Stark nie skomentował tego tylko schował twarz w dłoniach.

-Tatusiowie jaki chcecie smak lodów? Pójdę nam kupić.. -zachichotał Peter kiedy byli nie daleko większego skupiska ludzi, ale Steve się nie odezwał.

-Ja płace i nie ugh - nie skomentował tego jak ich nazwał. Rogers wyciągnął pieniądze z portfela.

-Macie kupcie, a ja pójdę zająć nam stolik w cieniu i odosobnieniu od ludzi.

-Ugh niech ci będzie - powiedział Tony i wziął od niego pieniądze. -Jaki chcesz smak?

-Ja taki jak zawsze.. -powiedział Steve.

-To ja pójdę z tobą tato.. -powiedział Peter dalej mając ubaw.

-Czyli truskawka? - spytał aby się upewnić, bo Pepper nie lubiła tego owocu. -Nie jestem ugh serio Peter?

-Tak truskawkowe.. -mruknął i odszedł od nich aby zająć stolik w cieniu.

-Tak tatooo?

-Ugh chodź młody już po te lody - powiedział Stark.

-Yeeey, powiedzmy że to najlepszy dzień ever, szkoda tylko, że Wade'a nie ma z nami.. -mruknął cicho.

-Jak wyzdrowieje na pewno będziesz z nim chodzić po parku - rzekł.

-Bardzo bym chciał! -powiedział zadowolony.

-Fury go wiecznie na uwięzi nie będzie trzymać!

-No może nie.. -uśmiechnął się lekko.

-No właśnie - potargał mu włosy.

-Nuuu układałem je długo..

-Serio? Dziś ci każdy tarmosił włosy!

-Taaaak aż za dużo razy...

-No właśnie!

-No to chodźmy kupić te lody..

-Tak chodźmy - rzekł i ruszył w stronę budki. Stanęli po chwili przed budką z lodami.

-Dzień dobryy.. -powiedział Peter do znajomego z tej budki.

-Witaj Peter - przywitał się - dzień dobry panu co mogę podać?

-Poprosimy trzy lody, jeden truskawkowy, drugi czekoladowy a trzeci.. -popatrzył na Tony'ego z uśmiechem.

-Również czekoladowy - odparł Tony.

-Oczywiście to będzie 16 zł - Tony dał pieniądze sprzedawcy, który wziął i oddał resztę. Poczekali chwilę na lody, a Pete zaczął szukać Steve'a. -Proszę - powiedział sprzedawca i dał najpierw czekoladowego.

-Dziękuję -uśmiechnął się szeroko. Po chwili dał truskawkowego, który dał Tony'emu i drugiego czekoladowego.

-Dzięki - powiedział Tony. Gdy Petey uśmiechnął się i prowadził mężczyznę do Rogers'a, a on szedł za Peter'em.

-Jużż jesteśmy tatee.. -powiedział zadowolony Peter i usiadł na krześle.
Było tylko jedno krzesło, a wokół wszystko było zajęte. -Tata musi usiąść na kolanach tatee.. -uśmiechnął się chytrze i lizał swój lód.

-Wolę usiąść na stole - odparł - bądź na Ziemi - rzekł - twój lód - podał Steve'owi jego loda włoskiego.

-Na stole nie wolno tato. Ale kolana tate są wolne.. -uśmiechnął się chłopak, a Cap wziął swój lód i pociągnął Stark'a na swoje nogi.

-Steve - mruknął Tony.

-Siedź cicho nikt nie widzi i tak i jedz tego loda.. -zaczął głaskać go po udzie.
Tony mruknął tylko i jadł swego loda, jedli w ciszy lody, a Pete miał okropnego banana na twarzy z zadowolenia. Gdy Stark był zażenowany sytuacją, ale nie przeszkadzała mu bliskość blondynka.

-To będziecie robić później wzajemnie te lody?

-Nieeeeee!!!

-Czemu nie? Jeśli ma wam to pomóc to chyba lepiej aby zrobić.. -powiedział Pete, a Steve zaczął się krztusić. Natomiast Tony się kompletnie załamał.

-Naprawdę Peter?

-Tak mówię to całkiem serio.

-Nie komentuje...

-Czyli będzie?

-Nic nie będzie - odparł.

-Nic? -spytał zachrypniętym głosem Steve. Spojrzał na niego i spiorunował go wzrokiem.

-Cicho bądź!

-Jak siedzę cicho jest problem jak coś powiem i tak jest problem.. -mruknął Rogers i poprawił sobie Tony'ego na kolanach. Stark tylko mruknął na słowa Steve'a i również usiadł sobie wygodniej na jego nogach. -Coś jeszcze masz do wy marudzenia? -spytał Cap.

-Nie - odparł.

-Panie Stark.. -powiedział Pete. -Znaczy tatoo!

-Co chcesz Peter??

-To jak miał na imię ten chłopak o którym rozmawialiśmy wcześniej?

-Nie ważne.

-Dlaczego nie ważne, tataaa powiedz..

-Nie potrzebna ci ta wiedza.

-Bardzo potrzebnaaa!

-A ja jednak nie chce tego powiedzieć - rzekł i wtulił się delikatnie w Steve'a.

-Czemuu tatoo powiedz mi proszę!

-Nie Peter - odpowiedział.

-Dlaczego mi się chcesz powiedzieć? To jakiś bandzior?

-Nie - odparł.

-Więc czemu nie?

-Bo nie jest ci ta informacja potrzebna - powiedział i jadł loda.

-Jeeest.. -mruknął.

-Czemu mu nie chcesz powiedzieć? To tylko imię..

-Bo nie Steve - odrzekł.

-Steve? Tak miał na imię?

-Nie Pete - mruknął- nie powiem ci imienia!

-Dlaczegoo?

-Zmień taśmę proszę!

-Nie ja chce się dowiedzieć!

-Nie dowiesz się! - odpowiedział -Steve pomóż mi no!

-Ja nic nie wiem.. -Rogers wzruszył ramionami.

-Tataaa..

-Peter nie i koniec kropka!

-Ale chciałbym znaleźć tego pana i wypytać go dlaczego z tatą już nie jest.. -mruknął.

-Ugh zmienimy temat Pete.

-A dlaczego tego nie skończymy? -mruknął.

-Bo nie.

-Ehh.. -westchnął Pete.

-Tyle?

-Czemu mu nie powiesz, też jestem ciekawy twojej odpowiedzi! - stwierdził Steve i przeczochrał włosy Peter'a.

-Ugh jak taki mądry jesteś to sam powiedz.

-Ale ja nic nie wiem.. -czekał na nich aż skończą jeść.

-Oczywiście - burknął.

-No tak powiedz mu, bo jest smutny..

-Steve nie powiem.

-To tylko imię panie Stark jest 7 miliardów osób, a prawdopodobieństwo, że to ten mężczyzna przypada niewielkie.

-Bardzo - mruknął i popatrzył na Steve'a, który wzruszył ramionami.

-Wy nie umiecie jeść?

-Co? - zapytał Tony. Steve oblizał kciuk i potarł kąciki ust Tony'ego, a później Peter'a.

-Jak dzieci..

-Ugh sam jesteś dziecko - rzekł i spuścił wzrok Tony.

-Ja się nie upaprałem!

-Nie upaprałem się Stevie!

-Tak upaprałeś Tony!

-Nie!

-Tuuu.. -dotknął palcem jego policzek.

-Wcale nie - mruknął.

-Nie umie jeść dziecko.. -poklepał go po udzie i się zaśmiał.

-Sam jesteś dziecko - i zerknął na jego dłoń, która trzymała jego udo

-No ja nie jestem brudny.. -mruknął.

-Taaaa.

-No gdzie jestem? -popatrzył na niego.
Peter cały czas im się przyglądał.

-Na razie nie jesteś - burknął.

-No właśnie. Idziemy już? Dzieci po jedzone? -uniósł brew.

-Tak możemy iść - rzekł - i nie jestem dzieckiem staruszku!

-Ja bym uważał na słowa jakie i do kogo kierujesz Tony.. -szepnął mu do ucha, a przez Tony'ego szyję przeszły dreszcze.

-Ugh przepraszam - szepnął.

-No właśnie..

-Idziemy dalej?

-Chodźmy nie miziajcie się już tyle.. -powiedział Peter wstając.

-Nie miziamy!

-A kto powiedział, że miziamy? -postawił Tony'ego przed sobą i wstał z krzesła. -Ja nawet bym go nie tknął, a co dopiero miział.. -zaśmiał się cicho Rogers, a Tony zaśmiał się z nim.

-Dobra po prostu chodźcie.. -Pete pokiwał głową na boki.

-A może i bym tknął.. -szepnął do ucha Stark'a i wzruszył ramionami i poszedł za Pajączkiem.

-Sam się tyknij - odpowiedział cicho na co Steve tego nie skomentował tylko się szeroko uśmiechnął. Tony oczywiście ruszył za obydwoma bohaterami.

-To co teraz robimy? -spytał Peter odchodząc od skupiska ludzi.

-Nie wiem Rogers tworzył trening dzisiejszy.

-Wpadam w krzaki obrobię miliardera i wracam na dalszy trening -powiedział Steve.

-Co? - Peter stanął i zmarszczył brwi nie rozumiejąc. Natomiast Tony rozumiejąc zaczął się śmiać.

-C-ciekawe skąd weźmiesz m-miliardera - powiedział przez śmiech.

-A tu mam.. -złapał Stark'a i wpadł razem z nim w krzaki. Stark się śmiał choć wpadł w krzaki co bolało trochę jednak Steve usiadł na ciemno włosym i zaczął go łaskotać. -Taki staruch gdzie masz kuźwa tego staruszka no no co!? - Tony zaczął się dusić ze śmiechu próbują uwolnić się spod ciężaru Steve'a. -Gdzie uciekasz?! Nie ma nie maa! -łaskotał go dalej.

-Ddaj... Ooooddech!!! - powiedział ledwo przez śmiech.

-Nieee..-siedział na nim, ale dał mu chwilę oddechu. Miliarder zaczął ciężko oddychać i patrzył się na siedzącego na niego mężczyznę i był trochę czerwony na twarzy.

-Biedna trawa przez was cierpi.. -powiedział Peter opierając się o drzewo. Tony nic nie odpowiedział mu po prostu łapał ciężko oddech.

-Dobra wstawaj Stark.. -Steve zawisł nad Iron man'em i podał mu rękę aby pomóc mu wstać, który przyjął pomocną dłoń od Steve'a i wstał na równe nogi. -Nie będziemy niszczyć traw zniszczymy pracownie Tony'ego..

-Spróbuj tylko zniszczyć mi coś w pracowni to będziesz to odkupywać- stwierdził.

-Ty zniszczysz, bo jesteś jakiś dziś nie wyhukany..

-Nie mam zamiaru niszczyć swych rzeczy!

-Lubisz czekoladę, lody, truskawki to będziesz miał dzisiaj zgotowane piekło..

-Dlaczego?

-Haha chodźmy dalej biegać..

-Ugh głupek! - powiedział i ruszył do przodu.

-Too panie Stark na pewno nie jesteście razem? -Parker szedł obok Tony'ego i zerkał na nich.

-Nie jesteśmy - powiedział i przetarł oczy dłonią.

-A byliście? -dalej zadawał pytania.

-Co to za pytania? - zapytał się Peter'a.

-Normalne, byliście razem?

-Dlaczego ja mam na to odpowiadać?

-Bo chce żeby pan mówił o takich rzeczach.

-A nie możesz pytać się kogoś innego ? Nie chce odpowiadać na takie pytania.

-Proszę, pan i tak mi nie chce odpowiadać na szczegółowe pytania, na przykład imię, po nocach nie będę spał, a teraz chce wiedzieć czy był pan kiedyś ze Steve'm..

-Pytaj się Steve'a jeśli masz taką teorię spiskową! - powiedział.

-Tatooooooo powiedz mi! -Peter zaczął marudzić.

-Pytaj się drugiego tatusia!

-Pytam ciebie!

-Nie odpowiem ci na to pytanie Pete!

-Bo to prawda?!

-Niby jaka prawda?

-Że ty i Steve kiedyś byliście razem..

-Skąd niby ci to do głowy przyszło?

-Bo pytam normalnie, a pan struga niewiniątko..

-Po prostu nie chce opowiadać na pytania!

-Co jest trudnego w odpowiedzeniu, imienia i powiedzenia tak lub nie?

-Bo nie chce odpowiadać na pytania?

-Tatooo.. -burknął.

-Steve powiedz coś mu!

-Czekolada, lody, truskawki, pracowania, co? -Steve popatrzył na nich wyrwany z kontekstu własnych myśli.

-O czym ty chłopie myślisz! Powiedz coś Peter'owi, bo nie mam ochoty mu odpowiadać na jego pytania.

-O wieczorze i o tym co powinienem kupić i..Peter nie zadawaj pytań Tony'emu, może być po twojemu, czy nie wiem, ale nie dokuczaj mu zbędnymi pytaniami.. -powiedział Rogers, a Pete tylko głośno się roześmiał.

-Z czego tym razem się śmiejesz Peter? - zapytał.

-Już wszystko wiem! -machnął ręką Peter przez śmiech.

-To dobrze w takim razie bieg do wieży - powiedział Steve.

-Eeeeee - Tony nie wiedział co odpowiedzieć, więc po prostu zaczął biec do wieży.

-Imię to Steve, czy był pan kiedyś ze Steve'm tak?!-Peter dostał ataku śmiechu i ledwo co biegł za Stark'iem.

-Ughhh nie odzywam się na ten temat! - odparł biegnąc Tony.

-To PRAWDA! Sam Cap potwierdza!

-Co, kiedy, jak?!

-Przecież powiedział, nie słyszał pan?

-Ugh nie! - odparł.

-I dobrze.. -Anthony już się nie odzywał po prostu biegł do wieży -No to powie pan prawdę?

-Jaką prawdę?

-Z tym chłopakiem z dawna..

-Niczego nie potwierdzę!

-Dlaczego? -Peter spojrzał na Tony'ego.

-Bo tak, a chcesz spotkać się z Wade'm?

-Tak chce się z nim spotkać, a co to ma do mojego pytania?

-Jeśli nie przestaniesz się wypytywać to nie załatwię ci przepustki do Wade'a.

-Ale ja tam wejdę sam po tajniaku chociaż na chwilę, więc nie muszę dostawać żadnej przepustki, i nie przestanę się wypytywać.

-Ugh daj mi w końcu młody spokój z pytaniami dobrze? Odpowiem ci gdy będę chciał!

-Czyli jutro po tych lodach z Cap pan się zastanowi tak?

-Co?! - Tony się złamał- Nie! Peter przestań!

-To nie będzie lodów na spokój?

-Zabiję kuźwa Deadpoola - burknął.

-Będę go bronił przed panem.. -uśmiechnął się Peter. -Więc go pan nie tknie!

-Zobaczymy!

-To jakie jest to imię? -zachichotał.

-Peter! - burknął.

-Oo bardzo oryginalne.. -zaśmiał się.

-Nie odzywam się do ciebie!

-Tato, ale dlaczego..-spojrzał na niego smutny, ale Tony jednak nic nie odpowiedział. -Tate bo tata się na mnie obraził.. -powiedział do Steve'a kiedy stali już przy wieży.

-A mówiłem nie męcz go pytaniami. Możecie się rozejść.. -powiedział Cap.
Tony tylko kiwnął głową i wszedł do wieży.

-Za godzinę idę na Helicarrier jeśli chcesz to porób coś z Tatusiem.

-Już idęęę tatusiuu.. -powiedział Peter za Stark'iem. Steve jeszcze poszedł na małe zakupy więc nie wszedł z nimi do wieży. Tony wszedł do windy, a Peter wszedł do windy za Tony'm.

-To co będziemy porabiać tatusiu?

-Pomożesz mi urwisie jeden.

-Ale ja jestem grzeczny..

-Oczywiście - prychnął.

-No, a nie?

-Jakoś nie zauważyłem - mruknął - strój powinien Ci już wyschnąć - odparł.

-To dobrze, ale nie chce już wody, nie pozbędę się tego stroju później..

-Ja też nie chce wody - stwierdził.

-Więc..?

-Nie będzie wody.

-Nie o to mi chodzi.

-Nie powiem.

-Ale to jest taka wielka tajemnica?

-Nikt nie wie o tym, więc to jest tajemnica.

-A pani Pepper wie?

-Nie.

-Ale..to tylko imię.. -szepnął.

-Wiem, że imię Peter.

-Jest dużo takich imion na pewno..

-Nie sądzę.

-To mi nie powie pan?

-Nie powiem - odrzekł.

-A jak będę zgadywał i zgadnę to mi pan powie?

-Możemy się w to pobawić.

-Nie powie mi pan -prychnął widząc jego minę.

-Może?

-Pff to się nie bawię i będę smutny..

-Dobra powiem ci jak zgadniesz - rzekł.

-Ja już się nie bawię..

-Okej - odparł z uśmiechem na co Peter ciężko westchnął i spuścił głowę w dół. -Ugh nie bądź smutny Peter, ale nie powiem ci.

-Mhm nie musi pan rozumiem.

-Mam nadzieję - pogłaskał go po głowie - idź się przebierz.

-Dobrze.. -westchnął.

-Wiesz gdzie WC to idziesz prosto i skręcasz przy czarnych drzwiach na końcu powinny być niebiesko czerwone drzwi tam masz swój strój.

-Rozumiem i gdzie mam przyjść? -popatrzył na Iron Mana.

-Do pracowni - odpowiedział, a drzwi windy się otworzyły. -Będę na ciebie czekać- odrzekł i wyszedł. Musiał zadzwonić do Fury'ego, a z pewnością pokój do którego posłał młodego chwilę go zajmie. Peter powoli poszedł do łazienki gdzie kazał mu Tony. Stark z delikatną obawą wziął telefon i wykręcił odpowiedni numer.
Fury odebrał za drugim sygnałem bo szukał telefonu wśród sterty papierów na jego biurku.

-Tak słucham?

-Cześć Fury - przywitał się Stark.

-Oo Stark witaj witaj, jak tam po porannej sesji? Myślałem, że macie czymś, a raczej kimś innym się zająć.

-Ugh nie przypominaj mi o tym! Ugh - powiedział - Młody chce się widzieć z Wade'm, a skoro i tak mam do ciebie wpaść więc - zaczął mówić.

-Wiesz, że nie po to ci kazałem pilnować trochę Peter'a aby teraz się spotykali, mówiłem ci w jakim stanie jest Wade, jak na razie nie zanosi się na polepszenie. Wytrzymają kilka dni bez siebie, mogą pisać nawet 24 na dobę!

-Młody wie o tym jakim jest stanie Wade - rzekł - sam powiedział, że jeśli nie dostanie pozwolenia to i tak się włamanie do niego.

-Lepiej niech nie próbuje. Jeśli już wie to niech wie, ale z Wade'm się nie spotka. Jak mu się polepszy to porozmawiamy.

-Nawet na chwilkę? - spytał Tony- Chłopie on mi nie da spokoju! Cały dzień już mi truje!

-To go czymś zajmij daj mu coś do roboty i powiedz że ma być cicho, zero pytań i zbędnych pogaduszek. Dyscyplina musi być.. -powiedział Fury.

-Jak Steve wrócić to mu go podrzucę - stwierdził.

-A jeśli chodzi o to zdjęcie to ja nawet pytał nie będę co to za sesje robicie w wieży Stark.. -prychnął. -Coś jeszcze mnie chciałeś wypytać?

-Nie robię sesji ten staruch mi zdjęcia porobił! I za godzinę będę na helicarrierze.

-Dobrze będę w swoim gabinecie albo w pokoju Wade'a, bo się wybieram na chwilę do niego.. -powiedział Nick.

-Rozumiem jak coś to będę dzwonić- powiedział i rozłączył się.Peter trafił do pokoju gdzie miał ciuchy, ale i pokój był specjalnie zrobiony pod gust pajączka i miał wiele udogodnień. Między czasie Fury schował telefon i poszedł do syna. Peter myślał, że źle trafił do pomieszczenia, ale wszedł i zaczął się rozglądać dookoła po pokoju. Pokój był typowo w jego kolorach stroju. Gdzieś nigdzie była sieć narysowana. Był nawet hamak i drążek. Duże łóżko stało po lewej stronie przy ścianie. Oczywiście na nim leżał strój Petera. Na całej jednej ścianie była szyba z której był piękny widok na miasto. Na przeciwko łóżka był duży telewizor z Xboksem oraz pośrodku włochatego dywanu mały stoliczek przy którym były dwie pufy.
Przy wejściu było duże biurko z nowoczesnym wyposażeniem, a oczywiście na tej ścianie rozrysowana była sieć. Pokój był przyjemny i prze strony. Pajączek wziął nie pewny strój i zaczął się przebierać dalej nie mogąc nacieszyć oczów. Później wyszedł spokojnie z pomieszczenia i poszedł do pracowni Stark'a dalej w duchu skacząc jak małe dziecko. Fury postanowił, że sprawdzi co u syna i przyniesie mu coś do jedzenia i do picia. Miał jednak słabe nadzieję, że dziś coś zje, ale się nie poddał. Wade siedział i nadal rysował u siebie. Nie wiedział co ze sobą zrobić, nie ruszył się z fotela i szkicował wszystko i nic, nie wiedząc co ze sobą począć. Po kilku minutach Nick znalazł się pod pokojem syna i wszedł powoli nie wiedząc czy Wadę śpi czy już nie.

-Dzień dobry.. - Deadpool podniósł głowę z biurka i spojrzał na ojca, ale szybko wrócił do leżenia głową na biurku.  -Co się stało? Przyniosłem ci jedzenie i letnią herbatę.

Wzruszył ramionami tylko i wrócił do malowania demona na kartce.

-Musisz coś zjeść..

Wade nie ruszył się w ogóle po prostu dalej szkicował.

-Wade. Słyszysz, zostaw na razie rysowanie zjedz trochę.

Pokiwał sprzecznie głową. Widać po nim było mocne osłabienie i, że słabo wręcz się rusza.

-Nie jadłeś długo proszę cię chociaż trochę..

Pokiwał głową na boki i nadal bazgrał na kartce.

-Jesteś słaby Wade musisz trochę zjeść aby uzbierać siły.

Przesunął kartkę na bok i wysunął czystą kartkę.
*nie mam ochoty *

-No właśnie nie masz ochoty, bo nie masz już siły wczoraj ci odpuściłem i wypiłeś tylko kakao, ale dziś musisz coś zjeść, nie jedząc tak szybko nie wyzdrowiejesz!

Wade westchnął tylko i zamknął oczy nie mając ochoty jeść.

-Zrób to przynajmniej dla Peter'a jak nie chcesz dla mnie..

Kiwnął już tak samo głową jak wcześniej.

-Nie chcesz się z nim spotykać? Skończyliście? -spojrzał na niego ciekawy i przekrzywił głowę w bok. -Jak chcesz to twoje życie, nie będę się wtrącał między wami, po prostu masz to zjeść chociaż trochę.. -wzruszył ramionami.

*Co skończyliśmy? Chce się spotkać, ale nie mogę przecież. Naprawdę nie mam ochoty jeść *

-Myślałem, że skończyliście ze sobą. Bo się nie spotkacie dopóki nie wyzdrowiejesz, musisz zjeść bo ani siły nie będziesz miał ani dalej nie będziesz zdrowy, możesz dalej przedłużać swoje wakacje.

*Nie chce skończyć z Petey'em! Ughh muszę jeść? Nie dam rady nic przełknąć i nie chce*

-Musisz chociaż trochę, masz herbatę nie jest gorąca, więc nie oparzy cię, a pozwoli ci przełknąć kanapkę..

*Nie mam ochoty na jedzenie, nie potrzebuje*

-Potrzebujesz..

*Eghhhh mogę później? *

-Ile później..za niedługo przyleci Tony aby ze mną coś omówić nie będę mógł cię pilnować z jedzeniem.

*Nie wiem, ale później *

-Ale masz zjeść ja to sprawdzę.

*Trochę? *

-Co trochę? -popatrzył na kartkę, a później na Wade'a.

*Trochę zjeść? *

-Masz cokolwiek zjeść, może być trochę.

Kiwnął głową, że rozumie i wrócił do leżenia na biurku. Nick westchnął i poklepał syna po plecach. Wade był zmęczony, ale nie chciał spać na pewno nie miał ochoty spędzić tak dnia.

-To rysuj dalej czy coś..

*Co pan Stark chce od ciebie? *
Napisał.

-Sprawy na temat nowego projektu. Naprawdę nic co musiało, by zaprzątać ci głowę.

*Rozumiem, a kiedy ma przyjść doktorek? *

-Za dokładnie.. -popatrzył na telefon. -Dwadzieścia minut!

*Yhym *

-A spodziewasz się kogoś? -kiwnął sprzecznie głową-To dobrze - chłopak spojrzał na niego z niezrozumieniem.
-Masz areszt nikogo nie możesz się spodziewać! - spuścił głowę i położył ją na biurku. - Słyszałem, że Peter chciał cię dziś odwiedzić powiedziałem Tony'emu żeby sobie odpuścił.

Wade westchnął i podniósł się z fotela, trochę słabo mu szło proste iście w przód, ale doszedł do łóżka i padł na nie plackiem.

-Wyzdrowiej to się spotkacie..

Deadpool nie słuchał ojca. Nie chciał problemów, ale nie chciał być zamknięty na wszystkich.

-Dobra idę, bo widzę że z rozmów pisanych nic..

Chłopak wtulił się w kocyk i przymknął oczy.

-Bądź przygotowany na te badania..

Kiwnął głową na tak, że rozumie i zbytnio nie miał też ochoty na badania kontrolne. Nick wyszedł z westchnięciem. Nie mówił mu, że dziś odmówił Wade'owi agentów i będzie miał czas dla siebie. Syn Fury'ego leżał teraz bezczynnie nawet nie wziął telefonu ze sobą aby popisać z Peter'em, a już nie miał siły, by wstać i po niego pójść. Minuty dłużyły się nie miłosiernie długo. Gdy Nick przyszedł do gabinetu i układał papiery nad projektem z którym miał rozmawiać z Stark'iem. Wade czekał aż doktorek przyjdzie i będzie miał z głowy przegląd. Lecz sadził, że jednak coś jest na rzeczy gdyż nadal go boli przełyk i struny głosowe.W końcu lekarz przyszedł do Wilsona i najpierw zapukał do drzwi.

-Wade?

Nie miał jak odpowiedzieć, a siły zbytnio nie miał aby wstać.
Doktor i tak wszedł do pokoju Wade'a.

-Śpisz? -spytał cicho lekarz widząc chłopaka jak leży na łóżku.

Podniósł głowę i spojrzał na doktora kiwając głową na nie.

-O to dobrze..

Podniósł się ledwo do siadu i patrzył na doktora.

-Jak się dziś czujesz?

Wzruszył ramionami tylko.

-Nie dasz rady nadal mówić?

Potwierdził zgodnie z prawdą.

-Otwórz buzie.. -polecił lekarz.

Otworzył swój changar szeroko, a lekarz najpierw spojrzał mu do gardła latarką i wyciągnął z kieszeni lekarstwo do psikania i psytryknął kilka razy lekarstwem do gardła najemnika. Nie było to dość pyszne, ale trochę łagodziło ból.
-Coś jadłeś?

Skrzywił się delikatnie z ohydnego smaku psikacza i pokiwał sprzecznie głową.

-Jak nie będziesz jadł to jak ty chcesz wyzdrowieć? A lekarstw to na pewno nie piłeś co?

Wade patrzył się na wszystko i nic, ale nie na doktora.

-Tak myślałem, Wade gdybyś pił to co ci dałem to dzisiaj byś powoli zaczął mówić.. -pokręcił głową doktor.

Spuścił głowę w dół.

-Nie krzyczę na ciebie tylko chce ci pomóc, wiem że tu nie chcesz siedzieć.

Nadal patrzył się w ziemię nie wiedząc co zrobić.

-W ogóle jak tam u ciebie? -uśmiechnął się i popatrzył na niego.

Wade sięgnął po zeszyt, który był niedaleko.
*Nic *
Napisał i pokazał doktorowi.

-Nudzisz się bardzo?

Kiwnął głową na tak i spojrzał w zeszyt.

-No nie dziwie się chłopaku.. -zaśmiał się.

*Długo nie będę mówić ? *

-Mówiłem ci gdybyś zażywał te lekarstwa, które ja ci dawałem to byś powoli już mówił..

*A tak to to nie będę? *

-Będziesz, ale samo jak ma zejść? Ciężko będzie!

*Przepraszam *

-Nie przepraszaj, spokojnie..

3521 słów

Co się wydarzy?
Czy Wade będzie miał gości?
O czym mają do porozmawiania Fury i Stark?