I want to see the flowers again /56
Ik was opgelucht dat hij niet alleen de eekhoorn terug buiten liet, maar dat hij wist dat het "ik" was. Ik vroeg of het pluizig diertje met zijn hoofd op en neer te schudden.
'Wijs mij maar de weg!', Zen stond rechtop. In een positie klaar om te rennen.
Er klopte iets niet. Sinds wanneer kan ik ook horen wat de dieren horen? Is dit nog iets nieuws, zoals ik een tijdje geleden ook door de ogen kon kijken? Deze keer zal ik voor twee dagen of meer buiten westen zijn... Ik begon serieuze hoofdpijn te krijgen, er stond nu een duur op hoe lang ik mijn kracht gebruik. Snel!
Nu of nooit mee, het diertje schoot in actie op hetzelfde moment dat ik aanwijzingen gaf. Zen liep aansluitend achterop. We crossten door de gangen, bij dat we geen zorgen moesten maken om tegenliggers, sinds ze allemaal in dezelfde zaal zitten.
De laatste sprint was in aantocht, ik kon de bezem voor de kast, mijn gevangenis al zien. Zen stopte pal voor het materialenkastje. De bezem zat klem, hij had moeite het van onder de deurklink te halen. Mijn zicht werd steeds beperkter. Schakeringen, kleuren, voorwerp, niets meer. Gewoon zwart.
~ Wat zijn jullie favoriete dieren / Spirit animals?
De mijne is Wolf 🐺
Luna 😀 😂
MusicGirl ~
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro