Mia Jasmin's POV.

Natulala pa rin ako matapos matuklasan ang babaeng tinutukoy ni mommy, ngunit hindi ko maunawaan kung bakit kailangan niya pang ipasagot iyon sa akin kung kilala at alam naman pala niya ang sagot. Napapaisip lamang ako.

"Baby, kain." Tinanggap ko kaagad ang tray na inaabot ni Luke, ipinatong ko ito sa mesa tapos ay sinimulang kainin at nagsimula rin akong mag-isip kung papaano gagawin ang plano.

"Gutom na gutom ka?" Tanong niya sa akin kaya tango na lamang ang aking isinagot.

"Okay, eatwell baby." He said and picked upmy slippers and put it on the shoe cabinet, Maybe playing safe dahil mabigat talaga yung slippers ko.

"I love you," pahabol niyang sabi bago lumabas kaya naman nang makalabas na siya ay hindi ko na magawang tumugon.

Hindi ko namalayan na naubos ko na ang binigay niya sa akin dahil habang kumakain ako nagpaplano ako kung papaaano ililigtas ang dalawang lalake na mahalaga sa akin sa batas ng tinutungtungan naming plataporma.

"Are you done?" Napalingon ako sa pinto ng sumilip si Luke ng may ngiti sa labi at ang stethoscope sa leeg ay muntik pang mahulog ngunit nagawa niyang agapan.

"Yup." Sagot ko.

"I miss you," aniya niya at lumapit sa akin kaya naman nangunot ang noo ko tapos ay lumabi.

"Magkasama tayo madalas." Puna ko pa at tsaka inabot ang tubigan ko upang uminom.

"I love you," wika niyang muli kaya bumuntong hininga ako.

"I love you too." Tugon ko at inayos ang hospital coat niya dahil mukha siyang nalugi mukhang tumakbo siya papunta sa room ko.

"Kamusta sila tita?" Tanong niya nakangiti at mukhang natuwa sa tugon ko.

"Maayos naman pero bigla bigla lang nagcu-cut ang line sa tuwing nag-uusap kaming dalawa." Mahinang sabi ko tapos ay dinampot ang cellphone ko.

"Masama ang kutob ko, pakiramdam ko ay wala sila sa City o sa kahit saang kumpanya Luke. Masama ang pakiramdam ko pakiramdam ko ang dungeon na sinasabi ni mommy ay may ibang kahulugan." Nangunot ang kaniyang noo.

"Dungeon?" Tanong niya sa akin.

"I don't understand, but mom is giving me a logic to answer and I know there's a reason behind this Luke." Mahina kong sabi.

"Are you sure?" Kwestyon niya kaya tumango ako tapos kinuha ko ang paper bag at nandodoon ang kahon na binigay ni Luke.

"This box, may logic rin ito kung hindi mo in-open up I'm sure I'll be clueless for whom should I trust. Sabi ni mommy I can only trust 2 person, ang clue ng lalake ay itong kahon at sa babae ay wala dahil dapat pala akong magtiwala sa sarili kong desisyon." Umawang ang labi ni Luke.

"Seryoso?"

"Seryoso ako Luke kaya ngayon pa lang nagpa-plano na ako sa isip ko kung papaano ko kayo ililigtas at isusunod ko si mommy at si daddy kung sakali man." Tumango si Luke.

"Nauunawaan ko, Handa akong tumulong. Kung hindi tayo kayang tulungan ni tita at tito tayo-tayo lang ni Kent at Zai ang magkakasama." Ngumiti ako at tumango.

"Ganun na nga Luke, kailangan ko lang patatagin ang puso ko," wika ko at tsaka tumikhim.

"Maintain your emotions, eat healthy foods, rich in omega 3." Tumikhim si Luke.

"I love you baby." Mahinang sabi niya sa akin kaya naman ngumiti ako.

"I love you more baby, let's solve this all together. Without fights and mistakes," wika ko napangiti siya sa sinabi ko.

"We can do this of course," wika niya at ngumisi hinawakan niya ang dalawang pisngi ko gamit ang kaniyang palad, ang tingin niya sa mata ko ay mas bumaba at alam ko na ang binabalak niyang gawin ngayon kaya naman sinalubong ko na lang ang halik niya.

Bago pa man ay nilingon niya ang pinto kaya napalabi ako. "I don't want to be caught, I'll just lock the door baby." Mabilis niyang sabi at nilapitan ang pinto tapos ay ni-lock iyon kaya naman napangisi ako.

Nang ma-lock niya yun ay bumalik siya sa akin ngunit tinulak niya ako ng marahan papahiga sa kama dahilan para mapalunok ako. "Are you ready?" Kwestyon niya kaya naman ngumisi ako at kinindatan siya hindi niya na ako pinagsalita at sinunggaban na sa labi.

"Wild or not?" Nagulat ako sa tanong niya sa pagitan ng paghalik niya sa akin kaya naman ng magtama ang mata namin ay napalunok ako.

"Wild." Suhestyon ko pero sandali siyang bumangon at ganun na lang ang kaba ko ng alisin niya ang stethoscope sa leeg at ang kaniyang hospital coat, then he started unbuttoning his long-sleeved white polo.

I can spot his beautiful and built chest, while unbuttoning his long-sleeved polo he immediately gaze his eyes on my blushing face. "What's with you?" I questioned.

"Well.." Umaasa akong sasagot siya ngunit hindi niya na ako sinagot inalis niya ang kaniyang suot dahilan para tumumbad sa akin ang maganda niyang katawan. Niyuko niya ako at mabilis na hinalikan sa labi.

Ang kamay niya ang naging taga-buhat ng bigat niya upang hindi ako madaganan, his gently kiss became more passionate when his hands started to roam in my neck down to my shoulders. Ang kaba ko ay hindi ko magawang sukatin, kakaiba sa pakiramdam ang ginagawa niya.

Ngunit mas kinabahan ako ng hawakan niya ang pulsuhan ko at idikit ang palad ko sa kaniyang dibdib dahilan upang magmulat ako at salubungin ang kaniyang titig sa akin. "W-Why?"

"Touch me," he whispered and kissed my cheeks.

"Ha?"

"Tease me then," aniya niya at sinimulang halikan ang sa bandang panga ko paibaba na ikinapikit ko ng mariin ang kamay ko ay napakapit sa kaniyang balikat na halatang kinatuwa niya.

"Magte-twenty three na ako," sa mahinang winika ko ay natigilan siya at tinitigan ako.

"I'm already twenty-seven baby." Sagot niya pa.

"I'm not drunk don't worry, kaya ko." Mahinang sabi niya kaya nahampas ko siya sa braso.

"Magplano tayo kako, tapos pagkatapos ng lahat tsaka natin gawin ang kalandian ng katawan natin." Natatawang sabi ko.

"After the wedding?"

"Hindi." Sagot ko na ikinalaki ng mata niya.

"Baby, you're so brave." Natatawang sabi niya at bumangon na tila naudlot ang kalandian naming dalawa dahil sa naging usapan.

"I'm the First Born Sandoval, huwag kang magtaka." Nakangising sabi ko sa kaniya tapos ay hinawakan ang kaniyang pisngi, dahan-dahan akong bumangon at nginisian siya.

"Kaya mo ba ako?" Tanong ko.

"Of course I do, kaya rin kitang pakasalan instant." Napatango tango na lang ako at tsaka ko pinalo ang dibdib niya.

"Get dressed." Utos ko sa kaniya.

"Why?"

"Ride me."

Kent Axel's POV.

Tumigil ako ng marinig ang sigawan sa hospital room ni Noona at sakto naman na napadaan rin si Hyung Zai kaya sinenyasan ko siya mabuti na lang at lumapit siya sa akin kaagad.

"Ayoko na nga! Ano pa bang hindi mo maunawaan doon Luke! pagod na pagod na ako sa ating dalawa! gusto ko ng sumuko!" Nanlaki ang mata namin ni Hyung Zai tapos mabilis na pumasoksa loob.

"Maghiwalay na tayo! I'm not going to marry you or anything!" Napalunok ako sa sigaw ni noona.

"Guys, chill." Awat ni Hyung Zai.

"Ayaw kong makita ang mukha ng lalake na yan, lubayan mo 'ko Luke Garcia!" Galit na galit talaga si noona kaya hindi rin ako maka salita.

"Mia.." Tawag lang sa kaniya ni Hyung Luke.

"Sinabi ng umalis ka na eh!" Mariin at galit na sigaw ni noona dahilan para mapalunok ako.

"Mia please, don't do this.." Pakiusap sa kaniyan ni Hyung Luke, nakaawa si hyung ngayon mukhang inaway talaga siya ng hard ni noona dahil sa sira niyang damit.

Makalat na kwarto at higit sa lahat basag na cellphone. "Isa! I want you out of this room! you're no longer my boyfriend!" Sigaw ni noona dahilan para magkatinginan kami ni Hyung Zai na halatag kabado rin.

"Mia please," aniya ni Hyung Luke.

"Leave!" Malakas na sigaw ni noona dahilan para mapabuntong hininga ako.

"Hindi ako pumapayag sa break up na gusto mo." Mariing sabi ni Hyung Luke.

"Wala akong pakialam, basta tapos na ako sayo, tapos na ako sa 'tin." Gitil ni noona sinenyasan ko naman si Hyung Zai na samahan si Hyung Luke upang may karamay ito mabilis ko namang nilapitan si noona.

"What's wrong noona?" Tanong ko kaagad.

"Ayoko ko na sa kaniya, hindi ko na siya gusto, hindi ko na siya mahal." Nang sabihin niya yun ay bumuntong hininga ako.

"Ano na naman ba ang nangyari noona?"

"Ayoko sa sinungaling na tulad niya, paulit ulit. Pagod na pagod na ako sa kaniya." Sambit ni noona kaya naman napailing na lang ako.

"Hindi ka ba magsisisi sa desisyon mo noona?" I asked.

"Hindi."

"He risked his life for you and you're just going to abandon him? kahit ang pagiging doctor niya itinigil niya para lang sayo noona. You should be at least nice and kind." Mahina kong sabi.

"He maybe killed a person but he can still feel pain. Noona if you're not in love with him anymore dapat sana hindi mo man lang siya sinigawan, o ano." Tahimik lang na nakinig sa akin si noona.

"I'm not expert in love, I've never been in a relationship but I heard mom and dad talk about this before." Napatitig sa akin si noona.

"Love is a feeling noona, I know that our love sometimes won't last forever. Love only last long when you'll both try to make it work noona." Tipid akong ngumiti.

"Pag magmamahal ka umasa kang masasaktan ka dahil wala namang pinipili na oras ang pagsubok na darating. Na sa inyo na lang kung lalaban kayong dalawa ng magkasama o kayong dalawa ang maglalaban."

"Sa relasyon niyo noona kayong dalawa ang may karapatan kung dapat niyo pa bang ipagpatuloy o dapat ng ihinto." Iniiwas ko ang tingin sa kaniya.

"Mabuti nga si mom at dad nagawa nilang magtagal kahit na sa totoo lang noona wala pa kayo sa 10% nila. Imagine napunta sa atin si Lauren dahil sa isang pagsubok, napunta sa atin si Tita Len o diba?" Bumuntong hininga si Noona.

"Hindi mo naman pwedeng itapon na lang basta-basta yung taong sumugal para sayo, yung taong nagligtas sa buhay mo, isinugal ang sariling pangarap para lang mabuhay ka noona," aniya ko pa.

"Hindi dapat ganun, huwag kang ganun noona. Hindi ka ganiyan pinalaki ni mom at dad, isipin mo noona minahal mo siya noon. At kung hindi ka na masaya sa kaniya try, try and if you fail then tell him nicely." Matipid kong sabi at inayos ang kaniyang buhok.

√√√

@/n: I believe that not all stories are happy ending, but that doesn't mean that the story is all useless and nonsense. Char HAHAHAHA
Enjoy reading baby Luxians!

Webnovel: Maecel_DC
IG: luxmei143
FB page: Maecel_DC
Twitter: LuxMei123
Yt: Maecel Dela Cruz
Fb: Maecel Gandia Dela Cruz