Chào các bạn! Vì nhiều lý do từ nay Truyen2U chính thức đổi tên là Truyen247.Pro. Mong các bạn tiếp tục ủng hộ truy cập tên miền mới này nhé! Mãi yêu... ♥

Chapter 27

Kent Axel's POV.

"Meow.."

"Meow.."

"Seriously Hyung," mariing saad ko habang tinititigan ang pusang mabalbon na pinahawak niya sa akin.

"Hawakan mo yan, ikaw rin muna mag-uwi. Sumunod ka sa akin eh," sumbat ni hyung habang nandidito kami sa Bilihan ng Milk tea.

"Because you are suspicious, the last time I caught you talking with someone about exterminating hyung." Nakanguso kong reklamo, tinitigan ko ang pusang berde ang mata at napakaingay na pusa.

'Cute naman siya, hindi ko masigurado kunganong kulay niya parang abo na may itim na tigre'

"Well, she was abandoned by her owner. Hindi ko lang siya makuha dahil nasa ospital ako kaya araw-araw ko na lang siya pinapakain, but you gave me idea. Ikaw muna hahawak sa kaniya," lumabi na lang ako sa sinabi ni Hyung dahil nakatayo lang kami hinihintay niya ang order niya.

Kaya gumawa ng ingay ang pusa dahil pagkain ng pusa ang nilabas niya sa bag niya, akala ko naman kung ano-ano na ang gagawin niya yun pala nag-aalaga ng pusa bullshit.

"Saan ko naman yan dadalhin hyung?" tanong ko.

"In your room." Sagot niya.

"Sir, here's your order." Nakangiting sabi ng waitress.

"Daan tayo sandali sa kung saang Vet diyan." Saad ni Hyung Luke at tsaka hinaplos muna ang ulo ng pusa.

"Anong gagawin natin don?" tanong ko.

"Edi bibilan siya ng gamit niya, ano pa ba." Sagot niya.

"Babae ba 'to o lalake hyung? Kasing ingay ni noona kaya masasabi kong babae," Aniya ko pa bago sumakay sa sasakyan niya.

"Tama ka—"

"Na maingay si noona!? Isusumbong—"

"Na babae yang pusa, I'll name her Min-min." nakangiting sabi ni Hyung kaya nangunot ang noo ko.

"Saan mo naman nakuha yan hyung?" tanong ko.

"Your sister's name." tipid niyang sagot at pinaandar ang sasakyan.

"Mia JasMIN ahh, get it." I replied.

"May kapalit na naman pala si Jae-jae,"

"I guess so, that bunny is my first pet gift for her." Sagot niya sa akin tapos ay nag focus lang sa daan.

"Hyung, I want to hit you." sinulyapan ako ni Hyung.

"Why?"

"I left my freaking lobster just to follow you!" inis kong sabi.

"Lol, you followed me." Sumbat niya rin.

"Psh, min-min salarin ka ha." Saad ko sa pusa.

"Meowww."

"Oo min-min ikaw nga ang sinisisi ko,"

"Meoww."

"Aish, pasalamat ka cute ka."

"Meoww."

"Oo nga cute ka na."

"Meoow."

"Hays, lobster tapos papalitan lang ng ming-ming. Makakain ba kita ha? I-siopao ko na 'to hyung?" tanong ko pa kay Hyung Luke na natatawa sa akin.

"Baliw ka ngang talaga, nag kakaintindihan kayo ah." Sagot niya kaya lumabi ako.

"Berde ang mata, sana ol." Bulong ko at pinat sa ulo ang pusa na si Min-min.

"Hyung medyo kaparehas mo ang kulay ng balat niya." Aniya ko.

"Balahibo." Inis akong suminghal ng itama niya ako.

"Hakdog mo hyung." Inis kong sabi.

"Aba, loko ka Ultimate." Sumbat niya at sinulyapan ako.

"Hyung, napatitig ka na ba sa kaniya tapos nagtataka ka kung bakit ang laki?" tanong ko.

"Ampota—parehas na parehas na kayo ni Zai." Natatawang sabi ni Hyung Luke.

"Na-try mo na hyung?" tanong ko.

"Maybe," natatawang sagot niya.

Ng makatigil sandali sa Vet ay bumaba kaming dalawa ni Hyung. Pumasok kami sa loob at this time ay si hyung na ang humawak sa kaniya. Ng makapasok ay naupo muna ako sa gilid tapos nilabas ang cellphone ko.

"Hyung, noona's calling." Sabi ko.

"Answer it, tell her we're in a vet." Utos ni hyung kaya tumango ako at sinagot ito.

"Did you see your hyung?"

"I'm with him noona, nasa vet kami." Sagot ko.

"Vet, why?"

"Basta noona, babalik rin kami diyan." Saad ko.

"Okay, mag iingat kayo ha."

"Yes noona," I answered and tossed my hair.

"Sige, bye."

Ng babaan ako ni Noona ay nakita kong may itinusok kay Min-min tapos kinuha siya kay hyung.

"Ano gagawin sa kaniya hyung?" tanong ko.

"Steam bath lang for five minutes, niready na rin ang mga gamit niya." Sagot niya at naupo sa tabi ko.

"Kamusta si Mia?"

"She's okay hyung, tinawagan lang ako para tanungin kung nakita kita." Sagot ko.

"Ganun ba," tipid niyang tugon at tsaka pinagkrus ang mga braso.

Ng lumipas ang anim na minuto ay nilabas si min-min na may collar na sa leeg at tsaka may kulungan rin, Maayos na lahat pag nakita 'to ni noona nako hindi na naman niya bibitiwan.


Mia Jasmin's POV.


Naghihinatay ako kay Luke na bumalik dahil kakaiba ang pakiramdam ko sa buong hospital ngayon, pakiramdam ko may nagmamasid ngunit wala naman akong Makita pero hindi ako pwedeng magkamali.

'Shit Luke, nasaan ka na ba..'

Sa inis ko ay si Kent na lang ang tinawagan ko ngunit sinabi niyang magkasama sila sa vet kaya nanatili na lamang akong kalmado at handa, pumunta ako sa cabinet kung saan nakatago ang gamit ko.

'alam kong mayroon'

Makalipas ang ilang minuto ay dumating na sila Luke kaya nagpanggap akong maayos at tinanggap ang milk tea at halik ni Luke. "Sinong pinunta niyo sa vet? Nasaan si kent?" tanong ko.

"Nakasunod," sagot ni Luke tapos ay ngumiti.

"Salamat rito." Sagot ko.

"Salamat, I love you." bakit siya nagpasalamat? Werid ni luke sarap hampasin ahaahahaha

"Noona," agad akong napatingin sa pinto at mabilis na nginitian ang nasa kulungan.

"HALAAAAA!" nanlalaki ang mata kong inabot kay Luke ang milk tea at saka lumapit sa pusa.

"Anong pangalan niyaaa?" binuhat ko ito.

"Min-min, ampon niyo noona. Ako daw muna mag-alaga." Sagot ni Kent at naupo na sa sofa.

"Awww hello babyyyy—"

"Ako lang ang baby mo." Ng sumingit si Luke ay napairap ako.

"Hindi ka man lang nag text sa akin." aniya ko.

"I left my phone." Aniya niya pa at tinuro ang sofa at ngayon ko lang napansin ang cellphone niya.

Hinarot ko muna si Min-Min ngunit ng mag alas nuebe na ay kinakailangan ng umalis ni Kent kasama si Min-min kaya naman wala akong coice kundi i-give up si Min-min sinabi naman ni Luke na ihahatid niya si Kent sa ibaba dahil mag tataxi na lang daw ito.

"Ingat noona, pagaling ka." Saad ni kent kaya ngumiti ako at nakangiti rin siyang umalis.

"Balik ka agad ha," aniya ko kay Luke tumango siya at ngumiti sa akin.

Habang hinihintay si Luke na bumalik nagtataka kong tinignan ang cellphone na nasa mesa kaya naman dinampot koi yon dahil kay Kent ito for sure hindi pa nakakasakay yun. Nagsuot ako ng tsinelas at tsaka lumabas ng Kwarto.

Nginitian ko ang nakasalubong na orderly, ng malapit na sa ibaba ay napabuntong hininga ako ng mag-isa na lang si Luke na nakatayo at mukhang may kausap sa cellphone.

Lalapitan ko n asana siya ngunit natigilan ako sa narinig. "He's curious, he followed me. I almost got caught but the plan is still on-going." Ganun na lang ang pag kunot ng noo ko sa narinig.

'What's happening?'

"I'll exterminate her, don't worry." Nakagat ko ang ibabang labi dahil kinabahan ako.

'Who's her?'

"I can do it, I will do it." He sounded so serious, it makes me feel nervous.

'Wala na dapat siyang papatayin pa, what about extermination?'

"She's innocent, kent think's that way too." umawang ang labi ko.

"Si Mia? I can work it up, trust me." Ng marinig ko yun ay parang biniyak ang puso ko, ngunit sa mga oras na ito nanatili akong tago sa kung nasaan ako.

"Exterminating her is never been hard for me." Kumuyom ang kamao ko sa narinig dahilan para mas piliin ko na lang umalis doon upang hindi na masaktan dahil hindi ako makapaniwala sa narinig.

Lumayo ako, naglakad ako papaalis doon dahil damang dama ko ang sakit at kirot sa dibdib ko but this time the beat of my heart skipped a lot of times.

Ng manghina at makalayo sa kaniya ay napaupo ako sa isang bench at pinunasan ang luha, huminga ako ng malalim.

'He'll do that?'

'He'll exterminate me? What for?'

Hindi ko maintindihan, tumayo ako at kinaya kong tumayo para lamang bumalik sa kwarto at umakto na para bang wala akong alam, na para bang hindi masakit.

"Doc, bakit ka nandito?" tanong ni Dr.Kiro kaya umiling ako.

"Ibibigay ko sana sa kapatid ko ang naiwan niyang phone pero bukas na lang," sagot ko at ngumiti.

"Ayos ka lang ba?" tanong niya kaya tumango ako pero napalunok ako ng hawakan niya ang pulsuhan ko at tignan ang relo kung saan nabibilang ang tibok ng puso ko..

"Your heart is skipping a beat, bumalik ka na sa kwarto mo. I'll call Doctor L," he said and guided the way, hinayaan ko na siya dahil hindi ko rin alam kahit kwarto ko nakalimutan ko kung saan ang daan.

'Papatayin niya rin naman pala ako bakit hindi na lang niya ako pabayaan?'

It was clearly announced, I heard it from his mouth, I saw his mouth open when he said it.

Ng makarating sa room ay naupo ako sa kama habang si Dr.Kiro ay pinepage si Luke, kalaunan at paglipas ng tatlong minuto ay dumating na si Luke. "What happened?" hindi ko magawang salubungin ang titig niya dahil nasasaktan ako.

"Her heart is skipping a beat a lot of times." Sagot ni Dr.Kiro.

"Sige na, I can handle this." Aniya ni Luke, tumango si Dr.Kiro at lumabas na but before that he locked the door already and Luke picked up his stethoscope and checked on me.

I can't meet his gaze, I'm feeling hurt, I'm in pain I wanted to confront him why but I can't.

"Are you okay? Saan ka ba galing huh?" he asked calmly kaya peke akong ngumiti.

"Of course, nakauwi bang safe si kent?" tanong ko.

"Yeah, nag-taxi siya." Sagot niya at saka inalis ang hospital coat.

"Luke, I love you." mahina kong bulong, kahit masakit.

Gusto kong umiyak, gusto kong magreklamo. Nilingon niya ako, ngumiti siya sa akin. "I love you too," tumikhim ako at nahiga sa kama.

"I'll rest na," saad ko.

"Let's rest then." Mahinang sabi niya at tinabihan ako kaya naman tumihaya ako at hinarap siya.

"I'd still love you for the rest of my life, Luke." Mahinang bulong ko at hinawakan ang kamay niya alam kong titig na titig siya sa akin pero hindi ko magawang salubungin ang mga yun.

"Do you love me?" mahinang tanong ko.

"Of course, I do." Saad niya kaya mahina akong tumawa.

"To the point you'll risk your life for me?" tanong ko.

"Yeah," he answered.

"What if I'll choose death over my life, would I make you happy?" ng tanungin ko yun ay sinalubong ko na ang mga mata niya at ganun na lang ang pagtataka ko ng makitang dilated pa rin ang Pupils niya habang nakatitig sa akin.

'But I thought he will exterminate me.'

"Nope,"

'Dilated Pupils while conscious means a person is attracted to you, I can always see his pupils dilated for me, wala ng iba.'

"Why not?" tanong ko.

"Because you're like A water for me, taste nothing. But it's a source of my life." Napatitig ako sa kaniya, litong lito sa nararamdaman ko.

'What is really your plan Luke? You sounded so sincere that made me forget what I heard a while ago.'

√√√

@/n: What's in your mind?

Webnovel: Maecel_DC
IG: luxmei143
FB page: Maecel_DC
Twitter: LuxMei123
Yt: Maecel Dela Cruz
Fb: Maecel Gandia Dela Cruz

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro