„Masz pięć minut na wypad z naszego domu, albo sam ci w tym pomogę, Clifford" usłyszałem tylko, a zaraz po tym charakterystyczne trzaśnięcie drzwiami. Wreszcie wyszli. Spojrzałem smutno na mojego prawie-chłopaka, a on pokiwał głową i wstał z łóżka. Złapałem jego dłoń i zapytałem, gdzie idzie, ale on nie odpowiedział i ruszył do drzwi.