Chào các bạn! Vì nhiều lý do từ nay Truyen2U chính thức đổi tên là Truyen247.Pro. Mong các bạn tiếp tục ủng hộ truy cập tên miền mới này nhé! Mãi yêu... ♥

Hoofdstuk 2

Auteur: ik zal proberen zo vaak mogelijk nieuwe stukken te plaatsen.
.
.
.
.
Astryds pov

Ping

Mijn telefoon gaat.
Best raar want ik krijg nooit appjes.
Miss is het wel die jongen van het park.
Ik kijk op mijn telefoon, ja hoor, het is hem.

---------------------------------------------------------
-loki: hallo

                                           Hallo! :Astryd-

-Loki: zeg, gisteren was het leuk te praten. Kan ik je nog een keer zien?

          Ja hoor! Kan je morgen? :Astryd-

-Loki: jep, hoelaat?

      Om lunch tijd? In het park :Astryd-              
      Waar we ontmoet hebben?

-Loki: oke, dan zie ik je daar morgen!

                               Oke, tot dan! :Astryd-
---------------------------------------------------------

.

.

.

Loki pov

Yes! Ze wil nog een keer ontmoeten.
Eigenlijk wil ik nu meteen gaan, ik heb bijna altijd tijd, het is ook zo saai hier.

Eigenlijk weet ik niet wat me bezielt.

Sinds ik de avengers vertelde dat ik mijn hele leven geen vriendin had en al 1038 jaar ben helpen ze me de hele tijd om een vriendin te krijgen.

We hebben het eerder geprobeerd, wat een ramp was dat.

Maar er is gewoon iets in haar waardoor ik niet kan stoppen met aan haar te denken.

Ik moét haar nog een keer zien.

Ik denk aan haar en ik moet glimlachen.

"Wat doe je?"
"Huh?!" Ik kijk op. Tony!
"Waarom glimlach je?"
"Redenen.."
"Welke redenen?"
"Redenen die ik niet aan jou ga vertellen"
"Ben je iets slechts aan het plannen?"
"Waarom zou ik dat aan jou vertellen?"
"Omdat ik moet voorkomen dat je het doet"
"Nou...dan heb je pech want ik vertel niks...... en het is trouwens niks slechts"
"Als het wél slecht was zou je ook zeggen dat het niet slecht was"
Ik raak geïrriteerd

"En als ik je nek breek ben je dood!"

"En jij denkt dat je mijn nek kan breken?!"

"Ja"

(Vriendelijke herinnering uit the avengers waar tony uit het raam woord gegooid)

"Probeer maar, ik ben toch sterker"

Ik pak tony op bij zijn t-shirt en gooi hem een paar meter verderop neer.

Hij staat boos op en steekt zijn hand uit.
Een ijzeren hand komt binnenvliegen en vormt zich om zijn hand waarop hij me maar achter schiet.

Ik pak mijn dolk en gooi hem maar de ijzeren hand.

Ik raak hem hij is half kapot.

We staan ondertussen al op de gang als Steve en Thor binnenkomen.

Ze schrikken als hij mij en Tony ziet vechten.

"Ho stop!" Roept Steve.
Hij trekt Tony weg en Thor mij.

"Waarom vechten jullie?"

"Loki gooide mij op de grond!" Roept Tony.

"Wacht eens even! Jíj wou dat ik je op de grond gooide!" Roep ik terug.

"Nee, ik zei 'probeer maar' toen jij dreigde mij te vermoorden!"

"Waarom zou je 'probeer maar' zeggen als je weet dat ik het serieus ga proberen?!!"

"Hoe had ik moeten weten dat je het echt zou proberen?!!"

"Dat doe ik nu eenmaal!"

Ik loop weer dreigend naar Tony maar Thor trekt me naar achter.

Ik probeer me los te rukken, ik heb zin om te vechten.

"Laar me los Thor!!!"

"Nee. Vechten doe je maar in een battle!"

"Maar...."

"Nee! We gaat hem niet in elkaar slaan omdat 'je doet wat je wilt'. Je zei het zelf, je bent bij de goede kant. En als je daar bent ga je geen ruzie maken."

"En die ruzie tussen Steve en Tony dan?!"

Stilte..

"Laten we die niet meetellen"

"En waarom niet?!"

"Dat was over iets anders.."

"Ja hoor, maar oke! Ik zal Tony's neus niet breken, nóg niet"

"Goed zo" zegt Tony boos.

"Maar blijf voortaan uit mijn kamer"

"Dat zien we nog wel."

"En nu wegwezen." Zeg ik.

Ik kijk ze nog boos aan en ga mijn kamer binnen waar ik de deur dichtdoe.

Tony heeft me wel hard geraakt, op mijn schouder.

Ik bekijk het en zie een blauwe plek, pijn doet het niet echt.

Dat zijn de voordelen van een god zijn blijkbaar.

Ik ga maar slapen, morgen is die blauwe plek vast al weg.

Ik moet er natuurlijk wel goed uitzien voor Astryd.

En zo val ik in slaap.

Sorry voor het korte hoofstuk, ik ben verschrikkelijk in het bedenken van dingen dus deed ik maar een gevecht.

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro