Chào các bạn! Vì nhiều lý do từ nay Truyen2U chính thức đổi tên là Truyen247.Pro. Mong các bạn tiếp tục ủng hộ truy cập tên miền mới này nhé! Mãi yêu... ♥

panic? /16

Het duurde een tijdje. Toen werd er op de deur geklopt. Asuna ging opendoen. Het was Angel die aan de deur stond. Asuna maakte een klein gilletje van schrik. Ik, star met achter ons Luna (in wolvenvorm) naar hen toegerent. Angel ademde zwaar zwaar en ze had een paar krassen en scheuren in haar kleren. Ik liep snel Angel toe om haar te ondersteunen. Ze hinkte een beetje. Toen we haar verzorgt hadden was ze op adem gekomen en kon ze beter spreken. 'Wat is er gebeurd met jou en waar is Zen?', zei ik. Ik kon het niet laten, de woorden vlogen uit mijn mond door nieuwsgierigheid en ik was bang waar Zen was gebleven. Was hij ook ze toegetakeld als Angel? 'Dankje om me te verzorgen. Ik zal alles vertellen wat er gebeurd is en dan moeten Zen gaan redden', zei Angel. Ze had nog een beetje pijn. Iedereen z'n gezicht stond op ernstig. Ik had nog nooit zo een gespannen sfeer gevoeld. Het voelde niet prettig. Angel legde uit dat wachters hem herkend hadden als prins. Ze hadden een rumoer gehoord dat hij iets magisch zou hebben dat normale mensen niet konden doen. Ze hebben hem ergens naartoe genomen maar ik weet niet waar. Mijn hart stond een tijdje stil. 'Zou het kunnen dat ze hem meegenomen hebben naar het paleis?', zei ik verward. 'Ik denk het wel maar hoe moeten we Zen bevrijden uit een paleis vol wachters? En alle kamers lijken op elkaar. Het is een soort doolhof. Toen we aan het wandelen waren, waren het tientallen soldaten die naar ons toekwamen. Ik en Zen hadden wel ons zwaard bij maar het kwamen zo onverwachts waardoor we verloren waren en Zen hadden meegenomen. Het was op een plek waar niet zoveel mensen kwamen dus het kwam hen goed uit', zei Angel verdrietig. Ik schoot recht. Ik had een idee gekregen. Star en Luna ook. Star veranderde in een kat. We hadden Hinata over ons verteld. Ze keek verrast naar het felle licht. Ze was niet van of geschrokken maar ze keek rustig en verwonderd. Ik was wel blij dat ze niet van was van ons ofzo. Ik ging naar boven om al het nodig materiaal te gaan halen. Ik had een klein zakje met een appel, een boterham en medicijnen mee. Van sommigen van hen kon je een rookgordijn maken als het in aanraking kwam met water. Toen we naar de stad vertrokken had ik twee soorten unieke planten gevonden voor medicijnen te maken. Ik wist niet als je ze tesamen hield en het regende dat er rook uit zou komen. Het was geen schadelijke rook maar je werd toch een beetje duizelig ervan. Het was echt heel toevallig dat ik ze in mijn hand vast had en het toen begon te regenen. Ik keek snel door mijn raam. Nu waren er nauwelijks soldaten te zien. Waren ze allemaal achter Zen? We liepen allemaal naar buiten en Angel leidde ons waar alles gebeurt was. Op de plaats liep er zelfs geen kat. Het zag er hier verlaten uit. Maar het was langs hier de kortste weg om naar de markt te gaan in het centrum. Het was hier kill en er stonden veel huizen leeg. Star en Luna zaten alles te inspecteren. Ze roken nog een zwakke geur van de soldaten en Zen. Maar de geuren van de soldaten waren in de meerderheid en zo sterk dat Zen zijn spoor niet meer vonden. De geur van soldaten gingen in alle richtingen. Ik kon niets anders dan mijn krachten te gebruiken. Ik vond een klein vogeltje in de boom zitten. Ik liep er heel langzaam er naar toe. Ik begon in de taal van het vogeltje te spreken. "Tjirp tjirp", floot ik. "Tjiirp tjirp", zei het terug.

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro