@/n: SPG alert.. And please read it carefully and don't skip a part 'cause sometimes you'll miss important thing in just a blink 😉

Luke's Point of View.

After 3 years..

I was silently dozing off, remembering our bitter past. Three years ago was the painful part that happened in our life that taught each of us a lesson that can't be forget.

That in one mistake everything can change in to unexpected endings.

That not all choices are made to be picked.

That not all choices bring happiness, sometimes those choices gives us lesson that cannot be forgotten. That will never be forgotten even after years, even after three years, right now my past scares me.

It makes me want to not remember but not everything that scares you should be avoided. I sighed, going back to the past makes me want to close my eyes and still thank that Mia forgive me for everything I did.

"Hyung, don't let noona see you like that." Mabilis kong nalingon si Kent Axel kaya naman nakagat ko ang ibabang labi ng matanaw ko si Mia na nakasuot ng simpleng fitted dress.

"She's still the most beautiful woman I love.." Mahinang sabi ko at napangiti.

"Because she's the only woman you love hyung, as if you have ex like you got none." Asar ni Kent Axel ngunit hindi ako naasar dahil hindi naman nakakaasar 'yon.

"Hyung punta ka na, aantayin ka namin." Sambit ni Kent Axel at umalis na kaya naman ngumisi na lang ako at tinanguan siya.

Sandali pa akong nanatili sa kinatatayuan ko hanggang sa nagulat na lang ako ng may yumakap mula sa likod ko dahilan para lingunin ko siya at alisin ang pagkakayakap niya sa tyan ko at hilain siya sa harap ko.

"Everything is ready baby.." Mahinang sambit niya habang nakatingala sa akin kaya naman ngumiti ako at hinalikan siya sa kaniyang noo.

"I love you Mia.."

"I always wanted to thank you for giving me the chance to love you everyday." Dagdag ko at hinaplos ang kaniyang pisngi.

"I love you too Luke, you know I always do." Nakangiti niyang sabi kaya naman ngumiti rin ako.

"I can't forget the past baby." Mahinang sabi ko at hinayaan kaming yakap yakap ang isa't isa.

"You don't need to forget about it, always think about this. That past taught us a lesson and that's the important part of it okay?" Ngumiti ako sa sinabi niya.

"That's why I always fall in love with you." 

"Grabe halika na nga. Ang dami ng bisita sa ibaba buti na lang nakadalo sila." Nakangiting sabi ni Mia at hinawakan ang kamay ko upang hilain na papunta sa venue.

Nang makarating ay nginitian at binati ako ng lahat. "Happy 2nd wedding anniversary Mr and Mrs.Garcia."

"Thank you." Pagpapasalamat ko sa kanila.

"Mr and Mrs.Garcia Happy 2nd Anniversary." Nginitian ko ang mga bumabati.

"Masaya akong nakadalo kayo ngayon." Nakangiting sabi ni Mia sa mga classmates niya noon ng college pa lamang siya.

"Double celebration nga kaya maganda." 

"Oo nga sinakto niyo ba talaga?"

"Well yes para naman mas masaya 'di ba?" Sagot ni Mia.

"Nasaan na ang Birthday cele--"

"Wait a minute, I'll be back iwan ko na muna kayo." Nakangiting paalam ko tapos mabilis na humalik sa pisngi ni Mia.

"Ang sweet naman."

"Oh naiinggit ako."

"I'm already matanda na buti don't have hubby pa." 

"I'll be back." paalam ko at naglakad na papaalis doon.

Habang naglalakad ay naningkit ang mga mata ko ng magtama ang mata naming dalawa dahilan para maganda ko siyang ngitian. "Do you miss me?" Ngisi kong sabi sa kaniya at pinantayan ang tangkad niya.

Ngunit bigla ay naalala ko ang nakaraan.

FLASHBACK

Nangalumbaba ako habang lumuluha, rinig na rinig ko ang iyak at dama ko ang sakit na nararamdaman ng isa't isa habang yakap yakap ni Mia ang anak naming dalawa na naitalata na ang oras ng pagkawala.

"W-Wala na?" Napalingon ako sa pinto ngunit hindi ko na pinansin 'yon.

"Let's all respect the silence, Bumalik na lang kayo mamaya." Hindi pa rin natigil sa pag-iyak si Mia.

Ngunit ang lahat ay sandaling natahimik ng sandaling marinig ang isang mahinang iyak na nanggagaling kay Mia napatingin ako sa kaniya at gano'n rin ang gulat naming dalawa nang manggaling kay Laze 'yon.

"Baby."

"H-He's back!" Malakas na sabi ni Mia kaya mabilis akong nagpahid ng luha at kinuha sa kaniya si Laze.

"Zai the oxygen!" mabilis kong sabi.

Sa mismong malapit kay Mia ay ihiniga ko si Laze nang i-abot sa akin ni Zai ang oxygen ay mabilis kong inilagay yon sa anak namin tapos inabot ko ang stethoscope at pinakinggan ngunit gano'n na lang ang pagtataka ko ng makita kong normal ang lahat ng sa kaniya.

"Dr.Romeo I don't understand why everything is normal after his heart stopped for almost 10 minutes now." Mahinang sabi ko nangunot ang noo ni Dr.Romeo tapos ay chineck niya.

"That liquid can make his heart beat abnormal, but I don't understand why this is so sudden." Dr.Romeo explains.

"Let's monitor him Doctor L, I advise you to monitor him from time to time." Tumango tango ako at tinitigan ang anak namin ni Mia.

"Privacy kailangan niya munang magbreastfeed sa mommy niya." Mabilis na sabi ni mama tapos ay pinalabas ang lahat pati si papa hiniklat niya papalabas.

Nang maiwan kaming dalawa ni Mia ay hindi niya ako ginawang kibuin kaya habang nakahiga si Laze sa kama kung nasaan si Mia ay tinitigan ko ang anak namin at pinagmasdan. "K-Kaya mo na ba?" Mahinang tanong ko kay Mia ngunit iniiwas niya sa akin ang tingin.

"Do you hate me that much?"

"No." Mahina niyang sagot at tsaka niya tinitigan si Laze na tahimik na.

"Then why can't you look at me?" Kinakabahan kong tanong.

"Because I don't want to."

"W-Why?"

"Because I don't want to." Inulit niya ang sagot na nagsasabi na huwag na akong magtanong ng magtanong.

"Baby.." Mahinang sabi ko at bahagyang niyuko si Laze nang gumalaw ang kamay nito ay ipinahawak ko ang hinlalaki ko.

"Kunin mo yung gloves niya at yung sapin sa paa." Utos ni Mia kaya mabilis akong sumunod ngunit dahil hindi ako ang nag-ayos no'n ay nahirapan ako hanggang sa makita ko ang isang box na plastic container sakto lamang ang laki.

Binuksan ko 'yon at kumuha ako ng para kay Laze kumuha rin ako ng extra cloth tapos dinala 'yon kay Mia. "Bawal ka muna gumalaw gaano." Bilin ko ngunit inirapan niya lamang ako kung kaya't inangat ko si Laze sa gilid niya upang hindi na siya mahirapan pa.

Matapos kong suotan si Baby Laze ay tumikhim ako tapos ay marahan na inalis ang oxygen na nakasuot sa kaniya dahil normal ang kaniyang paghinga at maayos ang tibok ng kaniyang puso. Inilapag ko ang white cotton cloth upang doon ihiga si Laze.

Kinakabahan ngunit dahan dahan ko siyang inilipat doon at tsaka ko siya muling binuhat upang makapagdrink siya ng milk sa mommy niya. "I-I'm s-shy." Umawang ang labi ko sa sinabi ni Mia.

"From who?" Tanong ko.

"S-Sa'yo."

"EH?" Gulat na gulat kong sabi.

"What makes you shy? We already did it onc--"

"Once Luke, Once that's why I'm shy. This is my first time." Saad niya kaya naman ngumiti ako at kahit labag sa loob niya ay hinaplos ko ang pisngi niya.

"Don't be.. He's hungry already do it." Nakangiting sabi ko kaya naman ng gawin niya ay iniiwas ko na lang ang tingin sa kaniya at tsaka ako tahimik na tumayo upang makainom ng tubig.

"Noona!"

Gulat akong napatingin sa pinto ng pumasok si Kent Axel na halatang nagpumilit makapasok. "'Wag maingay." Sita ko.

"Mianhae, Where's my cute pamangkin?"Tanong ni Kent.

"I'm breastfeeding him asshole, get out." Mahinang sabi ni Mia.

"I don't care, I'm your brother." Sagot nito kaya mahina akong natawa at napailing na lang.

After a week..

Mahina akong kumatok mula sa kwarto namin ni Mia  tapos ay binuksan ko iyon. "Breakfast.." Mahinang sabi ko dahil ngayon ay nasa kama siya at inaayos si Laze sa kaniyang pagkakahiga.

"Did you eat already?" Tanong ni Mia kaya ngumiti ako at tumango.

"Okay." Malamig niyang tugon kaya pilit akong ngumiti ganito siya simula nang nasa hospital pa ata hindi ako nagrereklamo doon.

Pansin ko rin na hindi niya sinusuot ang sing sing na binigay ko sa kaniya at kahit hindi niya sabihin alam kong hindi pa niya ako napapatawad. Ngunit hahayaan ko muna dahil dalawang linggo pa lang naman ang nakakalipas.

"Kain ka na.." Maayos na sabi ko at inayos ang foldable table sa kaniyang kama.

"Thank you, Luke." Mahina niyang sabi kaya naman ngumiti na lang ako.

A month past..

Bumuntong hininga ako ng isang buwan at dalawang linggo na si Laze ngunit hindi pa rin kami maayos ni Mia. Hindi pa rin niya ako kayang tignan, kausapin ng matagal at ano pa man. "Kailan niyo balak gawin ang kasal?" Tanong ni mama na nagpatigil sa amin ni Mia.

"May kasal ba?" Mula sa kinatatayuan ay ppara akong natuod sa naging tugon niya.

Para akong binagsakan ng langit at lupa sa tugon niya. "Mia Jasmin." Naninitang tinig ni papa.

"Meron ba?" Tanong niya muli at ibinaba si Laze sa stroller na parang kuna ngunit kasyang kasya si Laze. 

"That's why we're asking you.."

"Wala muna.." Tugon ni Mia at hindi man lang ako nagawang tignan.

"Amin na muna si Laze, pag-usapan niyo ang tungkol sa kasal niyo Mj." Maawtoridad na sabi ni mama kaya naman sinundan ko si Mia nang umakyat siya sa taas.

Nauna siyang pumasok sa kwarto ngunit hindi naman ako nagpahuli naupo siya sa dulo ng kama at ikinrus ang mga braso. "You're mad at me, right?" Tanong ko sa kaniya.

"Am I?"

"Yeah?" Balik tanong ko sa kaniya.

"I am not." Sagot niya kaya naman bumuntong hininga ako.

"Wala naman tayong dapat pag-usapan, about the wedding? 'wag ngayon." Mabilis na sabi niya at nang tatayo na sana siya ay mabilis ko siyang inawat at muling ini-upo.

"Mia?"

"What Luke?" Naiirita niyang tanong kaya bumuntong hininga ako.

"Hindi pa ba sapat yung oras na naibigay ko? Tiniis ko naman yung pagiging malamig mo sa akin baby." Mahina kong sabi at iniluhod ko ang isang tuhod upang mapantayan ang mga mata niya.

"Malamig? Ano bang sinasabi mo." Naiirita niyang sabi tapos ay inalis ang pagkakahawak ko sa kaniyang kamay.

"Mia?"

"What?"

"See? Look at the difference on how you react before and after." Nakita ko ang muling pagka-irita ng kaniyang pagtingin sa akin.

"Ano ba kasing gusto mo—"

"Bumalik na tayo sa dati." Mabilis kong sabi.

"Look Mia, tiniis ko ang mga gabing wala ang yakap mo. Ang halik mo o kahit anong I love you sa'yo wala akong narinig. Tiniis ko 'yon pero hindi ko maunawaan bakit hanggang ngayon?" Sumama ang tingin niya sa akin ngunit walang magawa.

"Ano pa bang ikinagagalit mo?"

"Mia, Laze is fine. Why can't we?" Kwestyon ko pero ngumisi niya na para bang wala siyang pakialam sa akin.

"Mia."

"Hindi mo pa rin ba nakukuha?" Tanong niya at deretso akong tinignan sa mata.

"A-Ang alin?"

"Na ayaw ko na sa'yo." Bigla ay para akong binuhusan ng malamig na tubig sa naging sagot niya.

"Mia." Hindi makapaniwalang sambit ko sa pangalan niya.

"Ya." Sita ko sa kaniya.

"What?"

"Stop joking around." Maayos na sabi ko at tsaka tumayo tapos ay bahagyang umatras.

"Wala tayong dapat pag-usapan, pupuntahan ko na si Laze." Paalam niya at tumayo na nakagat ko ang ibabang labi at mariin na naikuyom ang mga kamao.

Tinignan ko si Mia na malapit na sa pinto ngunit bago pa man niya mahawakan ang door knob ay mabilis kong inabot ang kamay niya at tapos ay isinandal ko siya sa pader sa hindi kalayuan sa pinto.

"L-Luke ano ba." Sita niya at gulat na gulat ang mga mata.

"Ayaw mo na sa akin?" Tanong kong muli habang nakatingin sa mga mata niya at ilang hibla lang ang layo ng mga mukha namin.

"Let go of me." Sita niyang muli at inaalis ang kamay ko sa gilid niya pero inangat ko ang kamay ko at hinampas ang pader sa gilid niya na nakapagpapikit sa kaniya.

"A-Ano ba.."

"Ayaw mo na sa akin?" Tanong kong muli.

"Yung kamay mo ano ka ba? Doctor k—"

"I don't give a fuck," saad ko tapos at mas tinitigan ang mata niya.

"Ayaw mo na sa akin?"

"Oo nga!" Mabilis na sagot niya at inis na napapadyak sa sahig kaya naman ibinaba ko ang tingin sa mga paa niyang walang suot na kahit ano.

Ngunit sa pag-angat kong muli ay natigilan ako ng mapansin na wala siyang suot na kahit ano sa pang-itaas bukod sa manipis na shirt.

"Y-Ya!" Sita niya.

Kaya naman tinignan ko siya sa mga mata niya, itanggi man niya ay alam kong kinakabahan siya. "What?" Tanong ko.

"Stop looking down perve—"

"Do you want me to make you remember how did you tease me at the hospital where Laze—"

"Shut up." Mariing sabi niya kaya ngumisi ako.

"Who do you like then? If you don't like me anymore?" Kwestyon ko tapos ay mas inilapit ang mukha ko sa kaniya.

"W-Wala. Not liking you doesn't mean I should like someone already." Sambit niya, ineexplain pa ang side niya.

"Really?" Tanong ko.

"Yes."

"You sure?" Paninigurado ko.

"Yes."

"Fine, then I should let Dr.Shane love me—" Napapikit ako ng malakas na dumapo ang palad niya sa pisngi ko.

Malakas 'yon ngunit ibang sakit ang nararamdaman ko, pero maiba tayo hindi ko alam kung matutuwa ba ako dahil inassume kong nagseselos siya.

"What was that?" Tanong ko at tinignan siya ngunit sa muling pagbwelo niya ng sampal ay mabilis ko siyang kinabig.

"A-Ano b—"

"Luke!" Sigaw niya ngunit mabilis ko siyang pinunta sa kama at ihiniga.

"Hindi ka maka-usap ng maayos?" Saad ko tapos kinagat ko ang ibabang labi ko lalo na ng nasa ibabaw niya ako.

"Let's talk this way then.." Sambit ko at tsaka ko siya niyuko upang halikan sa labi.

Hindi marahan, hindi malumanay, ito yung halik na ngayon ko lang igagawad dahil masyado na siyang pasaway.

Ang pagpalag niya ay unti-unti na nawala kung kaya't mahina kong kinagat ang ibabang labi niya.

Hindi ko na pinatagal ang mababaw na halik, pinainit ko 'yon at pinalalim pa ang kamay ko ay hinayaan kong maglayag sa kung saan at wala naman siyang reklamo.

'Scam rin..'

"So you don't like me?" Tanong ko matapos marahan na humiwalay sa pagkakahalik sa kaniya.

"It's just a kiss, this doesn't mean that I st— Ya.." Sita niya nanlalaki ang mata lalo na ng alisin ko ang pang-itaas na shirt.

"You hate abs right?" Kwesyon ko ngunit ang mata niya ay hindi maalis sa katawan ko kaya ngumisi ako.

"Touch it.." Utos ko ngunit ng magtama ang mga mata namin ay niyuko ko siyang kaagad at ang kamay niyang tumutulak sa akin ay hinawakan ko gamit ang isang kamay at ipinunta sa itaas ng kaniyang ulo.

Matapos kong halikan ang labi niya ay inilagay ko pa rin sa taas ng kaniyang ulo ang kaniyang kamay. "Look how you make me handle you, and you keep on denying that you don't like me." Singhal ko.

"Because I don't really like you." Sagot niya.

"Then what?"

"You're asking me if I like you! Hindi naman tayo bata or teenager para sa like like na yan!" Galit na sigaw niya na kaya naman umawang ang labi ko.

"Then what?"

"Luke naman!" Inis na sabi niya.

"What?"

"Change your question!" Sigaw niya.

"You can't get a kiss because you didn't initiate! You didn't get a hug because you didn't hug me! You didn't receive an I love you because you never said it first!" Dahan dahan kong nabitiwan ang kamay niya ng magsimula siyang lumuha.

"You never said it first so why are you expecting me to go to you and hug you like I didn't do anything bad or say anything bad about you!" Mahina kong nakagat ang ibabang labi sa sinumbat niya.

"How can I come to you, Say I love you, hug you or even kiss you after calling you a criminal?" Bigla ay nagbago ang ekspresyon ko.

Hindi ko nga ginawa ang mga 'yon.

"Tell me how?"

"Sa gabi umaasa akong yayakapin mo ako sa pagtulog, sa gabi umaasa akong hahalikan mo ako at sasabihin mo kung gaano mo ako kamahal pero wala!" Sigaw niya.

"Nagtiis ako kasi— kasi akala ko galit ka sa akin dahil sa sinabi ko!" Bumuntong hininga ako at napasapo sa sariling mukha.

"I didn't know, I thought you hate me because of what I did." Sagot ko.

"I thought you don't look into my eyes because you're mad."

"I can't look at those eyes because I feel so guilty! And it took so long before you make a move nakakasama ng loob." Masama ang loob niyang sabi kaya naman napapikit ako.

"I'm so sorry.."

"I distanced myself because I thought you're mad." Sambit ko.

"Ewan ko sa'yo." Sumbat niya at naupo tapos ay niyakap ang sarili niyang tuhod.

"You're still sexy and fit how can a mom be like tha—"

"EWAN KO SA'YO!" bulyaw niya kaya lumabi ako at huminga ng malalim.

"Marry me then, Let's get married thrice." Sa sinabi ko ay biglang napaangat ang tingin niya sa akin.

"W-What?"

"Marry me thrice, Here, at your favorite place, on church in the Philippines." Maayos na sabi ko.

"Y-Ya—"

"I'm serious, After your heart operation."

"I won't need it. My medicine is doing great." Sagot niya.

"Then let's get married now." Suhestyon ko.

"No.. I want it to be on Laze's birthday so it's more special." Sambit niya.

"I wanna marry you right now."

"Laze's birthday." Mariing sabi niya.

"Now."

"Don't make me want to say n—"

"Just kidding, Wife is the boss. Always." Nakangiting sabi ko at nilapitan siya para dampian ng halik sa labi.

"I love you, I miss you." Mahinang sabi ko sa kaniya at niyakap siya ng mahigpit.

Naramdaman ko naman ang tugon niya kaya napangiti ako.

END OF THE FLASHBACK..

His emotionless eyes met mine, I smiled and carried my three year old son. "Mommy?" He instantly question with his voice stuttering.

"She's over there, do you want to come?" Tanong ko at inayos ang kaniyang suot.

He just nodded kaya ngumiti ako at naglakad papunta sa kaniyang mommy, hindi ko rin maunawaan kung bakit ganito. Normal naman siya at walang kung anong sakit dahil he's under my monitoring.

Ngunit mula nang magmulat ang mga mata niya ay ganiyan na siya, kahit may nais iparating walang pinakikita ang kaniyang mga mata. Sa tuwing umiiyak siya ay wala ring pinakikita ang kaniyang mga mata. "Mia.." Pagtawag ko kay Mia.

"Hi baby.." Bati ni Mia sa anak namin tapos ay hinalikan ito sa pisngi.

"Aw he's so adorable." 

"How old are you baby?"

"Nakuha niya ang ilong ng kaniyang ama.."

"How old are you na daw baby?" Tanong ni Mia sa anak namin then suddenly our son stared at his hand then started folding his two fingers.

"Wow marunong na siyang magbilang at the age of three." nakangiting sabi ng iba.

"Can you count from one to ten?" A friend asked our child but Laze stare at the woman.

He's not accepting order from other's, he doesn't listen to other's. "Baby can you count from one to ten?" Tanong ni Mia mabilis na tumingin ang anak ko sa kaniya at tumango tango.

"One.."

"Two.."

"Three.."

"Four.."

"Five.."

"Six.."

"Seven.."

"Eight.."

"Nine.."

"Ten, d-done mommy." Napangiti ako ng mautal pa siya ng bahagya.

"English speaking siya?" Tanong nila.

"He can speak english and tagalog." Nakangiting sagot ko.

"Right baby?"

"Ne mommy." Tumikhim ako ng magkorean ang anak kong mahilig rin sumuway upang magpakitang gilas mana sa kaniyang mommy.

"W-What language is that?" Gulat na tanong nila kaya alanganin na tumawa si Mia.

"Korean.."

"Ah so he speaks three language ang talino naman ng baby niyo." Namamanghang sabi nila kaya alanganin akong tumawa.

"Mommy.. Baegopa." Mahinang reklamo ng anak namin na sinasabing nagugutom na siya kaya naman napangiti ako at tinanguan sila.

"We have to full his tummy first, we'll be back." Paalam ni Mia tapos ay humawak sa braso ko at dahil buhat ko si Laze ay pasimpleng isinandal ni Laze ang kaniyang baba sa balikat ko.

"What do you want to have baby?"

"Minsan hindi ko na alam kung sino bang tinatawag mo. Ako ba o si Laze hahahaha," natatawang wika ko sa kaniya na mabilis niya ring ikinangisi.

"Baby ko kayong dalawa, right baby?" Tanong ni Mia sa anak namin na simpleng tumango tamad na tamad.

"Mana sa'yo ang anak mo, tamad magsalita." Sambit ni Mia kaya ngumisi ako at tsaka kami pumunta sa table namin.

Nang makarating doon ay mabilis na kinuha ni Kent sa akin si Laze na agad rin namang sumunod sa kaniyang tito. "You hungry young man?" Tanong ni Kent Axel na sinagot ni Laze ng mahinang tango.

"His eyes are very different, nakuha niya ang mata mo Hyung." Mahinang sabi ni Kent Axel.

"Don't mind it."

"Ang gwapo pa rin ng pamangkin ko." Nakangiting sabi ni Kent Axel.

"Hyung you have a speci—"

Nanlaki ang mata ni Kent Axel ng mabilis na takpan ni Lauren ang bibig niya gumawa kasi ako ng simpleng speech or poem for Mia na sasabihin ko mamaya a surpresa 'yon.

"Ano 'yon?" Tanong ni Mia.

"Babo." Bulong ni Lauren at mahinang pinalo si Kent Axel sa likod na ikinasama ng mukha niya.

"Don't you touch me specially in this part or else I'll shoot you." Singhal ni Kent kaya natawa ako.

"Wala 'yon baka kung ano lang." Sagot ko at inakbayan si Mia.

"Daddy."

Mabilis kong nilingon ang anak namin na si Laze tapos nakangiti ko siyang hinarap. "Yes?"

"Who's that?" Napalunok ako ng mabilis na ituro ni Laze ang isang bata na hindi ko naman kilala.

"Guest son," asik ko.

"Who's that?" Pag-uulit niya kaya tinignan ko si Mia na nakangisi lang.

"She's a ki—"

"Who's that daddy?" Pag-uulit ng namamaos niya pang boses habang nakaturo pa rin.

"She's a guest here, Laze." Sagot ni Mia dahilan para tingalain siya ng anak namin.

"What's her name mommy?" Ang nga mata nito ay blangkong tumingin kay Mia ngunit pati ang tinig niya ay namamaos pa rin.

"I don't know baby."

"Okay mommy." Mabilis na sagot dahilan para umawang ang labi ko.

"Mag-ina nga kayo." Sambit ko dahilan para paluin ako ni Mia sa braso.

"Ako na magpapakain sa kaniya hyung, noona." Kent said and let Laze sits on his lap.

Inakbayan ko naman si Mia at hinila sa kung saan. "Wae? Wae?" Mabilis niyang sabi.

"What about this baby, Honeymoon?" Nanlaki ang mata ni Mia at malakas akong pinalo sa braso.

"Umayos ka nga."

"What? I was just suggesting after this week I'm sure we'll be a busy doctor again." Nagrereklamo kong sabi.

"Laze is just three years old."

"So?" tanong ko.

"Ayaw ko pa."

"Ayaw mo pa ng ano?" Tanong ko.

"Ng unica." Natawa ako sa sinabi niya kaya naman pinisil ko ang pisngi niya.

"You're still a baby, I'm in my thirties already but you're still a baby." Malambing kong sabi.

"Nasa thirties ka man hoy hindi tayo nagkakalayo mas mukha ka pang bata sa akin." Sambit ni Mia kung kaya't nakangiti ko siyang inakbayan.

"I miss you."

"Ha? Magkasama naman tayo sa iisang bahay tatlong taon na parang—"

"I miss doing it, parati na lang nasa kwarto si Laze ayaw ata magkaroon ng kapatid." Reklamo ko na ikinatawa ni Mia.

"Loko! Anak mo 'yon ano ka ba naman." Natatawang sabi ni Mia kaya nginitian ko siya.

"But you're also my wife."

"Sus Luke Garcia tantanan mo 'ko hinding hindi ako titingin sa ibaba magtakip ka!" Nanlaki ang mata ko sa sinabi niya dahilan para mabilis kong makagat ang ibabang labi at iharang ang dalawang kamay ko sa paraan na hindi halata.

"Hindi kaya iba ang tatay ng bata?"

"Iba ang kulay ng mata niya sa magulang niya."

Mahina akong natawa tapos lalapitan na sana ang dalawang lalake ng hawakan ni Mia ang braso ko upang pigilan. "Wait baby," wika ko at nilapitan ang dalawa.

"Watch me man." Malakas na sabi ko dahilan para tignan kami.

Kumuha ako ng malinis na cloth tapos ay pinunasan ang kamay ko tapos ay inalis ko mula sa harap nila ang contact lenses ko.

Nang maalis ko 'yon ay inangat ko ang paningin sa kanilang dalawa na ikinagulat nila.

"B-Ba't—"

"Ayos na?" Kwestyon ko.

Gulat na gulat ang lahat sa natuklasan nila ngunit nginitian ko lang sila tapos ay itinapon ang contact lenses na suot ko.

Napalingon ako sa isang gawi ng makita ko ang anak ko na blankong nakatingala sa akin. "Daddy.." Pagtawag niya kaya naman ngumiti ako at nilapitan siya para buhatin.

"Your eyes looks like it's mine." Mahinang sabi ng anak ko ngunit magsasalita na sana ako kung hindi lang ako nakarinig ng dalawang tawa.

