I've been very busy with our family business. Same with taking care of Sophie.

I have'nt seen Richard since the day we talked. It's for the better I guess. Tomorrow will be my graduation day at PICC. Daddy and Mamita would be there. Hindi ko inimbitahan si Richard not because I don't want to but because I don't know where to contact him. His phone is temporarily cut. Siguro sinadya niya yun to never keep in touch with me para totally magheal na yun wounds. I am healed. As a matter of fact, I'm moving on. Hindi ko sinasabing di ko na siya mahal because I still do. But if and if he realizes that he doesn't love me that much to stay being married with me, I guess, tatanggapin ko. That's how life is. Hindi lahat ng gusto natin makukuha natin. And one is hindi natin pwede ipilit ang gusto natin kung ayaw naman talaga sa atin. Right? Basta ang mahalaga, I get to have a chance to love and learned how to love. Ang saklap naman kung hindi man lang ako nakaramdam ng pagmamahal.

☆☆☆

Today is the day. I am an official degree holder. A dream I never thought would happen kung nasa isla pa rin ako.

Sophie is getting bigger and she asks about her Dad. Hindi ako nagsisinungaling sa baby ko when I said that her Dad is away and needs to arrange things, pero I always say to her na mahal siya ng ama niya. I doubled my effort in making sure that she gets the kind of care a child could have with both parents around kahit single parent ako. I don't want Sophie to feel na she's not complete. Richard's family have been supportive and they always visit my Sophie to let her feel na kumpleto pa rin ang pamilya nito kahit malayo ang ama. Hindi ko rin sila tinatanong kung asan si Richard o kung kamusta na siya. Basta I set the thoughts aside and the questions kept in my mind. Gusto kong bigyan ng pagkakataon na malaman niyang mag-isa ang mga faults niya and marealize niya ang mga mali niya.

But I'm looking forward to the day na magkakaroon na kami ng linaw. If it is a closure or a renewed married life. But for now, let it be that way.

Masaya kong tinanggap ang diploma ko together with the other graduates. Dad was so proud. Nandoon din ang family ni Richard to support me. I can never ask for more. Sapat ng may mga taong concern at nagmamahal pa rin sa akin.

Miguel was also there as a friend. May kadate siya, isang actress. And I am happy for him. Alam kong bagay sila. He was still a good friend afterall.

After the graduation, we dined out sa Solaire. The day was festive. Lahat masaya. It's a big celebration for all of us. Pero siyempre mas masaya sana kung buo pa ang pamilya ko.

"Sayang ate Nikki. Wala si Kuya sa graduation mo." Bati ni Riza na kapatid ni Richard.

"Hayaan mo na. Sana lang masaya rin siya ngayon kung nasaan man siya."

"Sana nga ate. Sana nga."

Saan nga kaya siya nagpunta? Gusto ko man magtanong pero minabuti kong huwag na lang. Tutal, eto yun hiniling ko sa kanya. Na maglayo muna kami. Sana nga lang pagdating ng panahon na nakapag-isip na siya, nandito pa rin ako para tanggapin siya. Kase sa totoo lang, natatanggap ko na ang kapalaran ko. I diverted my attention sa pag-aalaga kay Sophie at pagpapalaki ng negosyo ni Daddy.

Kuya Daniel was the one who took over the company. Napilitan ito kahit naman alam niyang mas magaling si Richard sa pamamalakad kase umalis nga si Richard ng walang paalam at nag-iwan lamang daw ito ng sulat. So talagang lumayo siya para mag-isip? Mabuti na rin iyon. At least hindi na kami magbabangayan at hindi na rin mag-aagawan muna sa anak namin.

After the party, kanya-kanya na ulit kami. Bumalik ako sa condo ko kasama ang anak ko at ang yaya niya. Pati na rin si Manong Rod. Sila Daddy naman ay umuwi kasama si Mamita. Same way sa family ni Richard.

As soon as makarating kami sa condo, nagpahinga lang ako ng konti at nagbalak na lumabas. Gusto ko kaseng magcelebrate mag-isa. Panahon naman na tamasahin ko ang pagpupursige ko.

I went to this bar sa BGC. I ordered Margarita and Nachos sa mismong bar. Hinihintay ko si Miguel and his date na si Camila Ruiz ang actress. Sabi ko kase samahan nila akong magcelebrate.

Habang hinihintay ko sila, someone sat down beside me. Hindi ko tinignan. Patuloy pa rin ako sa pag-iinom mag-isa. Then the person beside me said something.

"Hi.."

Kinabahan ako. I think I know that voice. I was hesitant to look pero he continued talking.

"How do you greet your husband, Nikki?"

"Richard?"

"Ako nga. Congratulations sa graduation mo. I was there."

"Salamat. Ikaw kamusta ka?"

"Never been better." Nasaktan ako sa sinabi niya. Ibig sabihin mas masaya pala siya na naghiwalay na kami.

"Good." Iyon lang ang sinabi ko at tinignan muli ang phone ko.

"May hinihintay ka?"

"Oo e.. sila Miguel."

"Ah okay. Kamusta na kayo? I mean siya? Kayo na ba?"

"Of course n.."

"There you are Nikki." Biglang lumapit si Miguel. He kissed me sa cheeks.

"Pare." Bati ni Richard.

"Pare. Kamusta?" Tanong naman ni Miguel.

"Ayos lang."

"Asan na si Cam?" Tanong ko.

"Pasunod pa lang. May dinaanan lang siya. Pero pupunta siya."

"Good, order ka na. It's on me. Lipat na tayo ng table?" Tanong ko.

"Sige. Doon na tayo."

Akmang tatayo na ako at bitbit na ang alak ko when Richard said he will join us.

"Pare walang problema." Sumagot si Miguel.

"Salamat." Sinabi niya. Kinuha niya ang dala kong baso at siya na mismo ang nagdala sa table na nilipatan namin. Tumabi siya sa akin. Si Miguel naman ay nasa tapat ko.

Nothing's awkward pero feel ko na hindi siya makali.

"Okay ka lang?" Tanong ko

"Ayos lang. Kayo na ba?" Bulong niya sa akin ng tumayo si Miguel para pumunta sa washroom.

"Bakit mo naitanong?"

"Asawa pa rin kita. And I don't like it." Napangiti ako.

"Kunsabagay.." yun lang sagot ko.

"So kayo na ba? Hindi mo pa sinasagot ang tanong ko."

"What do you think?"

"Ayokong isipin."

"Bakit?"

"Mahal pa rin kita. And I want us to get back together."

"How sure are you na magkakabalikan tayo?" Pang-aasar ko.

"I just know it."

"Paano kung kami na nga? What would you do?"

"Babawiin kita sa kanya."

Just then,  Miguel came back with Camila in tow.

"Pare, girlfriend ko, si Camila." Nakita ko ang ngising aso ng asawa ko.

"Hello. Richard, husband ni Nikki." Bati niya kay Camila.

"Wow, Nikki, I thought wala kang asawa. Nice to see you, Richard." Sagot naman ni Cam.

"Yeah. It was nice seeing you, too." Iyon lang at kinuha na niya ang kamay ko. And tumingin sa akin.

"I told you. Akin ka pa rin." Natawa ako. Napansin ni Miguel iyon. Alam kong alam na niyang masaya na kaming mag-asawa.

"Good! Magcelebrate lalo tayo, for Nikki's graduation, and for your reconciliation." Deklara ni Miguel. Kilala na talaga ni Miguel ang mga gestures naming mag-asawa. Sanay na nga siya. Kase sa kabila ng lahat, nanatili siyang kaibigan sa akin.

A/N Next is Epilogue.