Nigdy nie myślałam jak to jest żyć bez jednego rodzica.

Aż do tego dnia.

To był wtorek któryś dzień maja. Dokładnie nie pamiętam. Siedziałam na podłodze i usiłowałam nauczyć się czegoś z biologii kiedy usłyszałam zdenerwowany głos mamy.

Zaalarmowana zbiegłam na dół i to co zastałam tam, przerosło moje całkowite oczekiwania dotyczące jakichkolwiek kłótni małżeńskich. Po podłodze walały się kawałki potłuczonego szkła, wata z podartych poduszek a nawet sztućce z ulubionego kompletu mamy.

- Świetnie, że przyszłaś Emma. Pakuj się. Wyjeżdżamy- poinformowała zdenerwowana mama.

- Ale co się stało? Mamo?- zapytałam przestraszona.

- Twój tata jest podłym kłamcą. Oto co się stało- powiedziała z goryczą.

Jednak brunetka dalej nie wiedziała co się stało.

- Kaitlin to nie tak jak myślisz- odezwał się mężczyzna.

- Nie? A więc przywidziało mi się coś w NASZYM samochodzie gdzie obściskiwałeś się z tą gówniarą?- zaśmiała się histerycznie.

- Co? Tato powiedz, że to nie prawda- wykrztusiłam czując napływające łzy do oczu.

Mężczyzna nie odezwał się co tylko utwierdzało mnie w przekonaniu, że tak na prawdę nie znałam tego człowieka. Nie wiedziałam kim tak na prawdę jest ani tego do czego może być zdolny. Był mi zupełnie obcy.

Obróciłam się na pięcie i zniknęłam w czeluściach swojego pokoju przygotowując się do rozpoczęcia nowego życia. Bez ojca.

W prologu nie dzieje się za dużo, ale mam nadzieje, że was zaciekawi🙈