Wade'owi to nie przeszkadzało wręcz nie zwracał uwagi na to w jakiej pozie śpią. Deadpool wiedział, że nadal trzyma w ramionach Pita gdyż czuł jego ciepło. W końcu wybiła 10 rano i Parker powoli zaczął się budzić mrucząc i chcąc się trochę rozciągnąć, ale w pewnym momencie poczuł dłonie na sobie i uchylił ciężkie powieki i popatrzył na śpiącą twarz Wade'a bardzo blisko tej jego.
Najemnik nadal spał trzymając szczelnie w ramionach ciało Pitera. Demon miauknął gdy poczuł, że jedna z nóg się poruszyła. Pajączek się uśmiechnął i musnął delikatnie z samego rana nosek najemnika i zerknął lekko do tyłu w stronę miauczenia. Wade uchylił powieki i delikatnie ścisnął bardziej Petera w uścisku. Parker chciał się wydostać z uścisku, ale on był jeszcze bardziej szczelny, zrezygnowany położył głowę na torsie mężczyzny i leżał.

-Nie śpisz? - spytał cicho Wade.

-Śpięeee -szepnął z uśmiechem.

-No dobrze - mruknął cicho i delikatnie spuścił z uścisku.

-Obudziłem królewnę?

-Królewnę?

-Tak królewna.

-Nie obudziłeś - mruknął.

-To dobrze.. -popatrzył na niego.

-Yhym- mruknął sennie.

-Szybko poszedłeś spać -mruknął cicho.

-Wybacz...

-Nic się nie dzieje.

-Yhym - mruknął - długo nie śpisz?

-Chwilkę.

-Rozumiem- odmruknął.

-M-mógłbyś mi coś wytłumaczyć?

-Co takiego Petey?

-Jakim cudem się za plątaliśmy?

-Hm? - spytał i spojrzał w nogi- Nie mam pojęcia.

-Hehehe śmieszne to!

-Dlaczego pajaczku?

-Bo ty też nie wiesz jak się za plątaliśmy -uśmiechnięty potarł nosem o nos Wade'a.

-Nie myślę gdy śpię- mruknął i uśmiechnął się.

-Nie myślisz przez sen? Czeemu? -wystawił do niego język.

-Po co mi myśleć przez sen?

-A ja tam ne wiem.. -polizał go na co Wade uśmiechnął się szeroko. -A jak się rozplączemy?

-Hmm o tym nie myślałem - odparł.

-Mmm no dobra jeszcze chwile po leżmy.

-Yhym - mruknął - chyba, że ktoś tu wbije.

-A kto ma wbić?

-Ojciec bądź nasze swatki.

-O nie tylko nie swatkiii! -wy marudził.

-No właśnie -mruknął - oni chyba nie mają własnego życia -stwierdził.

-Czemu muszą psuć takie cudowne chwileee.. -mruknął i przygryzł jego polik.

-Nie wiem - rzekł Wade, a Peter zaczął delikatnie ssać jego policzek i mruczeć. Starszy chłopak zamruczał i pozwolił się bawić jego policzkiem.

-Dostanę w końcu buzi od mojego Romeo? -mruknął w jego policzek.

-Oczywiście Julietto - zamruczał i delikatnie połączył ich usta. Wade z uczuciem całował jego usta gdy do pokoju Wade'a ktoś zapukał. Peter nie chciał się odsunąć od ust najemnika jeszcze chwile patrzył na niego kocimi oczkami, ale w końcu się poddał i niechętnie się od niego oderwał. Chłopak niechętnie również oderwał się od ust Pita i spojrzał na drzwi. -Proszę! - powiedział, a Pajączek wytarł usta swoje ze śliny, a później usta Wade'a. Po czym próbował jakoś wyplątać nogi. Do pokoju wszedł Fury. Wade również próbował się uwolnić z nóg Pita co bardzo dziwne wyglądało z perspektywy 3 osoby.

-Dzień dobry? Mam wam dać 5 minut na ogarnięcie się? -spytał Fury z uśmiechem widząc dwójkę w nietypowej pozycji. Wade za czerwienił się i schował twarz w kapturze jednorożca.

-Tak - odmruknął. Pajączek położył głowę po drugiej stronie poduszki i był również czerwony, bo nie chciał aby ktokolwiek ich zobaczył w tej pozycji zwłaszcza tata Wade'a, a tak się właśnie stało.

-Może pomóc? -spytał Nick z cichym śmiechem.

-Co cię śmieszy piracie? - burknął Wade.

-Wy, że od samego rana nie możecie się powstrzymać do siebie, poza tym twój strój Wade, nie miałeś lepszego pomysłu co?

-Ugh poplątaliśmy się w trakcie snu - wytłumaczył - nie nie miałem - mruknął.

-Jasne, dobra, bo się roztopicie.. -pirat pokiwał głową z uśmiechem i wyszedł na chwilę. Wade schował twarz w dłoniach.

-Ughhh - mruknął - jak się uwolnimy?

-N-n-nie wiem...-Pete szepnął i próbował się jakoś schować w kulkę, ale poplątane nogi mu na to nie pozwalały.

-Hej spokojnie - powiedział cicho i wtulił Peter'a w siebie.

-Ale jest wszystko w porządku naprawdę tylko to takie żenujące..

-Oj wiem wiem - mruknął i spojrzał na ich nogi. Po chwili kombinowania uwolnił jedną nogę.

-To było nie sprawiedliwe, że twój tata przyszedł tak wcześnie.

-Wcześnie? - spytał - Tu życie zaczyna się od 4-5 godziny przed wschodem słońca.

-A która jest? -ziewnął i wyswobodził swoje nogi.

-Prawie będzie jedenasta - stwierdził patrząc się na zegarek.

-He! -usiadł nie wiedząc w to co słyszy. -Tak długo przespaliśmy dzień!

-Tak - odparł i uwolnił się w końcu.

-No nie wierze! Straciłem pół dnia, a mógłbym patrolować z samego rana -zachichotał w dłonie i poprawił swoje włosy.

-Ja ci dam patrol - powiedział i pokrecił głową - masz trening, a nie patrol - stwierdził i wstał z łóżka.

-Na trening bym przyszedł tuż po porannym patrolu.

-Oczywiście - powiedział i poruszył lewą dłonią, która go nie bolała już w ogóle.

-No taaakk.. -popatrzył czy aby na pewno pan Nick nie idzie i przyszpilił Wade'a do łóżka i chwile miział się do jego twarzy by po chwili wyjść z łóżka i zacząć się poprawiać jakby nic właśnie nie zrobił. Wade chwilę zajęło zrozumienie co się dzieje. Gdy już zrozumiał wstał z łóżka i zakłopotał się delikatnie. Peter popatrzył na niego kątem oka i się uśmiechnął pod nosem i podszedł do swojego plecaka.

-Łazienkę masz koło szafy - odparł i rozciągnął się.

-Wysyłasz mnie do łazienki? -uniósł brew.

-Mówię ci tylko, że masz łazienkę - rzekł i uśmiechnął się.

-Tsa jasne.. -mruknął pod nosem i zaczął szukać swoich czystych ubrań.

-Oczywiście - odparł - ale jeśli chcesz się przy mnie rozbierać proszę bardzo - powiedział patrząc się w niego intensywnie.

-Wystarczy mi, że wzrokiem mnie rozbierasz -mruknął nie spoglądając na niego tylko wyciągając potrzebne rzeczy.

-Wcale nie - odrzekł.

-Wystarczy, że się wczoraj przebierałem przy tobie.. -mruknął i wstał z ciuchami w rękach i podszedł z najemnika.

-Nie podglądałem - odparł - nie mógłbym przecież czegoś takiego ci zrobić.

-Może nie podglądałeś, ale teraz się patrzysz i przeszywasz mnie na wylot!

-Wybacz - powiedział i odwrócił wzrok na coś innego.

-Nic się nie stało -przewrócił oczami i się uśmiechnął. -Idę się przebrać.

-Dobrze - pokiwał głową i patrzył na swą lewą dłoń.

-Zaraz przyjdę więc nigdzie nie idź, dobrze? -spytał cicho.

-Nigdzie się nie wybieram - rzekł i uśmiechnął się.

-Jeej.. -szepnął i stanął na palcach i cmoknął nos Deadpool'a, który przymknął oczy i uśmiechnął się szerzej. Pajączek zmyknął do łazienki się przebrać.

-A ty co taki zadowolony? -spytał Fury stając w progu pokoju i patrząc na Wade'a.

-Wydaję ci się - powiedział i nie spojrzał na ojca. Wstał z łóżka, podszedł do szafy i ją otworzył zastanawiając się co ubrać.

-Sądzę, że jednak nie.

-Ile widziałeś? - zapytał cicho.

-Bardzo potrzebne są ci te informacje?

-Pytam tylko - mruknął.

-Nie dużo...

-Czyli? - zapytał i wyciągnął dress.

-Czyli nie dużo, ale moim zdaniem i tak wystarczająco dużo.

-Ughhh - westchnął - czyli jednak za dużo!

-Aż tak chcecie to dalej ukrywać?

-Co ukrywać? - zapytał i ściągnął strój jednorożca zostając w bokserkach.

-Że jesteście ze sobą.

-Ja nic nie wiem - mruknął i zaczął ubierać spodnie.

-Przyznaliście się przy mnie i przy Stark'u!

-Niczego nie pamiętam - odparł po ubraniu spodni i zaczął odwijać bandaż. Wyłonił się delikatnie za drzwi szafy i spojrzał niepewnie na ojca

-Dobra, jak chcesz. Nie będę komentował waszego niewinnego ukrywania, by się całować i mizgać.. -Nick siedział na fotelu, a Wade zażenował się słowami ojca.

-Mogę nie komentować? - mruknął i był w połowie odwijania bandażu.

-Ależ ja do niczego cię nie zmuszam..

-Yhym - mruknął i spuścił głowę w dół- przepraszam  - powiedział cicho.

-Za? -Fury czekał na rozwinięcie zdania.

-Za wczoraj? - powiedział i od wijał nadal bandaż nie patrząc się na ojca.

-Wybaczam. Następnym razem po prostu powiedz, że bierzesz odrzutowiec i wychodzicie z helicarrieru.

-Po co? - zapytał i ściągnął bandaż. Po ranach prawie nie było widać śladu przez to się uśmiechnął.

-Po to, że się martwię Wade!

-Po co? Przecież nic mi nie jest - odparł.

-Wiem o tym, ale ja będę się martwił i tak.

-Nie potrzebnie - rzekł i zaczął zwijać bandaż. Podszedł do biurka i położył go na nim.

-Dla mnie potrzebne -mruknął i popatrzył za Wade'm.

-Why piracie? - zapytał i spokojnym krokiem szedł z powrotem do szafy aby ubrać coś na górę.

-Bo dalej jesteś dla mnie synem i będę się martwił jeśli nawet tego nie potrzebujesz.

-Egh rozumiem - mruknął i ubrał podkoszulek, a po chwili bluzę.

-To dobrze, że rozumiesz.. -powiedział Fury. Pete nie chciał im przeszkadzać w rozmowie więc chwile poczekał, a później wyszedł po cichu z łazienki.
Wade usłyszał go i odwrócił się w jego stronę delikatnie się uśmiechając.
Spidey podszedł do Deadpool'a i popatrzył na niego, a później zerknął za niego na Fury'ego.

-Coś nie tak? - spytał cicho.

-Wszystko w porządku.. -uśmiechnął się do niego i przytulił się do niego na co Wade zamruczał i objął Pita, który również zamruczał. -Wraca rzeczywistość, nie chce mi się nic dzisiaj.

-Lenik - zaśmiał się.

-Too idę na patrol -wystrzelił sieć po swój plecak, który przyciągnął pod nogi.

-Nie - powiedział - bez śniadania nigdzie nie idziesz!

-Heeee, nie jestem głodnyyyyy.. -mruknął.

-Trudno - rzekł -taaato wytłumacz mu, że śniadanie jest ważne!

-Nie nie nie nie nie, j-ja zjem.. -powiedział Peter i schował twarz w torsie Wade'a.

-Po prostu chodźcie, za dużo słodkiego z samego rana.. -powiedział pirat i wstał z fotela. Na co Wade się zaśmiał.

-Jakiego słodkiego? -zapytał Wade -Nic słodkiego nie jedliśmy.

-Patrząc na was to jest za dużo słodkiego.. -Nick się cicho zaśmiał i skierował się do wyjścia. -Idziecie?

-Tak idziemy - powiedział i pokrecił głową na boki, ale pociągnął delikatnie Peter'a za sobą.

-Ne ce mi się...-mruknął w Wade'a, Pajączek. -A co z Demonem? -popatrzył na śpiącego kota.

-Jemu nic się nie stanie - odparł - skubaniec tak czy siak umie otwierać klamki gdy mu się chce!

-Oo rozumiem, no dobra idę.. -spakował rzeczy i znów odłożył plecak pod ścianę. Wade ruszył za ojcem powolnym krokiem, a Pajączek objął najemnika i szedł razem z nim jak przylepa. Deadpool'owi to nie przeszkadzało a wręcz się mu podobało.

-Gdzie idźmy?

-A nie idziemy do kuchni? -Petey popatrzył do góry na Wade'a.

-Nie mam pojęcia - rzekł idąc za jednookim piratem.

-Tak idziemy do kuchni.. -Nick odwrócił się do nich patrząc na nich chwile. Wade spuścił delikatnie wzrok, ale nadal szedł powoli do przodu. -Ale na razie wleczecie się jak ślimaki.. -powiedział Fury.

-Wcale nie - mruknął Wade i delikatnie przyspieszył kroku,
ale Pajączek nie miał siły na przyspieszenie kroku, więc specjalnie szurał nogami o ziemię aby Wade zwolnił i żeby szli powoli. Chłopak odetchnął spokojnie i przerzucił Pita przez bark i szedł dalej takim tempem jakim chciał.

-Nooo ejjj.. -mruknął przez śmiech Spidey.

-Co ej? - zapytał idąc za ojcem.

-Chciałem żeby iść jak najpowolniej -powiedział.

-Wiem zdaję sobie sprawę z tego Petey.

-No to czemu robisz na przekór?

-Bo lepiej nie wkurzać pirata - odpowiedział.

-No dobrze dobrze, będę grzeczny.. -patrzył na podłogę.

-To dobrze.

-A jakbym był niegrzeczny to co wtedy?

-Nie wiem - odparł - i tak mamy coś pomalować - powiedział do ucha Pita.

-Uuuuuuuu no taaaak.. -wy mruczał cicho i przytulił się policzkiem do twarzy Wade'a.

-Nom - powiedział i również przytulił się policzkiem do policzka Peter'a.

-Co wykombinowaliście? -spytał Fury otwierając im drzwi do kuchni.

-Niiiiic - odparł uśmiechnięty Wade i wszedł do kuchni.

-Mhm, było was słychać.. -prychnął Nicki i wszedł za nimi.

-Niby co było takiego słuchać?

-Mmm cmok cmok ne ne ne i w ogóle... -mruknął poważny pirat choć w głębi siebie śmiał się.

-Bardzo zabawne - burknął Wade widząc po nim, że wstrzymuje się od śmiechu.

-No właśnie nie bardzo, zwłaszcza Wade, że coś pominąłeś...

-Co pominąłem? - zapytał i spojrzał poważnie na ojca zastanawiając się co takiego pominął.

-Kamery synu kamery.. -poszedł zaparzyć sobie kawę. Wade zaczął kaszleć i odstawił Pita na ziemię.

-Kurwa - mruknął.

-Ale te na korytarzu prawda? -spytał cicho Pajączek nie wiedząc na kogo patrzeć.

-Nie.. -dyrektor helicarrieru właśnie zasypywał sobie kawę.

-Ughhhhh -Wade schował twarz w dłoniach.

-Czyżbyś się domyślił Wade? -spytał Fury.

-Tak kuźwa domyśliłem się - burknął.

-A ja nie bardzo.. -szepnął zdezorientowany Petey i czekał na odpowiedź.

-Nie musisz wiedzieć Petey - mruknął Wade - co chcesz na śniadanie?

-Nie jestem głodny.. -szepnął i usiadł na stołku.

-Musisz coś zjeść - odparł i otworzył lodówkę.

-Ale wczoraj jadłem.. -mruknął.

-Wczoraj to wczoraj - odparł - jajochę robię zjesz - rzekł i zaczął wyciągać potrzebne rzeczy.

-Uhum.. -mruknął nie bardzo będąc głodnym.Wade również nie był głodny, ale jak był przy nich ojciec to trzeba było coś zjeść.

-Też chcesz piracie?

-Ja śniadanie jadłem dużo wcześniej, ale dziękuję.. -skończył robić sobie kawę. -Zjedzcie sobie na spokojnie.

-Yhym - mruknął i położył składki przy kuchence, a po chwili wyciągnął patelnie gdy Fury wyszedł z kuchni do siebie do gabinetu. Wade zaczął przygotowywać śniadanie dla nich. Peter przyglądał się najemnikowi i z początku myślał czy aby nie uciec od zjedzenia śniadania. -Nie dam ci dużo Petey, bo sam nie mam ochoty jeść, ale lepiej zjeść niż mieć opierz od pirata!

-Ale ja nic nie mówiłem.-powiedział cicho.

-Widzę po tobie - rzekł.

-Ehw wybacz.

-Nic nie szkodzi - powiedział - i nie wiem za co mam ci wybaczyć?

-No, bo chociaż nie chce to widać po mnie wszystko co myślę.

-To znaczy nie widać, ale ja potrafię takie rzeczy dostrzeć - rzekł - na przykład przez całą drogę ojciec z nas jebał się.

-Ale nic nie wiedzę w nas śmiesznego, poza tym wyrażaj się Romeo -położył głowę na rękach na stole.

-Wyrażam się - odparł.

-Nie ładnie się wyrażasz!

-Przepraszam.

-Heh nie przepraszaj...

-No dobrze - mruknął i po chwili nakładał na talerze jedzenie. Petey uśmiechnął się lekko do Wade'a, który odwzajemnił uśmiech i położył przed Pitem talerz z jajochom.

-Dziękuję.. -wy mruczał.

-Nie masz za co - odparł i podał mu widelec.

-Maaam... -wy mruczał i podniósł łebek aby zjeść.

-Nie masz.

-Taaak!

-Jedz bo ci ostygnie, a trzeba wykonać nasz plan.

-No dobrze dobrze.. -wy marudził i zaczął powoli jeść. Wade również zaczął jeść na spokojnie jajecznicę. -Pyśna..-Peter uśmiechnął się z pełną buzią.

-To dobrze- odparł - bo kucharzem jestem kiepskim.

-Jesteś wspaniałym kucharzem -powiedział i przełknął kolejną porcje.

-Zdaje ci się - rzekł i nabrał jedzenia.

-Neee!

-No niech ci będzie - rzekł.
Spidey się uśmiechnął szczerze i kończył swoją porcje zaś Wade również był przy końcu swej porcji choć miał trochę więcej niż Peter, który w końcu za mruczał zadowolony kiedy skończył już jedzenie gdy Wade właśnie jadł ostatnią część i uśmiechnął się do Pita.

-To kiedy i od czego zaczynamy? -przechylił lekko łebek na bok.

-Najpierw trzeba obczaić gdzie jest Fury i co będzie robić - rzekł - czyli włam na systemy helicarrieru.

-Ale to nie jest ładne grzebać w systemach -mruknął z uśmiechem.

-Nie? - zapytał - A fajnie jest kogoś podglądać i śledzić na kamerach?

-Do mnie masz te pretensje to nie ja podglądam -prychnął.

-Nie do ciebie do Ojca - mruknął - mógłbym po wyłączać kamery.

-To ja też załatwię sobie kamerki, zamknę cię w klatce i będziesz moim zwierzątkiem.. -mruknął poważny, a później zdał sobie sprawę, że powiedział to na głos i zaczął chichotać. Wade popatrzył na Pita z szokiem, ale uśmiechnął się i pokiwał głową na boki.  -Przepraszam Deady.. -powiedział przez śmiech.

-Nie przepraszaj - powiedział i zaśmiał się.

-Tooo będziemy malować? -spytał, trochę się uspokajając.

-Tak - odparł z uśmiechem.

-Jeeej, zjadłeś już?

-Tak - odrzekł opierając się o dłoń.

-To daj umyje -uśmiechnął się ciepło i wystawił dłoń po talerz.

-Nie - odparł - ja myje naczynia!

-Ale zrobiłeś śniadanie to ja umyje.. -wstał.

-Dlaczego?

-Bo chce...

-No niech będzie - odparł, a Petey pozbierał talerze i uśmiechnął się ciepło do Wade'a i podszedł do zlewu. Chłopak tylko pokręcił głową i popatrzył na Peter'a.

-No co, nie chce żebyś cały czas sam wszystko robił.. -mruknął.

-Nie robię - odpowiedział.

-Robisz!

-Ne - mruknął.

-Taaak.. -powiedział i mył spokojnie naczynia. Wade wyciągnął telefon i zaczął coś w nim robić. -Czyli wygrałem -mruknął gdy pomiędzy nimi zapadła cisza, a on właśnie wycierał ręce w ścierkę.

-Możliwe - odpowiedział i włamywał się do Tarczy.

-Oczywiście, że na pewno wygrałem! -podszedł do niego na spokojnie i usiadł mu na nogach. Wade uśmiechnął się, ale nadal patrzy w telefon lecz objął Peter'a wolną ręką.
-Namierzasz tatę? Bo czuje się lekko zazdrosny, że tak przeglądasz telefon beze mnie...-Pete dmuchnął w twarz Wade'a.

-Włamuje się do Tarczy - powiedział.

-Mm rozumiem...-Pajączek zmieścił się pod ręce najmnika i przytulił się do jego torsu. Wade wtulił w siebie chłopaka jedną dłonią i czekał na rezultaty gdy Petey położył głowę na zagięciu szyi Wade'a i mruczał cicho mu do ucha. Deadpool pocałował Pita w polik i czekał. -Zaraz ktoś tu wparuje i nie będziesz mnie tak całować -zachichotał i uśmiechnął się ciepło.

-A dlaczego nie?

-N-nie wiem..

-Niech wchodzą i tak będę całować mą Julię.

-Nawet przy tacie?

-Ugh - mruknął i zarumienił się.

-No właśnie -mruknął i miział się do jego policzka.Wade się nie odezwał. -Wade chce być przy tacie grzecznym, rozumiem ja też..

-Nie chce denerwować pirata- mruknął.

-Deadyy rozumiem..-popatrzył na niego.

-I tak go fest wkurzymy - zaśmiał się.

-Malowaniem prawda?-polizał jego dolną wargę.

-Tak- wy mruczał.

-Ojjj nie usiądziemy przez tydzień za kare jaką nam da.  Już czuję jak mnie bolą mięśnie po bieganiu i pompkach -prychnął z uśmiechem.

-I po myciu - powiedział - chyba, że skupimy się na jego gabinecie - zaproponował.

-Żeby dał nam katastrofalną kare?

-Będzie równa pomalowaniu wszystkiego.

-Ale wtedy pan Nick musiałby być poza gabinetem.

-Ja go gdzieś wyciągnę, a ty po suficie wpadniesz tam i pomalujesz wszystko!

-I jeszcze na mnie będzie cała wina, poza tym nie wiem co powinienem pomalować, a co nie -powiedział. -Wolałbym tam być z tobą. Może nasze swatki go odciągną na kilkanaście minut?

-Hmmm dobry pomysł - rzekł do jednego ucha. - Ale najpierw zajemiemy się jego pokojem - dodał cicho.

-O nee, czy to aby nie za dużo -przełknął ślinę.

-Nie - odparł i zaśmiał się - biorę odpowiedzialność na siebie.

-Nie możesz przecież ja też tam będę.

-I tak większość spadnie na mnie.

-Na mnie też - mruknął i pocałował go w nos. -Obronie mojego Romeo!

-A ja moją Julliete!

-No i postanowione, zrobimy to razem i razem dostaniemy kare. Dobra, ale teraz trzeba zwerbować wujka Clint'a i ciocie Nat..

-Tak tylko daj mi wyłączyć systemy.

-Dobziuu..-schował twarz w jego szyi.
Wade uśmiechnął się i spojrzał na telefon

-Systemy wyłączone!

-A nikt się nie skapnie?

-Nie - odparł.

-To dobrze.

-Yhym - mruknął, a Peter popatrzył w jego oczka i się uśmiechnął delikatnie. Wade również się uśmiechnął.

-To idziemy?-zarumienił się i popatrzył w bok.

-Tak - powiedział chłopak, a Pajączek niechętnie zszedł z nóg najemnika i poczekał na niego. Wade wstał spokojnie i schował telefon.

-To gdzie najpierw idziemy Romeo?

-Do mnie do pokoju.

-Ale tak od razu..-zachichotał i nie pewnie złapał Wade'a za dłoń.

-Hehe najpierw do pokoju rozpoznamy się gdzie są nasze wabiki!

-Wabiki? -popatrzył na niego niezrozumiale.

-Wujo i ciotunia!

-Ooo rozumiem, właśnie dziwne, że jeszcze ich tu nie ma...-powiedział cicho.

-No właśnie - powiedział - powinni już dawno być - stwierdził i ścisnął pewniej dłoń Peter'a.

-Może jeszcze śpią?

-Nieee - stwierdził - albo coś kombinują.

-O nee, a my mamy mieć ich przy sobie jako tarczę żeby odgonić na chwilę twojego tate -szepnął.

-No wiem właśnie, ale na kamerach ich poszukamy!

-Okiś -Pete uśmiechnął się do Wade'a i cmoknął go w policzek. Wade uśmiechnął się do niego. -To chodźmy ich poszukać na tych kamerach..

-Idziemy chyba, że sami wypadną na nas za rogu.

-O nie lepiej niech tego nie robią to jest okropne!

-Why?

-Bo to zawsze wygląda niczym wyjęte prosto z horrorów, a ja się ich boje..

-Heh oni są bardziej przerażający.

-No właśnie.

-O kim mowa? - zapytał Clint idąc za nimi.

3167 słów

Czy uda im się zrobić to co planują?
Jak zareagują na Clint'a?
Czy wejdą w to wszyscy?