♡16: Good Bye

BUMUSINA SIYA sa gate ng mansion upang pagbuksan siya. Nagpagbuksan ay nakita niya ang Ama ni Kann na nagkakape kasama si Hanz. Ang tagapagmana ng mga Lee na kaibigan ni Kann.

Maayos na ipinarada ang kotse saka lumabas hawak ang isang papel.

Naglakad siya patungo sa ama ni Kann. Nguniti siya at nakipag-kamay.

"Magandang hapon po. Sayo din, Hanz." Tumango lang naman si Hanz sa kanya.

"Maupo ka." Hindi naman siya tumanggi ng iminuwestra ni Frank ang kamay niya sa katabing upuan ni Hanz.

"Anong sadya mo rito, Thadd?" Iniabot ni Thadd ang imbitasyong nakasulat sa isang mamahaling papel.

"It's a invitation card. Tommorow is my twenty second Birthday."

"Tommorow is your birthday?" Hanz asked him. Tumango siya then he sipped orange juice na kabibigay lang ni Nana Fe.

"Where is Kann, nga po pala, Tito?" He asked.

"She is with the skies. Flying and conquering the cloud. She is now staring at the stars. In short, she with her dream. But before she ho in the skies, she said one thing. Go at her room and don't cry."

Aaminin niyang kinabahan siya ngunit sumunod parin siya. May mga idea na siya sa mga sinasabi ng Tito Frank sa kanya. He's  afraid of what he'll see.

Umakyat siya sa ikalawang palapag ng bahay nila. Papasok na sana siyang lumabas mula sa kwarto niya ang Kuya ni Kann.

"Hey, Bro!" Bati sa kanya. Tumango siya.

"Can I come inside?" Tinutukoy ang kwarto ng dalaga. Dumaan ang lungkot sa mga mata ng binata ngunit agad din iyong napawi.

"Yeah. Sure. But promise me one thing brother. Don't cry. It's gross."

Natatawang pinihit niya ang seradura ng kwarto. Tahimik. Maaliwalas. Malinis. Mabango.

'Kwarto ba talaga ito ni Kann?'

He asked himself. As if naman na sasagot mag-isa ang sarili. Idiot.

Sa malinis at puting kama ni Kann ay may nakalapag na mamahaling papel. It has red lining and it has orange rose.

Nanginginig ang kamay na pinulot iyo at binuksan.

In the first line it is written;
    My Thadd,

"TAMA KAYA ang ginawa ko, Tito?" Tanong sa kanya ng binatang Lee. Bumuntong hininga siya at humigop ng kape.

"Ayokong itago ang lahat sa kasinungalingan, magagalit sa akin ang anak ko panigurado kapag nalaman niya ito. Ngunit ayoko masaktan ang binatang iyon dahil sa anak ko. Anak na rin ang turing ko sa kanya."

"Tito, someday, kung talagang para sila sa isa't isa, their love will never fade." Salitang tinanguan naman ng ama ni Kann.

"HAPPY BIRTHDAY." Bati sa kanya ni Tana.

"Thank you. Enjoy." Aniya. Akmang tatalikod na siya ng magsalita ang dalaga.

"Hindi ko alam kung nasaan si Kann. I wish she's safe and well. I now that you're not happy after all. You smile sweetly even though you're bleeding."

"Don't mind me Tana. This will pass. Soon. I wish. And Kann is with her dreams." What a gift.

Day 1: Without you.
 

Dear Kaan,
It's my day. I supposed to be happy. But I am not. Thinking that  you're not here.

"MAN!" Yun ang unang bungad sa kanya ng mga kaibigan.

"Hey!"

"Wazzup, Man!"

"Happy birthday, Thadd!" Saka siya niyakap ni Shan.

"Yeah."

"Hey,  wazzup guys! I'm here again kyut Circee!" Aniya habang nakatingin sa camera. Natatawang pinaupo niya ang mga kaibigan may sofa sa loob ng kwarto niya. Alas onse na ng gabi.

"Tumatanda na ang aming master!"

Saka sila nagtawanan. At least, he have a reason to be happy. Kahit hindi si Kann anh dahilan. Yeah. It is.

Day 94: Without you.

Dear Kann,
     Today is my promotion day. I will handling my dream company. I wish you we're here to congratulate me.

"CONGRATULATIONS!"

"Thank you, Mom." They hugged each other.

"Is your heart okay now?" Suddenly, his mother asked him

"Yeah. Of course Mom." It's a lie. After 3 months, still Kann. Still his baby.

Day 101: Without you

Dear Kann,
Managing my dream company make me feel okay without you. Kung nasan ka man sana, sana ako padin. Kasi ikaw lang, ikaw parin.

"KAILAN ka pa natutong magsulat sa notebook na makapal. Siguro pag hinampas mo ito sa empleyado mo tulog eh, no?" Jairah is his secretary  for almost 1 month.

"Try natin sayo?" Pagbibiro niya.

"Awts. Ako talaga, no? Bakit hindi yung kaibigan mong matakaw ihampas yan." Saka siya umirap. Inayos ng sekretarya niya ang lamesa nito.

"Sabihin mo nga sakin. Alam mo, kaibigan na rin kita. You share, I share. Kasi lagi kong napapansin na lagi mong pinapansin lahat ng galaw ng kaib---"

"Wala akong gusto sa gwapo pero ungas mong kaibigan! Che!" Nahihimutok na lumabas ng upisina niya ang dalaga.

Naisip niya, bakit hindi. Jairah is beautiful. Bagay kay Circee. But Circee, meron na siyang gusto.

Awts! Sayang!

"Oh, nakasalubong ko secretary mo, inaripan ako, anyare dun?"

Inosente siyang tumingin may Chap.

"Tanong mo."

"Hayst!"

Day 134: Without you

Dear Kann,
Today is another special day. It's Hanna's Graduation Day. Finally, she a successful Attorney. She will manage my father's company. I hope. I am happy, I really am. Not until I realize that you're not here. I wish you were here.

"IYAK NA BA ko niyan, Kuya." Nagsalita ang kapatid niya sa likod nito. Itiniklop niya ang notebook. Ooh, libro na pala.

"Why are you here?" He asked.

"Argh! Kuya!"

"Okay." Tumatawang inakbayan niya ang kapatid na nakatoga.

"Dream high, sister. I love yah."

"Blah blah. Drama mo. Lika na nga! Mahuhuli ako sayo eh! Gusto kong sasakyan yun BMW!"

Tumatakbo niyang ani. Umiling nalang si Thadd at kinuha ang susi sa mag lalagyan.

"Dapat di ka abogado! Diktador!"

"Nye! Nye!"

GABI NA NGUNIT di parin tulog si Thadd. It's already 3:00 A.M

Napagpasyahan nalang niyang ayusin ang mga dukumento niya.

Saka niya i-on ang cellphone para magpa-music.

'Take it slow

Tell me all how you've

grown just for me

Could we all reminisce

Better yet, here's a pen

Make a list

Fill it full with all the

things I've missed~'

"What should I do now?" Tanong niya sa sarili.

'Cause I can barely drive past the school

Without stopping to think of you

And how we used to act a fool

But worst of all I wish I called

At least a thousand times or more

Just to hear what I've been missing

If a picture is all that I have

I can picture the times that we won't get back

If I picture it now it don't seem so bad

Either way, I still wish you were here.

"Kann." He whispered. Napatigil siya sa pag-aayos. Kinuha niya ang cellphone at bumalik sa higaan.

"Don't say everything's meant to be

'Cause you know it's not what I believe

Can't help but think that it should've been me

Either way, I still wish you were here."

Sinabayan niya ang kanta. Nang matapos yun ay saka siya huminga ng malalim.

"I think, tama na ang limang buwang kong pangungulila sayo, Kann. I need to let you go. Knowing that you leave me because of your dream. I understand. Always remember, my love, I always love you."

To be continued. . .

🥀Before proceeding to the next chapter. Kindly, VOTE and leave a COMMENT OR A PURPLE HEART. For more updates you can follow me! Kamsahabnida!

Leanna Avys | Lady_Avys