Ik wordt wakker van een schel geluid dat door de kamer gaat. Kreunend pak ik mijn telefoon van het nachtkastje. Ik open het en kijk met slaperige ogen naar het scherm.
Er staat een label bij maar de tekst is niet scherp. Ik focus me op de letters maar telkens worden ze weer wazig.
Ik knipper een paar keer met mijn ogen, maar niets. Ik wrijf stevig in mijn ogen. 8:00 werken, staat erbij. Oh nee....... Ik schiet overeind en ren naar de kledingkast.
Snel pak ik werkkleding die ik gisteren heb opgehaald en trek ze snel aan. Ik doe mijn haar en make-up en ren naar beneden. Eenmaal beneden pak de yoghurt en cornflakes en gooi ze in een schaaltje. Voor zover mijn ontbijt.

Ik ren het laatste stukje naar het restaurant waar ik werk en meld me aan bij de manager. "Goeiemorgen Joseline, Melanie zal je uitleggen wat je moet doen. Veel succes." Zegt Jeremy. Ik zucht en hij trekt een wenkbrauw op. "Is er iets?"  Ik glimlach vriendelijk naar hem. "Nee, er is niets." "Mooi zo."

Melanie staat al te wachten bij de balie.
"Tssss, ik moet jou uitleggen hoe je je werk moet doen. Eigenlijk zou ik je gewoon moet laten stikken, maar ik krijg extra betaald en wordt in de gaten gehouden." Ze pruilt. "Goed opletten want ik zeg het maar 1 keer."

Nadat Melanie in de hoogste versnelling had uitgelegd begon ik meteen met werken. Het kwam erop neer dat ik de bestellingen moet opnemen en die in de keuken aan een bord moet hangen, de klanten in de tussentijd iets te drinken moet geven, het eten moet brengen en de lege borden moet wegbrengen. Makkelijk zat.

Ik pak mijn telefoon uit mijn broekzak en kijk hoe laat het is. Vijf uur, dus ik ben klaar. Ik loop de pauzeruimte uit waar ik de laatste 5 minuten was en pak mijn jas van de kapstok, meld me af en jog naar huis. Mijn telefoon zoemt. 6 nieuwe berichten, 4 van Max, 1 van Laura en 1 van Rosalien.

Ik begin met Laura.
L: Was gezellig gister!
Ik antwoord:
Ja! Volgend weekend weer?

Ik klik de chat met Laura weg en ga naar de chat met Rosalien.

R: Overmorgen met z'n drieën afspreken bij het cafeetje?
Ik twijfel geen seconde, op woensdag ben ik eerder klaar.
Ja, isgoed. Zie je om 15:00 daar.

Nu naar Max.
M: Kom snel naar huis!
M: Alsjeblieft.
M: Jo!
M: Schiet op!
Ik weet niet wat er aan de hand is, maar Max doet nooit zo. Ik ga harder rennen en binnen 2 minuten ben ik bij ons huis.

Als ik de deur open doe zie ik Max op de bank zitten met zijn computer.
"Hey, wat is er?" Ik doe de deur achter me dicht en ga naast hem op de bank zitten.
Hij zegt niets en draait de computer naar me toe. Het zijn de bankafschriften. Doordat alle spullen gekocht moesten worden is er heel veel geld vanaf gegaan en er is nog maar weinig over. "Als we de kosten erafhalen die we volgende maand moeten betalen komen we op...." Max maakt van zijn wijsvinger en duim een nul.

Mijn ogen worden groot. Oh. Mijn. God.
Wat nu?

Ik heb er echt zin in vandaag!
Daarom ga ik nu meteen door naar het volgende hoofdstuk. Doeidoei😄😄
Xxx
Mandy