. Kinuha ko ang Cellphone ko at tinawagan si kent.

"Hyung?"

"How is it going there? Are you safe?"

"Yes hyung, Mom and Dad is with me. Waiting for the signals."

"Balita ko nga."

"Binalita ko lang ren Hyung."

"Tsk loko."

"Sabi ni Noona kaninq, napana ka daw nang may lason?"

"Well yeah, At the moment i'm a weak."

"Nag handa nga kami kanina nang mga Baril, nalibot na rin namin using the drone yung buong site nang Kalaban Hyung."

"And?"

"And nothing happened."

"Loko, Sige na matutulog na ako baka magalit ang Ate mo saakin."

"Wala namang pakialam yon sayo HAHAHA."

"Saya mo, wala ring pakialam si Lauren sayo."

"Luh hyung! Bat ganyan naman!"

"Patas lang. Ikaw kasi e."

"Luh, ako nanaman."

"Bye, talk to you later."

"Yeah, Tame the tigress Hyung."

"Bye."

Natatawa kong ibinaba ang Call tapos pumikit nalang ako nang maibaba ang Cellphone sa tabi at saka nag kumot, mukhang Finull niya yung Aircon.

Third Person's POV.

Nakatunganga lang si Mia sa Sala habang kumakain nang Chips nang biglang may kumatok sa Bahay na tinitirahan nila, punong puno nang pag tataka sa isip niya nag dadalawang isip kung bubuksan ba ang pinto o hindi.

Tumayo siya at Kinuha ang Espadang meron siya, tapos lumapit sa Pinto. "Sino ka?" tanong niya, hindi pa man binubuksan ang Pinto.

Gumilid siya sa Pinto dahil alam niya kung gaano kadelikado ang mag bukas nang pinto at nakatapat ka mismo doon. Lalo na kung nasa lugar kang sigurado mong hindi Ligtas.

Nang walang mag salita ngunit may Kumatok ay Pag kabukas ni Mia nang Pinto tinapat niya kaagad sa leeg nito ang Tulis. "Sino ka?" tanong ni Mia dahil lalake ang nandito na hindi naman niya kilala.

"I'm here to send a message." sagot nang lalake at may Envelope na Iaabot.

"Open it." saad pa ni Mia.

"What? It's for you." sagot nang lalake.

"That's why i'm asking you to open it." saad ni Mia.

"What are you afraid of?" tanong nang lalake, may bahid nang Sarkasmo.

"What are you afraid of?" pag uulit ni Mia.

"Why can't you open it yourself?" sunod niyang tanong sa lalake.

"Open it." aniya ni Mia.

"Sino nag utos sayo?"

"Yung papatay sayo!" nang isigaw yon nang lalake ay Mabilis itong sinipa ni Mia at pag ka sipa ni Mia ay tumalsik ang lalake at kasama ang sulat mabilis itong lumipad.

Sinarado ni Mia ang pinto at nilock napairap si Mia tapos Dala dala ang Espada ay bumalik siya sa Sofa at Nahiga nalang pinatay ang telibisyon.

"Nakakaantok." bulong niya sa sarili.

"Crowded hallways are the loneliest places, for outcast and rebel or anyone who just dares to be different—"

"What makes you sad?" nagulat si Mia at mabilis na nag mulat.

"Oh dalawang oras ka palang natulog tumayo ka na, kaya mo ba?" tanong ni Mia kay Luke o kilala bilang Masked Man.

"Nakatayo na nga ako, kaya na. Mahina lang ito." aniya ni Luke at Tinuro ang Brasong may Tama sakanya.

"Anong gagawin mo?" tanong ni Mia sakanya.

"May narinig akong Malakas na kalabog nang pinto." aniya ni Luke tapos lumapit sa sofa.

"May Unwanted Visitor." natatawang sagot ni Mia.

"Oh? Sino?"

"Malay ko, basta sinipa ko nalang." kwento ni Mia.

"Brutal ah."

"Naman." natatawang sabi pa ni Mia, ngumisi nalang si Luke at pasimpleng pinagmasdan si Mia.


√√√

Webnovel: Maecel_DC
IG: luxmei143
FB page: Maecel_DC
Twitter: LuxMei123
Yt: Maecel Dela Cruz
Fb: Maecel Gandia Dela Cruz

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro