Prolog
Alice
W dzisiejszych czasach ludzie zbyt wiele myślą...
Ja też mam w głowie nadmiar myśli, których nie umiem uporządkować w żaden sposób...
Denerwują mnie, bo nie dają ani chwili spokoju...
Tak cholernie trudno zapanować nad uczuciami...
Ludzie potrafią odejść i nas zostawić...
I nagle okazuje się, że słowa najsmutniejszych piosenek, opisują mój stan...
Ale jak niby mam z tym walczyć?
〰〰〰〰〰〰〰
Larissa
Dla tłumów szczęśliwa, a w duszy samotna...
Jestem otoczona ludźmi, a mimo to czuję samotność...
Samotność to miejsce, które warto odwiedzić, ale nie warto zostawać tam na dłużej...
To smutne jak jednego dnia zasypiasz z myślą, że masz wszystko...
A drugie budzisz się ze świadomością, że nie masz nic...
Brakuje ci tylko jednej osoby...
A czujesz się jakby nikogo nie było...
Ale czy da się to naprawić?
〰〰〰〰〰〰〰
Alice&Larissa
Każdy czeka na kogoś kto już nigdy nie wróci...
Obydwie wiemy jak samotność boli...
Ale dopiero w samotności czlowiek jest naprawdę sobą...
A my czujemy się naprawdę siostrami tylko wtedy, gdy słyszymy się nawzajem w ciszy poprzez samotność.
💚💎💚💎💚💎💚
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro