When I woke up the following morning, nagising ako na nakayakap na ang asawa ko. But he was still wearing his work clothes.

I was sure he had a drinking spree last night by the smell of him. Amoy usok na hindi mo mawari. But then again, I love him kaya I won't ask na lang. Maybe he realized na nagsisisi ako and that he forgives me na kaya he was now hugging me.

Inalis ko ang braso niya ng dahan-dahan and went to the comfort room to wash my face and brush my teeth.

Paglabas ko ng kwarto, he was sitting na sa bed and hawak niya ang ulo niya. Halatang may hang-over.

"Masakit ba ang ulo mo mahal? Gusto mo ba ng gamot?" I asked him.

Umiling lang siya.

"You can change na muna sa pambahay and then matulog ka ulit. You can take a leave of absence today para sa hang-over mo." Sabi ko while combing my hair. Ayoko kase ng nagkalat ang buhok ko sa mukha.

"Nikki, I'm sorry." Bigla na lang niyang sinabi.

"Bakit? Did you do something ba? Bakit ka nagsosorry?" Kinakabahan ako sa sasabihin niya.

"No! Of course not! Di ko magagawa sayo yun. I'm sorry kase nagalit ako sayo and ang tagal mawala yun galit ko. I'm sorry. Alam ko nahirapan ka and di ko man lang naisip yun. Kaya I'm sorry." Lumapit ako sa kanya. Umupo sa tabi niya at niyakap ko siya.

"Okay na yun. Alam ko naman na mali ako. Patawad din, mahal."

"Mahal, hindi na tayo mag-aaway ha. I promise to hear you out na. Naiinis ako sa sarili ko sa tigas ng puso ko."

"Yes, mahal. Hindi na. Promise me, pag-uusapan na natin."

"We will. Can you take the day off also? Namiss kita. Namiss ko yun sweetness natin."

"Mahal as much as I want. I can't. May bago akong partner. Manufacturing company who is willing to export their products. Kikita ako and same way with your company kase madagdagan ang products natin."

"Okay. Pero can I go with you. Kami ni Sophie para makasama ka namin."

"Will you?"

"Yes."

"Kahit masakit pa ang ulo mo?"

"Kahit."

"Okay. Maligo ka na habang nagluluto ako ng breakfast. Di mo kinain yun niluto ko the other day."

"Sorry mahal. Kahit naglalaway na ako, naiinis pa rin kase ako kaya tiniis ko."

"Yan! Kalokohan mo. Buti na lang madami akong ginawa noon."

"Okay. Luto ka na tapos maligo na ako. I will drink din medicine oara sa hang-over ko. I love you, misis ko."

"I love you rin mister ko."

I hugged him but did not kiss him. Amoy alak talaga siya. Malayo sa amoy babyng asawa ko dati.

I feel happy while cooking. Natapos na yun away. Sa wakas, sweet na ulit siya. And I hope ganun na lang palagi. Mahirap pala na magkaaway kami. Ayoko na ng ganun.

A/N I know you expect this. Kaya I'm giving this to you. Hehehe.