Special Chapter [♥]
#LaRace
"Aww! Naman oh!"
"Kakainis ka talaga eh. Umayos ka nga, kapag ako bumagsak sa test mamaya papatayin kita ha."- singhal ko sa kanya sabay irap at nagpatuloy na lamang sa pagbasa
"*pout* Sorry na nga diba? Sige. Ganyan ka naman eh. Papatayin mo na ako agad. Ang sakeeet... Huhu."- drama niya
-.-
Tinignan ko siya ng masama saka tinuro ang upuan niya,"Malaya kang bumalik sa upuan mo, Yam. Malayang malaya."- sabi ko
Tumayo siya saka nagdabog dabog,"Porket may Trace ka lang eh! Hmpf!"- tampo niyang sabi sabay alis
Napailing nalang ako saka nagbasa ulit. Eh paano kasi, nangungulit siya dahil may crush siya sa kabilang section tapos ang pangalan daw Jekoy. Pfft. Gwapo daw at hot.
Sus. Mas hot at gwapo pa dun ang boyfriend ko nuh. Nagpapa-favor kasi si Yam na punta daw kami dun sa kabila tapos kunwari kausapin ko si Vian para daw may chance na makita niya yung Jekoy na yun.
-___-
Buset. Ginawa pa akong tulay ng pagibig niya. Walanjo.
Nasa kalagitnaan ako ng pagbabasa ng Genetics ng tumunog ang phone ko. Kinapa-kapa ko ito sa bulsa nang hindi inaalis ang tingin sa libro.
Sh-it. Asan ba yun? Maya-maya ay napansin kong hawak ko lang pala ito sa kamay.
-.-
Ang shunga ko naman talaga eh.
Him: Hey. Reviewing right now?
Ramdam kong kinilig ako saglit. Sumandal ako sa upuan saka nagdecide na replyan muna siya.
Me: Yep. Ikaw? May test tayo mamaya sa Genetics. San ka?
Wala pang isang minuto ay tumunog na naman ulit ang phone ko.
Him: Somewhere. I know. Stock knowledge baby. :')
I smiled. Kainis. Ang talino niya talaga sa Genetics.
Me: Mayabang pa rin. :P
Sinarado ko na muna yung libro ko. May one hour pa naman kasi. Masyado naman akong heksayted. XD
Him: Gwapo eh. Nyway, punta ka dito sa rooftop. May papakita ako sayo.
\-_-!\
Me: Papapagudin mo pa talaga ako ah?
Pero syempre, pakipot lang yun nuh. Chos. Inayos ko muna ang sarili ko. Nagpolbo at suklay lang saglit tapos lumabas na.
Binagalan ko lang maglakad para hindi hagard. Bahala siya maghintay dun. HAHA.
Him: Okay lang yan. You're still beautiful whatever happens.
Natawa naman ako. Psh. Alam niya kasing baka ma-hagard ako. Hello! Nasa second floor ang room namin tapos lalakarin ko pa 'tong mahabang hallway tapos aakyatin ko pa ang hagdanan tapos hahanapin ko pa yung rooftop.
@x@
Wooh. Hagard much. Kaya maghintay siya dyan. Well, hindi naman ganun ka-haba ang hallway. Sobra naman yun nuh.
Me: Siraulo. Ano ba kasing gagawin natin dyan?
Paakyat na ako ng hagdan. Oh diba ang bilis ko? Ganun talaga kapag maganda. Mga pabebe kasi yung mga mabagal maglakad. Heksdi.
Him: Secret. Psh. Ang bagal mo namang Panget ka!
"Angele!"
"Ui. Phoenix!"
Namiss ko din 'tong lalaki na to. Eh panu, nagibang bansa pa kasi eh. Nawalan tuloy ako ng kakwentuhan ng five months.
Lumapit siya sakin ng nakangiti. Ayan. Yung ngiti niya na yan ang dahilan kung bakit nagkagusto ako sa kanya dati. Tapos yung dimples niya na hindi ganun kalalim tapos yung chinky eyes niya.
Omo. Chinito prince. Mwahaha. Bagay sila ni Alviance. Chinita din kasi si Vian kaya bagay sila.
"Hey. Wag ka nga tumitig ng ganyan. Crush pa naman kita."- nakangiti niyang sabi kaya hindi ko maiwasang kurutin ang cheecks niya
"Eh ang kyut mo eh. Haha."
Tumunog ulit ang phone ko.
Him: Hoy! Dalian mo nga! Ba't di ka nagrereply?!
Ay. Nakalimutan ko si Trace. WAHAHA. Ang kyut kasi talaga ni Phoenix eh. Pero syempre Trace pa rin ako.
(*^__^*)
Me: Malapit na po.
"Kamusta ka?"
I smiled,"Okay naman. Ikaw? Kamusta kayo ni Vian?"
Napasimangot naman siya sa sinabi ko kaya tinawanan ko siya. Sabi sa inyo ang kyut niya eh.
"Bawiin mo nga yung sinabi mo."
Nagmake faces ako para maasar siya,"Yieee~ muling ibalik~ Vian + Phoenix = ViaNix. OMG! Bagaaay!"
Mas lalo akong natawa nang mamula ang tenga niya. Grabe. Ipush ko pala ang loveteam nilang dalawa.
"Ang sama mo, Moira."
"Yieee~ ViaNix! HAHA. Gotta go, Phoenix! Babaaay~"
Tumakbo na ako papuntang rooftop. Nakanguso lang siya doon habang kumakaway sakin. Hahaha. ViaNix. Shemay. Gawan kaya sila ni author ng story?
Pagbukas ko ng pinto ng rooftop, sumalubong ang naka-cross arms na si Trace.
~(@^_^@)~
Cool~ Nilapitan ko siya na naka-plain white t-shirt lamang saka naka-jeans na blue at black vans. Ang gwapo niya lang talaga eh nuh? Shemaay.
"Ang tagal mo. Tch."
I just shrugged. Inulit ko pa siyang ni-head to foot. Eh kasi naman. Kahit ganyan lang yung suot niya ang gwapo pa rin. Bwiset.
"Sorry na nga."- natatawa kong sabi
Kinuha niya naman yung tatlong tuxedo na naka-hang sa gilid. Isang black, isang gray at isang sky blue. Iniharap niya yun sakin saka ngumuso.
"Which one?"
Wala akong idea kung anong meron pero nagawa kong ituro yung gray. Kinuha ko iyon saka itinutok sa katawan niya.
I smiled. "This one."
Napangiti siya habang inaayos ang white shirt. Tinanggal ko yun sa hanger saka tinulungang isuot sa kanya.
*sniff sniff*
::>_<::
Oh shit. Sa sobrang lapit niya sa akin, amoy na amoy ko ang pabango niyang Aficionado. Ang sarap niya lang amuyin.
Nang matapos iyon ay kinuha niya ang flashdrive sa bulsa saka sinaksak sa speaker. Bago ko lang napansin na may speaker pala sa gilid.
Ilang sandali lang ay nag-play ang isang napakagandang kanta na perfect para sa moment na to.
Sabay kaming napatingala ni Trace nang kumulog. Nagkatinginan kami saka napangiti.
"This moment is perfect."- sabi niya
I nodded in response. He took my hand saka pumunta sa gitna. Namangha ako ng may nakapalibot palang white petals ng rose sa paligid.
White rose means his serious for you.
Nilagay niya ang kamay sa bewang ko saka hinila palapit sa kanya. Nilagay ko naman ang dalawang kamay ko sa batok niya.
Bakit pa kailangan magbihis?~
Sayang din naman ang porma~
Lagi lang nama'ng may sisingit~
Sa t'wing tayo'y magkasama~
Bakit pa kailangan ng rosas?~
Kung marami namang magaalay sayo~
Uupo nalang at aawit~
Maghihintay ng pagkakataon~
Hahayaan nalang silang magkandarapa na manligaw sayo~
Idadaan nalang kita sa awitin kong ito~
Sabay ang tugtog ng gitara~
Idadaan nalang sa gitara~
^/////////^
Napangiti ako nung sumabay siya sa kanta. Maganda talaga ang boses ni Trace pero mas pinili niyang maging guitarist.
Sinusubsob ko ang mukha sa leeg niya. Di ko na kaya eh. Kinikilig ako lalo.
"You're once a dream for me, Lara."- bulong niya sakin,"You were once my dream. Hindi ko alam na dadating ang panahon para matupad ang pangarap ko. You know what I really felt before? Magkasama nga tayo pero pakiramdam ko napakalayo mo sa akin. Na napakahirap mong abutin. Na sobrang imposible na mahalin mo ako kagaya ng pagmamahal ko sayo. Kaya hindi na ako umasa pang may chance na baka one day, magbago ang ihip ng hangin. Lalo na nung nalaman kong may gusto ka kay Phoenix. Damn. That really hurt me a lot, Lara. In that very moment, parang naging dart board ang puso ko. Ang sakit nun. Nakakabading pero nagseselos ako. Hanggang sa dumating pa sa point na ginawa kong panakip-butas si Vian."
Para kang asukal~
Singtamis mong mag-mahal~
Para kang pintura~
Buhay ko ikaw ang nagpinta~
Para kang unan~
Pinapainit mo ang aking tiyan~
Para kang kumot~
Na yumayakap sa t'wing ako'y nalulungkot~
Kaya't wag magtataka~
Kung bakit ayaw kitang mawala~
"I know, I was a jerk. An asshole. I'm so selfish. Nagawa kong manakit ng tao na walang ibang gawin kundi mahalin ako. Vian is so special to me. Pero fvck hindi ko siya kayang mahalin kagaya ng pagmamahal ko sayo. Loving you is different. Kahit nung mga oras na yun nasasaktan ako, may parte pa rin sakin na masaya. Kasi nasabi sakin ni Manager Kylie na sobrang importante ako sayo. And that's the reason why I continued loving you. I thought loving you will be hard and difficult. But I thought wrong. Loving you will always be my passion, my hobby and my priority."
O//////////O
Kung hindi man tayo, hanggang dulo~
Wag mong kalimutan~
Nandito lang ako, laging umaalalay~
Hindi ako lalayo~
Dahil ang tanging panalangin ko, ay ikaw~
I bit my lip. Hindi agad ako nakasalita. What the fudge. Para akong na mental block sa isang test. Kinikilig ako lalo~ Kasi naman eh. Ang cheesy masyado ni Trace. Feeling ko tuloy mukha na akong kamatis sa sobrang pula.
~\(≧▽≦)/~
Unti unti na akong humarap sa kanya. Konting inch nalang ang nagse-separate ng mukha namin. Hinawakan niya ang dalawang kamay ko then inintertwine niya ang mga fingers namin.
"Alam mo ba kung bakit Trace ang pangalan ko?"- nakangiti niyang tanong
Napanguso ako saka umiling,"Hindi. Bakit?"
"Kasi since birth, naka-trace na talaga ang puso ko papunta sa puso mo."
(>^ω^<)
Natatawang tumingin ako sa kanya,"Talaga lang ha?"- sabi ko na ikinatango niya
"Seryoso ako."- natatawa niyang sabi. Kita mo, seryoso pero tumatawa. Siraulo.
Sa pangatlong pagkakataon, nag-switch ulit ang kanta.
Kung mawalay ka sa buhay ko~
Kung pagibig mo ay maglaho~
Pa'nu na kaya ang mundo~
Kung sa oras di ka makita~
Kung ika'y napakalayo na~
May buhay pa kaya tong puso, oh~
Yan lang ang maaari natin sadyang matatanggap~
Habang ako'y may buhay~
Mahal na mahal kita~
Higit pa sa iniisip mo~
"I love you, Lara."- he whispered
Wala na akong sinayang na oras. Dahil sa matangkad siya, nag-tiptoe ako sabay ipinatong ang kamay sa kanyang balikat.
"I love you too, Trace."- I whispered back
For once again, I claimed his lips and this time, he responded. A soft, passionate kiss that we shared under the rain.
This is a perfect moment to be captured. Sobrang saya ko ngayon dahil ang sarap lang mahalin ang isang Trace Angelo Palero.
He's my first. First love, first hug, first kiss and hopefully, will be my last.
~@^_^@~
*********
A/n: Chenen~ As I promised! Nyahaha. Medyo matagal lang po siya eh nuh? July 7, 2015, 6:03 to 8:54 pm ko siya natapos.
These past few days kasi, tinatamad ako at tska nagaaral ako sa Math tapos busy din kasi andami asaynments. XD
Song used:
[1] Gitara by Parokya ni Edgar
[2] Kundiman by Eraserheads
[3] Mahal na Mahal by Sam Concepcion
Well anyways, here's for you! Happy 1.3+K reads na po! Hahaha. Nagka-problema ang selpon ko kaya last week na uninstall ang WATTY ko kaya balik sa dati ang WATTY ko. Huhu. Ipapaayos ko na rin to. :)
Hope naenjoy niyo ang SC na to! ^_^|| Pinagiisipan ko pa kung gagawa ako ng Book 2.
Salamat sa mga nagbabasa! ヽ(^。^)ノ
I LOVE YOU ALL!
See you sa ibang stories ko or kung gagawa ako ng Book 2.
Anyong~
- casandra
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro