jestem z siebie dumna, bo w końcu radzę sobie z poruszaniem się po własnym mieście.

chociaż moja orientacja w terenie nadal pozostaje w tragicznym stanie, z pomocą g maps daję sobie radę i nawet jeżeli koniec końców się zgubię, nareszcie umiem się odnaleźć samodzielnie.

i jakkolwiek kolokwialnie by to nie zabrzmiało, to mały krok dla ludzi, ale wielki na mojej drodze do pokochania siebie. jeżeli potrafię przemóc, pokonać i zwyciężyć moją zmorę, która towarzyszy mi od maleńkości, mogę przezwyciężyć wszystko, co przeszkadza mi w polunieniu swojej osoby!

będzie dobrze, jeżeli nie lepiej.