Chào các bạn! Vì nhiều lý do từ nay Truyen2U chính thức đổi tên là Truyen247.Pro. Mong các bạn tiếp tục ủng hộ truy cập tên miền mới này nhé! Mãi yêu... ♥

a new city /20

Ik vertelde over mijn nieuwe gave die ik gebruikte om Zen te redden. Hoe ik door de ogen van de rat en de parkiet keek, mijn grote hoofdpijn maar een geweldige nieuwe krachten. Ik moest ze onder controle zien te krijgen. Er werd op de deur geklopt. Iedereen schoot in paniek en Star veranderde in een kat en haar haren stonden overijnd. Plots herinnerde ik dat ik kruiden meehad om een rookgordijn te maken. Ik rende naar de slaapkamer en nam mijn tas. Angel controleerde of ze ook aan de achterdeur stonden. Gelukkig waren de soldaten vergeten dat dat bestond. We verzamelden zich allemaal aan de achterdeur. We moesten nu afscheid nemen van Hinata. Zij moest naar haar huis en een list verzinnen. Star, Luna, Angel, Zen en ik moesten weg uit deze stad. Jammer dat we zo afscheid moesten nemen maar wanneer hier de storm is gaan liggen komen we stiekem terug om haar te bezoeken. Ik zag dat haar ogen begonnen te glinsteren. We gaven haar een dikke knuffel. Ze deed de deur open. Ik deed de kruiden bij het water en er ontstond een zeer grote rookgordijn. We liepen allemaal naar dezelfde richting alleen Hinata niet. Ik hoop dat alles goed komt met haar. Het komt goed.

De wachters (vermoeden we) waren ons niet aan het volgen. Het werd bijna nacht en het begon redelijk frisjes te worden. We bleven zo goed mogelijk doorstappen, zo ver mogelijk weg van de stad. Er waren weinig dieren in het bos, af en toe hoorden we een uil. Hoe langer we door het duistere bos stapten hoe meer het op een griezelbos leek. We waren doodmoe en liepen zo dicht mogelijk bij elkaar. Het leek niet alleen op een griezelbos maar elke keer als je een stap dieper in het bos toe zette leek het kouder en kouder te worden. Toen het ongeveer middernacht was hebben we besloten halt te nemen en te gaan slapen. Zen wilde de wacht houden. We lagen allemaal knus bij elkaar om elkaar warm te houden. Ook al had ik het koud ik viel direct in slaap.

Ik huilde, in mijn slaap. Ik zag hetzelfde scenario afspelen toen ik bewusteloos was. Waarom zie ik dit? Wie hielp me uit de brand? Waar was ik?

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro