Luke's Point of View.

After 6 Months..

Bumuntong hininga ako habang nakatitig sa mga bituin, bigla ay binalot ako ng kalungkutan. "Hyung.." Mabilis kong nilingon si Kent Axel sa kaniyang pagtawag sa akin.

"Ang n-noona mo?" Tanong ko kaagad.

"Mas mabuti sigurong huwag mo muna siyang kausapin hyung, sa tingin ko kasi ay galit pa rin siya dahil sa ginawa mo." Sagot ni Kent kaya muli akong napabuntong hininga at yumuko na lang muna.

"Kung ako sa'yo hyung magpahinga ka muna kailangan mo 'yon." Nilingon ko si Kent Axel dahil sa sinabi.

"Hindi ko maintindihan kung bakit kailangang mangyari nito Kent, Kasalanan ko naman talaga ang lahat eh." Ngumiti si Kent Axel at tinapik ang balikat ko.

"I still believe that everything happens for a reason hyung." Kent said and tap my back a little more.

"I'll stay here then.." Mahinang sabi ko.

Nang umalis na si Kent ay tinanaw ko muna ang karagatan na ngayon ay umiilaw nandito kami sa Maldives.

"Aren't you going to bed?" Mabilis akong napaayos ng tayo at nilingon si Mia.

"M-Mia." Pagtawag ko sa kaniyang pangalan.

"Mm?" Matipid niyang tugon kaya naman mabilis akong naglakad at yumakap kaagad sa kaniya.

"Please don't treat me like this? Mmm?" Narinig ko ang pagbuntong hininga niya.

"Nag-aalala lang naman ako sa inyo ni baby that's why I overreacted." Mahina kong explain at hindi humiwalay sa yakap niya.

"Next time don't pick a fight okay? We're okay naman e.." Bulong niya kaya lumayo ako ng marahan at hinawakan ang dalawang pisngi niya.

"I'm sorry baby.." Bulong ko at niyuko siya upang halikan sa labi, ang mabilis na halik lang dapat ay nagbago lalo na ng tumugon siya dahilan para mahina ko siyang isandal sa pader.

'I miss this kind of kisses..'

Ang halik ko sa kaniyang labi ay napalalim at napainit kaagad lalo na ng isabit ni Mia ang kanyang kamay sa aking batok upang mas diinan ang halik.

Bigla ay nanumbalik sa akin ang araw na 'yon..

FLASHBACK~

sa sobrang pag-awat niya sa akin ay galit kong binasag ang bote na naglalaman ng likidong delikado para sa anak namin at ang syringe na binato ko papalayo sa akin.

Ang luha sa mga mata ko ay hindi ko naawat dahilan para sapuin ko ang sariling mukha gamit ang mga palad at doon umiyak. "Tangina ano bang dapat!?" gigil kong sigaw.

"Kumalma ka hijo," wika ni tita miyu at hinagod ang likod ko.

"Shh tama na," ang pagyakap niya sa akin ay muli akong ginawang bata para akong batang nagsusumbong sa sariling ina.

"Shh.."

"Vince go ahead take them, susunod kami." Ang luha ko ay hindi ko maawat hindi ko alam kung ano ang dapat kong gawin.

"Tahan na hijo walang mawawala okay? Magtiwala tayo sa naglikha ng lahat." Pinunasan ko ang luha at tsaka ako tumayo kasabay ni Tita Miyu.

"Lumaban ka para sa mag-ina mo, Tara na." Sumunod kami kaagad sa kung saan dinala sila Mia at Kent Axel.

Sumakay kami sa chopper at mabilis ko namang kinuha ang surgery gloves at nagsanitize muna. "I'll be doing a first aid." I announced.

Mabilis na tinulungan ako ni Zai sa gagawin habang sila ay nakatanaw sa amin. "Everyone try to calm down and don't interrupt what i'm doing." I instantly became professional even though I'm with the highest rank.

"Mia Jasmin how do you feel?" I questioned while doing and focusing on Kent Axel.

"I'm ok—"

"Answer your doctor professionally, Observe yourself and give me clearer description of what you feel." Mariin kong sabi habang hindi siya tinitignan.

"Mia Heart Rate, Dammit!"

"Bro calm down," pagpapakalma sa akin ni Zai kaya mariin akong napapikit matapos patigilin ang pagdurugo ni Kent Axel.

I heard Mia's sobbing that made me realize how frustrated I am and its stressing her. Malutong akong nagmura bago ko inalis ang mga nasa kamay at mabilis siyang nilapitan upang yakapin.

"I'm so sorry baby, h-how do you feel?" Tanong ko.

"I feel better than before," mahina niyang sagot at isinandal ang ulo sa aking dibdib.

END OF THE FLASHBACK~

I was about to kiss her neck when suddenly— "Fuck! G-Get a room!" Bulyaw ni Kent Axel kaya tumigil ako at mahinang natawa kahit si Mia ay natawa rin nandidito pa pala kami sa Terrace.

Hinawakan ko ang kamay ni Mia at tsaka nilampasan si Kent na halatang diring diri palibhasa wala pang nahahalikan.

Nang makarating sa kwarto ay hindi na ako magpasikot pa at tinuloy ang paghalik sa kaniyang labi na animo'y wala ng bukas o susunod. Ang kamay ko ay marahang humaplos sa kaniyang leeg.

Ang labi ko ay naglayag papunta sa kaniyang pisngi hanggang sa panga kusa naman siyang tumingala at bahagyang lumiyad upang mahalikan ko ang kaniyang leeg.

"Uhm.."

Ang paghalik ko sa kaniyang leeg ay bababa pa sana ngunit parang pinawi ang kakuluwa ko ng marandaman ang malikot niya ring kamay na marahang humaplos sa Katana ko.

Awtomatikong bumigat ang paghinga ko, matagal na akong walang ganitong ginagawa kung kaya't sabik na sabik ako sa kaniya. "Shit Mia." Bulong ko.

I heard her little giggles that made me more hot and hard shit. "Baby let's go to bed a-alre— Mia s-shit f-freak me." Bulong ko sa kaniyang tenga at bahagyang kinagat ang mga 'yon.

"Kawawa ka naman." Bulong niya kaya huminga ako ng malalim at inaya na siya sa kama ng makahiga siya ay ipinatong ko ng marahan ang palad sa kaniyang tyan upang pakiramdaman ang anak namin.

"Let's sleep for the better baby," saad ko bago pa man ako makagawa ng hindi kanais nais sa harapan niya.

"Goodnight.." bulong niya at yumakap sa akin.

"Goodnight.."

"I love you." Pahabol ko.

"I love you too," mahina niyang sabi at pumikit kaagad.

***

Another week has come nandito lang kami sa loob ng bahay habang si Mia ay nakaupo at nagpapahinga siya naglalakad lakad rin upang hindi siya magmanas. "Hyung let's play I just done my online class," Kent Axel said and hand me the controller kaya naman tinanggap ko iyon.

"What game?" Tanong ko.

"Ps4 hyung," wika niya kaya naman naupo ako at sinulyapan si Mia na nakatayo at nakatanaw sa labasan.

'Is she okay?'

"Baby, you alright?" Tanong ko nilingon niya naman ako at tumango rin.

Kaya naman nagsimula na kaming maglaro.

Habang naglalaro kami ay napatingin ako agad sa gawi ni mia ng marinig ko ang pag tunog ng kaniyang relo binitiwan ko ang hawak ng makita ko siyang kumapit sa kung saan. "Mia," wika ko at mabilis siyang sinalo.

"L-Luk--" Nanlaki ang mata ko ng mawalan siya bigla ng malay.

"Tita we need to take her to the hospital right now.." natataranta kong sabi at binuhat siya upang ihiga sandali sa mas maayos habang naghahanda sila ng sasakyan.

"Faster ano ba!" Tarantang sigaw ni Tita Miyu.

"Zai!" Sigaw ko mabilis naman siyang lumapit sa akin at inabot ang stethoscope.

"Bro her pulse!" Kinabahan ako at naalerto sa sinabi ni Zai kaya naman kinabahan ako ng pakinggan ko ang kaniyang dibdib.

"B-Bakit wala-- Mia!" Sigaw ko at mabilis na tinapik ang pisngi niya.

"Bilisan niyo!" Sigaw ko at tsaka ako pumwesto sa kaniyang dibdib.

"Hindi pwede!" Sigaw ko at tsaka huminga ng malalim at sinimulan ang compression.

1001

1002

1003

1004

1005

Nakagat ko ang ibabang labi at tsaka muli kong tinignan ang pulsuhan  niya matapos ang mahigit 30 Compressions. "No pulse rate, We need to get her back asap!"

(@/n: Compression count always start at 1000 para hindi ma-excite hihi.)

Nang maihanda ang sasakyan ay umiling muna ako. "She's having abnormal heartbeat." I announced and start pumping her chest.

"What should we do bro! Hindi pwede yan nagkukulang ang blood circulation niya at--"

"Tumahimik ka!" Sigaw ko at mas binilisan ang chest compression.

Kent Axel's POV.

Abot abot ang kaba ko ng maitakbo namin si noona dito sa ospital kahit si Hyung Luke ay hindi maaring makialam sa ospital ngayon dahil hindi siya doctor rito at maraming proseso pa 'yon. "I'm sorry sir but you have to stay outside, please cooperate." Explain ng nurse kaya pumikit ako ng mariin at nagdasal.

"What happened hijo?" Tanong ni mommy kay Hyung Luke.

"Arrhythmias can become fatal. M-My fear has already started tita.." Nang sabihin 'yon ni hyung ay napaluhod siya sa sahig at doon umiyak ng umiyak.

Mariin akong pumikit kasabay ng paghilamos ng palad sa mukha ko dahil sobrang kaba ang nararamdaman ko. "If the heartbeat of the mom stops, She immediately need an operation that will end the baby's life." Umawang ang labi ko ng marinig ang sinabi ni Hyung Zai na mas nagpalakas ng iyak ni Hyung Luke.

"N-No way." Bulong ni daddy.

"No..." Awtomatikong yumakap si mommy kay daddy at ako naman ay natulala na lang.

"B-But why is this so sudden?" Tanong ko.

"Arrhythmia can attack anytime, even while you're sleeping. Your heart can stop," wika ni Hyung Zai.

"I'm sure she's not expecting this too." He added and sighed.

"Luke what do you want to do right now?" Tanong ni Hyung Zai at itinayo si Hyung Luke.

"I-I don't know.."

"Decide quickly, do you want to do the operation? I can be your first assistant we can also call Dr.Romeo." Suhestyon ni Zai.

"Do it then." Hirap na sagot ni Hyung Luke kaya wala sa sarili akong naupo sa kung saan madumi man o hindi basta hinang hina ako ngayon.

"Bro s-sinong pipiliin mo?" Tanong ni Hyung Zai dahilan para malutong na magmura si Hyung Luke.

"W-Wala."

"I can save them both, I will.." Sagot ni hyung kasabay ng pag-iyak niya.

"Tangina naman bro, Kailangan mo ng mamili ngayon kung ayaw mong silang dalawa ang mawala sa'yo!" Sigaw ni Hyung Zai.

"Doctor ako!" Sigaw ni Hyung Luke kaya kumuyom ang kamao ko.

"Alam ko! Doctor rin ako pero ikaw ang nasa sitwasyon ngayon hindi mo kayang maging professional dahil nagpapadala ka sa nararamdaman mo!" Umiling iling ako dahil sa naririnig nagtakip ako ng tenga at mariin na pumikit.

'Please wake me up..'

"H-Hindi ko kaya.. H-Hindi—" Mabilis na yumuko si Hyung Luke at do'n na lang ako napaluha ng sobra ng makita ko kung papaano gumalaw ang kaniyang balikat na nagsasabing tahimik siyang umiiyak.

'Tangina.'

"Pick.. Or we lose both," wika ni Hyung Zai nalulungkot.

"Tita Miyu.." Napatingin ako kay Hyung Luke at mommy na nakatingin sa isa't isa.

"Tito.." Lahat sila ay hindi alam kung sino ang pipiliin.

"The baby or Mia?" Kahit ako ay hindi ko magawang pumili, ang hirap ang sakit sakit.

"Alam mong hindi pwedeng pagsabayin ang operasyon ng kapanganakan ng baby at operasyon sa puso." Tukoy ni Hyung Zai na mas nagpalungkot sa aming lahat.

"I-I will— fuck I can't!" Sigaw ni Hyung Luke at sinipa ang pader dahilan para gumawa ng malakas na tunog.

"Mia will hate me for the rest of her life if I choose her over the baby.." Panimula ni Hyung Luke nanginginig ang labi.

"B-But if I choose the baby.. I'm useless, I-I will never be a good father because I will keep on blaming myself for my choice." Bumuntong hininga ako upang pigilan ang paghikbi.

"Hindi ko kaya bro.. Ayoko mamili hindi ko kaya ako na lang tangina." Mariing sabi ni Hyung habang lumuluha dahilan para ako ang maluha.

"Ako na lang ang kunin niya.. Wag na ang mag-ina k-ko hindi ko k-kaya," humihikbi niyang pakiusap.

"Kailangan mong mamili Luke."

"Kung ano ang desisyon mo Luke wala rin kaming magagawa, W-We may be her parents but you're her future." Saad ni mommy.

"Wala kaming karapatan na mamili dahil mag-ina mo sila." Tukoy ni daddy.

"Save one or let them both.." Aniya ni Hyung Zai na ayaw kong marinig.

"M-Mia.. I-I'm sav— s-saving Mia." Hirap na hirap na sagot ni Hyung Luke at sa sobrang panghihina ay lumapit si dad sa kaniya upang buhatin siya at alalayan dahil sa panghihina.

Yakap ni daddy si Hyung Luke na parang bata dahil sobrang lakas ng pag-iyak nito na pati ako ay apektado.

Wala kaming ibang narinig kundi ang malakas na pag-iyak ni Hyung Luke. Nakakabiyak ng puso..

√√√

“At least we've been a family for the short time period..”

@/n: We have two options but both of them are sometimes useless and sometimes both important. Wait for my next update at ang pagtatapos nito godbless and keep safe always! Love lots

Webnovel: Maecel_DC
IG: luxmei143/ lux.delacruz
FB page: Maecel_DC
Twitter: LuxMei123
Yt: Maecel Dela Cruz
Fb: Maecel Gandia Dela Cruz