Ng lingunin ko sila ay nanlaki ang mata ko. "Kuya, Tita I'm glad you came." Bati ko.

"Mine kasi— hahahahaha I'm so sorry.." Napangiti na lang ako ng muling matawa si Kuya Austin.

"You know what pauso mo 'yan Austin!" Natatawang sabi ni Tita Len kaya naman medyo napangiwi ako dahil sa hindi maunawaan.

"Napaka-gwapong bata naman niyan oh," angil ni Tita Len tapos hinawakan ang kamay ni Laze.

"Hi Laze." Bati ni Tita Len sa kaniya ngunit ang anak ko ay blangko pa rin.

"B-Bakit gano'n siya tumingin?" Tanong ni Tita Len.

"Huwag na nating pag-usapan tita." Nakangiting singit ni Mia tapos ay yumuko at kahit ako napayuko ng makita ang isang batang lalake.

"Vaun?" Tanong ko.

"Siya nga." Nakangiting sagot ni Kuya Austin kaya naman napangiti ako at tsaka pinantayan ang tangkad niya upang maiharap rin si Laze.

"How old is he?" Tanong ko.

"5 years old." Nakangiting sabi niya kaya naman habang hawak ang kamay ni Laze ay inilahad ko ito sa harap ni Vaun.

"Hi, I am Laze." Pagboboses ko sa anak ko.

Mabuti na lang at inabot 'yon ni Vaun ng may ngiti sa labi. "Vaun." Napangiti ako ngunit ang anak ko ay tinitigan lang si Vaun.

"Mommy, I'm slee— Oh my gosh my two crush.." Napatingin ako ng makita ko si Viera na malaki na at nakasuot ito ng dress ngunit napatakip ang dalawang palad niya sa bibig.

"Anong my two crush ka diyan Viera?" Sita kaagad ni Kuya Austin kaya natawa ako.

"Crush mo ako?" Tanong kaagad ni Kent Axel ng makita si Viera.

"Kuya Kent hello." Nakangiting sabi ni Viera.

"What's up, ang laki mo na ah." Napangiti ako tapos ay nilingon si Mia ngunit gano'n na lang ang pagtataka ko ng hindi ko siya makita sa likod ko.

"Si Mia?" tanong ko.

"Hindi ko rin napansin hyung," wika ni Kent at tuwid na tumayo.

Bigla ay kinabahan ako. "Kent Axel bantayan mo muna si Laze." Bilin ko tapos mabilis na tumayo.

"Daddy.." Tumigil ako ng tawagin ako ng anak ko.

"Why?" Tanong ko sa kaniya.

"I saw mommy waved at me.." Bigla ay nanindig ang balahibo ko at nangunot ang noo.

"She did?" Tanong kong muli.

"Where?"

"Where is your mom?" Tanong ko.

"She waved goodbye.." Walang emosyon na sabi ng anak ko dahilan para mas kabahan ako at mas tumayo ang balahibo ko.

"Hindi namin napansin si Mia."

"Pero kanina nandiyan lang siya e."

"Hindi ko rin nakita si noona ng lumapit ako." Saad ni Kent dahilan upang kabahan ako lalo.

"She'll leave daddy, she'll leave us for a while.." Nangunot ang noo kong tinitigan ang anak ko na nakatulala lang sa kung saan.

"Fuck, what's happening?" Naiinis kong sabi at napahilot sa sintido ko.

"Hanapin niyo si noona."

"Sandali itatawag namin sa Security."

"Kumalma ka lang."

Nakagat ko ang ibabang labi at tinitigan ang anak namin na mukhang hindi naman gagawing magsinungaling..

'Mia what are you doing?'

√√√

"Waking up after a happy dream is my fear.."

@/n: Alright Luxians! Happy Monthsary salamat sa lahat ng suporta niyo at sabay sabay nating abangan ang pagtatapos ng Luke Garcia ngunit pagtatapos nga ba?

Facebook: Maecel Gandia Dela Cruz
Facebook Page: Maecel_DC
Instagram: luxmei143/ lux.delacruz
Twitter: LuxMei123
Yt: Maecel Dela Cruz