Στην φωτογραφία είναι τα ρούχα που φόρεσε η Μπέλα.

Αφού φτάσαμε σπίτι, φρόντισα να κάνω ένα γρήγορο μπάνιο τον Τζέικ και να τον βάλω στο κρεβάτι του για ύπνο πριν έρθει η Κλαίρ.

Είμαι σίγουρη πως θα της έκανε τη ζωή δύσκολη με τα πείσματα του αν ήταν ξύπνιος την ώρα που έφτανε.

Όποτε λείπω το βρίσκει σαν ευκαιρία για να κοιμηθεί πιο αργά από ότι συνήθως, αφού ως γνωστόν η Κλαίρ που έχει τρελή αδυναμία στον Τζέικ
-και στα παιδιά γενικότερα- δεν του χαλάει χατίρι σε ότι και αν της ζητήσει.

Ώρες ώρες απλά εύχομαι να μπορούσε να μένει σπίτι μας εικοσιτέσσερις ώρες το εικοσιτετράωρο για να κουμαντάρει τον Τζέικ. Δεν είναι και λίγες οι φορές που το έχει καταφέρει καλύτερα και από εμένα την ίδια.

Και όλα αυτά πάντα χωρίς διαμαρτυρίες, χωρίς κλάματα και φωνές.

Έχω φτάσει σε σημείο μέχρι και να σκεφτώ πως την αγαπάει περισσότερο από εμένα!

Αλλά από την άλλη, αυτό που με παρηγορεί είναι ότι δεν είναι μόνο ο Τζέικ, αυτό είναι το μόνο σίγουρο. Αυτή η κοπέλα έχει ένα μοναδικό ταλέντο με τα μικρά παιδιά, τα κάνει να την λατρεύουν από την πρώτη τους κιόλας γνωριμία!

Δεν έχω καμία απολύτως αμφιβολία πως όταν τελειώσει τις σπουδές της σε λίγο καιρό και κάνει οικογένεια θα γίνει μια υπέροχη μητέρα, από εκείνες που δίνουν στο παιδί τους όλη τους την αγάπη και φροντίζουν να μην τους λείψει τίποτα. Δεν θα μπορούσε να είναι τίποτα λιγότερο.

Έχω ακόμα λίγη ώρα μέχρι να έρθει η Κλαίρ, και εφόσον ο Τζέικ κοιμάται του καλού καιρού, είναι η κατάλληλη ευκαιρία για ένα χαλαρωτικό μπανάκι.

Παίρνω τα απαραίτητα και κατευθύνομαι προς την τουαλέτα. Όταν μπαίνω μέσα, φτάνω μπροστά από την μπανιέρα και ανοίγω το νερό, αφήνοντάς το να την γεμίσει μέχρι πάνω, σε σημείο που μέχρι και μια στάλα παραπάνω θα χύνονταν.

Φυσικά, όταν μπω εγώ μέσα το νερό θα ξεχειλίσει, βρέχοντας έτσι το πάτωμα, αλλά χαλάλι. Το έχω πραγματικά ανάγκη καθώς νιώθω λες και έσκαβα πυρετωδώς όλη την μέρα με την παραμικρή κίνηση.

Είχα σκοπό έτσι κι αλλιώς να καθαρίσω το σπίτι αυτές τις μέρες αλλά όλο το ανέβαλα για την επόμενη, οπότε χάρη θα μου κάνει να πέσει και λίγο νερό στο πάτωμα.

Παίρνω ένα από τα μπουκαλάκια με αρωματικά έλαια της επιλογής μου και βάζω μέσα λίγη ποσότητα. Βγάζω κάπως ατσούμπαλα τα ρούχα μου, τα οποία τώρα βρίσκονται διασκορπισμένα σε διάφορα σημεία του μικροσκοπικού δωματίου και ύστερα μπαίνω μέσα σιγά-σιγά.

Δεν μπορώ παρά να ελευθερώσω έναν αναστεναγμό από την χαλάρωση που μου προσφέρει το καυτό νερό όταν έρχεται σε επαφή με το ταλαιπωρημένο μου δέρμα. Κάτι τέτοιες στιγμές είναι που νιώθω λες και βρίσκομαι σε όνειρο..

Κάθομαι μέσα για αρκετά λεπτά προσπαθώντας να εκμεταλλευτώ μέχρι και το τελευταίο δευτερόλεπτο απόλαυσης που μου προσφέρεται, όμως πλέον το νερό έχει χάσει την ζεστασιά του και αναγκάζομαι να βγω, παρά την θέληση μου.

Καλύτερα όμως, έτσι κι αλλιώς έχω ακόμα πολλά πράγματα να κάνω και ο χρόνος ίσα ίσα που μου φτάνει.

Αφού κάνω αποτρίχωση, φοράω την ρόμπα μου και κατευθύνομαι προς την ντουλάπα. Την στιγμή όμως που πάω να την ανοίξω για να ρίξω μια ματιά στα ρούχα μου, χτυπάει το κουδούνι.

Περπατάω γρήγορα μέχρι την πόρτα φοβούμενη μήπως ο ήχος επαναληφθεί και ξυπνήσει τον Τζέικ. Την ανοίγω και μπροστά μου βλέπω μια χαμογελαστή Κλαίρ ενώ λίγο πιο πίσω μια φυσιογνωμία σαν αυτή της Άλισον κατευθύνεται προς το μέρος μας φορώντας ένα -απο ότι φαίνεται- υπέροχο μαύρο φόρεμα που σίγουρα θα της πηγαίνει απίστευτα.

Δεν μπορώ να κρίνω από τώρα καθώς το λιγοστό φως που προέρχεται από το σπίτι μου δεν είναι αρκετό.

«Γεια σου Κλαιρ, πέρνα μέσα» χαμογελάω και κοιτάζω την Άλισον που πλέον έχει φτάσει αρκετά κοντά έτσι ώστε να μπορώ να διακρίνω το βλέμμα φρίκης που μου ρίχνει.

«Δεν σε πιστεύω ακομα έτσι είσαι; Πάμε γρήγορα μέσα να διαλέξουμε τα ρούχα σου!» λέει επιτακτικά και ελευθερώνω ένα γελάκι, όπως και η Κλαίρ.

«Γεια σου και σένα Άλι» λέω ειρωνικά και κλείνω την πόρτα πίσω της.

«Εχω βάλει ήδη τον Τζέικ για ύπνο οπότε μην ανησυχείς, θα έχεις τουλάχιστον τρεις ώρες πριν ξυπνήσει» λέω απευθυνόμενη στην Κλαιρ «Έλα πάνω μαζί μας, να μου πεις και εσυ την γνώμη σου μιας και είσαι μικρή και ξέρεις από μόδα» της χαμογελάω.

«Σιγα βρε Μπέλα, 6 χρόνια με περνάς όλα κι όλα!» χαμογελάει παιχνιδιάρικα.

«Και πάλι παραμένεις μικρότερη! Εγώ στα είκοσι-ενα μου είχα αναμφίβολα καλύτερη αίσθηση της μόδας από ότι τώρα. Τώρα και να ήθελα, που χρόνος για αυτά;» αστειεύομαι.

Όταν μπαίνουμε στο δωμάτιο συνειδητοποιώ πως δεν είχα καταλάβει την απουσία της Άλισον, η οποία αυτή την λίγη ώρα που μιλούσα με την Κλαιρ βρισκόταν στο δωμάτιο κάνοντας άνω κάτω την ντουλάπα μου.

«Χριστέ μου Άλι! Πότε πρόλαβες;» γελάω και παίρνω το συνολάκι που μου προσφέρει για να πάω να το δοκιμάσω.

Το συνολάκι αποτελείται από μια σκούρο μπλε φούστα με δαντέλα, περίπου δύο παλάμες πάνω από το γόνατο και μια μπλούζα στις ίδιες αποχρώσεις, λίγο πιο πάνω από τον αφαλό. Με το που βγήκα από το μπάνιο για να με δουν τα κορίτσια, ήμουν σίγουρη για την αντίδραση της Άλισον.

Πριν καν προλάβει να μιλήσει η Κλαιρ, στην οποία φάνηκε να αρέσει, πετάγεται η Άλισον δίνοντας μου ένα άλλο συνολάκι «Έφυγες! Δεν πάμε σε μοναστήρι γλυκιά μου, έλεος!» λέει δραματικά.

«Να σου θυμίσω ότι εσύ μου έδωσες να το δοκιμάσω εξαρχής; Μην γκρινιάζεις λοιπόν» λέω και γελάω με την γκριμάτσα που κάνει.

Αν αυτό που φόραγα τώρα πίστευε πως είναι κατάλληλο για εκκλησία, φοβάμαι να αντικρίσω αυτό που έχει διαλέξει τώρα.

Όπως πάντα, είχα δίκιο! Με το που το έβαλα μπήκα στον πειρασμό να το βγάλω, αλλά ξέρω ότι δεν θα ξέφευγα από τα νύχια της.

«Ναι ναι ναι! Δεν το διαπραγματεύομαι αυτό θα βάλεις» λεει ενθουσιασμένη.

Δεν μπορεί, κάποιο λάθος θα κάνει. Δεν γίνεται να μιλάμε για το ίδιο συνολάκι. Κοιτάζω τον εαυτό μου στον καθρέφτη για να επιβεβαιωθώ.

Μαύρη φούστα δύο παλάμες πάνω από το γόνατο, και μια υπερβολικά-για τα γούστα μου- αποκαλυπτική μπλούζα, κοντή με ντεκολτέ και μανίκια που πέφτουν στους ώμους.

Ναι, ναι. Για το ίδιο συνολακι μιλάμε. Πώς γίνεται να της αρέσει; Δεν λεω, δεν μπορώ να αγνοήσω το γεγονός πως μου πάει, γι'αυτό άλλωστε και είχα αγοράσει τα συγκεκριμένα ρούχα εξαρχής αλλά σε καμία περίπτωση δεν είχα σκεφτεί να τα συνδυάσω μαζί αφού ήξερα πως το αποτέλεσμα θα είναι αποκαλυπτικό. Η Άλισον από την άλλη, φαίνεται να έχει άλλη άποψη.

«Βρε Άλι, είσαι σίγουρη; Μήπως είναι υπερβολικά αποκαλυπτικό;» λέω διστακτικά. Περιμένω με ανυπομονησία το θανατηφόρο βλέμμα που είμαι σίγουρη ότι θα μου ρίξει από λεπτό σε λεπτό.

Να το! «Πες μου σε παρακαλώ​ πως αστειεύεσαι! Δεν έχω δει ρούχο να σου πάω τόσο πολύ ποτέ ξανά, μην λες βλακείες»

Κοιτάζω την Κλαιρ περιμένοντας υποστήριξη από μεριά της. «Εγω Μπέλα πιστεύω ότι σου πάει πολύ! Δίκιο έχει η Άλισον» χαμογελάει και με κοιτάει με θαυμασμό.

«Είδες; Εσύ ήσουν που ήθελες τις στυλιστικές απόψεις της Κλαιρ οπότε τώρα πρέπει να υποστείς τις συνέπειες» αποκρίνεται με υποτίθεται λυπημένο ύφος.

«Καλα, καλά αλλά για πείτε μου εσείς που τα ξέρετε όλα, με τι παπούτσια θα τα συνδιάσω; Όλα όσα έχω είναι τελείως ακατάλληλα. Δεν θέλω να φαίνομαι προκλητική» λέω χαμογελώντας πιστεύοντας πως τις έχω πείσει και πως θα μου δώσουν να δοκιμάσω κάτι άλλο.

Το χαμόγελο μου εξαφανίζεται μόλις κοιτάω την Άλισον που στα χέρια της κρατάει τις υπερβολικα ψηλές μου μαύρες μπότες που φτάνουν μέχρι λίγο πιο πάνω από το γόνατο.

Πότε τις αγόρασα εγώ αυτές; Α! Ήταν το δώρο της Άλισον για τα εικοστά-πέμπτα γενέθλια μου. Δεν τις έχω φορέσει ποτέ μέχρι τώρα.

Ας μην ξεχνάμε όμως πως, σύμφωνα με τα λεγόμενα της αγαπητής μου φίλης, για όλα υπάρχει πρώτη φορά.

«Φιλενάδα αρχίζω να πιστεύω πως δεν με ακούς όταν μιλάω. Δεν θέλω να φαίνομαι προκλητική είπα, όχι το αντίθετο» λέω ειρωνικά.

Αυτος ο συνδιασμός των ρούχων που φοράω με τις μπότες είναι εντελώς ακατάλληλος! Το τελευταίο πράγμα που θέλω να κάνω σήμερα είναι να προκαλέσω κανέναν τύπο εκεί που θα πάμε!

Δεν έχω όρεξη να καταλήξω στο τέλος της βραδιάς με κανέναν λιγούρη που δεν λέει να ξεκολλήσει.

«Σε άκουσα πάρα πολύ καλά αλλά από ότι βλέπεις επέλεξα να σε αγνοήσω. Έλα ρε Μπελς, κάνε μου αυτή την χάρη. Αυτές οι μπότες είναι φτιαγμένες ακριβώς για αυτού του είδους τα ρούχα» λέει παρακλητικά.

«Κλαίρ; Λίγη βοήθεια;» αναφωνω απελπισμένη.

«Μην με κοιτάς! Αφού ξέρεις ότι συμφωνώ απόλυτα με την Άλισον, δεν πρόκειται να την αποτρέψω από το να σε αναγκάσει να τα φορέσεις»

«Είστε ανυπόφορες!» αναφωνώ παραδομένη και παίρνω τις μπότες από τα χέρια της Άλισον για να τις βάλω.

«Ορίστε, ευχαριστημένες;» λέω και γυρνάω για να κοιτάξω τον εαυτό μου στον καθρέφτη για ακόμα μια φορά.

Θεέ και κύριε, όσο πάει και χειροτερεύει η κατάσταση.

Εκείνες, που δεν φαίνεται να νοιάζονται και πολύ για την δυσαρέσκεια μου, χοροπηδούν παιδιάστικα και αυτομάτως παίρνω την απάντηση μου.

«Έλα τώρα, πρέπει να σε βάψω γιατί με τους ρυθμούς που πάμε δεν πρόκειται να προλάβουμε» λέει και με τραβάει προς την τουαλέτα-το έπιπλο.

Πωπω δεν φαντάζεσαι πόσο θα στεναχωρηθώ αν δεν πάμε! 

«Τουλάχιστον φρόντισε να μην με βάψεις έντονα, δεν θα διστάσω να
ξε-βαφτω σε προειδοποιώ» την απειλώ και εκείνη σηκώνει τα χέρια ως ένδειξη παράδοσης, ξέροντας πως δεν την παίρνει να κάνει καμία πονηριά.

Η ώρα περνάει και αρχίζω να ανησυχώ για το αποτέλεσμα. Δεν θέλω να είναι πολύ υπερβολικό.

«Έτοιμη! Φτου φτου να μην σε ματιασω. Κοπέλα μου, εσύ θα κάψεις καρδιές σήμερα» αναφωνεί ενθουσιασμένη.

Χωρίς να χάσω χρόνο, γυρνάω και κοιτάζω τον εαυτό μου ενώ ακούω την Κλαίρ να αναφωνεί ένα «Ουαου».

Η αλήθεια είναι πως εκπλήσσομαι. Τα φρύδια μου μετά από αρκετό καιρό έχουν επιτέλους το κατάλληλο σχήμα. Με εχει βάψει σε γήινους τόνους, με λίγη μάσκαρα που τονίζει τα μελί μου μάτια, λίγο eyeliner και φυσικά το αγαπημένο μου nude κραγιόν.

«Πες μου τώρα ότι δεν σαρέσει να τρελαθώ!»

«Φιλενάδα πραγματικά ξεπέρασες τον εαυτό σου! Με έκανες αγνώριστη, σε ευχαριστώ» την αγκαλιάζω. Πραγματικά μου αρέσει το αποτέλεσμα!

«Ωω τιμή μου» γελάει. «Κουνήσου όμως γιατί θα βγάλουμε ρίζες στο τέλος αν συνεχίσουμε με αυτούς τους ρυθμούς»

«Ότι πεις αρχηγέ!» αναφωνώ παιδιάστικα.

«Γλυκιά μου εμείς φεύγουμε, σε ευχαριστώ και πάλι που ήρθες για να προσέχεις τον Τζέικ, το ξέρω ότι σε ειδοποίησα τελευταία στιγμή» λέω απευθυνόμενη στην Κλαιρ.

«Μην το συζητάς Μπέλα! Ξέρεις τι μεγάλη αδυναμία έχω στον Τζέικ» χαμογελάει, «Καλή διασκέδαση»

Αφού την αποχαιρετούμε, μπαίνουμε στο αμάξι της Άλισον και κατευθυνόμαστε προς το Cielo, το πιο γνωστό κλάμπ της περιοχής.