Chào các bạn! Vì nhiều lý do từ nay Truyen2U chính thức đổi tên là Truyen247.Pro. Mong các bạn tiếp tục ủng hộ truy cập tên miền mới này nhé! Mãi yêu... ♥

Chapter 18

Mia Jasmin's POV.

Naalimpungatan ako ng marinig ang boses ni Luke kaya naman pinili kong huwag munang gumalaw. "To be honest mom, I want to give up para matahimik na si Mia at ang pamilya niya." napalunok ako ng marinig yon, kausap niya ang magulang.

"I know that you love me mom, but i'm losing hope. I killed a lot using my hands, hindi dapat ako tumakbo." pinigilan kong bumuntong hininga.

"Fine mom, i'll think about it. I'll spend my time with her gusto ko munang magkabati kami bago ako sumuko, I'll call you again mom I love you." nakagat ko ang ibabang labi tapos nag kunwareng kababangon lang.

"Gising ka na pala, kumain na tayo." matamis ang ngiting ibinigay niya kaya tumikhim ako at iniiwas ang tingin sa kaniya.

Tumayo ako tapos ay nag lakad papalapit sa malaking kurtina sa kung saan glass ang wall ng masilip ang labas ay binuksan ko ang maleta.

"Mia, kumain ka na muna." maawtoridad niyang sabi.

"Baby.." malambing niyang sabi pero hindi ko siya pinansin.

'Mas nanaisin kong hindi kami magkabati upang hindi niya isuko ang sarili.'

Inayos ko ang gamit sa Cabinet kaya naman pati ang damit niya ay inayos ko na rin pero nagtataka kong nakita ang isang maliit na bag kukunin ko na sana yon pero mabilis niyang nakuha.

"D-don't touch my things, ako na." seryoso niyang sabi kaya naman nagtataka kong tinignan iyon.

"What's that?"

"It's nothing," mabilis niyang sagot at saka ibinulsa yon kaya naman hindi ko na lang siya pinansin at inayos ang dapat ayusin.

Ng maayos ay kumuha ako ng Sando at saka Jogging pants tapos dumeretso sa Banyo bago pa man makapasok ay natigilan ako ng hawakan ni Luke ag pulsuan ko. "Baby, don't ignore me like this?" nakita ko ang mata niya na sinsero.

"Am i?" kwestyon ko.

"Don't you love me anymore?" napalunok ako ng malungkot niyang itanong yun kaya mabilis kong binawi ang pulsuan at pumasok na lang sa Loob ng Banyo at nilock.

'Ayokong maging marupok, ayoko.. Ayokong mawala siya dahil sa pag suko niya kamatayan ang haharapin niya.'

Mabilis akong naligo mga sampung minuto lang ang itinagal ko kaya naman habang pinatutuyo ang buhok ko gamit ang twalya ay lumabas na ako pero nagulat ako ng nasa gilid ng pinto si Luke.

"Ligo ka na, tapos na ako." sagot ko tapos lalagpasan na sana siya pero hinawakan na naman niya ang kamay ko.

"Baby.." nakanguso niyang sabi at ang mata ay kumikinang, Mia wag na wag kang bibigay!

"What?" inis kong tanong, kung nagawa niya akong iligtas Ng maraming pagkakataon gagawin ko 'to habang wala pa akong plano.

"Baby, What do you want me to do?" he questioned, tinitigan ko siya at binawi ang kamay ko tapos ay basta bastang tinalikuran..

"Mia, wa—"

"Enough, ayaw ko ngang makausap ka ngayon." mariing at malamig kong sabi, nakita ko ang gulat sa mukha niya at mabilis na nanlumo.

"Babawi ako?"

"Hindi kailangan." mariing sagot ko.

"Mia—"

"I said stop, bakit ba ang kulit mo?" inis kong tanong halatang nanlumo siya dahil sa pag bagsak ng balikat niya.

"Nandito na ako, diba ito naman yung gusto natin? Bakit mo ako tinataboy ngayon?" hindi ko pinansin ang malungkot niyang tanong at dumeretso sa kwarto.

Alam kong nanlulumo siya, kasi ganito kami kaya kailangan ko talagang gumawa ng plano bago pa mahuli ang lahat, inabot ko ang cellphone at mabilis na tinawagan si Gray.

I need his skills.

"Oh namiss mo 'ko? Kinalilimutan mo best friend mo." tila masama ang loob niyang sabi kaya mahina akong tumawa.

"I need your help," 

"Bakit? May problema ba? Kinililatis sila Tita Miyu at Tito Vince." sagot niya.

"I need to save them." sagot ko.

"Anong maitutulong ko?" tanong niya halatang handa.

"Gusto kong ibigay mo sa akin ang buong update ng lahat ng Underground, ngayon. Soon enough alam kong susuko mismo si Luke." mahinang sabi ko at nakatitig sa pinto baka sakaling pumasok eh.

"Hack?" gulat niyang tanong.

"Baliw ka ba? Pamilya mo mismo pumoprotekta sa System napakalabo niyan." sagot niya.

"Tangina, I'll send you the codes. Walang mahirap si Kent at ako ang tumatayong founder ng Sanez." gigil kong sabi, narinig ko siya sa kabilang linya na napabuntong hininga.

"Kung hawak mo ang titulo may kapangyarihan ka, Mia." sagot niya.

"Unang tanong ko sayo, sa oras na mangyari ang kinakatakutan mo handa ka bang labanan ang lahat? Bawat leader ng mga underground kaya mo bang patumbahin?" tanong niya, tumikhim ako.

"Bakit hindi natin subukan?"

"Ang tapang, edi sana hindi ka na tumakas." sumbat niya kaya umirap ako.

"G ako, unang tumumba sa laban talo, walang armas na gagamitin." saad ko.

"Ewan ko sayo, I'll hack it then give me the codes and updates." saad niya at galit na pinatayan ako, nag aalala lang magagalit pa wirdo talaga.

Pagkababa ko ng cellphone ay pumasok si Luke na tumutulo pa ang tubig galing sa buhok niya pababa sa dibdib niya na walang suot. Ng mapatitig ako doon ay iniiwas ko ang tingin.

Ang abo niyang mata ay halatang nakatingin sa akin, ayokong tignan kitang kita ang pag laki ng pupils niya kada tinititigan ako.

Pilit kong iniiwas ang sarili sa kaniyang katawan kahit na nakabalandra siya rito sa harapan ko, hindi ko inaasahan na ganito kaganda ang mata niya, kulay abo.

"Don't you like to eat?" he questioned while drying his hair using his own towel.

"Why don't you look at me?" tanong niya kaya sinalubong ko ang matapang niyang mata, tinaasan ko siya ng kilay.

"Eat if you want to eat, kakain ka na lang kailangang kasama pa ako?" mataray kong sagot, naningkit ang kaniyang mata.

"Kakain ka o kakainin kita?" ang mata ko ay nanlaki sa sinabi niya.

"Don't make me choose!" bulyaw ko, pakiramdam ko ay namumula na ang mukha ko, saan ba niya napupulot ang ganitong linya.

"Then should i choose for you then?" napasinghal ako sa tanong niya at tinitigan ang mukha niya tsk parang babae.

"No." sagot ko.

"Weird, come with me or i'll make you come for me?" napatayo ako sa sinabi niya.

"Nakakainis ka!"

"Then come for me, iba lang talaga ang iniisip mo sa mga sinasabi ko First Born." this time ay naging Ugaling Masked Man siya.

"Anong iniisip?" kwestyon ko.

"Sa Come. It's C, O, M, and E not C, U, M." halos mag ngitngit ang ngipin ko sa Explanation niya.

"Wag kang tatabi sa akin matulog ah!" gigil kong saad na ikinalaki ng mata niya.

"Can i be kent for a second?" nanlalaki ang mata niyang sabi kaya nalito ako.

"Kent, what?" naguguluhan kong tanong.

"Luh!" nakagat ko ang ibabang labi at pinigilang matawa kaya tinalikuran ko na siya at saka ko kuno dinampot ang cellphone ko.

Kaya pala kent, dahil sa lintek niyang LUH

"Sasama ka na kumain?" tanong niya.

"Ge, tantanan mo lang ako sa ganoong explanations mo." narinig ko ang mahinang tawa niya kaya naman hinarap ko na siya.

"But don't wear that clothes, naalala ko pa rin na nagsuot ka ng two piece." mariing sabi niya sa akin kaya namula ang mukha ko tapos napalunok.

I remember that day.. "Edi mag suot ka rin." inis kong sabi.

"Tch, pinag titinginan ka noon." paalala niya kaya umirap ako.

"Nakitingin ka rin." sagot ko.

"I have the rights," he seriously said.

"So?"

"Mia Jasmin, change your clothes or you want—"

"I'll wear a jacket, okay na Masked Man?" umawang ang labi ko ng irapan ako nito dahil sa sinabi ko.

"Bakla ka ghorl?" doon ay sumama na naman ang kaniyang tingin sa akin.

"Really bakla?" tanong niya.

"Gay?" kwestyon ko.

"None of the above," he answered and wore his shirt.

"None of the above daw, bak— ano ba layo!" bulyaw ko at pinalo ang braso niyang naka akbay sa akin ng sobrang higpit.

"Luke—"

"Baby, shh.." sita niya kaya umirap ako.

"Ikaw ng matangkad! Hindi ako makahinga!" reklamo ko.

"Ang OA mo, pag hinahalikan ka nakakahinga ka tapos inakbayan ka lang hirap ka na huminga? Tinde ng hika mo ah." ngumuso ako tapos pinagkrus na lang ang mga braso.

"Bading ka talaga." inis kong sabi.

"Bading na bading sa'yo," sagot niya.

"Ang korni mo, hindi ako makapaniwalang ikaw si Masked Man. Init pa man din ng dugo ko sa panget na—"

"Anong panget!?" gulat niyang sabi.

"Ikaw panget!" pakikipagtalo ko.

Suminghal siya at saka ngumiwi at inakay na ako papalabas. Ng makalabas ay nanlaki ang mata ko ng makita ang mga iba't ibang lider ng Underground.

Mabilis na nag salubong ang kilay ko ng tutukan kami ng Baril. "Who gives you the permission to point a gun at us?" I questioned.

"Lady, I'm sorry nabigla lang kami." agad nilang ibinaba iyon at yumuko.

"Hindi niyo kami kalaban, pero nandito kami para bantayan kayo at sabihan sa oras na may mga tutugis sa inyo." sagot nito at nag tataka kong inabot ang binibigay niyang baril.

"I thought kayo na ang mga tutugis sa amin." sagot ko.

"Malinis at maayos ang lugar niyo kaya malaya kayong makakagala dito," aniya ng isang lider kaya tumango ako at saka sinenyasan na sila.

"Luke, hawakan mo ito." tukoy ko sa baril at saka inabot sa kaniya.

Mabilis naman siyang sumunod at itinago yon sa kaniyang bulsa sinigurado pa niya kung nakakasa at saka inalisan ng magasin.

"Bat ba kasi sobrang tangkad mo bigla? Nakakainis kailangan pa kitang tingalain sa lahat ng baga—"

"Ayan okay na?" lumunok ako at saka iniiwas ang tingin dahil niyuko niya ako at inilapit ang mukha sa akin.

'Apaka mautak na tao'

Nang makarating kami sa kakainan ay agad na nag salubong ang kilay ko ng Suso shell ang orderin niya. "Why is that?"

"Well, Kuya Austin suggested this." umirap na lang ako at saka umorder ng gusto ko.

"Diet ka?" natatawang tanong niya.

"Anong diet? Wala lang talaga akong ganang kausap ka," masungit kong sagot na ikinaawang ang labi niya.

"What's brief in law term?" tanong ko sa kaniya.

"Aba malay ko, doctor ako hindi abogado." pilosopo niyang sagot kaya umirap ako kaagad.

"Pero brief sinusuot yon eh." sagot niya.

"Bwisit ka talaga, si Gray na nga kang tatawaga—"

"Don't, I'll be jealous." pag amin niya kaagad kaya umirap ako.

"Pakialam k—"

"It's a written statement submitted in a trial," napipikon niyang sabi kaya umirap ako.

"Sasabihin mo rin naman pala." inis kong sabi.

"Nag seselos ako don, wag ka don. Sa akin ka lang," sa tuwing naririnig ko 'to sa iba ay nag cicringe ako agad.

Pero pag siya na ang astig pakinggan, hindi lang dahil mahal ko siya kundi dahil ang boses niya ay bumabagay sa kaartehan ng katawan niya.

"Baby," sa pag tawag niya ay napatingin ako sa kaniya kaya naman ng salubungin niya ang tingin ko ay tipid siyang ngumiti.

"Come with me." dagdag niya.

"Saan?" tanong ko.

"On mars, I'll marry you there." sa sinabi niya ay umirap ako.

"Wag ako, kalokoha—"

"Seryoso ako." mariin niyang sagot.

"Ewan ko sa—"

Natigilan ako ng bigla niyang ilapag ang kamay na may hawak at tsaka ako napatitig don dahil curious ako kung ano yun. "What's that?" gulat kong tanong.

Ng alisin niya ang kamay niya ay nanlaki ang mata ko ng makita ang maliit na kahon, Leather ito at kulay pula. "Marry me," he said and opened it.

Tinitigan ko siya sa mata, Joke ba 'to?

Prank?

√√√

@/n: If you want to read my other complete book Thank you in advance you can visit my profile and it's titled Stolen Heart thank you! 💜 pasensya na at natagalan sa Update Lovelots!

Webnovel: Maecel_DC
IG: luxmei143
FB page: Maecel_DC
Twitter: LuxMei123
Yt: Maecel Dela Cruz
Fb: Maecel Gandia Dela Cruz

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro