Mijn hart
Mijn hart,
Klopte daarnet even niet meer,
Toen hij dé woorden uitsprak.
Het voelde alsof een mes,
Door mijn tedere hart stak.
Daarna liep hij weg,
Zomaar,
Zonder er nog iets bij te zeggen.
Ik volgde hem.
Hij stopte al snel.
Een paar meter naast hem,
Ging ik staan.
Toen pas viel mijn hart uiteen,
In duizenden,
Nee,
Miljárden stukjes.
Zo voelt een,
Gebroken hart dus.
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro