"Bakit nag-ti-tiis ka sa madumi at lumang bahay na 'to, ma? Pwede naman tayo mag-rent ng apartment, 'wag lang dito," Maarteng sabi ni Aileen mula sa living room ng bahay.

Maarteng tinignan ni Denice ang sariling sa hawak nitong cellphone, naiirita sa kapatid na naka-upo katabi ang ina.

Hindi maiwasang umikot ang mata ni Ciara sa maingay at maarteng boses ni Aileen. Pinagmasdan niya ang nililutong hotdog.

"I'm sorry my dear, as you can see—walang iniwang pera ang daddy mo, imbis pera ang iwan, mga utang!" Rinig ni Ciara ang pag uusap ng mag-iina. Hindi niya maiwasang mainis lalo na sa paninisi ng kanyang tita Matilda.

"At kasama pa namin ang anak ng pokpok!" komento naman ni Denice.

Iniwan ni Ciara ang nakasalang na hotdogs, kinuha niya ang box ng tsaa—kumuha siya ng tatlong tea-bags at nilagay ito sa tasa, sinalin niya dito ang maiinit na tubig.

"Anong gagawin ko? Hindi ko pwedeng paalisin ang batang 'yan—"

"But why? I hate her already! Sa histura niya palang, naiirita na ako. Mukha siyang white-lady. I hate that."

"Oh, stop that, my child. She's a good girl, we can use her as our maid." Nakangiti na binuga ni Matilda ang usok ng sigarilyo.

"And can you please stop smoking? Baka mag mukhang matanda ka!" aniya Denice.

"Whatever, whatever, mind your own business, bimbos." Iling ng matandang babae at nakangiti.

She missed her twins. Medyo gumanda na ang pakiramdam ni Matilda—tila gumaan ang mabigat na bagay sakanyang dibdib ng makita ang mga anak.

Kinuha ni Ciara ang supot na naglalaman ng tinapay. Nilagay niya sa tray ang mga tasa, kasama ang mga tinapay.

Nahihiya si Ciara sa kanyang ipapakin sa mga bisita, lalo na't anak pa ito ni Matilda, tinapay at tsaa lang ang mabibigay niya. Dahil hindi niya rin kaya bumili ng biscuit o anong pag kain na papantay sa panlasa ng dalawang babae, nag titipid ito dahil kaunting pera lang ang iniwan ng ama niya sakanila.

Lumabas si Ciara sa kusina at dumiretso sa living room.

Nag taasan ang mga balahibo niya ng makapasok sa living room, hindi niya maiwasang lamigin, parang may nakatitig sakanya.

Binaba niya ang mga tasa sa coffee table, sa harap ng mga naka-upong bisita, pinag mamasdan siya ni Aileen, "Yeah, 'ma. I agree..." Nakangiti nitong bulong.

"Hey, how old are you?" tanong ni Denice. Binaba nito ang cellphone sa lamesa at nag krus ang mga braso nito sa dibdib.

"Fifteen." Sagot ni Ciara.

Hindi pinansin ni Ciara ang malakas na kabog sa kanyang dibdib. Tila naiinis sa paninitig ng mag-iina. Naiinis siya din siya sa batang nasa sulok na nakatitig sakanya.

"Oh. Sixteen lang ako." Maarteng sagot ni Denice. "Sixteen lang din si Aileen. As you can see, we're twins."

Napalunok si Ciara at umiwas sa tingin ni Denice. Kinuha ni Aileen ang tasa. "Ew, napaka cheap naman 'to—really? Lipton? Wala bang—"

"A-Ayan lang ang meron dito, p-pasensya na."

'Wala kang kwenta, Ciara...' bulong bulong ng mga boses sa isip nito.

'Mamatay kana... wala kang kwenta...'

Ramdam ni Ciara ang pag taas ng balahibo nito, alam niya sa sulok ng kwarto, may nakatitig sakanya...

Mas lalo pa siyang kinakabahan dahil sa mga boses na naririnig niya. Saan galing iyon? Mukhang sa sulok ng kanyang utak.

'Mamatay kana... wala kang kwenta,' bulong bulong nito.

Mas lalong nahihilo si Ciara sa mga naririnig niya. Sumasabay pa ang maingay na boses ng magkakapatid.

"Mama! You're gonna let me drink this cheap tea?" Maiyak iyak na Sali ni Denice habang pinag mamasdan ang tasa.

Sumimsim lang ng alak si Matilda. Hindi pinapansin ang kaartehan ng kambal.

Hindi nakayanan ni Ciara ang paninitig niya, mabilis siyang umalis sa harap ng mga mag-iina at pumunta sa kusina.

Halos makalimutan niya ang nakaiwang nakasalang na hotdogs.

Mabilis siyang lumapit doon at napamura dahil medyo nasunog ang pagkain.

'Wala kang kwenta, pati pag luluto wala kang kwenta, mamatay kana,' tumawa ang boses sa kanyang isip.

'Hindi... hindi 'to totoo.' Bulong ni Ciara sa sarili. Pinakalma ang sarili dahil nag sisimula na itong mag panic.

Pinatay niya ang kalan, palakas ng palakas ang kabog ng puso nito.

'Mamatay kana. Mag paka matay kana. Wala kang silbi.' Tawa ng isang babae sa kanyang isip. Tila isang demonyo.

Saan ba nang gagaling ito? Bakit bulong ito ng bulong? Bakit niya ba ginugulo si Ciara? Ano itong mga boses na ito?

KInuha niya ang mga hotdogs na nasunog. Mas lalo siyang nahiya sa ipapakain sa bisita.

Pumasok naman sa kusina si Matilda hawak ang bote, medyo lasing na ito.

"Oh?" tumaas ang kilay nito. Pinag masdan niya si Ciara na nanginginig na nakatayo, nakatalikod ito sakanya at mukhang hindi gumagalaw sa kinakatayuan.

Lumapit siya at tinignan ang tinititigan ng dalaga.

Nainis si Matilda sa nakita---Ang kapal naman ni Ciara para sumunog pa ng pagkain sa kalagitnaan ng pag hihirap nila! At ano nalang kakainin ng mga anak ni Matilda?

Napalingon si Ciara, hindi niya inaasahang si Matilda pala ang pumasok sa kusina.

Ramdam ni Ciara ang pag hinga ni Matilda, alam nyang magagalit to dahil nakasunog siya ng pagkain...

"Hindi ko sinasadya," halos paiyak na bulong nito.

Nanggigil ang matanda at mabilis na lumapit sa dalaga, hinila niya ang buhok ni Ciara, dala na rin sa kalasingan ay hindi na nito nakontrol ang galit.

Napa sigaw si Ciara sa hapdi ng kanyang anit dahil sa pagkakahila ng buhok nito.

"SORRY PO! HINDI KO PO SINASADYA," nagsimula na itong lumuha at sumigaw sa sakit. Kasabay ang pag buhos ng mga ala-ala ng nakaraan.

"Tangina ka! Ayan na nga lang ang gagawin mo, sasayangin mo pa ang pagkain!" Mahigpit ang hawak ni Matilda sa buhok ng dalaga, buhomg kamay niya'y naka sakop sa buhok nito at iilang hibla ng buhok ni Ciara ang nahuhulog sa sahig.

Mabilis na pumasok ang magkambal sa kusina, sa pinto sila tumigil dahil sa nakita, muntikan na sumabog sa tawa si Aileen ng makita niya ang mukha ni Ciara.

"ANG SAKIT NA PO, TAMA NA PO MAMA," Iyak ni Ciara. Pilit tinatanggal ang kamay na nakakapit sa buhok nito.

Bumaon ang mga kuko niya sa braso ni Matilda dahilan para bitawan siya, tumalsik si Ciara sa sahig. Naramdaman nito ang sakit ng pang-upo.

'Hindi ko na kaya...' isip ni Ciara. Nahihilo na siya, sumasabay pa ang mga boses... boses na hindi niya kayang takasan.

'Bagay lang sayo yan.' Tawa ng mala demonyo sa isip nito.

"SORRY NA PO, HINDI KO NA PO UULITIN," a helpless voice came out from Ciara's lips.

Panay iyak lang ni Ciara ang maririnig sa kwarto. Hindi siya makagalaw. Hindi niya alam kung bakit. Naalala niya dati... na dapat humingi ng tawad... dapat maparusuhan ang tulad niyang nagka-sala...

"I HATE YOU SO MUCH, CHRISTOPER!" Sigaw ng matandang babae.

Nagulat si Ciara sa sinabi nito. Napa luhod siya dahil sa takot. Lumuhod siya sa harap ni Matilda.

"PASENSYA NA PO... PARUSUHAN NIYO AKO... DI KO NA UULITIN...."

Tila binuhusan ng gasolina ang apoy ni Matilda kaya mas lalo pang nag alab ang galit.

Pinagmasdan lang ng dalawang babae ang nangyayari. Hindi nila alam ang gagawin.

"PAPARUSAHAN TALAGA KITA, CHRISTOPER, PINAPAHIRAPAN MO AKO!" iyak ni Matilda.

Hindi si Ciara ang nakikita niya sa mga mata ng dalaga, si Christopher... ang asawa niya, kaya mas lalo itong nagagalit.

"H-Halika dito..." nanginginig na sabi ni Matilda at hinila ang braso ni Ciara.

Pinadapa niya ito sa ibabaw ng mahabang mesa, ang kalahating katawan—nagmumukhang nakatuwad ito kay Matilda.

Walang nagawa si Ciara. Bumuhos lahat ng ala ala niya... mga ala-alang hindi matatakbuhan.

'Nasanay na ako dito,' bulong nito. Puro hikbi at iyak lang ang maririnig sa buong kusina.

Nakita ni Matilda ang dalawang anak na nanonood. Napansin nito ang suot na belt ni Denice. Napataas ng kilay si Denice. 

"Akin na ang belt mo," seryosong sabi ng ina.

Hindi nag dalawang isip si Denice at binigay nalang ito.

"Dapat h-hindi mo binigay—" nanginginig na nakatitig si Aileen sa inang inaayos ang belt, hinahanda na ito ihampas sa pwet ni Ciara.

"SHH," si Denice na tuwang tuwa sa nakita, "She deserves it. Sinunog niya ang pag kain natin."

Hindi nakasagot si Aileen. Nanlaki ang mata niya ng ibaba ng ina nito ang suot na shorts ni Ciara.

Tumambad ang pang-upo ni Ciara, na nag aantay na palauin.

Isang malakas na hampas ng belt sa pwet ni Ciara. Napasigaw ito sa sakit. Agad itong namula.

Hanggang naging tatlo,

Apat

Lima

Sunod sunod na palo ng belt. Gigil na gigil si Matilda sa pag palo sakanya. Tila malaki ang galit sa bata.

Sigawan at hiyawan ang naririnig ni Ciara. Saan nanggagaling iyon?

Hindi niya alam kung imahinasyon niya lang ba.

Ang babaeng nasa sulok, nakatingin sakanya. Sino siya?

Tumatawa sa bawat hampas ng belt sa kanyang pang-upo.

"I need to punish you, my little kitten..." ngiti ng matandang lalaki sakanya.

Ang sampung-taon na si Ciara ay hindi alam ang gagawin. Iniiwasan nitong humikbi at umiyak. Ang pagkababae nito ay masakit.

Pinatuwad siya ng matandang tsino. Kinuha nito ang pang latigo. Walang paki ang matanda kahit bata ang sasaktan nito.

Kasabay non ang unang hampas sa pwet ni Ciara.

Pinipigilan ng bata ang umiyak.

Bakit ganito? Anong kasalanan niya? Bakit siya ginaganto?

Nag aapoy ang pag nanasa sa mata ng matanda. Para sa matanda'y isang laro laro lang at kasiyahan ang ginagawa niya sa bata---wala na atang mas sasaya pa sa lalaki nang marinig niya ang ungol at hagulgol ni Ciara.

"TANGINA KA!" iyak ni Matilda.

Hindi na galit sa sunog na pagkain ang umaapoy sa kalooban ni Matilda—binubuhos niya na ang sakit sa pananakit kay Ciara. Sakit ng iniwan siya ng pinakmamahal na asawa, sakit ng pambabae nito, at nag karoon pa ng anak sa iba.

Mabilis siyang inawat ni Aileen. Nauna ang awa nito sa puso lalo na nang makita ang pang-upo ni Ciara na namumula na dahil sa hapas ng belt nito.

Pinakalma niya ang ina na pawis na pawis at hingal na hingal.

"Denice!" Tawag nito sa kambal.

Napalunok si Denice at nag aalinlangan na kunin ang ina. Kinuha niya ang baso sa tabi ng lababo at kumuha ng tubig.

Si Ciara, naiwang nakadapa ang kalahating katawan sa lamesa, namumula ang pang upo at nahihilo. Walang emosyon ang mukha. Naiinis, nagagalit sa mga boses na naririnig niya sa sulok ng utak. Lalo na ang batang nakatingin sa sakanya na nasa sulok.

Sa pagpikit.

Sa pag kain.

Sa pag hinga.

Nandyan siya.

Kahit saan mag punta si Ciara. Nandyan ang mga boses na hindi niya kayang takbuhan.

Mga boses na siya lang ang nakakarinig.

'Patayin mo na ang sarili mo, wala kang kwenta!' sigawan ng mga boses sa isip nito.

Ano ba ang nagawa niya? Bakit siya ginaganto?

Gusto niya lang sumaya...

'Pagod na pagod na ako...' bulong nito.