Het was terug ochtend en nog door het vreemde geluid ben ik toch in slaap gevallen. Toen ik naar beneden ging was iedereen al wakker. Ik was het geluid ondertussen vergeten te vertellen tegen de rest. Het zal maar niet belangrijk geweest zijn. We gingen vandaag de stad verkennen met het meisje als gids. Wacht we waren iets vergeten. Wat was haar naam? 'Um zouden we je naam mogen weten?', zei ik. 'Ja hoor mijn naam is Hinata', zei ze. 'Ik ben Lucy en zij is Star' Star liep heel dicht tegen mij aan ze was bang normale mensen. Na een tijdje was Star niet meer zo bang en begon ze voor me rond te lopen. Ik moest er om lachen. We stonden voor een kraampje en ik kocht een paar appels. Star en Luna vinden het heerlijk. Zen en Angel liepen naast ons en ik gaf hen elk een appel. Star en Luna begonnen met elkaar te spelen en zaten rond te lopen. Star had zoveel energie dat ze zelfs haar krachten kon delen met Luna. Ik keek terug naar Hinata. Ze was in gedachten verzonken. 'Is er iets mis?', vroeg ik. 'Neen, maar ik heb het gevoel dat er meer wachters door de stad wandelen dan anders', zei ze terwijl ze rond keek. We liepen terug verder. Ik vond ook dat er veel wachters waren. Toch meer dan bij ons. Waarom zou dit zijn? Zen en Angel waren op hun hoede. Zen had een lange jas aan en een hoed. Angel had haar uniform terug aan maar niets verwees dat ze van een koninkrijk afkomstig waren. We liepen niet erg op ons gemak en Hinato ook niet. 'Misschien is het vandaag een speciale feestdag of er komt koninkrijk bezoek', zei Hinata. Ik hoorde Zen mompelen dat hij niet hoopte dat zijn vader langskwam. We gingen in winkels en kochten eten. Het werd avond. We gingen terugkeren naar Hinata haar huis. Er stonden nog altijd veel soldaten. Als ze er morgen nog staan ging Hinata het aan een vriend vragen die voor het paleis werkte waarom er zoveel soldaten stonden. Moesten we ons nu extra veilig voelen? Ik zat er 's nachts over te piekeren maar het had niet veel nut en na een tijdje was ik dan in slaap gevallen.

Het was weer de volgende dag. Ik keek door het raam. Ik had zeer mooi zicht op de stad. Hinata haar huis was meer op een heuvel aan de rand van de stad. Ik keek naar de huizen en boerderijen. Ik kon vanuit mijn kamer het bos niet zien. Er waren al heel veel mensen op. Soms hoorde ik hen praten omdat het raam openstond. Star en Luna lagen nog altijd te slapen. Ik keek terug naar buiten. Ik wilde weten of er nog altijd zoveel soldaten rond liepen. Door de drukte zag ik ze moeilijk. In de Verte waren de mensen stipjes geworden. Maar je kon nog door de kleur van hun uniform ze nog herkennen. Hun kleding was zilver met rood. De kleur van het loge van de stad. Ik kon nog net het paleis voor een stukje zien. Er gingen ook veel vlaggen in de stad. Zou de koning hier aardig zijn. Dat zal ik later aan Zen vragen. Ok mijn zoektocht naar de soldaten. Ik vond nog altijd heel veel soldaten. Hoe langer ik keek had ik iets door. Er stonden meer soldaten dichter bij het huis waar we logeerden dan een paar straten verder! Zou er iemand in de huizen hier dichtbij iemand heel belangrijk logeren of wonen? Ik stond al een half uur voor het raam. Het werd tijd dat ik naar beneden zal gaan. Zen was al op en was al druk bezig. 'Goedemorgen', zei hij wanneer hij me zag. 'Ook goedemorgen', zei ik al lachend. 'Zen ik wil je iets vragen', zei ik terwijl ik hem hielp. 'Ja zet maar hoor.' 'Je bent hier al geweest wanneer je klein was hé, is het een goede koning die voor de mensen zorgt?', vroeg ik. 'He was een goede koning maar er was iets aan hem dat ik niet mocht. Daarom hebben we een slechte een slechte relatie met dit land.' 'Ik zat daarjuist door mijn raam te kijken naar de soldaten en het was me opgevallen dat er meer soldaten staan in onze richting dan 10 straten verder.' 'Ik zal het eens aan Hinata vragen wanneer ze wakker is', zei Zen. Na een kwartier was ze wakker. We zeiden goedendag. 'Hinata, het was Lucy opgevallen dat er meer soldaten hier staan dan een paar straten verder. Zou jij weten of er iemand hier speciaal woont?' 'Nee, ik zou het echt niet weten. Het is logisch als er veel staan dichtbij het paleis, maar hier aan de rand van de stad?', zei Hinata verwardt. 'Het is dan best dat we een paar dagen binnenblijven', zei Zen. We bleven 3dagen binnen maar er veranderde niets. Nu moesten we wel naar buiten om achter eten te gaan. Zen vond het veiliger als alleen hij en Angel erachter gingen. Wanneer zal dit blijven doorgaan? Ik en Star waren ondertussen kaartspelletjes aan het spelen.