*Czyli jeszcze trochę nie będę mógł mówić*

-Trochę bardzo jak olejesz moje lekarstwa..

*Nie mogę jakoś niczego przełknąć*

-Bo tak myślisz, że nie możesz przełknąć, możesz możesz przełknąć no tylko będzie trochę bolało..

*Wolę nie jeść już aby nie bolało*

-Ale musisz jeść powolutku i po trochu..

*A nie da się jakoś ominąć jedzenia? *

-Nie da się ominąć..

*Dlaczego? *

-Bo nie wolno omijać jedzenia trzeba jeść aby normalnie funkcjonować..

*Rozumiem chyba*

-Widzę, że nie jadłeś, czemu?

*Nie mam ochoty *

-Wade musisz jeść..

*Po co? *

-Aby zdrowieć i tu nie gnić..

*Eghhhh *

-Nie wiem jak ty, ale na twoim miejscu chciałbym być w końcu wolny..

*Tylko ja nigdy nie będę wolny *

-Będziesz wolny Wade tylko musisz trochę słuchać pirata..

*Staram się go słuchać*

-Ale nie wychodzi ci..

*Tia wiem, że to moja wina*

-Nie jest twoja wina Wade!

*Jednak wiem, że jakbym nie wziął tych tabletek to wszystko byłoby dobrze*

-Pewnie tak, ale spokojnie..

*Łatwo powiedzieć*

-Wiem o tym, to jak zjesz trochę?

*Może później *

-Czemu później?

*Bo nie chce teraz*

-Eh no dobrze, nie będę cię namawiał.. - Wade uśmiechnął się zwycięsko, że nie musi teraz jeść.  -To nie znaczy, że później masz to zostawić, bo osobiście przyjdę i będę cię pilnował jak jesz!

Mina mu zrzedła.
*Pirat ma mnie już pilnować *

-To ja też po pilnuje co ci szkodzi..

*Po co?

-A bo tak..

*Nie potrzebuje pilnowania *

-Ja myślę, że odwrotnie..

*Dlaczego? *

-Jak jak się ciebie nie przypilnuje to ty ani nie będziesz jadł ani nic robił to co trzeba.

*Zjem może i co mam takiego tu robić? *

-Nie wiem co tu robisz, i masz jeść, a nie może..

*Nic nie robię i może zjem trochę. *

-Wade.. -westchnął lekarz. -Co ci brakuje?

*A co ma mi brakować? *

-Nie wiem, bo jeśli głodujesz, nie jesz lekarstw aby wyzdrowieć to ci czegoś brakuje.

Wade wiedział czego mu brakuje, a brakowało mu Peter'a.
*Zdaje się doktorowi*

-To jedz tą kromkę.. -wskazał na biurko. Jednak chłopak pokiwał sprzecznie głową. -No to co ci brakuje to ci przyniosę mów..

*Nic doktorku*

-Brakuje Ci czegoś ewidentnie to po tobie widać..

*Nic nie widzę aby mi brakowało*

-To czemu się zagładasz?

*Nie głoduje się*

-Uhum widać ostatnio jaki masz zapał do jedzenia..

*Mam normalny zapał*

-Wczoraj nic dzisiaj nic nie jesz i to jest normalne?

*Tak*

-To nie jest normalne, jeśli chcesz wyzdrowieć lepiej jedz!

*Może później coś zjem doktorze*

-Może jest szerokie i głębokie..

*Wiem*

-Więc po prostu będziesz miał w nosie tę kanapkę..

*Może*

-Dobra mam dość tego może, przepisze ci dietę specjalną i za lecę ją stosować przez Pirata..

*Jaką dietę po co? Nie potrzebuje diety! *

-Może..

*Ugh! Nie chce diety nie potrzebna mi ona! *

-Może.. -pokiwał głową doktor.

*Serio będziesz mi mówić może? *

-Może, tak jak ty mi.. - Wade prychnął i nie odpisał mu. -A co w ogóle u ciebie i twojego chłopaka słychać?

*Nic *
Napisał ogólnikowo i wzruszył ramionami.

-Nic, a jesteście dalej razem?

*Chyba tak *

-Hm? Czemu chyba? - chłopak wzruszył ramionami i patrzył się w zeszyt. -Okey nie będę wnikał to niczego nie chcesz? - Kiwnął nie pewnie głową na tak. -Dobrze to pójdę już ogólnie badania są dobre jeśli jest ok to nie masz się czym martwić..

*Rozumiem*
Napisał.

-Miłego nudzenia się.. - Kiwnął głową tylko na słowa mężczyzny. Doktor wyszedł z sali po kilkunastu minutach później można było usłyszeć w helicarrierze śmiech Tony'ego i Fury'ego roznoszący się po korytarzach. Wade siedział u siebie i niechętnie wstał. Podszedł do biurka i ugryzł delikatnie kanapkę. Zaczął ją gryźć. Pajączek w tym czasie przemieszczał się nad cicho na suficie helicarrieru i również bardzo cicho wszedł do pokoju Wade'a i kiedy go zobaczył podszedł do niego i wtulił się w jego plecy. Deadpool spojrzał na tego kto go przytulił, ale gdy zobaczył, że to pajączek uśmiechnął się i pogłaskał go po głowie.

-Tęskniłem.. -szepnął i dalej go tulił.
Wade odłożył kanapkę i popił herbatą to co miał w ustach i skrzywił się z bólu w przełyku. Odwrócił się do Peter'a i wtulił go w siebie.  -Jedz na spokojnie ja poczekam. Tata mówił, że mamy nie całe 30 minut zanim pan Fury się skapnie, że tu jestem.. -popatrzył w jego tęczówki.
Pokiwał sprzecznie głową i uśmiechnął się nie dowierzając co właśnie Peter powiedział i, że mają 30 min dla siebie. -Nioo jedz.. -mruknął cicho. Wade rozglądnął się za kartką. Gdy ją znał napisał na niej.

*Nie jestem głodny Petey i cieszę się, że cię widzę
ヾ(＾-＾)ノi kto to tata? *

Peter popatrzył na kartkę to na Wade'a i przy mrużył oczy.
-Jedz..i chodziło mi o pana Stark'a, to na kiedy indziej dłuższa historia.. -mruknął i podrapał się po karku. -A teraz jedzz!

*Serio Petey nie mam ochoty jeść zjadłem już trochę *

-Mały kawałek to nie trochę, za mało. Jedz dalej.. - Wade skrzywił się delikatnie i zaczął znów pisać na kartce.

*Aleeee Peteyyyy tyle mi wystarczy, poza tym nie mam ochoty*

-To po co ja przyszedłem skoro nie chcesz? -popatrzył w bok.

*Dobrze zjem *
Westchnął bezgłośnie i popatrzył się na niego przepraszającym wzrokiem.

-Jedz jedz.. -przytulił go i potarł delikatnie policzkiem i policzek Wade'a, który pocałował go w policzek i pogłaskał po głowie. -No to papusiaj.. -uśmiechnął się uroczo.
Wade złapał Pita w pasie i usiadł na krześle kładąc sobie młodego na jego nogach tak, że Peter był w rozkroku.

-Niu miałeś chyba jeść? -mruknął patrząc na niego z uniesioną brwią.
Na co Wade uśmiechnął się szeroko i przysunął sobie kanapkę z kubkiem bliżej siebie. -Mam cię karmić? -spytał cicho. Pokręcił sprzecznie głową i wziął szklankę z jeszcze ciepłą herbatą. -Huh w takim razie nie rozumiem.. -mruknął wzruszając ramionami lekko. Wade pocałował go w nosek i zaczął delikatnie pić herbatę, Peter uśmiechnął się i cały czas go obserwował. Chłopak odłożył po chwili kubek i spojrzał niechętnie na kanapkę.

-Amu amu.. -nadął policzki z uśmiechem, wziął kanapkę w dłonie i ugryzł delikatnie. - Dobry Wade.. -uśmiechnął się szeroko. Przewrócił oczami na komentarz Peter'a i zaczął gryźć przygotowane jedzenie przez Ojca. Peter czekał aż zje całą kromkę. Wade niechętnie zjadł z oporem kanapkę, ale gdy popijał herbatą lepiej mu to przechodziło przez przełyk. - No widzisz można można..

*Trudno było * napisał na kartce na której miał rysunki.

-Ale zjadłeś.. -przytulił go, a Wade wtulił się w niego i pocałował w szyję. Właśnie tego mu było brak. -Nie mogę wytrzymać bez ciebie, wszystko jest przeciwko mnie jak nie siedzę z tobą.. -mruknął cicho.

*A ja bez ciebie Petey! Przepraszam tak bardzo przepraszam, że przeze mnie nie możemy się spotykać *
Napisał i spuścił głowę.

-Nie przepraszaj.. -mruknął mu do ucha. -To nie twoja wina..

*Czuję, że moja*
Napisał, a przez jego ciało przeszły dreszcze.

-To tak nie czuj.. -popatrzył na kartkę i zaczął całować jego policzek. Wade uśmiechnął się i wtulił w Peter'a.
Siedzieli tak w ciszy wtuleni chwilę.
Deadpool bardzo cieszył się, że może tulić do siebie Pajączka.

*Jak ci minął dzień? *
Napisał jedną dłonią na kartce.

-Wiesz, że Steve i Tony będą sobie dziś wieczorem robić lody na wzajem! -wybuchł cichym śmiechem. -I Tony był już kiedyś w związku, ale nie chciał mi nawet zdradzić jak miał na imię ten mężczyzna i jak i tak się dowiem, będziemy mieć tematy na wieczory i popołudnia.. -mówił dalej z uśmiechem. -Mój dzień wyglądał tak przyszedł do wieży tata majstrował w pracowni coś więc go nie obudziłem zaciągnał mnie do tate i zjadłem z nimi przymuszone śniadanie, nawet Steve karmił Stark'a to było urocze, później zaczęli wojnę na wodę, przebraliśmy się wyszliśmy na dwór poszliśmy do parku na ćwiczenia oni oczywiście dalej kłótnie i przekomarzania, więc powiedziałem chodźmy na lody żeby się nie kłócili i zacząłem przy ludziach do Tony'ego mówić Tato, a do Steve'a tate no żeby ich rozróżnić, a oni się nie sprzeciwili! -mówił szybko, ale wyraźnie i rozbawiony. Wade bezgłośnie zaśmiał się.

*Czyli ty szpiegujesz ich to ja po szpieguje gołąbeczki na helicarrierze*

-Ciocie i wujka? -zachichotał. -To dobrze dobrze, masz zdrowieć szybko -musnął delikatnie jego usta. Wade odwzajemnił pocałunek Peter'a delikatnie go pogłębiając. Na co Pajączek zapletł ręce na szyi najemnika i pozwolił się całować przez mężczyznę. Chłopak wtulił w siebie Peter'a jeszcze bardziej i delikatnie go całował. Peter zerkał na Wade'a z uśmiechem kiedy go całował i mógł dalej kosztować pysznych jego ust. Po chwili odsunął się niechętnie od jego ust i uśmiechnął się delikatnie łapiąc powietrze. Peter również łapał oddech, ale dalej na jego ustach gościł uśmiech. Wade poparł jego nos z noskiem Pita. -Mmm brakowało mi tego, brakowało mi ciebie.. -szepnął.

*A mi ciebie*
Napisał i pocałował chłopaka w czułko.

-Będziesz grzecznie jadł i zdrowiał- Wade kiwnął głową na tak -Musiałem przyjść abyś jadł tak? - Przekrzywił głowę w bok nie dokońca rozumiejąc. -No, bo nie jadłeś, a jak przyszedłem to grzecznie zjadłeś miałem być tak jak jakaś antyblokada? -zachichotał.

*Może, po prostu ładnie się ciebie słucham *

-To rób tak żeby było dobrze, słuchaj ich jakbyś słuchał mnie.. -Kiwnął głową na tak i schował ją w zagłębieniu szyi Peter'a. - No już spokojnie.. -pogłaskał go po plecach. Wtulił się w niego i cieszył się każda chwilą spędzoną przy nim. -Mam nie całe 10 minut, podobno jak pan Stark spytał czy ja mogę cię odwiedzić pan Nick powiedział, że musisz odpoczywać i wizyty cię męczą..

*Nie męczą mnie po prostu stwierdził Fury, że mam na razie zakaz widywania się z tobą*
Napisał aby wyjaśnić sytuacje.

-Ale ze mną nie jest tak łatwo i tak będę chciał do ciebie przychodzić jak najczęściej!

*Dużo ryzykujesz Petey *

-Dla ciebie..

*Wiem i za to cię kocham, ale nie chce aby Fury się wkurzył na ciebie*
Zrobił minę smutnego psiaka.

-Ja ciebie kocham mocniej.. -mruknął. -Nie przejmuj się!

*Będę i ja bardziej cię kocham*

Napisał i pocałował go w usta, ale Pete chciał zaprzeczyć temu co ujrzał na kartce, ale poddał się jego pocałunkowi. Wade z wszystkimi uczuciami całował Peter'a jednak Pajączek również przyłożył się do namiętnego pocałunku i tulił go do siebie. Głaskał plecy swego pajączka i całował jego usta. Gdy brunet założył ręce na jego ramiona i delikatnie go głaskał. Niestety, ale musiał przerwać po chwili pocałunek gdyż zabrakło mu powietrza w płucach. Peter dmuchnął w oczka Wade'a i się uśmiechnął również nabierając powietrza w płuca. Na co Wade przymknął tylko powieki i uśmiechnął się szeroko.

-Zaraz będę musiał uciekać.. -szepnął smutny. Chłopak posmutniał, ale wtulił w siebie Peter'a. -Zostałbym dłużej, ale sam rozumiesz.. -przytulił się do twarzy chłopaka. Kiwnął głową, że bardzo dobrze rozumie i uśmiechnął się do niego oraz pocałował w polik. -Chciałbym cię nie wypuszczać Wade.. -lekko się uśmiechnął. Na co starszy chłopak o patulił go swoimi ramionami. - Kocham cię.. -powiedział Pete i cicho zamruczał. Wade chciałby powiedzieć to samo, ale nie miał jak więc tylko pocałował go w czółko. -Pisz do mnie jak najwięcej wysyłaj mi cokolwiek, dobrze? -popatrzył w jego oczy. Wade kiwnął ochoczo głową na tak i uśmiechnął się delikatnie. -Dziękuję.. -zaczął muskać ustami jego twarz.
Wade uśmiechnął się tylko, bo na to było go tylko stać.  -Będę dzisiaj przynajmniej spokojnie spał..

Przechylił głowę w bok chcąc wiedzieć dlaczego miał nie spać spokojnie.

-Bo się z tobą spotkałem! - Wade kiwnął głową i ponownie pocałował go w czułko. -Jesteś kochany..

Uśmiechnął się słodko i wystawił język, a Parker przekręcił oczkami i polizał jego język. Wade spojrzał w kamerę.

*Ile masz czasu? *
Napisał na kartce niechętnie wypuszczając Peter'a z ramion.

-Trzy minuty.. -westchnął. -Spokojnie pan Stark odciąga pana Nick'a od patrzenia na kamery..

*Słychać ich śmiech *

-Pewnie gadają o jakiś głupotach i gaciach w serduszka pana Stark'a..

*XD może 🤣 o boże chce zobaczyć te zdjęcia! *

-Nie mam Cap mi nie chciał wysłać..

*To tate będę musiał przekonać aby mi pokazał o tak ma wpaść do mnie po spotkaniu z Twoim tatusiem *

-Nudziły mnie ich kłótnie.. -nadął policzki i zmrużył oczy.

*Ale o coś muszą się kłócić przecież o byle co się nie kłócą! Tak samo jest z Wdową i Clintem! Muszę dowiedzieć się czegoś więcej o nich! *

-Nie byli cię dzisiaj jeszcze wkurzać? -wstał z nóg Wade'a powoli.

*No właśnie dziwne, że ich nie ma! *

-Może później przyjdą, dobra powoli będę się zbierał.. -uchwycił delikatnie twarz Wade'a i musnął jego wargi. Wade odwzajemnił pocałunek wkładając w niego wiele uczuć i tęsknoty. -Już tęsknię.. -westchnął smutny w jego usta. Wade również przez pocałunek przekazał, że tęskni. -Idę pisz do mnie dużo i uważaj na siebie..

Kiwnął głową i uśmiechnął się słabo do Peter'a.

-Pa Wade'iś.. -pocałował go w czółko i wyszedł powoli z pokoju.
Wade przekrzywił głowę w bok niczym kot i patrzył się jak Peter powoli wychodzi z pokoju. Który popatrzył na niego ostatni raz i zniknął za drzwiami. Deadpool'owi zrobiło się smutno, że pajączka już przy nim nie ma. Westchnął bezgłośnie i do pił herbatę. Pajączek wskoczył na sufit i po cichu zaczął iść do wyjścia. Natomiast Stark był załamany tym, że temat zszedł na jego gatki.

-To tyle co nie Fury? - zapytał Tony.

-Tak tyle możesz wracać, jeśli ty już nie masz żadnych pytań..

-Nie mam oczywiście, że nie mam - odparł -Miłego dnia Piracie - mrugał do niego i skierował się do wyjścia z gabinetu na co Nick pokiwał głową na boki.

-Wzajemnie miłego dnia Stark! - Tony ruszył spokojnie w stronę lotniska aby opuścić helicarrier i spotkać się w umówionym miejscu z Peter'em, który już czekał, schowany i smutny czekał na Tony'ego. Po chwili Stark był na lądowisku i wzleciał w górę aby po chwili lecieć w dół, a Peter ruszył za Ironmanem.

-I jak było młody?

-Krótko.. -westchnął. -A pan załatwił wszystko?

-Tak - odparł - Fury prędzej czy później dowie się o tym, że byłeś - stwierdził - ale nie martw się młody będę cię bronił!

-Nie musisz tato, przynajmniej mogłem dopilnować aby Wade spokojnie zjadł i mam nadzieję, że teraz będzie zażywał lekarstwa i dobrze jadł.. Eh mój biedak.. -powiedział Peter.

-Będzie z nim wszystko dobrze . Zobaczysz, że za niedługo będziecie razem znów siedzieć! - powiedział Tony.

-A przeszkadza ci to, że tak razem siedzimy?

-Oczywiście, że nie!

-To dobrze, mi też nie przeszkadza to jak spędzasz wolne chwilę z tate -zaśmiał się.

-Co?! Ugh Peter to, że spędzam czas z Steve'm to tylko dlatego, że tymczasowo mieszkamy pod jedynym dachem.

-No, ale tate dzisiaj chyba kolacje szykuje dla taty..

-Ugh... Zmieńmy temat i powiedz mi lepiej jak podoba ci się pokój?

-Jest mega nie ziemski! Myślałem, że w ogóle się zgubiłem, poza tym czemu tata go tak zrobił?

-A co nie chcesz mieć pokoju?

-W wieży? Czemu w wieży?

-Każdy Avengers ma pokój w wieży, a poza tym często bywasz u mnie więc postanowiliśmy z resztą dać ci kawałek miejsca tylko dla siebie.

-To jest od ciebie i tate? -spytał.

-Można powiedzieć, że Steve dobierał kolory i niektóre rzeczy.

-Uuu jednak tate będzie tate?

-Co nie rozumiem - odparł.

-No jak tata powie tak to będzie dobrze..

-Nadal nie rozumiem - stwierdził - to, że z Steve doszliśmy do porozumienia odnośnie pokoju nie znaczy czegoś więcej!

-Dlaczego nie?

-A dlaczego ma być jak ty mówisz?

-A nie wiem jakoś lepiej wyglądacie razem.. -powiedział.

-Będziesz teraz snuł teorię o mnie i Stevie?

-Hm, a co?

-A to że zbytnio nam się to nie podoba?

-Mogę zgadywać imię?

-Mówiłeś, że w to się już nie bawisz!

-Ale chcee..

-No dobra.

-Alfred?

-Nie - odparł i wyrównał lot.

-Hm Liam?

-Nie!

-Kevin?

-To nie to!

-Kaspian, Ky Ky.. Ken? -zaśmiał się i wylądował na dachu. Tony również się zaśmiał.

-Zgaduj dalej!

-Gustaw!

-Nie.

-Jim?

-Też nie to - odparł - lecimy do wieży - rzekł i ruszył w stronę swego domu.

-Dobrze.. -wziął rozbieg i zaczął się huśtać na sieciach. -Ricky?

-Nie - pokiwał głową na boki i leciał spokojnie.

-Sam?

-Nie.

-Damian?

-Nie.

-Nickolas? -zaczął się nie pochamowanie śmiać.

-No to tu już pojechałeś z grubej berty!! Nie to nie Nick!

-O Steven! - Tony nie odpowiedział na te imię. -No patrz tataaa Steven idzie ze sklepu huh dopiero?!

-Co gdzie? - spytał i zaczął szukać po ludziach na dole.

-Ha nie ma! Wiedziałem!

-Co?! - czuł się oszukany.

-Wiedziałem, że to Steve! Wiedziałem!

-To tylko imię!

-No i!? Wiedziałem, że to tate..

-Wcale nie! Ugh!

-Taaak, nie zaprzeczaj tatoo, poza tym mogę dzisiaj wieczorem zostać z wami w pracowniii?

-Ugh nikt ma nie wiedzieć młody - burknął - po co chcesz zostać w pracowni?

-Się wie tatusiu! Ten dzień jednak jest spoko.. -mruknął. -A tak posiedzieć z moimi tatusiami..

-A nie spędziliśmy dziś dużo czasu?

-A co jakieś plany tylko we dwóch?

-Nie mam żadnych planów oprócz siedzenia w pracowni i robienia stroju.

-No to tym bardziej z wami posiedzę!

-Ugh zadowolony z tego, że wyciągnąłeś ze mnie z kim kiedyś byłem?

-Ale ja to zgadłem już wcześniej, ale przy Cap się upierałeś, że to nie on!

-Ugh, bo nikt nie miał wiedzieć!

-Nikt się nie dowie no! Poza tym to legalne być narzeczonym z kobietą, a za jej plecami robić z byłym chłopakiem?

-Co nic nie robię z Steve'm! Byłem z nim kiedyś gdy jeszcze nie byłem z Pepper!

-A lody dzisiaj! -burknął.

-Jedliśmy zwyczajnie lody! - powiedział.

-No właśnie! Czemu wam głupoty w głowach od samego rana?

-Nie mamy głupoty to Steve odwala głupoty i zmieńmy temat.

-Jasne zaczyna się zwalanie na tate!

-Ugh nie odzywam się Peter - powiedział i wzbił się wyżej aby wylądować na balkonie gdzie Jarvis ściągnie z niego zbroję.

-Ale Tatusiuuu! -Peter wylądował na dachu Wieży i zjechał do balkonu. Gdy specjalny mechanizm zaczął ściągać z niego zbroję.

-Nie Pete!

-Ale Tatusiuuu! -kiedy widział, że zbroja już zeszła z ciała Tony'ego, Spidey spadł do jego ramion. Tony na szczęście złapał go.

-Uspokój się Peter.

-Jestem spokojny..

-Widać właśnie.

-No jestem spokojny..

-Dobrze nie będę komentować - odparł.

-Ciekawe jakie tate kupił te lody..

-Ja nie wiem?

-A będziecie podobno robić..

-Bez komentarza?

-Tatoo noo..

-Weź Peter pytaj się Steve'a! On umie gotować nie ja!

-Ale lodów się nie gotuje! -zaśmiał się dalej siedząc w jego ramionach.

-Serio? - spytał - Widzisz nie znam się na tym!

-To jak wzajemnie chcecie je robić? -zadarł nosek chcąc odpowiedzi.

-Ja nie robię lodów!

-Czyli tylko Steve'n będzie górował? -mruknął do samego siebie.

-Boże! - mruknął i zaczął ciągnąć go do środka.

-Gdzie!? -zmarszczył brwi.

-W du...- powstrzymał się od przekleństwa. - Zmień temat!

-Idziemy do tate?

-Steveeeeeee!!!!!!!! - krzyknął - Twoja pora niańczenia!

-Moje biedne uszy.. -jęknął Peter.
W kuchni dało się usłyszeć upuszczenie garczka i po chwili pojawienie się owego kapitana w pomieszczeniu gdzie był Tony i Peter.

-Co się stało?!

-Bierz go bo nie mam siły - odparł ciągnąc Piter'a.

-Zawracasz mi głowę kiedy gotuje obiad, poza tym gdzie byliście! Nic nie mówiliście, że gdzieś idziecie! -powiedział Cap, a Peter chciał się zacząć wycofywać na balkon. Tony jednak go złapał i nie dał mu uciec.

-Mówiłem, że muszę pogadać z Fury'm o projekcie - rzekł - i młody chce uciec przed obiadem!

-Obydwoje zjecie obiad! Przecież robię dobre jedzenie! To Tony zawsze wszystko przypala, do kuchni, ale już! -powiedział do dwójki donośnym głosem.

-Niestety, ale masz rację - powiedział i zaciągnął Piter'a do kuchni.

-Pomocyyy Jarvisss! Tatusiowie chcą mi jedzenie pakować, a ja nie chce!! Ja chce żyć! -Kapitan wrócił do kuchni spokojnie i dalej pilnował jedzenia. Tony się śmiał i zmusił Piter'a do siedzenia na krześle, a sam zaczął się wymykać. -Tateee, bo tata uciekaaa! -powiedział Peter wkurzony na obydwóch.

-Tony siadaj zaraz nakładam. Nie rób obciachu.. - Tony westchnął i wrócił niechętnie do wysepki i usiadł przy Peterze.

-Poczekaj tylko młody - powiedział cicho

-Na co? -uniósł brew i spytał cicho. -Na wieczór, ty i Cap sami?

-Prędzej się pozabijamy, a poza tym Kapitan idzie z kolegą gdzieś, a ja do pracowni.

-Bucky nie ma dzisiaj czasu, będę zapewne siedział w salonie i oglądał jakieś seriale.. -powiedział Rogers i podał im talerze z pieczonymi ziemniaczkami, mięskiem i surówką. -Smacznego.

-Co wystawił cię? - spytał i spojrzał na jedzenie - Dzięki choć twierdze, że nadal nie jestem głodny.

-Nie wystawił, od kilku dni miał po prostu zaplanowany wypad z jakąś nowo poznaną koleżanką i w sumie nie chciałem mu przeszkadzać.. -powiedział kiedy dosiadł się do nich i podając każdemu widelce. -Wiem, że jesteś głodny, ale tylko udajesz.

-Nie udaje - odparł - jeden posiłek dziennie wystarcza - stwierdził i wziął od niego widelec.

-Oo ja też tak twierdzę, nawet czasami w ogóle się zastanawiam czy nie jeść cały dzień.. -powiedział cicho Peter.

-Ty młody masz jeść ponieważ twój organizm tego potrzebuje! - powiedział poważnie Tony- I spróbuj tylko się głodzić, a będziesz codziennie tu jeść póki jest Rogers!

-Mhm póki jeszcze jestem.. -westchnął Steve, ale dalej jadł powoli.

-Uhum nie jeden raz tak robiłem.. -powiedział Pajączek.

-To nie będziesz nie ma głodzenia się bo powinieneś jeść! - rzekł i pogroził mu palcem.

-Ty też Tony powinieneś jeść i ćwiczyć.. -powiedział Cap.

-Ale mi głodzenie odpowiada, nikomu przynajmniej nie zawadzam..

-Peter nikomu nie zawadzasz! Wszyscy się o ciebie martwią i troszczą jak tylko mogą! Ja to co innego Rogers!

-Słyszę to milion razy w ciągu dnia.. -powiedział Peter. Zaś Kapitan Ameryka wstał od stołu, wziął stołek i usiadł przy blacie kuchennym i tam w ciszy jadł obiad.

-Nie będę ci tym truć, zjedz i będziesz miał spokój - powiedział Tony i zaczął powoli jeść swoją porcje. W kuchni zapadła cisza tak absolutna, że głupie widelce obijane o talerz było tylko słuchać. Stark zjadł większość pieczonych ziemniaczków i mięso. Surówki nawet nie tknął. Pete jadł wszystko po trochu i jak najwolniej. Czuł się winny kolejnej wywołanej kłótni. W między czasie gdy Peter i Tony jeszcze jedli Steve skończył umył talerz i po sprzątał za sobą rzeczy, nastawił wodę na ciepły napój i poszedł do salonu. Tony wiedząc, że nie zje więcej odłożył talerz przy zlewie. - Jedz Peter - pogłaskał go po głowie i ruszył do windy.

3541 słów!

Co się wydarzy?
Czy skończy się to źle?
Czy będą lody (˵ ͡° ͜ʖ ͡°˵) ?