prolog
Znajduje nadzieję ukrytą w twoich oczach
Wiem, że gdy jestem z tobą wszystkie smutki znikają
To nie tylko ja i ty, to tylko ty i ja
Ja i ty oraz te piękne uśmiechy
Ty i ja i nic więcej
Dziwnie jest znajdować ukojenie w pisaniu czegoś na wzór poezji omawianej na lekcjach literatury. Nikt tego nie czyta. To tylko ja i moje głupie uczucia.
Biorę głęboki wdech i chcę słyszeć ciszę. Zamykam oczy i nie chcę widzieć już niczego więcej.
Mam na imię Park Jimin i prawdopodobnie jestem największym przegrywam.
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro