"We're here"
Napatingin ako sa labas ng bintana nang sabihin ni Dad na nandito na kami. Its saturday evening at hinatid pa talaga ako ni Daddy. I told him na magpapahatid nalang ako or I'll just go here by myself pero sabi niya ihahatid daw niya ako kasi nga... its a dangerous world out there.
"Thanks Dad! Bye, see you tomorrow" I said then kissed him on the cheek before going out. Lumabas na ako ng sasakyan at pinindot ang doorbell. Nang bumukas ito, bumungad sa akin si Kaylie at Jasmine na nakapajama na. "Hi---" hindi ko na natuloy ang sasabihin ko nang hatakin na nila ako papasok. They excitedly dragged me in hanggang sa pumasok na kami sa kwarto ni Jasmine.
"OMG! I'm so excited! Its been a while since we had a sleepover!" Kaylie squealed.
"So, since we're all here, what should we do first?" Jasmine asked.
We all decided to watch a movie. I didn't really know what movie were we watching dahil si Jas ang pumili nun. Basta masakit siya! Iyak kami ng iyak habang nanonood!
After that, we just played board games dahil kailangan muna naming mag move on sa movie na yun. Then, after that binasa namin yung libro na dinala ko. When it was already midnight medyo nagutom kami.
"Magorder nalang kaya tayo? Tamad akong magluto" sabi ni Jasmine at lahat kami ay sumangayon. Hating gabi na kasi kaya ayaw na namin gisingin ang mga katulong nila.
We ordered pizza and chicken and drinks. After around 20-30 minutes dumating na ito.
"Sinong kukuha?" tanong ko. Nagaktinginan kami.
"Kaylie, ikaw na" pagturo ni Jasmine.
"Hindi, ikaw na. Ikaw naginvite eh"
"Ikaw naman nagsuggest"
"Ikaw ang may ari ng bahay"
"Ikaw---"
"Okay na, ako na" pagpigili ko sa kanila dahil gutom na ako. Alam kong magtuturuan lang sila kaya ako na ang kumuha. Tumayo ako at lumabas mg kwarto. Bababa na sana ako nang makita ko si Jasper na kinukuha ang delivery namin mula sa driver.
Yan, bagal niyo kasi. Nagturuan pa kaya ayan kailangan ko pa siyang kausapin.
Bumaba na ako. "This is yours, right?" tanong niya at inabot ang pagkain sa akin.
Kinuha ko ito at tumango. "Bat gising ka pa?"
"I went out to drink water" he explained.
I just nodded. "Ahh..."
And after that there was just an awkward silence between us. It felt rude to leave so I just stood there. He seemed like he was hesitating to say something.
"Uhh... may sasabihin ka pa ba? Akyat na ako ah" Aakyat na sana ako pero bigla niyang hinawakan ang braso ko kaya napalingon ako.
"Can we talk?" tanong niya. Hindi ako sumagot at nakatingin lang sa kanya. "Just listen to my explaination. I want to at least explain before I go"
"Before I go? Aalis ka?"
Tumango siya. "Bababalik na ako sa America... I just came here for a visit"
I nodded. "Okay. So, what were you gonna say?"
"I never cheated on you... Ikaw lang ang minahal ko and until know, ikaw pa rin. Siya ang humalik sa akin. Alam mo na ang nangyari so I'll not explain further. I'm very sorry"
I held my anger and tears in. "For what?"
"For not explaining it to you immediately. Pinigilan ako nila Jasmine"
I laughed a bit. "What? Then, why didn't you explain while we were all there? Did you think that I forgot what you said then? You said I'm sorry. That's all I can say. I can't explain this"
A tear drop fell from his eye. "That was because even if I explained they'll just sound like lies to you! You were already sure that I cheated on you! So what was the point? Hindi mo naman ako papakinggan"
Tumulo na rin ang luha ko. "Why do you seem so sure? Magkaibigan tayo simula nung maliit pa tayo. Do you not trust me? Do you think I don't trust you? Do you think I would throw away all those years because of that?! Because I didn't, you were the one who threw it away" I said while pointing at him.
"Larena, kilala kita. You trust what you see more than what people say. At kahit matagal mo na kong kaibigan, you will still believe what you saw"
"But still! You should've at least explained! I still could've believed you! Ang tagal nating magkakilala. I knew you and I trusted you. But you broke my trust and didn't even explain! Do you know how much I cried? How confused I was? I knew you couldn't have cheated on me but I saw you eh! And you didn't even explain!" I angrily shouted.
"I'm sorry..." that's all he said.
"What can your sorry do---" hindi ko na natuloy ang sasabihin ko nang biglang sumingit si Jasmine.
"Lar, bat ang tagal mo? Inubos mo na ba--- oh, Uhm... I'm sorry am I interupting something?" she asked. She was standing on the top of the stairs and awkwardly looking at us.
Lumapit siya sa akin at kunuha ang pizza, chicken at drinks. "Medyo natagalan lang kasi yung pagkain so kukunin ko na sana... Thank you! Bye, tuloy niyo lang yung ginagawa niyo hehe" sabi niya at tumakbo pabalik sa kwarto.
Nang maiwan kami, binalutan na naman kami ng katahimikan. Ang awkward! Ngayon ko lang narealize na mukha kaming tanga! Kung movie to, dramatic ang scene pero real life to!
Nagiiyakan ba naman kami sa harap ng hagdan. Tapos may hawak pa akong pagkain, tapos namamaga din mata ko kakaiyak sa movie na pinanood namin kanina, tapos naka pajama pa ako na minions, tapos magulo pa buhok ko. Nakakahiya! Lupa lamunin mo nalang ako!
"E-ehem... k-kailan ang alis mo?" tanong ko dahil awkward kung ibabalik namin ang usapan namin kanina.
"Sa monday"
"Ah... sige, matulog ka na." Sabi ko at aakyat na sana ako pero bigla akong napatigil at lumingon. "Also, you're forgiven... and, if you want... we can be friends again. Pero hanggang doon nalang ang kaya kong ibigay, I'm sorry" I said with a small smile.
Parang nasaktan siya sa sinabi ko pero ngumiti nalang siya. "I understand, thank you. Good night" he said before going back to his room.
Bumalik na rin ako sa kwarto ni Jasmine at kumain na kami. We just played games before sleeping.
Nakahiga na kami at tulog na ang dalawang katabi ko pero hindi pa rin ako makatulog. So... does that mean ok na kami ni Jasper? tanong ko sa sarili ko. Bahala na nga. Matutulog nalang ako.
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro