Nie dał mi dokończyć zdania, ponieważ wbił mi się w wargi. Jego jedna ręka powędrowała na mój policzek. Ja ze złości odepchnęłam go.

-Weź mnie nie wkurzaj!

-Co jest Belciu?

-Nie ryzykuj swojego życia, na to, że chcesz mnie pocałować lub przytulić. Ja Ci więcej nie pozwolę na...

-Na co?

Znów mi przerwał. Pokazał mi miejsce na szyji, gdzie przedtem był kwadracić prądowniczy. Lekko się zaśmiałam i położyłam głowę na jego obojczyku.

Objęłam go i pocałowałam Lokiego w szyję.

-Nawet nie wiesz jak się cieszę.

-Ja też. Kocham Cię kotek. Ale tak na serio!

-Serio?

-Serio, Serio!

Uśmiechnęłam się.

-Oo czekaj! Mam coś dla Ciebie.

Zaczął szperać w kieszeni marynarki. Po chwili wyciągnął z niej naszyjnik. Ten z planetą.

-Naprawiłem ją. Kiedy zniszczyłaś tą planetkę, uświadomiłem wtedy sobie, że się naprawdę w tobie zakochałem. Jak widziałem te kawałeczki na podłodzę, to serce mi pękło.

Założył mi ją na szyję.

-Nigdy jej nie zdejmuj!

-Nigdy nie zdejmę, ale ja nie mam nic dla Ciebie.

-Chce jedynie, żebyś zawsze ze mną była.

Zaczerwieniłam się. On jedynie mnie super namiętnie pocałował. Podniusł mnie do góry i zaprowadził do własnej sypialni. Kiedy tylko zakluczył drzwi, rzucił mnie na łoże.

Nie przestawał mnie całować i rozpinał mi suknię. Ja potem zaczęłam zdejmować jego marynarkę, koszulę i spodnie. Chwilę później rozerwał mi rajstopy. Przekręciłam go na dół, Oderwałam się od niego i siedziałam na jego udach.

Kiedy powoli dotykałam rękami jego klatkę piersiową, czerwienił się bardziej niż przedtem. Po chwili Loki usiadł na łóżku, nie zrzucając mnie i znów zaczął atakować moje wargi.

Powoli zdjął skarpetki i rozpinał mi za mały stanik. Jak na złość usłyszeliśmy pukanie do drzwi. Oderwaliśmy się od siebie. Ja zakryłam się kołdrą, a Loki ubrał spodnie i poszedł otworzyć. Za drzwiami stał Thor.

-Co jest?

-Hej Loki. Nie chciałem przeszkadzać, bo widzę, do czego miało właśnie dojść, ale ojciec nas prosi.

Czarnowłosy ubrał koszulę, pocałował mnie w czoło i poszedł za bratem.

LOKI

Wyszedłem z pokoju bez skarpetek. Staliśmy po chwili przed tronem ojca i czekaliśmy, aż coś powie. Patrzył na nas jak na głupich.

-Czemu na nas tak patrzysz ojcze?

Spytał Thor.

-Tym razem nic nie zrobiłem.

Odparłem.

-A co z okłamaniem swojej damy i matki oraz te pająki i karaluchy w mojej sypialni?

-Faktycznie. Hahahaha.

-Dobra. Wezwałem was tutaj, ponieważ dostałem pewną informację. A mianowicie! Jutro podczas świętowania Nowego Roku będą puszczane fajerwerki. Musicie zwołać wszystkich mieszkańców Asgardu w jedno miejsce i przeczekać razem z nimi do Końca Roku.

-Co to ma do rzeczy?

Zdziwiłem się.

-Już tłumaczę. Dowiedziałem się, że gdzieś na planecie, znajduje się saper. Będzie chciał wysadzić cały Asgard. Te sztuczne ognie będą jego bombą. Jeden z Was będzie pilnował ludzi, a drugi poszuka zbiega i w ostateczności go zabije.

-A wiesz może jak wygląda ten saper?

Spytał brat.

-Ma chyba srebrnął rękę.

-No to ja mogę go szukać!

Zgłosiłem się na ochotnika.

-Nie Loki. Ty będziesz odpowiedzialny za mieszkańców. Thor złapie złoczyńce.

-Ale ja mógłbym wtedy...

-Loki. Twój brat to zrobi.

Stanołem i popatrzyłem się najpierw na Thora, potem na Odyna.

-Dobrze. Niech będzie. Dawaj swojemu ulubieńcowi wszystko co chcesz.

-Loki. Bracie...

Zwrócił się do mnie Thor.

-Spokojnie. Mi to pasuje.

-Loki, mój synu. Ty też masz równie odpowiedzialne zadanie. Nie musisz być zazdrosny.

-Hahaha. Ja nie jestem zazdrosny i twoim synem. Życzę wam wszystkiego co najlepsze. Na serio.

Szedłem tyłem. Jak najdalej od nich.

-Nie przejmujcie się mną.

Odwróciłem się w stronę, którą szedłem tyłem i ujrzałam swoją wybrankę. Była owinięta kocem. Patrzyła na mnie ze smutkiem. Obiołem ją ręką i zaprowadziłem do pokoju.

-Słyszałam wszystko. Gnieważ się na nich?

-Nie. Jest wszystko dobrze. Nie denerwuj się.

Pocałowałem ją w czoło i weszliśmy do sypialni. Położyła się do łóżka i patrzyła na mie jak zdejmuję z siebie to i owo. Po chwili położyłem się obok niej i opierając się o rękę wpatrywałem się w moją Belinde.

-Chociaż się uśmiechnij. Dla mnie to Ty jesteś moim ulubieńcem.

Lekko się uśmiechnąłem i pocałowałem ją.

-Dobranoc Loki.

-Dobranoc kotek.

Zgasiłem świece i tak jak ona usnąłem.

BELINDA

Wstałam rano z uśmiechem na ustach. Lokiego nie było. Rozejrzałam się po pokoju i zauważyłam wielki bałagan. Oby to nie była sprawka Lokiego. Ubrałam się w wyszłam z pokoju. Natknęłam się na królową.

-Witaj Belindo.

-Witaj Wasza Królewska mość.

-Możesz mi mówić Frigga.

-Dobrze. Wiesz może gdzie się podziali chłopcy?

-Nie wiem. Też szukam Odyna. Nie ma go nigdzie.

Znów się rozejrzałam.

-Choć, zapraszam Cię na śniadanie.

-Dziękuje.

Poszłyśmy do jadalni. Po skończonym posiłku, poszłam od razu szukać Lokiego i Thora.