- Szybko uporałam się z tym bałaganem. - westchnęła z ulgą rozglądając się po pokoju - No. To teraz pozostało ukraść ile się da Dawek i zwiać.

Było to proste jak  miecz vampira. I to z dwóch powodów. Po pierwsze,Dawki miała w swoim pokoju bo Dupek - Vampir  nie lubi patrzeć jak je sobie wstrzykiwała. A po drugie to jak jest się złożonym z samego cienia to łatwo zniknąć pozostawiając nie zauważalnym.

Błyskawicznie przedostała się do swojego pokoju, wzięła wszystkie pudełka Dawek ( Zapas na trzy lata), już miała znikać gdy zatrzymała się przy zdjęciu jej i starszego brata. Przez chwilę zastanawiała się czy je wziąć, jednak uczucia przeważyły. Szybko zgarnęła fotografie i jeszcze swojego pluszowego misia. I już jej nie było.

- Gdzie by tu iść? - zastanawiała się idąc przez zatłoczony Londyn -  Jest już noc więc, może.... a co tam! Nie będę się ograniczać! Pójdę się nachlać.

Weszła do pierwszego lepszego pabu i  podeszła do baru.

- Hej - zagadała do barmana - mógłbyś mi zrobić specjalnego drinka? - oparła głowę ręką.

- A zostawisz mi numer telefonu? - złapał się na przynętę.

Uśmiechnęła się zalotnie.

-Drink za numer telefonu? Czemu by nie.

-To jaki ma być?

- Wymieszaj wódkę z mlekiem, piwem i sokiem pomarańczowym

-Faktycznie dziwny - uśmiechnął się , ale szybko go przygotował i postawił przednią.

- Daj jeszcze dwie butelki wódki.

- Kiepski dzień? Może na zapleczu poprawić humor? - uśmiechnął się flirciarsko .

-Dzięki za chęci - odwzajemniła uśmiech - ale wole towarzystwo wódki. - odeszła z alkoholem.

Usiadła gdzieś w kącie i wpatrywała się w transmisję z koncertu Sex Pistols. Mimo swojej powierzchownej gburowatości do Racha, cieszyła się, że  w tak krótkim czasie on i jego  bracia osiągnęli taki sukces w muzyce. Pamiętała jak pierwszy raz się spotkali. Zakradła się w tedy do domu jego ojca. Nigdy, by  się nie spodziewała , że te małe jajka staną się gwiazdami punkrocka. Przypomniała sobie jak w tajemnicy przychodziła do nich w nocy i przynosiła płyty rockowych zespołów, jak uczyła ich, zachowujących się jak małe dzieci. Cieszyli się z każdej jej wizyty, najbardziej Rach. Jak był smutny, gdy dowiedział się, że musi wracać do Mordoru, na trzy lata , bo kończy się jej Wolność i jak się ucieszył, gdy dowiedział się, że wraca do Anglii.

Z  zamyślenia wyrwał ją głos mężczyzny.

-Można się dosiąść? - zapytał. Był wysoki, dobrze umięśniony. Włosy miał brązowe tak jak oczy. Od ludzi odróżniały go tylko gadzi język. Ubierał się jak rockmen.

- Wolne to siadaj - odpowiedziała  obojętnym głosem.

-Jak się nazywasz? - zapytał siadając

-Sam się przestaw, Seth. - powiedziała dopijając końcówkę trunku.

Zaśmiał się.

-Czyli jeszcze mnie pamiętasz?

- A kto by takie cholernie dużego krokodyla by nie zapamiętał. - oparła głowę o rękę.

-he, nadal jesteś Da'li'ke?

-Ta, nadal nie zmieniłam imienia.  Jak tam zespół?

Machnął ręką.

-Nadal się trzyma. Może pójdziemy do mnie? Pogadamy na spokojnie....

Udawała, że się zastanawia.

-Hmm, chcesz do mnie wrócić?

-U mnie będzie lepiej rozmawiać o takich.... rzeczach.

-Mam nadzieje, że masz wygodne łóżko. - odpowiedziała wstając

~~~~~~~~

Tam macie taką spokojną muzyczkę.