Kasalukuyan akong nag luluto nang aming kakainin ngayong araw dito sa kubo ni Nay Dalia. Si Tristan ay nasa kwarto namin habang nag ce-cellphone. Pagka tapos namin kumain kanina ay pumasok na kaagad siya sa kwarto. Tila ba ayaw niya akong makita at hindi niya matanggap na makakasama niya ako ng isang linggo.

Habang nag sasaing ako biglang pumasok si Nay Dalia dito sa may kusina.

“Ija malapit ka na bang matapos? Pagkatapos kong kumain pupunta ako sa may bukid para kumuha ng mga gulay na pwede nating iulam mamayang gabi.” aniya ni Nay Dalia. Ngayon ko lang nalaman na may bukid pala si Nay Dalia dito.

“Malapit na Nay, papakuluan ko na lang po ito ng lima pang minuto pwede na po tayo kumain.” aniya ko bago isalang yung ulam sa kalan.

“Nasaan nga pala si Tristan? Kanina ko pa siya hindi nakikita, may pinuntahan ba siya?” tanong ni Nay Dalia habang nag hahanda na ng mga pinggan na aming kakainan. Medyo kinakabahan pa rin ako ngayon, paano kung hindi kainin ni Tristan yung niluto ko. Ramdam kong mainit ang ulo niya dahil makakasama niya ako ng isang linggo dito, pero ayaw niya lang ipakita dahil ayaw niyang malungkot si Nay Dalia.

“Nay okay lang po ba kung huwag niyong sabihin kay Tristan na ako ang nag luto nito. Sigurado po kase akong hindi niya ito kakainin kapag nalaman niya na ako ang nag luto nito.” malungkot na saad ko. Agad namang napatingin sa akin si Nay Dalia.

“Paano mo naman nasabi yan ija? Ganun na ba ka ayaw ni Tristan sayo? May iba na ba siyang nagugustuhan?” tanong nito. Sa totoo lang ayaw kong isipin ang tungkol doon. Masasaktan lang ako.

“Matagal ko na po siyang minamahal pero opo mayroon po siyang babaeng nagugustuhan. Sobrang ganda niya, kabaliktaran ko. Kaya sa tingin ko wala na talaga akong pag asa sa kaniya.” kinagat ko ang aking ibabang labi para mapigilan ko ang pag tulo ng aking luha. Napansin iyon ni Nay Dalia kaya agad niya akong inabutan ng panyo para ipang punas sa aking luha.

“Ilang beses ko rin yan naramdaman noon ija, kaya huwag mong pigilan ang sarili mong umiyak. Kailangan mo siyang kausapin tungkol sa bagay na yan. Umamin ka sa kaniya para masagot na ang mga tanong diyan sa puso mo.” pagbibigay ni Nay Dalia ng advice sa akin. Kailangan kong umamin? Pero natatakot ako dahil baka ireject niya lang ako? Paano kung masaktan lang ako? Paano kung may masasakit na bagay siyang sabihin sa akin? Paano kung sabihin niya na hanggang kaibigan lang kami? Hindi ko na alam kung ano ang iisipin ko. Mababaliw na ako kakaisip.

Marami mang bumabagabag sa akin pero kailangan kong umamin sa kaniya. Para malaman ko na kung magkakaroon ba ako ng pag asa sa kaniya. Hindi ko alam kung ano ang magiging sagot niya pero kailangan kong pag handaan ito. Kung ano man ang magiging sagot niya kailangan kong tanggapin.

Kaya napagpasyahan kong umamin na sa kaniya mamaya. Sinabi ko kay Nay Dalia ang tungkol dito at masaya siya para sa akin. Masaya siya dahil nagkaroon na ako ng lakas ng loob para umamin kay Tristan.

Nang matapos na akong mag luto ay inilagay ko na ito sa plato at nag sandok na din ako ng kanin. Si Nay Dalia na ang tumawag kay Tristan at lumabas na din siya kaagad. Nah simula na din kaagad kaming kumain. Pinagmamasdan ko si Tristan nang tikman niya ito. Napahinga naman ako ng maluwag nang magustuhan niya ito at nag simula na din akong kumain.

Tahimik lang ako habang kumakain dahil pinag iisipan ko pa rin kung aamin ba talaga ako. Kinakabahan kase ako at hindi mapakali.

Maya maya lang ay natapos na kaming kumain at bumalik na din kaagad si Tristan sa kwarto habang ako naman ay nandito sa kusina habang nag huhugas ng pinggan.

“Keisha ikaw na muna ang bahala dito at aalis na ako. Pagkatapos mo diyan sa ginagawa mo ay mag pahinga ka na.” pag papaalala ni Nay Dalia bago ko siya tinanguan bilang pag responde. Umalis na din siya kaagad at ipinagpatuloy ko na ang aking ginagawa.

Nang matapos na akong mag hugas ng mga pinggan ay inilagay ko ito sa Dish Drainer. Habang umiinom ako ng tubig bigla kong naalala yung sinabi ni Nay Dalia. Gusto ko nang umamin pero kinakabahan at natatakot pa rin talaga ako. Kaya walang kung ano ano akong nag lakad papunta sa kwarto kung nasaan si Tristan at binuksan ko yung pinto. Malamig niya lang akong tinitigan bago ito nag salita.

“What? Anong kailangan mo?” inis na asik niya. Mas lalo akong kinabahan dahil sa mainit ang ulo niya. Hindi ko alam kung papaano ko sisimulan ang dapat kong sabihin sa kaniya.

“Ah a—ano kase may gusto akong sabihin sayo Tristan.” kinakabahang aniya ko sa kaniya. Nasimulan ko na ito, kailangan ko itong tapusin.

“Ano? Pakibilisan at may ginagawa ako.” inis na saad niya bago niya ibinalik ang kaniyang paningin sa cellphone niya. Mas mahalaga pa ba yung ginagawa niya sa sasabihin ko?

“Gusto ko lang sabihin na gusto kita Tristan. Alam kong marami na kaming may gusto sayo pero may pag asa ba ako sayo?” Sa mga oras na yan, kinapalan ko na ang muka ko. Wala akong magagawa, gusto kong malaman eh.

“Tsk, pati ba naman ikaw? Kailan ba ako mawawalan ng problema? Hindi ako interesado sayo at kahit kailan hindi magkakaroon. Kaya dederetsuhin na kita, wala kang pag asa sa akin. Walang pag asa na mahalin kita o walang pag asa na maging tayo.” malamig na saad niya. Hindi ako makapaniwalang sinabi niya ito sa akin. Bago pa lang ako umamin wala na agad akong pag asa? Bakit naman ganon Tristan?

“Bakit hindi natin subukan Tristan, kaya naman kitang mahalin. Malay mo gumana, basta bigyan mo lang ako ng pagkakataon Tristan.” Wala na akong paki kung mag muka man akong desperada. Kahit isang chance lang Tristan, bigyan mo ako.

“Bakit ba hindi mo kayang intindihin yung sinabi ko Keisha? Mahirap bang intindihin yung salitang na kahit kailan hindi kita mamahalin? Huwag mo nang ipagpilitan ang gusto mo. Wala kang magagawa.” galit na aniya niya bago siya tumayo at nakipag titigan sa akin.

“Gusto ko lang naman na subukan natin, bakit ba ayaw mong subukan Tristan? Bakit hindi mo ako kayang mahalin? Hindi ko ba deserve na mahalin mo? May kulang ba sa akin? ” i said desperately. Nasasaktan ako pero kailangan ko siyang pilitin.

“Gusto mo malaman kung bakit hindi kita kayang mahalin? Pwes eto ang sagot, hindi kita kayang mahalin dahil si Sevy lang ang gusto ko. Siya lang ang babaeng mamahalin ko sa buong buhay ko. Siya lang at wala nang iba. Kaya itigil mo na ang kalokohang ito Keisha. Umalis ka dito sa kwartong ito.” galit na saad niya habang hinihilot niya ang sentido niya.

“Bakit si Sevy? Bakit hindi ako? Ako yung palaging nanjan para sa iyo? Lahat ng inuutos mo ginagawa ko? Ano pa bang kulang Tristan? Kaya ko namang gawin lahat ng kaya niyang gawin? Hindi ba ako kamahal mahal? Sumagot ka Tristan” pagmamakaawa ko sa kaniya.

“Kase hindi ikaw! Wala nang kulang sayo, sadyang hindi kita magugustuhan.” aniya niya na mas laong nag paguho sa aking mundo.

“Ang sakit mo naman mahalin Tristan! It hurts to know that you will never love me the way you love her.”Alam kong nag mumuka na akong t*nga dahil iniiyakan ko siya.

“Finally! You got the hint Keisha. Now that you know stop bothering me. Your giving me a headache and leave the room!.” he said before pushing me out of the room. Agad akong nag tungo sa may banyo at binuksan ko yung shower.

Ibinuhos ko lahat ng luha ko kasabay ng pagbuhos ng tubig mula sa shower. Ang sakit. Gusto ko na lang siyang kalimutan. Bakit ko ba kase siyang minahal? Sobrang tagal ko nang nag hahabol sa kaniya kailangan ko na sigurong tumigil. Maybe hindi talaga siya ang para sa akin. Dinamdam ko na lang ang lamig ng tubig na humahaplos sa aking katawan.

_

Kasalukuyan akong nagbibihis ngayon pag katapos kong maligo kanina habang umiiyak. Inabot ata ako ng dalawang oras sa banyo habang inilalabas ko lahat ng sakit na naramdaman ko. Mayroon ditong bestida sa may kabinet kaya ito na lang ang aking sinuot. Okay naman yung mga damit pero ang problema, wala akong suot na panty. Hindi ko naman kase alam na isasama pala ako ni Tristan dito. Saka nabasa yung bra at panty ko kanina nung naliligo ako. Kaya ayun naka bestida lang ako habang walang panty at bra. Hindi ko alam kung ano ang gagawin ko dahil bakat ang n*pples ko dito. Sobrang nipis lang kase nung bestida at kitang kita kung gaano kalaki yung mga mochi ko.

Makikita ang bakat ng s*so ko dito kaya nag halukwat pa ako doon sa cabinet at may nakita akong jacket. Makapal ito kaya sigurado akong hindi babakat dito yung mga mochi ko. Kaya ipinatong ko ito sa suot kong bestida. Wala pa rin akong panty pero hindi naman makikita si twinkle kapag hindi ako bumukaka. Kaya ititikom ko na lang yung hita ko.

Nang makapag bihis na ako ay agad akong lumabas. Wala pa din si Nay Dalia kaya naupo muna ako sa may upuan. Sana huwag lumabas si Tristan dahil hindi ko alam kung papaano ko siya haharapin dahil sa nangyari kanina.

Habang naka upo ako binuksan ko yung shoulder bag ko at kinuha yung charger. Nakalimutan kong icharge yung cellphone ko kagabi kaya medyo lowbat na ito ngayon. Naichat ko na si Mama at naintindihan naman nila. Habang nag ce-cellphone ako nabigla ako nang may pumasok na lalaki. Nabigla ako dahil anong ginagawa niya dito? Mag nanakaw ba siya? Kailangan ko na bang humingi ng tulong?

“Pasensya na sa istorbo, may ipinapasabi lang si Nay Dalia. Baka daw gabi na siya maka uwi, may pagkain naman jan sa ref at eto kainin niyo daw pang meryenda.” aniya nung lalaki bago niya inabot sa akin yung supot na may lamang mga pag kain. Akmang mag papasalamat na ako sa kaniya nang biglang bumukas yung pinto at iniluwa noon si Tristan. Madiin niya akong tinitigan bago siya tumingin doon sa lalaki.

“Who are you?” he said coldly. Agad namang humarap yung lalaki sa kaniya.

“Neil ang pangalan ko. Ikaw si Tristan diba? Pinapasabi ni Nay Dalia na baka gabi na siya maka uwi at pinag dala niya din ako ng meryenda niyo.” aniya niya.

“Mukang madami yan, okay lang ba kung tutulungan mo kaming ubusin yan?” pag aalok ko sa kaniya.

“Sige ba, pero okay lang ba sa kaniya?” tanong niya habang nakatingin kay Tristan.

“Oo sigurado akong okay lang sa kaniya. Ano ano ba itong mga dinala mo? Mukang masasarap.” aniya ko bago ko inilagay sa lamesa yung mga supot at kumuha ako ng mga plato.

“Ikaw k—kakain ka din ba?” nauutal na tanong ko kay Tristan. Hindi ko pa rin siya kayang tingnan sa mata. Nahihiya pa din ako dahil sa mga nangyari kanina.

“Oo” maikling saad niya bago umupo sa may lamesa. Umupo ako sa may tabi ni Neil at binigyan ko na sila isa isa ng kutsara at pinggan. May turon, pancit habhab, pancit palabok at mayukmok. Mukang masasarap ito. Bago ko pa lang matitikman yung iba maliban sa turon. Natikman ko na ito noon sa canteen ng school.

Ipinagsandok ako ni Neil ng pancit habhab at pancit palabok. Sabi niya masarap daw ito at kailangan kong tikman. Nung una nag dadalawang isip ako kung titikman ko ba yung mayukmok. Para kase siyang sapin sapin na may butter sa ibabaw. Pero nang tikman ko ito masarap pala.

Habang kumakain ako nararamdaman ko ang matalim na pag titig ni Tristan sa akin. Hindi ako tumingin sa gawi niya at patuloy na nakikipag usap kay Neil. Masaya siya kausap at ang bait niya din. Nalaman ko na pamangkin siya ni Nay Dalia at magka age lang kami. Ikinwento ko din sa kaniya ang dahilan kung bakit kami nandito.

“Naubusan pala si Tristan ng gas tapos sumakto naman na ginagawa yung kalsada.” aniya nito. Mag kwentuhan kami ng nagkwentuhan hanggang sa naging madilim na ang langit. Maya maya lang ay nag paalam na siya sa amin na aalis na dahil may dadaanan pa daw siyang bahay para kuhanin yung pala.

Nang maka alis na siya ay agad na akong pumasok sa may loob dahil medyo lumalamig na yung simoy ng hangin.

_

Naka upo ako ngayon dito sa may upuan habang kumakain ng chitchirya. Kumuha ako sa tindahan kanina at siyempre nag bayad din. Nasa loob na ng kwarto si Tristan at alam kong hindi na siya lalabas kaya tinanggal ko na yung jacket. Kanina pa kase ako naiinitan. Habang kumakain ako ay nahagip ng aking paningin yung honey sa lamesa. Sakto mahilig ako sa honey, ngayon ko lang napansin na may ganito pala si Nay Dalia. Agad ko itong kinuha at kumuha ako ng kutsara. Naglagay ako ng kaunting honey sa may kutsara. Akmang mahuhulog na yung cellphone ko kaya nabitawan ko yung kutsara at natapon ito sa may dibdib ko.

“Ay natapon.” aniya ko habang tumutulo ito sa may dibdib ko. Agad akong kumuha ng pamunas dahil umabot na sa dalawa kong mochi yung honey. Nakasarado naman yung mga bintana at pinto kaya dali dali kong hinubad yung suot kong bestida at itinakip ko ito kay Twinkle. Pupunasan ko na sana yung natapon na honey sa aking dibdib nang biglang bumukas yung pinto. Nabitawan ko yung pamunas dahil sa gulat.

Hindi ako makapaniwala. Nakahubad ako at walang suot na saplot habang nakatingin sa akin si Tristan. May taklob si twinkle pero yung dalawa kong s*so ay kitang kita. Hindi ako makagalaw dahil sa mga nangyari. Huli na nang mapagtanto ko na nasa tapat ko na pala si Tristan habang nakatingin siya sa mga s*so ko. Kaya agad kong kinuha yung bestida ko para takluban ito pero naunahan niya ako. Mahigpit niyang hinawakan ang dalawa kong kamay bago niya dinilaan ang honey sa may dibdib ko.

“I didn't expect that you have bigger mounds than Charise. They look delicious with honey.” he said before licking them again. He keep licking them hanggang sa mawala na yung honey.

“Oh naubos na kaagad? Marami pa namang honey dito, ibibili ko na lang si Nay Dalia ng bago.” he said seductively before putting a lot of honey in my breast. I was to shock to speak when he started to lick them over and over.

Dinilaan niya ito ng dinilaan hanggang sa maubos na ito. Akala ko naman tapos na siya pero kinuha niya ulit yung bote ng honey bago niya tinanggal yung takip kay Twinkle. Nabigla ako nang titigan niya ito bago siya ngumisi.

“Mas masarap siguro kung ito naman ang titikman ko.” nakangising aniya niya bago niya ito nilagyan ng honey.

To Be Continue×

× Comment for next part
×Thanks for reading
×Work of fiction
×Open for criticism
×Plagiarism is a Crime (Do not repost or copy my story without my permission)

By: Yeliah Writes

Wattpad Acc: queen_yeliah