Chào các bạn! Vì nhiều lý do từ nay Truyen2U chính thức đổi tên là Truyen247.Pro. Mong các bạn tiếp tục ủng hộ truy cập tên miền mới này nhé! Mãi yêu... ♥

11 Newbie


Caloy's POV

Maaga kaming dumating sa event site sa Olongapo. Sumama ang mga Kulugo sa akin pero apat na sasakyan lang ang niluwas namin gamit ang RoRo. Yung sa akin, kay Vugz, kay Ben at kay Pat. May angkas na isa sa bawat kotse.

Madaling-araw kami dumating kanina. Dumiretso kami sa Olongapo tapos nag-check in kami sa isang hotel within the city. Natulog kami buong umaga hanggang hapon dahil lampas beinte-kuwatro oras ang biniyahe namin mula Puerto Princesa hanggang dito.

Galing na kami dito kanina. I scouted the area to familiarize myself more. Actually, napuntahan ko na rin ito last Christmas vacation, nung panahon na pina-polish pa lang ang event na ito.

Malaki ang event na ito kumpara sa ibang nasalihan ko. Puro mga zero loss record lang ang allowed sumali dito, at galing sa iba't-ibang lugar sa Pilipinas.

Medyo may kaba ako sa dibdib sa totoo lang...dahil sa ilang rason.

Una, kailangang maipanalo namin ni Danny ang elimination round. Apat na batches ang elimination, na may tag-aapat ring participants. Ang mananalo sa bawat batch ang maghaharap sa final, which is apat rin.

Si Danny ang gumawa ng paraan para magkaibang batch kami.

Pangalawa, hindi dapat halata ang plano namin ni Danny na tutulungan ko syang manalo sa finals. Kapalit ng pagkapanalo nya at ang pagkakaroon ng loss sa record ko ang pagpayag nya na makalapit uli ako kay Anne.

Iyon ang pangatlo, sasama raw si Anne mamaya sa kuya nya para manood. Hindi ko alam kung papaano ko sya ia-approach...bilang isang talunan. Alam ni Anne, na isa sa mga pangarap ko ang stat kong zero loss pero para magkabalikan kami, gagawin ko ito para sa kanya. Kinakabahan ako sa magiging reaksyon nya. At kinakabahan ako na baka sa kabila ng sakripisyo kong ito, hindi pa rin bumalik sa akin si Anne. Isang malaking sugal ito sa akin.

Napabuga ako ng hangin.

"Ayos ka lang?" Tanong ni Larry.

Tumango ako.

"Sana kung nandito si Dyosa..." wala sa loob na sabi ni Pat.

Napatikhim sina Vugz at iba pa.

"Ah...sorry," bawi nito.

Lihim akong napailing.

Si Jun...



"Wag mo ipagdamot sa akin ang naibigay mo na sa ka-date mo at sa tatay ng anak mo, Jun," gigil na bulong ko sa kanya.

Nahihirapan ako dahil talagang nanlalaban ito. May plano pa nga itong i-headbutt ako pero kinagat ko sya sa leeg. Hindi ko nga iaasahan na malakas ang grip nito nung pilit kong iniipit ang kamay nya sa likod. At masakit rin ang panununtok nya sa likod ko. Maliit lang katawan at babae pa ito. Kunsabagay, nagdyi-gym ito at nag-aaral ng kara-karate.

Kaya nga di ko sya binigyan ng pagkakataon na makagalaw at ginagawa ko ito ngayon sa kotse para maliit ang espasyo, at madali ko syang maiipit.

Tumigil si Jun sa paggalaw. Napangiti ako habang hinahalikan sya sa leeg at dibdib. Inalis nya ang kamay nyang sumusuntok sa likod ko.

Tumigil din sya sa pagsigaw at pagmumura sa akin.

Malaya kong pinagsawa ang labi at dila ko sa leeg nya pababa sa dibdib. I felt excited when I felt her controlled sighs.

Fuck! Her breast is so firm with pinkish nips and areolas. Parang walang anak.

Binitiwan ko na rin ang isa nyang kamay para pisil-pisilin ang hubad nyang tagiliran.

My mouth travelled down to her firm flawless tummy while my hands on her thigh and butt pressing.

Nainis ako sa telang nakabalot sa kanya.

Inangat ko ang nakadagan kong paa sa kanya then held on her pants' buttons.

"Let's take this off," anas ko.

Hindi gumalaw o nagsalita si Jun.

So I unbuttoned her pants myself then I pulled it down her legs leaving only her cute floral underwear.

I felt a bit weird about it. Tibong mahilig sa floral panty? 

I smirked.

I separated her legs with my knee and positioned myself in between.

I started kissing her tummy again going up to her breast.

Lalong lumalalim ang kontroladong paghinga ni Jun.

Tangna! Bakit ayaw nyang yumakap sa akin? Mas gusto nya pang kumapit ng madiin sa gilid ng nang passenger seat?

And she can fucking moan aloud if she wanted to. Mas gusto ko pa nga iyon. Why does she have to suppress it?

Damn! I'm getting frustrated. Juno is all but a frustration to me right now!

With one hand massaging on her breast and my mouth on another, biting her softly. Still nothing, so my other hand pressing on her butt traveled to her front.

I inserted my hand inside her panty and touched her middle.

Napasinghap si Jun at bahagyang napaigtad.

Napangiti uli ako.

"That's it, Jun," bulong ko sa kanya. "And you're starting to get wet. Let it go."

I rubbed her flesh and when I tried to insert a finger in, I expected her to moan pero pigil na hikbi ang narinig ko at pabulong na,

"Aray..."

Hikbi? Aray?

I stopped what I was doing. Umangat ako para tingnan sya.

Jun was just looking sideways, biting her knuckles... and still stiff with one hand on the side of the passenger seat holding it tight.

"Jun..."

Hindi sya tumingin sa akin. I held her jaw so she'd look at me.

Para akong binuhusan ng malamig na tubig. Her face was drenched with tears. Her eyes full of pain and anger.

"Ano? Tapos ka na, Caloy?" kalmado nyang sabi sa kabila ng tuluy-tuloy na pag-agos ng luha.

Para akong napahiya sa tanong nyang iyon.

Napapikit ako ng madiin.

Tang ina, Caloy! Kailan ka pa namuwersa ng babae?

Si Anne nga na bisexual, nadala mo sa kama ng walang pagtutol, kahit yung tibo na naging syota nito.

Tapos kay Jun, ganito?

Fuck!

Umalis ako sa ibabaw n Jun.

"Get...Get dressed," sabi ko sabay abot sa kanya ng jacket ko na nakasampay lang sa sandalan ng driver's seat. Pinunit ko kasi ang tshirt nya kanina.

Lumabas ako ng kotse.

Doon ako napasabunot sa buhok ako at sinipa ng ilang beses ang gulong ng kotse ko.

Tang-ina! Ano'ng ginawa ko?

Doon ko na-realize. Babae si Jun. But not a regular type of girl. She's just different. And with the kind of reaction she had earlier when I touched her there, walang karanasan si Jun.

Fuck! Fuck!

Kaninong anak yung ... Tang-ina! Sa Ate nya?! 

Fuck!

Pagpasok ko sa kotse, nakabihis na si Jun, suot ang hoodie nya na nasa backseat katabi ng backpack nya kanina. Yung jacket ko, nakasampay uli sa sandalan ng upuan ko.

Nakatagilid sya ng upo, patalikod sa akin. Sumisinghot ito. Umiiyak si Jun ng tahimik!

I cleared my throat, "Jun...I...I'm really sorry."

"Hatid mo na 'ko sa store," sa halip ang sabi.

"Hatid kita sa inyo," sabi ko.

Hindi sya sumagot.

Iyon ang pinakamahabang treinta minutos na byahe naming dalawa dahil sa walang nag-usap sa amin. Wala akong naging choice kundi ang ihatid sya sa McDo dahil di sya nagsasalita kung saan ang direksyon papunta sa kanila.

Hindi ko inaasahan na papasok si Jun kinabukasan hanggang magsarado na ang klase para sa Christmas break ng Miyerkules, pero dumating sya.

And her aura was different. It sent chills to my spine when our gaze met.

There was no emotion in her eyes.

Nag-alinlangan akong lapitan sya o kausapin, lalo na nung i-approach sya nina Pat at kumustahin. Kasi tiningnan nya lang ang mga ito tapos lumihis ng daan.

Naiwang nakatanga ang mga gago. Nahimasmasan lang ang mga ito nung makalayo si Jun.

"Hoy, Caloy," si Larry. "Ano'ng nangyari dun?"

Napakamot ako sa ulo, "Galit sa akin. Sobra."

"Bakit? Naikama mo na ba?" Si Vugz. "So, pwede na ko?"

Parang gusto kong sapakin ang nakangisi nitong mukha.

"Ulul!" Sabi ko. "Tigilan nyo na nga si Jun. Tigilan na natin."

"Aba, bago yan ah!" si Kiko. "Paano yung pustahan natin? E di panalo kami nina Vugz?"

"Walang panalo o talo," sabi ko. "Mali tayong lahat. Hindi tibo si Jun for a start. She's unexperienced with men. That kid I saw with her, I believe is her niece."

Natahimik ang mga ito.

"Tangna! E di mas exciting yun," sabi ni Vugz. "So, akin na lang si Jun. Ako na lang kukuha—"

"Fuck off!" Madiin kong sabi kay Vugz.

Ngumisi ito na may halong asar. "Ano yan, Caloy? Ipagpapalit mo na si Anne kay Jun? Di ba may usapan na kayo ng kapatid nya?"

"Wala akong sinabing ganun. Babawiin ko pa rin si Anne," sagot ko.

Umiwas sa 'min nang husto si Jun nang sumunod na dalawang araw hanggang magsara ang klase.

Ipinaabot ko kay Pat ang Christmas gift ko para sa kanya bago ako lumuwas pa-Maynila para magbakasyon kay Daddy at makibalita sa event sa darating na mid-January.

Gusto ko rin kasing makita si Anne. I want to  see her and test the water para sa pakikipagbalikan ko sa kanya.

So far, Anne was accomodating. I think we will work out again.

Pagbalik ko sa school sa unang araw ng pasukan that January, ibinalik sa akin ni Pat ang regalo ko kay Jun.

"Di tinanggap, 'tol," ang sabi. "Kahit nga yung sa amin, tinanggihan. Ano ba talaga pinag-awayan nyo?"

"Tsk! Basta!" Kinuha ko ang regalo. "Ako na mag-aabot sa kanya."

Kahit masungit ang trato sa min ni Jun, nami-miss ko rin ito. E palagi ko  kaya itong kasama. Isa pa, sya ang pinakamatagal kong navigator. As in navigator lang. Si Anne kasi, kalahating taon kong navigator, then she became my girlfriend the next ten months bago ako nito iwan para dun sa tibo. Nakakatawa mang isipin, ako rin ang dahilan ng paghihiwalay nilang dalawa. Kasi hinabul-habol ako nung tibo matapos may mangyari sa amin nang dalawang beses.

Isa pa, kailangan ko ang tulong ni Jun para mag-ensayo. Magaling itong mag-obserba, mag-coach at nakakatuwang mag-cheer habang nasa karera. I will also need her to research para sa mga makakalaban namin. I only have less than two weeks to prepare. Second Saturday ng January ang event.

When I approached her that day, kinausap nya ako saglit.

"Hindi pa ako handang makipag-usap sa iyo, Caloy," kalmado nyang sabi, pero halata ang lungkot sa mata nya. Para pa nga itong maiiyak.

"Jun...I'm really sorry."

Umiling lang sya, "Sa weekend na lang tayo mag-usap. Marami akong inaasikaso ngayon."

Wala akong nagawa. Ni hindi ko sya magawang sundan pagtalikod nya. Nagi-guilty rin ako.

Lalong lumobo ang curiosity ng tropa sa mga nangyari. I kept my mouth shut. Kahit nung kumalat na ang balita na hindi ko na navigator si Jun.

Naasar pa nga ako na may kumakalat na tsismis na baka nabuntis ko raw dahil may nakakita na galit ito sa akin.

Inaasahan ko na kokomprontahin ito ni Jun, pero wala. Walang umugong na ganoong balita.

The more I got bothered. That's very unusual of her. Madaling mairita si Jun sa mga ganyang tsismis at talagang makakatikim sa kanya ng pambabara ang maririnigan nya ng ganun.

Pero wala talaga. I even witnessed it myself, kasama ko ang tropa. Lahat kami nagtaka na hindi na-react si Jun. Parang hangin lang na dumaan sa mga nagtsitsismisan sa canteen.

"Ang weird ni Dyosa ngayon," puna ni Ben.

Sumang-ayon ang tropa. Si Vugz, parang natutuwa pa sa nangyayari.

I approached Jun when weekend came. Pero di sya sumama sa akin nung yayain ko sya sa tambayan namin sa parking.

Naroon kami sa canteen, kasama ang tropa.

Naglakas ng loob mangumusta si Charlie, "Miss ka na namin, Dyosa. Wala na kaming muse."

Ni hindi sya tinapunan ng tingin ng babae. Natahimik na lang tuloy ito at wala nang naglakas ng loob na magsalita uli maliban kay Vugz at sa akin.

"Jun, baka pwede namang bumalik ka na sa pagna-navigate sa akin. May laban tayo bukas tsaka next weekend, may laban ako sa Olongapo," umpisa ko.

May inabot sa akin si Jun, "Huli na ito, Caloy."

"Ano 'to? Tsaka anong huli?"

"Magagamit mo iyan bukas at next weekend. Ibigay mo sa bago mong navigator," kaswal nyang sabi.

Napamulagat ako, "Jun naman..." angal ko.

"We're done, Caloy. Hindi na uli ako sasakay sa kotse mo," hindi naitago ang lungkot sa mata nya.

Isa iyon sa mga bagay na gusto ko kay Jun. Hindi sya sinungaling because she's not good at it. She'd rather not speak but all her emotions are in her eyes.

"Sa akin ka na lang sumakay, Jun," nakangising sabi ni Vugz.

I didn't like the way he said the words, lalo na yung 'sumakay'. Sa dalawang taon kong kakilala ito, alam ko na may kalaswaan ang ibig nyang sabihin.

Nagkaroon ng bangis ang mata ni Jun kahit kalmado ang sumunod nyang salita.

"I do not want to work with an asshole, Vugz. That's why I'm done with Caloy."  

Hindi ako nakaimik sa sinabi nya. 

Ngayon na lang uli nagpakita ng ganitong ugali sa amin si Jun.  At ngayon lang ito nagsalita sa amin sa diretsong English.

Pero nagulat ako sa sumunod nyang tanong kay Vugz, "So what made you think I want to navigate for a 'snake' like you?"

Napatingin kaming magkakaibigan kay Vugz. Nagdilim ang mukha nito at napakuyom ang kamay.

"What was that supposed to mean, Jun?" Tanong ko.

"Bakit di mo tanungin ang 'kaibigan' nyo, Caloy?" Tapos mabilis na umalis si Jun palabas ng canteen.

Nagkibit balikat lang si Vugz nung tanungin namin, "Alam nyo namang allergic sa akin si Jun from the start. Pero babagsak din yan sa akin pag alis ni Caloy. Sabi mo nga kailangan nya ng pera."

Napatango na lang kami, pero ako, deep inside, napaisip ako sa sinabi ni Jun. At parang gusto kong mag-alala para rito pagbalik ko nang Manila end of this sem.

Sa kotse ko binuksan ang mga papel na binigay ni Jun. Gaya ng inaasahan ko, mapa iyon ng posibleng ruta bukas. At mga impormasyon tungkol sa mga makakalaban ko.

But what really surprised me was that she has the same research para sa laban ko sa Olongapo. Hindi ko pa naman nababanggit ang details noon sa kanya.

Well, member nga pala si Jun sa drag racing community group namin sa FB. Kalat na ang event na iyon sa group page. Hindi lang nga sya nagko-comment or sumasali sa mga chatrooms doon. Wala namang nagtangkang kulitin sya doon dahil kilalang mailap at matalas ang dila nito sa mga event gaya ng ginawa nya kay Dom dati.

Kumpleto ang lahat ng info maliban doon sa participant na Roman. Ang nakalagay : No data available.

Napasimangot ako. Ambisyoso kasi ang isang ito. Hindi ko nga alam kung paano ito nakapasok sa community, much more makasali sa event namin sa Olongapo.

Wala itong race record. Pero ang pinanalo nyang argumento sa online registration was the rule of zero loss. Zero loss nga naman sya, yun nga lang zero win rin. Newbie nga kasi. Meaning unang laban nya kami.

Pinagtatawanan nga namin sa chatroom ng mga datihan nang mga drag racer. Kaya pinagkaisahan namin. Na triplehin nya ang taya nya. Kasi, kumbaga sa boxing, wala syang belt na hawak. Walang bearing sa amin kung matatalo namin sya. We sent a message to the mediator what we wanted. Sandali lang, sumagot agad sa chatroom namin ang mediator na nag-agree yung financer nito na Onid ang pangalan. Dalawa na tuloy ang pinagtatawanan namin sa chatroom : yung Roman at ang nagtiwala ritong financer. First time kong makakita ng ganito.

That afternoon, nilapitan ako ni Neri.

"Caloy, ako na lang navigator mo. Balita na huminto na raw si Jun," maingat na sabi nito.

Saglit akong nag-isip. "Sige, pero maupo ka lang sa shotgun. Wag ka na magsalita nang kung anu-ano."

Napanguso muna ito pero ngumiti agad. "Sige, hintayin kita sa dati."

"Hindi. Sa McDo tayo magkita," sinabi ko rito kung saang branch.

Tumaas ang kilay nito, "Di ba dun nagta-trabaho si Jun? Sige, mas gusto ko yun."

Alam ko ang iniisip nito. Gusto nyang ipamukha kay Jun na sya na uli ang navigator ko. Pero ang plano ko, kukumbinsihin ko uli si Jun na sumama sa akin. If Jun agrees, I'll ditch Neri on the spot.

But I was surprised when we got there.

"Nag-resign na si Dyos—ay, si Jun, Sir. Last day nya nung December 30," sabi nung guard. "Ang sabi, may importante raw syang inaasikaso."

Naisip ko, baka nakahanap na nang bagong trabaho na mas malaki ang kita dahil plano nya talagang umalis na sa akin.

Ang tanong, saan?

Marami ang naghanap kay Jun pagdating namin sa event. Kaya sambakol ang mukha ni Neri. Muntik pa akong matalo dahil sa pagna-nag nito sa akin habang nasa karera. Nanahimik lang ito nung sigawan ko na itutulak ko sya palabras ng kotse kung di sya mananahimik.

Nang sumunod na linggo, gumawa ako ng paraan na magkausap kami ni Jun. Sa mga subjects na magka-klase kami, nauupo ito sa first row palagi at sinisigurong may katabi sya. Nung minsang tabihan ko sya sa harap, harap-harapan syang nakipagpalit ng upuan sa isang kaklase namin sa second row.

Inabangan ko sya nung uwian na, "Jun, ano ba? Mag-usap naman tayo."

Tiningnan nya ang pagkakahawak ko sa braso nya. Kinalas nya iyon, "Wag muna ngayon, Caloy. Hindi pa ko ready makipag-usap sa 'yo."

Ngumiti sya sa akin pero malungkot pa rin ang mata nya, "Promise, pagkatapos ng laban mo sa Olongapo. Mag-uusap tayo.Mag-practice ka. Kakailanganin mo yun."

"Bakit di mo 'ko tulungan?" pilit ko.

"Kaya mo yan. Masanay ka na mag-isa. Yung aasa ka sa sarili mo lang. Wag ka umasa sa ibang tao, kasi," huminga ng malalim si Jun tapos yumuko.

"Kasi ano?"

Medyo basag ang boses ni Jun nung sumagot, "Kasi minsan kapag umasa ka, masakit ang pagbagsak."

Umalis ito nang nakayuko pa rin. Pagtalikod nya, nakita kong isinaklob nya ang hoodie nya sa ulo. Hindi ako sigurado kung luha ba iyung pinahid nya sa mukha dahil nakatalikod na ito at may distnsya na sa akin.

Tapos saka lang nag-sink in sa akin ang sinabi nya. Para ba sa akin o sarili nya ang mga sinabi nyang yun?

May...may gusto ba sa akin si Jun? Shit!

Parang nawala ako sa sarili pabalik sa kotse ko.



Siniko ako ni Larry, "Andyan na raw sina Danny. Kasama si Anne, pero sakay sa ibang kotse."

Napatingin ako sa grupo ng bagong dating na mga sasakyan.

Ang grupo ni Danny.

Bumubisina ang mga ito kahit nagtatabihan ng kusa ang mga tao.

Tss. Ang hangin talaga ng kapatid ni Anne, amputa!

Sampung minuto bago ang inspeksyon ng mga makina ng mga lalaban, nagkaroon ng bahagyang ingay.

"Andito na yung newbie!" May sumigaw sa kung saan, kasunod noon ang tawanan.

Nagtayuan kami ng tropa para tanawin yung newbie.

"Kapareho ng modelo ng Honda mo, Caloy. Itim lang ang kulay, tsaka mas makinis," si Vugz.

Humilera ito sa mga kotse ng participants para sa inspection.

Nagkaroon ng tawanan dahil parang nahirapan pa itong mag-park.

"Tangnang yan! Nagtatapon ba iyan ng pera para sumali dito?" May isang nagkomento.

I chuckled. Pareho kami ng iniisip.

"Putsa," si Kiko, "Ano ba yan? Tae kay Dyosa yan sa pagpa-park eh."

Totoo naman.

Mas maayos pa mag-park si Jun sa Roman na ito kahit nakapikit pa si Jun.

"Baka bading yung financer. Pinagbibigyan kapritso ng bakal boy nya," komento ni Charlie.

Nagtawanan kami.

Nagsimula ang inspection sa mga makina kaya nagpuntahan na kami sa kanya-kanya naming sasakyan.

Tinanaw ko sina Danny. Nakita ko si Anne at nagtama ang tingin namin.

Ngumiti ako sa kanya na ibinalik nya rin sa akin na may kasamang tipid na kaway.

"Si Loverboy, tigas-titi na naman," si Vugz.

"Fuck you!" sikmat ko dito, pero natatawa ako.

Pasimple kong tinapunan ng tingin yung kotse ng newbie.

To my dismay, ang bumukas na pinto lang ay yung sa shotgun lang.

May bumabang lalaki doon.

Mukhang bata pa, parang nasa nineteen or twenty years old lang. At malambot ang hawas ng mukha. Walang angas. Malamang ito yung Onid.

'Tragis, si Jun nga na navigator lang at di mahilig makihalubilo sa amin, ramdam mo ang angas na galing sa drag racing community.

Well, kahit naman di ko pa sya navigator, may ganun nang aura si Jun. Kinulang man sa height, binawi sa  strong personality.

My gut is telling me that this guy is in the wrong crowd. Baka nga bading at nangangapritso ang lalaki nya which is Roman.

Tss.

Nag-vibrate ang cp ko. It was a text message from an unknown number.


Wag mo hiwalayn tingin kotse mo. May ngpplanong isabotahe yn. Wag mong ipgkatiwala khit knino. KAHIT KANINO.


Kumunot ang noo ko. Tinawagan ko ang numero pero kinasela nya ang tawag, so I texted instead.


Sino ka? Bakit mo nasabi yun?


Naghintay ako ng ilang saglit. Lumapit na rin ako sa kotse ko. Mahirap na.


Ako mismo nkrinig. Galingan mo. Gusto kta mklaban sa finals. Kayo ni Danny.


==========

Don't forget to comment and vote!

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro

Tags: #b3lj