Ik kies een restaurant en loop naar binnen. "Waar kan ik u mee helpen?" Vraagt de vrouw bij de balie chagrijnig. "Ik wil hier graag werken." Antwoord ik. Ze kijkt even bedenkelijk. "Oke, volg mij maar." Ik volg haar. We lopen door de grote keuken, waar heel veel koks me vreemd aankijken omdat ik hier eigenlijk niet hoor te zijn. De vrouw, Melanie, knikt als teken dat het goed is en ze werken verder. Als we aan het eind van de keuken zijn gaat Melanie rechts. Aan het einde van die gang is weer een rode deur met daarop 'Manager'. Ze zegt dat ik hier moet blijven en loopt naar de deur. Klop klop. "Kom binnen!" Roept een mannenstem in het kantoor. Melanie geeft mij een waarschuwende blik die zegt 'blijf daar' en stapt het kantoor binnen.

Melanie komt weer naar buiten. "Je kan binnenkomen." Voorzichtig duw ik de deur open. Een man in een statig zwart pak zit voor een gigantisch bureau met een grote computer. "Ga zitten." Hij wijst naar de stoel tegenover hem. "Hallo, ik ben Jeremy, de baas van dit restaurant. En wie ben jij?"
Vraagt Jeremy. "Ik ben Joseline Jones, 24 jaar en ik kom uit Nederland. Ik wil graag hier werken." Jeremy knikt. "Je ID kaart?"
Hier ben ik op voorbereid. Ik geef hem de kaart en hij bekijkt het goed. "Oke Joseline. Heb je ervaring met het werken in een restaurant?" Ik denk even na. Ik heb 1 keer gewerkt in een restaurant als kok, maar dat is alles. Jeremy trekt een dikke wenkbrauw op. "Nou?" Ik adem diep in. Alles hangt hiervan af. "Ik heb een keer eerder gewerkt in een restaurant als kok." Jeremy knijpt zijn ogen fijn. Oh oh.

"Helaas zijn alle banen als kok al bezet. Misschien kan je werken als serveerster?"
Ik hoef daar niet over na te denken. "Wanneer kan ik beginnen?" Vraag ik. "Overmorgen.".

Ik ben aangenomen! Ik ben aangenomen! OMG. Ik kan het gewoon niet geloven. Ik ben gewoon aangenomen! Ik ben serieus verbaast over hoe snel. Normaal heb ik eerst een stuk of 3 sollicitaties voordat ik word aangenomen. Wow. Ik ben zo blij!
De koks kijken me vreemd aan. Ze vragen zich vast af waarom ik zo blij ben. Laat ze maar denken.

Ik kom aan bij de balie en zie Melanie. "En?" Vraagt ze op een verveelde toon terwijl ze haar nepnagels bestudeert. "Ik ben aangenomen!" Ik kan mijn lach niet tegenhouden.
Snel kijkt ze op. "Wat zeg je nou! Aangenomen!" Ik knik vrolijk. Ze geeft me een woedende blik. Ik haal mijn schouders op en loop weg. "loser." Mompelt ze als ze denkt dat ik het niet hoor. Verkeert gedacht Melanie. Mijn glimlach wordt alleen maar breder daardoor. "Ik krijg jouw baan!" Schreeuw ik naar haar om haar te pesten. Ze schrikt en haar gezicht is hilarisch. Ik ga helemaal kapot.

Nog nahikkend van het lachen loop ik het restaurant uit. De mensen op het terras kijken me vreemd aan en eten dan door. Ik loop de straat uit en bots tegen een meisje aan. "Wat doe je nou? Mijn nieuwe boek ik gevallen!" Roept ze. "Het spijt me zoo erg. Kan ik iets doen om het goed te maken." Ik buk en raap het boek op. Haar gezicht klaart op. "Dus je bent nederlands hè? Ik zou wel getrakteerd willen worden op een lekker kopje thee."

Wat voor karakter zou Melanie hebben denk je? En het meisje met het boek.....
Muhahaha, alleen ik weet het😝😝😝
Xxx
Mandy