Chào các bạn! Vì nhiều lý do từ nay Truyen2U chính thức đổi tên là Truyen247.Pro. Mong các bạn tiếp tục ủng hộ truy cập tên miền mới này nhé! Mãi yêu... ♥

Chapter 12: Ek Tarfa Pyaar

Sidharth understood that there was something going on. It was written on Sana's face.

"Of course Sana. Baatao tumhe kya help chahiye." Sidharth said.

"Sidharth actually uss din tumne jo kaha, maine uss baare mein bohut socha. Mujhe sach mein lagta hai ab mujhe khud kuch karna chahiye. Kya tum mere liye ek job dhund sakte ho, aisa job jo mere karne layak ho?" Sana said.

Sidharth became serious.

"Yeh toh acchi baat lekin Sana, is everything really fine? Tum suddenly job maang rahi ho....Kuch hua hai kya? Aditya... Aditya ne kuch kaha hai?" Sidharth asked.

Sana was going to say something but suddenly she stopped herself.

"Aisa kuch nahi hai. Mujhe abhi sach mein kuch karke dikhana hai. Mere liye koi bhi job chalegi, bas main time zyada nahi de sakungi kyu ki ghar ke kaam bhi hote hai. Dopeher se lekar shaam tak main free rehti hoon, agar uss time koi job ho....Yun samajh lo mere mind ko refresh karne ke liye yeh job bohut zaroori hai." Sana said.

Sidharth thought for sometime and said, "Thik hai main dekhta hoon. Mujhe bas thoda time do."

"Thik hai. Abhi main chalti hoon." Sana and left his cabin.

Suddenly an idea came to Sidharth's mind. He immediately went after Sana to stop her.

"Sana, wait!" Sidharth called her.

Sana stopped and asked, "Kya baat hai?"

"Tumhe job karni hai nah? Mere paas ek idea hai. Delhi mein mere Dad ka ek NGO hai. Agar tum chaho toh waha ke baccho ko dance sikha sakti ho. Uss mein tumhe zyada time bhi nahi dena padega aur tumhara mind bhi refresh ho jayega."

"Dance teacher... umm...." Sana started hesitating.

"If you are thinking about salary then...."

"No no. Salary ki toh baat hi nahi hai. Actually problem yeh hai ki maine kaafi saalon se dance nahi kiya. Isliye mera baccho ko sikhana thik bhi rahega yaa..."

"Don't worry about that. Mujhe yakeen hai ki tum bohut acche se baccho ko dance sikha paogi. Toh tumhe yeh job karni hai?"

"Agar tum kehte ho toh thik hai. I'll give my best."

"Phir main Dad se baat karu?"

Sana nodded.

Sidharth became happy.

Sana was about to leave, suddenly she turned and said, "Accha suno, Aditya ko please iss baare mein kuch mat baatana."

Sidharth became confused. "Kyu?" He asked.

"Bas aise hi. Waqt aane par main khud unhe baata dungi."

"Okay. Jaisa tum kaho." Sidharth said.

Sana left from there.

Sidharth went to his cabin and called Ashok Ji.

"Hello Dad! Kaise ho aap?"

"Main thik hoon. Tu kaisa hai? Kaam kaisa chal raha hai?"

"Badhiya Dad. Actually apse kuch important baat karni thi."

"Haan bol."

"Woh ek ladki hai, Shehnaaz. Usse job ki bohut zaroorat hai. Isliye main apse puch raha tha ki kya Delhi mein apka jo NGO hai, uss mein Shehnaaz ko as a dance teacher appoint kar sakta hoon? NGO ke baccho ke liye bhi yeh accha rahega."

"Yeh bhi koi puchne ki baat hai? Bohut accha thought hai. Ek kaam kar tu kaal Shehnaaz ko le kar NGO chale jaana. Main unn logo se baat kar lunga. Okay?"

"Okay Dad. Thank you."

Sidharth cut the call and couldn't stop smiling.

"Agar Sana NGO mein dance sikhayegi toh usse drop aur pick up karne ke bahane main uss se roz mil paunga, uske saath time spend kar paunga." Sidharth said in his mind.

Suddenly another thought came to his mind and his face turned pale.

"Waise dekha jaaye toh mujhe itna excited nahi hona chahiye. Why I always forget that she is married? Jaisa bhi ho woh Aditya uska husband hai. Lekin woh uski respect bhi toh nahi karta. Par phir bhi Sana ussi se pyaar karti hai.....Oh God! Mujhe samajh nahi aa raha kya sahi hai aur kya galat. Main pyaar karta hoon Sana se, chahe ek tarfa hi sahi. And I don't expect anything from her. Bina expectation rakhe kisi se pyaar karna, mere hisaab se galat nahi hai." Sidharth said in his mind.
_______________________________________

It was 11.00 pm at night. Aditya didn't return home. But this time Sana didn't wait for him. She finished her dinner and went to her room.

Suddenly her phone rang. It was Sidharth. She received the call and said, "Haan Sidharth bolo. Baat ki tumne Uncle se?"

"Haan. Aur unhone kaha hai ki tum kaal se NGO aa sakti ho. Ek kaam karna, tum shaam 5 baje ready ho jaana. Main tumhare ghar se tumhe pick up kar lunga."

"Iski kya zaroorat hai? Main khud chali jaungi."

"Nahi nahi. Mere rehte tumhe akele jaane ki koi zaroorat nahi hai. Tumhe ghar se NGO aur NGO se ghar tak main drop kar dunga."

"Lekin tumhara toh office hour chalega nah uss waqt?"

Suddenly Sidharth remembered that he had a office and its responsibilities too.

"Oh! Main toh bhul hi gaya tha. Accha kaal pehla din hai. Kaal chalo mere saath. Baaki ka baad mein dekhte hai." Sidharth said.

"Thik hai. Aur haan Sidharth.... Thank You."

Sidharth smiled and asked, "Aur kitni baar thank you bologi?"

"Tumhe chahe jitna bhi thank you bolu, kam hai. Waise ek baat puchu?"

"Of course, pucho."

"Jaaha tak main tumhe jaanti hoon, tumne zaroor mere jaate hi immediately Uncle se baat ki hogi. Phir tumne mujhe itni raat ko call karke yeh baat kyu baataya? Pehle bhi baata sakte the."

"Baat toh sahi hai tumhari. Actually yeh mera raat ka last phone call tha."

"Toh?"

"Sone se pehle main last voice tumhari sunna chahta tha."

"Kyu?"

"Bas aise hi. Good Night!"

Sidharth cut the call.

"Ajeeb hai." Sana said in her mind and smiled.

Then Sana went near the wardrobe. She took out her anklet bells from the wardrobe. After that she stood in front of the mirror.

"Aaj bohut dino baad main inhe dobara pehen ne jaa rahi hoon. Aditya ko lagta hai ki mujhe dance nahi aata. Iski wajah se usne bohut baar mera mazak udaya hai. Lekin aaj ussi dance ke zariye main ek nayi suruwaad karne jaa rahi hoon." Sana said in her mind.

She wore the anklet bells and started dance practice.

On the other hand, Sidharth opened his trunk where he had Sana's all memories of college days. He took out a photo frame from the trunk where Sana was dancing.

Sidharth remembered the day when he clicked the photo.

Flashback...

Sidharth was passing near the auditorium of their college. Suddenly he heard some sound coming from the auditorium.

"Iss waqt kaun hoga?" Sidharth asked himself and went inside. There he saw Sana who was doing kathak. It was the first time Sidharth saw her dancing. Sidharth immediately hide himself behind the door and started watching her dance.


O re piya haye (x3)

Udne laga kyon man baawla re

Aaya kahan se yeh hosla re

O re piya haye (x2)

Tanabana tanabana bunti hawaa haaye bunti hawa

Boondein bhi to aaye nahi baaz yahan

Sagish mein shaamil sara jahan hai

Har zare zare ki yeh iltiza hai

O re Piya

O re Piya haye (x2)

O re Piya

ni re ,re re ga

ga ga ma

ma ma pa

pa ma ga re sa

sa re re sa

ga ga re

ma ma ga

pa pa ma

dha dha pa

ni ni sa sa pa

pa sa ma pa dha ni sa ni

re ni sa sa sa.. . . . ..

Sana was dancing with full of her heart. It was looking like she didn't care about the world, she didn't want to show anyone her dance. She was dancing just for herself.

Sidharth became lost in her dance.

"Isse dance bhi aata hai? Iss baare mein kabhi iske muh se nahi suna. Jaha baki ladkiya khudki tareef karne ke liye har waqt ready rehti hai, waaha iske paas itna talent hote hue bhi, yeh kisi ko dikhana hi nahi chahti? Akele akele dance kar rahi hai? I'm just speechless!" Sidharth said in his mind.

At that time Sidharth clicked her photo.

Nazrein bolen duniya bole

dil ki zaban haaye dil ki zubaan

Ishq maange ishq chahe koi toofan

Chalna aahiste ishq naya hai

Pehla yeh vada humne kiya hai

O re piya haaye (x2)

O re piya

Piyaaaaa....

yehhh piya

Nange pairo pe angaro

chalti rahi haaye chalti rahi

Lagta hai ke gairo mein

Palti rahi haaye

le chal wahan jo

Mulk tera hai

Jahil zamana

dushman mera hai

haaye

O re piya haye (x5)

Sana completed her dance. Sidharth came in front of her while clapping. Sana noticed him and became a little bit embarrassed.

"Arrey Sidharth, tum yaaha?" Sana asked.

"Sorry maine tumhara dance dekh liya. Waise tumne baataya nahi tum itna accha kathak karti ho?" Sidharth said.

Sana looked down.

"Aisa kuch nahi hai. Main toh bas aise hi kabhi kabhi dance karti hoon."

"No Sana it's wonderful. Dance kaha se sikha tumne?"

"Maine kabhi sikha nahi hai. Kaha na main bas aise hi karti hoon."

Sidharth became surprised.

"Matlab bina sikhe tum itna accha dance kar sakti ho? Such a talented girl you are! Tum humare college ke annual function mein participate kyu nahi karti?"

"Nahi nahi Sidharth. Yeh sab mat bolo. Papa ko paata chal gaya toh bohut gussa honge. Main aise hi thik hoon. Tum iss baare mein please kisi ko baatana mat."

"Toh tum chahti ho tumhara secret sirf mere paas hi rahe?"

Sana nodded.

"Thik hai. But I have a condition."

"Kaisi condition?"

"Aaj toh time nahi hai mere paas. Lekin kisi aur din tum mujhe apna dance phir se dikhaogi."

Sana blushed and said, "Okay Baba dikhaungi."

Sidharth smiled.

Flashback ends...

Sidharth looked at the photo and said, "Bohut fark hai tab mein aur aaj mein. Bas ek hi similarity hai. Tab bhi mera pyaar ek tarfa tha. Aaj bhi mera pyaar ek tarfa hi hai."
_______________________________________

Is it true?

Is Sidharth's love really one-sided?

Will Sana ever love him back?

Stay tuned...

Also vote if you liked this chapter.

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro